Πριν μερικές ημέρες το έγκυρο "Foreign Affairs" παρουσίασε ένα πολύ αναλυτικό άρθρο του γνωστού καθηγητή του Σικάγου John J. Mearsheimer, γραμμένο το φθινόπωρο του 2014, το "έτος καμπή" για την Ουκρανία. Εκεί, χωρίς πολλές περιστροφές, ο Mearsheimer καταλογίζει στη Δύση την κύρια ευθύνη για το «ψυχροπολεμικό κλίμα» που ανέκυψε με την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία.
Μια πράξη βεβαίως εκτός διεθνούς δικαίου που όμως ακολούθησε το «πραξικόπημα», όπως ονόμασε ο Mearsheimer την βίαιη ανατροπή του φιλορώσου, δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου στο Κίεβο Γιανούκοβιτς τον Φεβρουάριο του 2014 – όπως ασφαλώς και το περίφημο „F...ck the EU“ της Βικτώριας Νούλαντ, αρμόδιας τότε για την Ευρώπη στο αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών. Ο Αμερικανός καθηγητής, αφού αποκάλυψε πρώτα ότι από το 1991 οι ΗΠΑ διέθεσαν πάνω από 5 δισεκατομμύρια δολάρια για την αλλαγή του καθεστώτος, αναρωτήθηκε ακόμη τι θα έκαναν οι ΗΠΑ εάν, για παράδειγμα, η Κίνα προσπαθούσε να συμπεριλάβει τον Καναδά ή το Μεξικό σε μια δική της συμμαχία.
Ο μέχρι τώρα απολογισμός αυτού του «ψυχροπολεμικού κλίματος» διάρκειας δεν είναι καθόλου ικανοποιητικός για την Ουκρανία. Αφού πρώτα διεκόπησαν οι στενές οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία που οδήγησε σε πτώση του βιοτικού της επιπέδου, παρά τα δισεκατομμύρια ευρώ των Δυτικών και κυρίως της Γερμανίας, διακόπηκε και η στενή σχέση που είχαν τα δύο τρίτα του πληθυσμού της με το ένα τρίτο των Ρωσόφωνων στα ανατολικά και νότια της χώρας. Η απόσχιση της περιοχής των ρωσόφωνων του Ντομπάς θα παραμείνει, εκτός και αν, πράγμα δύσκολο, ανακαταλυφθεί από ουκρανικές δυνάμεις. Και αυτός ο «διχασμός» ίσως να είναι το σημαντικότερο σε αυτήν τη διένεξη.
Τώρα όλοι μιλούν για έναν «προαναγγελθέντα» πόλεμο, αν και ο αυταρχικός αλλά και ρεαλιστής Πούτιν βασικά πέτυχε ήδη τον βασικό του σκοπό. Ο σχεδιασμός της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, παρά τις περί του αντιθέτου υποσχέσεις των Δυτικών ήδη από το 1990 όταν λύθηκε το Γερμανικό Ζήτημα» της επανένωσης, δεν μπορεί να επιβληθεί γιατί ο Πούτιν απλά δεν είναι Γέλτσιν.
Όσο για την Ευρώπη, που σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να εμπλακεί στην ψυχροπολεμική διένεξη ΗΠΑ-Ρωσίας, αυτό που πρέπει να ζητήσει επειγόντως από την υπερδύναμη σύμμαχό της, που «υπερασπίζεται» την Ουκρανία με συναισθηματικά προεδρικά διαγγέλματα «χωρίς να θέλει ή να μπορεί να πολεμήσει», είναι ν΄ αλλάξει η ολέθρια Απόφαση του Βουκουρεστίου από τον Απρίλιο του 2008. Εδώ και τώρα!