Θόδωρος Γαλανόπουλος
Όταν αφήνεις γυμνά τα νοσοκομεία από προσωπικό, με το πρόσχημα αυτό που δεν έκαναν στο κορμί τους, για να ανοίξεις δρόμους για τους κολλητούς σου στα ιδιωτικά νοσοκομεία, τότε εσύ είσαι το χαμένο κορμί.
Όταν εσύ που κυβερνάς με τις Mercedes και τα Cayenne, δεν σου καίγεται καρφί που πληρώνουν χρυσάφι οι Έλληνες τη βενζίνη για να πάνε στη δουλειά τους,τότε η ανάπτυξη του θεάτρου σκιών σου, είναι απλωμένη πέρα ως πέρα, και ο μπερντές φωτίζει για τα καλά τα καραγκιοζιλίκια σου…
Όταν μου πας να φέρεις εργάτες από το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές φτηνούς και υπάκουους, γιατί έδειξες την πόρτα σε Έλληνες και Βαλκάνιους που ζούσαν δεκαετίες εδώ, τότε η κατάντια σου είναι για βραβείο Γκίνες.
Όταν τα πάντα είναι στον αέρα, από τιμές σε πετρέλαια θέρμανσης, αέρια, ρεύματα και ένα σωρό άλλα, αλλά εσύ δίνεις ειδήσεις αντί για σανό στα ζωντανά, όπως φόνους, βιασμούς, και ιούς, τότε να περιμένεις ότι η προπαγάνδα που έστησες, θα την εισπράξεις σε φάσκελα και σε μαύρα ψηφοδέλτια.
Εδώ ταιριάζει και το παλιο τραγουδάκι του Λοΐζου...«Πριν προλάβω να του πω το σύστημα να αλλάξει, πλάκωσε όλο το χωριό το Μέρμηγκα να χάψει. Και τα μικρά σου τα μυρμηγκάκια χειροκροτάνε με ενθουσιασμό. Εν-δυο προσκυνάνε Εν-δυο μα πεινάμε, εν δύο θα σε φάμε».