Έτσι, εκείνος που θα θελήσει να ακούσει και τις δύο πλευρές, ώστε να εξάγει πιο ασφαλή συμπεράσματα για τα γεγονότα, απλώς δεν μπορεί. Η αντίθετη άποψη είναι απαγορευμένη. Οι πηγές της πληροφόρησης μας είναι ελεγχόμενες και στοχευμένες. Βλέπουμε τον πόλεμο μέσα από τις κάμερες των Ουκρανών. Βλέπουμε ό,τι θέλουν αυτοί, όπως το θέλουν αυτοί. Όλα τα δυτικά ΜΜΕ κρατούν την ίδια γραμμή. Πρέπει να βλέπουμε και να πιστεύουμε μόνο αυτά που μας δείχνουν και επί πλέον μας απαγορεύουν "δημοκρατικά" το δικαίωμα, να ψάχνουμε να βρούμε, αν μας λένε ψέματα ή αλήθεια! Δε μας στερούν μόνο την ελεύθερη ενημέρωση, αλλά μας θεωρούν και πρόβατα που πρέπει να τρώνε το σανό τους.
Παρόλα αυτά, υπάρχει ένας γενικός κανόνας που πιστεύω ότι μπορεί να μας βοηθήσει να ξεχωρίζουμε τις ψεύτικες από τις αληθινές ειδήσεις. Και αυτός ο κανόνας αφορά τη σχέση Κέρδους-Ζημίας. Βασίζεται στο απλό αξίωμα, πως ο οποιοσδήποτε όταν επιχειρεί κάτι, έχει σαν σκοπό να κερδίσει και όχι να ζημιωθεί. Άρα το ποιος ωφελείται και το ποιος ζημιώνεται από μια κατάσταση αποτελεί ταυτόχρονα το κίνητρο και το αντικίνητρο του να το κάνει ή να μην το κάνει. Βασική αρχή. Κανείς δεν κάνει κάτι για να τον βλάψει, παρά μόνο με την προσδοκία ενός μεγαλύτερου κέρδους.
Για παράδειγμα: Ακούτε ότι οι Ρώσοι βομβαρδίζουν και απαγορεύουν στους άμαχους να εγκαταλείψουν τις πόλεις. Το πρώτο που πρέπει να σκεφτεί κανείς είναι αυτό. Τους συμφέρει τους Ρώσους; Τους ωφελεί ή μήπως τους ζημιώνει η παραμονή αμάχων; Οι Ουκρανοί έχουν ωφέλεια ή ζημία, όταν οι Ρώσοι εμφανίζονται ως δολοφόνοι των αμάχων που οι ίδιοι οι Ουκρανοί χρησιμοποιούν ως ασπίδες;
Ακούτε πως οι Ρώσοι πυροβολούν το ελληνικό κομβόι και σκοτώνουν 10 Έλληνες στη Μαριούπολη. Έχουν οι Ρώσοι κάποιο όφελος να στρέψουν εναντίον τους άλλη μια χώρα όπως η Ελλάδα, ή μήπως έχουν ζημία που ταυτόχρονα, όμως, γίνεται κέρδος των Ουκρανών;
Τέλος να σας θυμίσω και την κλασική περίπτωση με τα "χημικά" του Άσαντ στη Συρία. Ποιος είχε κέρδος και ποιος ζημιά από ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα που αφορούσε παιδιά; Ο Άσαντ που είχε σχεδόν κερδίσει τον πόλεμο και κάτι τέτοιο θα του προξενούσε μια αχρείαστη ηθική ζημιά; Ή μήπως οι Τζιχαντιστές που έχαναν τον πόλεμο και αναζητούσαν σανίδα σωτηρίας; Τελικά αποδείχθηκε πως ήταν μια ψευδής είδηση, που όμως προκάλεσε μεγάλες εντυπώσεις για όσο κράτησε.
Εν κατακλείδι, η παραπάνω μέθοδος θα σας φανεί χρήσιμη τουλάχιστον για τις 8 στις 10 περιπτώσεις, αφήνοντας και 2 έξω για ένα περιθώριο λάθους.