Ιωάννης Φριτζαλάς
Η δεύτερη προκύπτει από την ατομική και συλλογική αυτογνωσία.
Η πρώτη σου υπαγορεύει να στέκεσαι αμέτοχος στην νομοτελειακή σου εξάλειψη.
Η δεύτερη γεννά οράματα.
Αν υπάρχει κάτι που μας διδάσκει η ρωσική γεωστρατηγική, είναι πως η υπομονή, η μεθοδικότητα, η διορατικότητα και η αφοσίωση σε έναν στόχο, κάποια στιγμή θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρόν.
Ας τολμήσουμε αυτό που σήμερα θεωρείται αδιανόητο.
Αντί να γιγαντώνουμε με αφελείς και επικίνδυνους συμψηφισμούς με τον ιστορικό μας εχθρό, ας επανυψώσουμε τον Ελληνισμό στο ιστορικό βάθρο που ανήκει. Ας γίνει το παράδειγμα της Ρωσίας πηγή έμπνευσης για την αναβίωση του δικού μας οράματος, της απελευθέρωσης των αλύτρωτων, αλλά ποτέ απωλεσθέντων, Πατρίδων του Ελληνισμού...
Υ.Γ. Αυτή είναι η κατεύθυνση στην οποία οφείλει η ελληνική γεωπολιτική διανόηση να στρέψει την προσοχή της και όχι στην αναπαραγωγή παθητικών αντιλήψεων.