Του Παναγιώτη Αποστόλου
Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου
Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου
Θα σας θυμίσω, πως σε άρθρο μου και το οποίο δημοσιεύθηκε στην Ελεύθερη Ώρα την Μεγάλη Τετάρτη 27 Απριλίου 2016 με τίτλο: «Ο Πούτιν “φέρνει” Αμερικανικό “γεράκι” στην Αθήνα;», έγραφα πως η επικείμενη επίσκεψη στην Ελλάδα του Προέδρου της Ρωσίας Βλαδίμηρου Πούτιν προκάλεσε ταχυκαρδίες στους Αμερικανούς αξιωματούχους. Από τη στιγμή που αυτή η επίσκεψη του Ρώσου στην Αθήνα αποκάλυπτε τον σχεδιασμό του Πούτιν για μια Ρωσική ισχυρότερη διείσδυση στην Ευρώπη, και η οποία περνούσε πρωτίστως από την Ελλάδα. Γιατί, όλοι γνώριζαν ότι για τον Πούτιν η Ορθόδοξη Ελλάδα – αντέχει ακόμη στους κλυδωνισμούς που δέχεται από τους Αντίχριστους – αποτελεί το Α και το Ω της σκέψης του Ρώσου ηγέτη για τη δημιουργία του Ορθοδόξου Τόξου, που θα αρχίζει από τη Μόσχα, θα περνάει από το Βελιγράδι και την Αθήνα, καταλήγοντας στη Λευκωσία.
Έτσι αποκάλυπτα στο εν λόγω άρθρο μου, πως ο κύβος ερρίφθη από πλευράς ΗΠΑ για την Ελλάδα και γι΄ αυτό:
“… Στους διπλωματικούς κύκλους των ΗΠΑ συζητιέται εάν θα ήταν αναγκαία η αντικατάσταση του Πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, με έναν πιο σκληρό διπλωμάτη. Ένα από τα γνωστά “γεράκια” των ΗΠΑ που διαχειρίζονται καταστάσεις “κόκκινου” συναγερμού. Είδομεν…”.
Αυτό το ρεπορτάζ μου λοιπόν, ήταν η απόλυτη επιβεβαίωσή του, εντός ελάχιστου χρονικού διαστήματος.
Για ακόμη μια φορά είμασταν μπροστά από τις εξελίξεις και επιβεβαιωθήκαμε για ακόμη μια φορά. Αφού την Παρασκευή 6 Μαΐου 2016 σάρωσε το διαδίκτυο η είδηση του ερχομού του νέου πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα.
Και το όνομα αυτού: Τζέφρι Πάιατ…
Το όνομά του Τζέφρι Πάιατ. Του κόμματος των “Δημοκρατικών”, που έφερε στην Αθήνα ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα στις 14 Ιουλίου 2016. Επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ. Που άνοιξαν σαμπάνιες με τον ερχομό του. Όλοι αυτοί, που κάποτε ήταν εχθροί των Αμερικανών. Που έβγαζαν απύθμενο μίσος κατά των ΗΠΑ. Που δεν έχαναν ευκαιρία να αναστατώνουν την Αθήνα και όχι μόνο, με τις αντιιμπεριαλιστικές τους αντιλήψεις. Που δεν έχαναν ευκαιρία να “καίνε” την Πρωτεύουσα σε κάθε ευκαιρία. Όπως τότε το 1999, που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον επισκέφτηκε την Αθήνα. Ερχόμενος από την Κωνσταντινούπολη, όπου μετείχε σε εργασίες διάσκεψης κορυφής του ΟΑΣΕ. Όπου στην Αθήνα το πολιτικό κλίμα της επισκέψεως του Μπιλ Κλίντον ήταν ιδιαίτερα τεταμένο και μύριζε μπαρούτι. Σύσσωμη τότε η αριστερά, διαδήλωνε σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος την αντίθεσή της στον ερχομό στην Αθήνα του Αμερικανού Πρόεδρου. Μια επίσκεψη που πραγματοποιήθηκε τελικά το διήμερο 19-20 Νοεμβρίου 1999, κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, πρωτόγνωρα για την εποχή. Η επίσκεψη όμως των 4 ημερών για λόγους ασφαλείας περιορίστηκε στις περίπου 2 ημέρες. Και στην πλατεία Συντάγματος είχε στηθεί λαϊκό δικαστήριο από τα αριστερά κόμματα με αρχιδικαστή τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο (μετέπειτα Βουλευτή ΚΚΕ), που έκαψαν στη συνέχεια και ομοίωμα του Κλίντον.
Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργάστηκε άψογα με αυτό το Αμερικανικό “γεράκι” στην υλοποίηση της εμετικής και εφιαλτικής προς τα ελληνικά συμφέροντα “Συμφωνίας των Πρεσπών”.
Η επιτυχής αποστολή στο Κίεβο, άνοιξε το δρόμο για την Αθήνα…
Ας γυρίσουμε όμως πίσω στο 2013. Όταν ο Τζέφρι Πάιατ ορκιζόταν πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία, στις 30 Ιουλίου 2013 στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον. Καταλαμβάνοντας την υψηλότερη θέση της διπλωματικής καριέρας του μέχρι εκείνη την χρονική περίοδο. Μια θέση, σε μια υπερευαίσθητη για τις ΗΠΑ γεωγραφική περιοχή, όπου σκοπό είχαν να εντάξουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, αθετώντας όλες τις δεσμεύσεις τους προς την Ρωσία και τον Βλαδίμηρο Πούτιν.
Πρόεδρος την εποχή εκείνη στην Ουκρανία ήταν ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς (Φεβρουάριος του 2010 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2014), αλλά κατά το παρελθόν είχε υπηρετήσει και ως Πρωθυπουργός της Ουκρανίας, από το Νοέμβριο του 2002 έως τον Ιανουάριο του 2005, καθώς και από τον Αύγουστο του 2006 έως και τον Δεκέμβριο του 2007.
Τον Νοέμβριο του 2013 ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς απέρριψε τη Συμφωνία Σύνδεσης της Ουκρανίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού ήταν υπέρ μιας δανειακής συμφωνίας διάσωσης από τη Ρωσία, προς σύσφιξη περαιτέρω καλών σχέσεων των δύο χωρών.
Τότε είναι σίγουρο, πως υποκινήθηκαν από τις ΗΠΑ μαζικές διαδηλώσεις στο Κίεβο. Αυτές οι μαζικές διαδηλώσεις μετατράπηκαν σε φονικές συγκρούσεις, με δεκάδες Ουκρανών να χάνουν τη ζωή τους. Αυτά τα γεγονότα τελικά, οδήγησαν στην αντισυνταγματική καθαίρεση του Γιανουκόβιτς από το αξίωμα του Προέδρου, στις 22 Φεβρουαρίου 2014.
Έτσι ο Τζέφρι Πάιατ δικαίωσε αυτούς που τον επέλεξαν να ηγηθεί της Αμερικανικής Πρεσβείας στο Κίεβο, με τον ίδιο να αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή διπλωματικού σκανδάλου τον Ιανουάριο του 2014 (υπεκλάπη και ανέβηκε στο You Tube;), σε συνομιλία του με την βοηθό Υπουργό Εξωτερικών για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ.
Ο Τζέφρι Πάιατ, βεβαίως υποστήριξε το πραξικόπημα κατά του Βίκτορ Γιανουκόβιτς, χαρακτηρίζοντας “τρομοκράτες” τους φιλορώσους αυτονομιστές στο Ντόνετσκ και στο Λουχάνσκ, τις οποίες περιοχές τον Φεβρουάριο του 2022 ο Βλαντίμιρ Πούτιν τις αναγνώρισε ως ανεξάρτητες.
Όλο φεύγει κι όλο μένει…
Φτάνουμε έτσι στις 19 Μαΐου 2016, που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα τον στέλνει για να υπηρετήσει ως πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Ο οποίος ορκίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2016.
Όμως, στις 8 Νοεμβρίου 2016 οι Αμερικανικές εκλογές φέρνουν νικητή και Πρόεδρο των ΗΠΑ τον “Ρεπουμπλικάνο” Ντόναλντ Τραμπ και όλοι οι “ανήσυχοι” των Αθηνών ελπίζουν στην γρήγορη αντικατάσταση του Τζέφρι Πάιατ. Αλλά δυστυχώς, αυτή η αισιοδοξία τους δεν επαληθεύεται.
Ωστόσο, μόλις μετά από τρία χρόνια, κάτι αρχίζει να ροδίζει και σηματοδοτεί “αλλαγή φρουράς” στην Αμερικανική διπλωματική αντιπροσωπεία στην Ελλάδα. Με την αλλαγή του ουσιαστικού συγκυβερνήτη της χώρας μας, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.
Όπως αναμενόταν, είχε μεγάλο ενδιαφέρον για το ποιος θα έπαιρνε την θέση του Τζέφρι Πάιατ. Λεγόταν λοιπόν πως την θέση θα έπαιρνε ένας ιδιαίτερα στενός συνεργάτης του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, η πρώην πρέσβειρα των ΗΠΑ στο Λίβανο Ελίζαμπεθ Ρίτσαρντ, θα ήταν τελικά η νέα εκπρόσωπος των ΗΠΑ στην Ελλάδα.
Αμ δε. Όλα πάλι ανατράπηκαν και ο Τζέφρι Πάιατ “επέζησε” επί όλης της θητείας Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ.
Συνεχίζοντας ο Αμερικανός Πρέσβης Τζέφρι Πάιατ να είναι επικεφαλής της διπλωματικής εκπροσώπησης των ΗΠΑ στην Αθήνα, έχοντας άποψη και θέση για όλα τα ζητήματα της χώρας μας.
Αφού η δράση του κυρίου Πάιατ έχει βεβαίως ξεφύγει κατά πολύ από τα διπλωματικά του καθήκοντα (συχνές συναντήσεις με εκκλησιαστικούς παράγοντες, με τους βαρόνους των Media, της επιχειρηματικής κοινότητας, με δημάρχους ανά την Ελλάδα).
Ειδικότερα με τη συνεχή δράση του στην Αλεξανδρούπολη, όπου έχει καταστήσει την πόλη του Έβρου, στρατιωτικό Αμερικανικό ορμητήριο.
Συναντήσεις με φόρο υποτέλειας…
Έτσι έχουμε φτάσει σήμερα, έξη χρόνια μετά και ο Τζέφρι Πάιατ παραμένει στο τιμόνι της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα.
Που μετά τις μεγάλες φιλίες με την “αριστερά” του Τσίπρα, σήμερα διάγει ημέρες αγάπης με την “δεξιά” του Μητσοτάκη.
Οι οποίοι δεν ξεχνούν να δίνουν τακτικά διαπιστευτήρια στον Αμερικανό πρέσβη, όπως στις 15 Απριλίου 2019, οι αντιπρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας Κωστής Χατζηδάκης, Άδωνις Γεωργιάδης και οι Κουμουτσάκος, Κεφαλογιάννη, Οικονόμου, Σκρέκας.
Όπου σε αυτές τις συναντήσεις γίνονται ταχύρρυθμα μαθήματα εξωτερικής πολιτικής. Συναντήσεις με ιδιαίτερη σημασία για την εξάρτησή μας από τις ΗΠΑ.
Αθήνα όπως Κίεβο;
Ωστόσο από τον Οκτώβριο του 2021 έπαιζε η είδηση, ότι αντικαθίσταται ο Τζέφρι Πάιατ με τον Ελληνοαμερικανό Τζορτζ Τσούνη. Υποστηρικτή των Ομπάμα και Μπάιντεν και φίλου του γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ, ο οποίος μας είχε ενημερώσει, πως ο Γιώργος Τσούνης είναι η προσωποποίηση του Αμερικάνικου ονείρου. Ενός εφιαλτικού όμως ονείρου, που κάνει τον ελληνικό λαό να πετάγεται στον ύπνο του.
Αλλά μόλις προχτές μαθαίνουμε, ότι η Γερουσία επικύρωσε το διορισμό του στην Αθήνα. Γιατί τόση καθυστέρηση; Τι ακριβώς να συμβαίνει άραγε;
Η εκτίμησή μου πάντως είναι πως θα υπάρξει κι άλλη καθυστέρηση. Αφού ο Τζέφρι Πάιατ διαχειρίζεται άριστα, για τα αμερικανικά συμφέροντα, το ζήτημα της αποστρατικοποίησης των νησιών μας, της συνεκμετάλλευσης του ορυκτού μας πλούτου στο Αιγαίο και της ισλαμοποίησης της Πατρίδας μας.
Κλείνοντας σύντομα και την απόλυτη νομιμοποίηση της “Συμφωνίας των Πρεσπών”.
Είναι δυνατόν λοιπόν να είναι ποιο χρήσιμος ο Τζορτζ Τσούνης από τον Τζέφρι Πάιατ;
Από τη στιγμή μάλιστα, που ο Έλληνας Πρωθυπουργός παραδέχεται ότι οι Ελληνοαμερικανικές σχέσεις, όπως και οι Ελληνοτουρκικές, βρίσκονται στο καλύτερο επίπεδο στην ιστορία τους;
Αλλάζεις ποτέ έναν τέτοιο διπλωμάτη που κρατάει ακόμη σε ισχύ το casus belli (αφορμή πολέμου) προς την Ελλάδα του Πρόεδρου της Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν; Πείθοντας τον Έλληνα Πρωθυπουργό, πως αυτό το αμερικανικό όνειρο είναι και επ΄ ωφελεία της Ελλάδος;
Όταν αυτός ο Αμερικανός διπλωμάτης κινεί τόσο αριστοτεχνικά τις φιγούρες, όπως την φιγούρα του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσγλου;
Ο οποίος τελείως ξεδιάντροπα μας μίλησε αυτήν την φορά για “Τούρκους” στη Θράκη, οι οποίοι μάλιστα “καταπιέζονται” από το Ελληνικό κράτος.
Πιο συγκεκριμένα, ο Τούρκος ΥΠΕΞ συμμετέχοντας στην Σύνοδο των ΥΠΕΞ του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙΔ) και η οποία πραγματοποιήθηκε στο Ισλαμαμπάντ, τόνισε ιδιαίτερα:
«…οι μουσουλμάνοι Τούρκοι, που κρατούν ζωντανό το κάλεσμα στη Δυτική Θράκη εδώ και 7 αιώνες και στην Κύπρο για 5 αιώνες, στερούνται τα βασικά τους δικαιώματα στον 21ο αιώνα… κατά πόσον θα ήταν δίκαιο να απέχετε από τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των μουσουλμάνων της Κύπρου ή της Δυτικής Θράκης μόνο και μόνο επειδή έχετε διαφορές με την Τουρκία;».
Έτσι αποκάλυπτα στο εν λόγω άρθρο μου, πως ο κύβος ερρίφθη από πλευράς ΗΠΑ για την Ελλάδα και γι΄ αυτό:
“… Στους διπλωματικούς κύκλους των ΗΠΑ συζητιέται εάν θα ήταν αναγκαία η αντικατάσταση του Πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, με έναν πιο σκληρό διπλωμάτη. Ένα από τα γνωστά “γεράκια” των ΗΠΑ που διαχειρίζονται καταστάσεις “κόκκινου” συναγερμού. Είδομεν…”.
Αυτό το ρεπορτάζ μου λοιπόν, ήταν η απόλυτη επιβεβαίωσή του, εντός ελάχιστου χρονικού διαστήματος.
Για ακόμη μια φορά είμασταν μπροστά από τις εξελίξεις και επιβεβαιωθήκαμε για ακόμη μια φορά. Αφού την Παρασκευή 6 Μαΐου 2016 σάρωσε το διαδίκτυο η είδηση του ερχομού του νέου πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα.
Και το όνομα αυτού: Τζέφρι Πάιατ…
Το όνομά του Τζέφρι Πάιατ. Του κόμματος των “Δημοκρατικών”, που έφερε στην Αθήνα ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα στις 14 Ιουλίου 2016. Επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ. Που άνοιξαν σαμπάνιες με τον ερχομό του. Όλοι αυτοί, που κάποτε ήταν εχθροί των Αμερικανών. Που έβγαζαν απύθμενο μίσος κατά των ΗΠΑ. Που δεν έχαναν ευκαιρία να αναστατώνουν την Αθήνα και όχι μόνο, με τις αντιιμπεριαλιστικές τους αντιλήψεις. Που δεν έχαναν ευκαιρία να “καίνε” την Πρωτεύουσα σε κάθε ευκαιρία. Όπως τότε το 1999, που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον επισκέφτηκε την Αθήνα. Ερχόμενος από την Κωνσταντινούπολη, όπου μετείχε σε εργασίες διάσκεψης κορυφής του ΟΑΣΕ. Όπου στην Αθήνα το πολιτικό κλίμα της επισκέψεως του Μπιλ Κλίντον ήταν ιδιαίτερα τεταμένο και μύριζε μπαρούτι. Σύσσωμη τότε η αριστερά, διαδήλωνε σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος την αντίθεσή της στον ερχομό στην Αθήνα του Αμερικανού Πρόεδρου. Μια επίσκεψη που πραγματοποιήθηκε τελικά το διήμερο 19-20 Νοεμβρίου 1999, κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, πρωτόγνωρα για την εποχή. Η επίσκεψη όμως των 4 ημερών για λόγους ασφαλείας περιορίστηκε στις περίπου 2 ημέρες. Και στην πλατεία Συντάγματος είχε στηθεί λαϊκό δικαστήριο από τα αριστερά κόμματα με αρχιδικαστή τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο (μετέπειτα Βουλευτή ΚΚΕ), που έκαψαν στη συνέχεια και ομοίωμα του Κλίντον.
Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργάστηκε άψογα με αυτό το Αμερικανικό “γεράκι” στην υλοποίηση της εμετικής και εφιαλτικής προς τα ελληνικά συμφέροντα “Συμφωνίας των Πρεσπών”.
Η επιτυχής αποστολή στο Κίεβο, άνοιξε το δρόμο για την Αθήνα…
Ας γυρίσουμε όμως πίσω στο 2013. Όταν ο Τζέφρι Πάιατ ορκιζόταν πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία, στις 30 Ιουλίου 2013 στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον. Καταλαμβάνοντας την υψηλότερη θέση της διπλωματικής καριέρας του μέχρι εκείνη την χρονική περίοδο. Μια θέση, σε μια υπερευαίσθητη για τις ΗΠΑ γεωγραφική περιοχή, όπου σκοπό είχαν να εντάξουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, αθετώντας όλες τις δεσμεύσεις τους προς την Ρωσία και τον Βλαδίμηρο Πούτιν.
Πρόεδρος την εποχή εκείνη στην Ουκρανία ήταν ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς (Φεβρουάριος του 2010 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2014), αλλά κατά το παρελθόν είχε υπηρετήσει και ως Πρωθυπουργός της Ουκρανίας, από το Νοέμβριο του 2002 έως τον Ιανουάριο του 2005, καθώς και από τον Αύγουστο του 2006 έως και τον Δεκέμβριο του 2007.
Τον Νοέμβριο του 2013 ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς απέρριψε τη Συμφωνία Σύνδεσης της Ουκρανίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού ήταν υπέρ μιας δανειακής συμφωνίας διάσωσης από τη Ρωσία, προς σύσφιξη περαιτέρω καλών σχέσεων των δύο χωρών.
Τότε είναι σίγουρο, πως υποκινήθηκαν από τις ΗΠΑ μαζικές διαδηλώσεις στο Κίεβο. Αυτές οι μαζικές διαδηλώσεις μετατράπηκαν σε φονικές συγκρούσεις, με δεκάδες Ουκρανών να χάνουν τη ζωή τους. Αυτά τα γεγονότα τελικά, οδήγησαν στην αντισυνταγματική καθαίρεση του Γιανουκόβιτς από το αξίωμα του Προέδρου, στις 22 Φεβρουαρίου 2014.
Έτσι ο Τζέφρι Πάιατ δικαίωσε αυτούς που τον επέλεξαν να ηγηθεί της Αμερικανικής Πρεσβείας στο Κίεβο, με τον ίδιο να αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή διπλωματικού σκανδάλου τον Ιανουάριο του 2014 (υπεκλάπη και ανέβηκε στο You Tube;), σε συνομιλία του με την βοηθό Υπουργό Εξωτερικών για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ.
Ο Τζέφρι Πάιατ, βεβαίως υποστήριξε το πραξικόπημα κατά του Βίκτορ Γιανουκόβιτς, χαρακτηρίζοντας “τρομοκράτες” τους φιλορώσους αυτονομιστές στο Ντόνετσκ και στο Λουχάνσκ, τις οποίες περιοχές τον Φεβρουάριο του 2022 ο Βλαντίμιρ Πούτιν τις αναγνώρισε ως ανεξάρτητες.
Όλο φεύγει κι όλο μένει…
Φτάνουμε έτσι στις 19 Μαΐου 2016, που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα τον στέλνει για να υπηρετήσει ως πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Ο οποίος ορκίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2016.
Όμως, στις 8 Νοεμβρίου 2016 οι Αμερικανικές εκλογές φέρνουν νικητή και Πρόεδρο των ΗΠΑ τον “Ρεπουμπλικάνο” Ντόναλντ Τραμπ και όλοι οι “ανήσυχοι” των Αθηνών ελπίζουν στην γρήγορη αντικατάσταση του Τζέφρι Πάιατ. Αλλά δυστυχώς, αυτή η αισιοδοξία τους δεν επαληθεύεται.
Ωστόσο, μόλις μετά από τρία χρόνια, κάτι αρχίζει να ροδίζει και σηματοδοτεί “αλλαγή φρουράς” στην Αμερικανική διπλωματική αντιπροσωπεία στην Ελλάδα. Με την αλλαγή του ουσιαστικού συγκυβερνήτη της χώρας μας, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.
Όπως αναμενόταν, είχε μεγάλο ενδιαφέρον για το ποιος θα έπαιρνε την θέση του Τζέφρι Πάιατ. Λεγόταν λοιπόν πως την θέση θα έπαιρνε ένας ιδιαίτερα στενός συνεργάτης του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, η πρώην πρέσβειρα των ΗΠΑ στο Λίβανο Ελίζαμπεθ Ρίτσαρντ, θα ήταν τελικά η νέα εκπρόσωπος των ΗΠΑ στην Ελλάδα.
Αμ δε. Όλα πάλι ανατράπηκαν και ο Τζέφρι Πάιατ “επέζησε” επί όλης της θητείας Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ.
Συνεχίζοντας ο Αμερικανός Πρέσβης Τζέφρι Πάιατ να είναι επικεφαλής της διπλωματικής εκπροσώπησης των ΗΠΑ στην Αθήνα, έχοντας άποψη και θέση για όλα τα ζητήματα της χώρας μας.
Αφού η δράση του κυρίου Πάιατ έχει βεβαίως ξεφύγει κατά πολύ από τα διπλωματικά του καθήκοντα (συχνές συναντήσεις με εκκλησιαστικούς παράγοντες, με τους βαρόνους των Media, της επιχειρηματικής κοινότητας, με δημάρχους ανά την Ελλάδα).
Ειδικότερα με τη συνεχή δράση του στην Αλεξανδρούπολη, όπου έχει καταστήσει την πόλη του Έβρου, στρατιωτικό Αμερικανικό ορμητήριο.
Συναντήσεις με φόρο υποτέλειας…
Έτσι έχουμε φτάσει σήμερα, έξη χρόνια μετά και ο Τζέφρι Πάιατ παραμένει στο τιμόνι της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα.
Που μετά τις μεγάλες φιλίες με την “αριστερά” του Τσίπρα, σήμερα διάγει ημέρες αγάπης με την “δεξιά” του Μητσοτάκη.
Οι οποίοι δεν ξεχνούν να δίνουν τακτικά διαπιστευτήρια στον Αμερικανό πρέσβη, όπως στις 15 Απριλίου 2019, οι αντιπρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας Κωστής Χατζηδάκης, Άδωνις Γεωργιάδης και οι Κουμουτσάκος, Κεφαλογιάννη, Οικονόμου, Σκρέκας.
Όπου σε αυτές τις συναντήσεις γίνονται ταχύρρυθμα μαθήματα εξωτερικής πολιτικής. Συναντήσεις με ιδιαίτερη σημασία για την εξάρτησή μας από τις ΗΠΑ.
Αθήνα όπως Κίεβο;
Ωστόσο από τον Οκτώβριο του 2021 έπαιζε η είδηση, ότι αντικαθίσταται ο Τζέφρι Πάιατ με τον Ελληνοαμερικανό Τζορτζ Τσούνη. Υποστηρικτή των Ομπάμα και Μπάιντεν και φίλου του γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ, ο οποίος μας είχε ενημερώσει, πως ο Γιώργος Τσούνης είναι η προσωποποίηση του Αμερικάνικου ονείρου. Ενός εφιαλτικού όμως ονείρου, που κάνει τον ελληνικό λαό να πετάγεται στον ύπνο του.
Αλλά μόλις προχτές μαθαίνουμε, ότι η Γερουσία επικύρωσε το διορισμό του στην Αθήνα. Γιατί τόση καθυστέρηση; Τι ακριβώς να συμβαίνει άραγε;
Η εκτίμησή μου πάντως είναι πως θα υπάρξει κι άλλη καθυστέρηση. Αφού ο Τζέφρι Πάιατ διαχειρίζεται άριστα, για τα αμερικανικά συμφέροντα, το ζήτημα της αποστρατικοποίησης των νησιών μας, της συνεκμετάλλευσης του ορυκτού μας πλούτου στο Αιγαίο και της ισλαμοποίησης της Πατρίδας μας.
Κλείνοντας σύντομα και την απόλυτη νομιμοποίηση της “Συμφωνίας των Πρεσπών”.
Είναι δυνατόν λοιπόν να είναι ποιο χρήσιμος ο Τζορτζ Τσούνης από τον Τζέφρι Πάιατ;
Από τη στιγμή μάλιστα, που ο Έλληνας Πρωθυπουργός παραδέχεται ότι οι Ελληνοαμερικανικές σχέσεις, όπως και οι Ελληνοτουρκικές, βρίσκονται στο καλύτερο επίπεδο στην ιστορία τους;
Αλλάζεις ποτέ έναν τέτοιο διπλωμάτη που κρατάει ακόμη σε ισχύ το casus belli (αφορμή πολέμου) προς την Ελλάδα του Πρόεδρου της Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν; Πείθοντας τον Έλληνα Πρωθυπουργό, πως αυτό το αμερικανικό όνειρο είναι και επ΄ ωφελεία της Ελλάδος;
Όταν αυτός ο Αμερικανός διπλωμάτης κινεί τόσο αριστοτεχνικά τις φιγούρες, όπως την φιγούρα του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσγλου;
Ο οποίος τελείως ξεδιάντροπα μας μίλησε αυτήν την φορά για “Τούρκους” στη Θράκη, οι οποίοι μάλιστα “καταπιέζονται” από το Ελληνικό κράτος.
Πιο συγκεκριμένα, ο Τούρκος ΥΠΕΞ συμμετέχοντας στην Σύνοδο των ΥΠΕΞ του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙΔ) και η οποία πραγματοποιήθηκε στο Ισλαμαμπάντ, τόνισε ιδιαίτερα:
«…οι μουσουλμάνοι Τούρκοι, που κρατούν ζωντανό το κάλεσμα στη Δυτική Θράκη εδώ και 7 αιώνες και στην Κύπρο για 5 αιώνες, στερούνται τα βασικά τους δικαιώματα στον 21ο αιώνα… κατά πόσον θα ήταν δίκαιο να απέχετε από τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των μουσουλμάνων της Κύπρου ή της Δυτικής Θράκης μόνο και μόνο επειδή έχετε διαφορές με την Τουρκία;».