Από: analyst.gr - Βασίλης Βιλιάρδος
Ανάλυση
Ενώ ολόκληρος ο πλανήτης ασχολείται με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με αρκετούς στη Δύση να χαρακτηρίζουν τον Putin ως το νέο Hitler και το 2022 ως το 1938, έχει δοθεί ελάχιστη σημασία σε τρεις μεγάλες εξελίξεις – οι οποίες προαναγγέλλουν μία τεράστια αλλαγή στην ευρωπαϊκή πολιτική, με άλλοθι στην ουσία την απόφαση της Ρωσίας να εισβάλει στρατιωτικά στη γειτονική της χώρα. Οι εξελίξεις αυτές που σηματοδοτούν τη ριζική απομάκρυνση από την πολιτική που επικράτησε μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, είναι οι εξής:
(α) Η απόφαση της Γερμανίας να επιταχύνει τη στρατιωτικοποίηση της,
(β) Η απόφαση της ΕΕ να χρηματοδοτήσει τις προμήθειες όπλων στην Ουκρανία και
(γ) Η ιστορική απόφαση της Γερμανίας να ακυρώσει την πολιτική της, όσον αφορά τη μη προμήθεια όπλων σε ζώνες πολεμικών συγκρούσεων.
Ειδικότερα, σε ομιλία του κατά τη διάρκεια μίας έκτακτης συνόδου της Βουλής στο Βερολίνο, ο νέος καγκελάριος της Γερμανίας ανακοίνωσε ένα σχέδιο ενίσχυσης του γερμανικού στρατού – με τη διάθεση 100 δις € επιπλέον στον προϋπολογισμό του 2022, ο οποίος είχε αυξηθεί ήδη σε επίπεδα ρεκόρ ύψους 53 δις € ή 3,2% υψηλότερα από το 2021. Για σύγκριση, ο αμυντικός προϋπολογισμός της Ρωσίας είναι 61,7 δις € – ενώ ο καγκελάριος υποσχέθηκε να δαπανάει κάθε χρόνο πάνω από 2% του ΑΕΠ για την άμυνα – οπότε περισσότερα από 72 δις € (3,6 τρις € είναι το ΑΕΠ της Γερμανίας).
Η προτεινόμενη πρόσθετη οικονομική δαπάνη των 100 δις € δε, θα ενισχύσει την απόκτηση μη επανδρωμένων αεροσκαφών, νέων πολεμικών αεροπλάνων, αμυντικών όπλων όπου ήδη συζητάει με το Ισραήλ (αν είναι δυνατόν!) κοκ. – οπότε η Γερμανία συμμορφώνεται με καθυστέρηση στο αίτημα του πρώην προέδρου των Η.Π.Α., του Trump, προς μεγάλη ικανοποίηση του πολεμικού και βιομηχανικού συγκροτήματος της υπερδύναμης. Τη Γερμανία δεν είχαν άλλωστε χρησιμοποιήσει οι Η.Π.Α. εναντίον της ΕΣΣΔ, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου;
Παρεμπιπτόντως, υπενθυμίζουμε πως στο παρελθόν ένας επίσης σοσιαλιστής καγκελάριος, ο G. Schroeder, είχε κηρύξει τον οικονομικό τότε πόλεμο εναντίον της Ευρώπης, με μεγάλο θύμα την πατρίδα μας, χωρίς να το συνειδητοποιήσει καμία χώρα – με την υιοθέτηση της «ατζέντας 2010», όπου στη θέση της υποτίμησης του νομίσματος, τοποθέτησε το κόστος εργασίας ανά μονάδα παραγομένου προϊόντος.
Ουσιαστικά δηλαδή το μοναδικό τρόπο ανόδου της ανταγωνιστικότητας μίας οικονομίας εις βάρος των άλλων, εντός μίας νομισματικής ένωσης – γνωστό σε εμάς ως «εσωτερική υποτίμηση» από τα μνημόνια.
Η ανατροπή
Συνεχίζοντας, σχετικά με την απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης να προμηθεύσει απ’ ευθείας όπλα στα ουκρανικά στρατεύματα, ο Scholz ισχυρίσθηκε πως πρέπει η χώρα του να υποστηρίξει την Ουκρανία, σε μία περίοδο που έχει απελπιστικά την ανάγκη της – ενώ κατηγόρησε τη Ρωσία για την ανατροπή της ειρήνης στην Ευρώπη. Εκτός αυτού, δήλωσε πως τα άλλα κράτη θα μπορούν να εφοδιάζουν την Ουκρανία με όπλα γερμανικής κατασκευής – κάτι που δεν επιτρεπόταν στο παρελθόν, αφού η Γερμανία δεν έδινε την άδεια της.
Το επιχείρημα τώρα του Γερμανού, σύμφωνα με το οποίο ο στόχος του είναι η εξασφάλιση της ειρήνης στην Ευρώπη, είναι ο ορισμός του ψεύδους – πόσο μάλλον όταν όλοι γνωρίζουμε πως ο πόλεμος δεν σταματάει ποτέ με πόλεμο. Στην πραγματικότητα, ανέτρεψε μία μακροχρόνια γερμανική πολιτική που είχε στηριχθεί στην ιστορία της Γερμανίας, ως επιτιθέμενης χώρας στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο – όπου είχε αιματοκυλίσει ολόκληρη την Ευρώπη, σκοτώνοντας πάνω από 20 εκ. Ρώσους και δρομολογώντας επί πλέον το έγκλημα του Ολοκαυτώματος.
Εναντίον της πολιτικής στρατιωτικοποίησης της Γερμανίας πάντως δεν ήταν μόνο όλοι οι Ευρωπαίοι αλλά, επίσης, πολλοί Γερμανοί – οι οποίοι δεν έχουν ξεχάσει την ιστορία της χώρας τους που μοιάζει με ποινικό μητρώο, ενώ φοβούνται την επανάληψη της. Υπέρ είναι όμως το βιομηχανικό στρατιωτικό σύμπλεγμα της χώρας – αφού προσδοκά οφέλη, μεταξύ άλλων από τη μεγαλύτερη παραγωγή και εξαγωγή όπλων.
Εν προκειμένω, παρά τις απαγορεύσεις η Γερμανία είναι ήδη ο 4ος μεγαλύτερος εξαγωγέας όπλων στον πλανήτη – ξεπερνώντας ακόμη και την Κίνα. Οι εξαγωγές της έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ το 2021, μεταξύ άλλων με τις σημαντικές πωλήσεις όπλων θαλάσσιας και εναέριας άμυνας στην Αίγυπτο – έχοντας αυξηθεί στα 9,35 δις € ή κατά 61% σε σχέση με το 2020 (8 δις € το 2019).
Με τις Η.Π.Α. δε σε πορεία παρακμής, καθώς επίσης με τη Γαλλία και με τη Μ. Βρετανία σε αδύναμες θέσεις, η άνοδος της Γερμανίας ως στρατιωτικής υπερδύναμης, επί πλέον της οικονομικής της ευρωστίας, θα άλλαζε κατά πολύ τις παγκόσμιες συνθήκες ισορροπίας – ενώ πρόκειται για ένα «παραπυρηνικό» κράτος, με την έννοια πως έχει την πλήρη τεχνική ικανότητα να αναπτύξει σε χρόνο μηδέν σύγχρονα πυρηνικά όπλα.
Το πέρασμα του Ρουβίκωνα
Περαιτέρω, αφού η Γερμανία χρησιμοποίησε την κρίση χρέους της Ευρωζώνης για να «απορρίψει» το σύμπλεγμα ενοχής της από τους δύο παγκοσμίους πολέμους, σήμερα χρησιμοποιεί τον πόλεμο της Ουκρανίας για να ανακτήσει τη θέση της και ως στρατιωτική υπερδύναμη – κάτι που φυσικά έχει προετοιμασθεί στο παρελθόν, ενώ απλά αναζητούσε την αφορμή για να το δρομολογήσει: την κατάλληλη ευκαιρία.
Από πολιτικής πλευράς τώρα, τα δύο μεγάλα κόμματα που στην ουσία διοικούν εναλλασσόμενα τη χώρα με συνασπισμούς, έχουν περιορίσει το ιδεολογικό χάσμα μεταξύ τους – αφού η SPD είναι μόνο πλασματικά αριστερή, ενώ στην πραγματικότητα θερμός υποστηρικτής του επανεξοπλισμού της Γερμανίας, όπως η CDU. Ούτε το ένα δε, ούτε το άλλο, έχουν το σύμπλεγμα ενοχής του πολέμου – έχοντας μεταφέρει τις ευθύνες σε κάποιους «Ναζί» που ανάγκασαν όλους τους υπολοίπους αθώους Γερμανούς να αιματοκυλίσουν την Ευρώπη!
Παρεμπιπτόντως εδώ, η πρώην υπουργός άμυνας της Γερμανίας, η U. Von der Leyen, η οποία ηγείται των ευρωπαϊκών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, προερχόταν από την CDU – ενώ είχε ναζιστική καταγωγή, τόσο από τη δική της πλευρά, όσο και από την πλευρά του συζύγου της. Το γεγονός αυτό όμως δεν εμπόδισε την κ. Merkel να της αναθέσει το υπουργείο άμυνας για επτά χρόνια.
Ειδικότερα, ο παππούς της Von der Leyen, της σημερινής προέδρου της Κομισιόν, ήταν ναζί που προσφέρθηκε το 1940 να πολεμήσει εθελοντικά (πηγή) – ενώ έγινε λοχίας της Βέρμαχτ και ηγήθηκε μίας μονάδας στο ανατολικό σοβιετικό μέτωπο, κυνηγώντας αντιστασιακές ομάδες. Συμμετείχε στην κατάληψη του Κιέβου και στη βάρβαρη σφαγή του BABI YAR (πηγή) – όπου περισσότεροι από 33.000 Εβραίοι, κάτοικοι του Κιέβου, πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν εν ψυχρώ.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν βέβαια πως η κ. Von der Leyen είναι υπεύθυνη για το παρελθόν του παππού της – απλά είναι σωστό να γνωρίζει κανείς την ιστορία των σημερινών πολιτικών της Γερμανίας και της ΕΕ. Είναι σωστό να γνωρίζουμε επίσης πως η Γερμανία είναι σύμμαχος της Τουρκίας, συνεργαζόμενη με το δικτάτορα της – ενώ ήταν η μοναδική στην ουσία που αντέδρασε στην επιβολή ευρωπαϊκών κυρώσεων εναντίον του.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας είναι σημαντικό το ότι, η Γερμανία χρησιμοποιεί την κάθε κρίση προς όφελος της – ενώ σήμερα έχει τοποθετήσει δικούς της ανθρώπους σε όλες τις θέσεις κλειδιά της ΕΕ. Με τη Μ. Βρετανία δε να έχει αποχωρήσει από την ΕΕ, με την Ιταλία στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και με τη Γαλλία σε προεκλογικό πυρετό, βρήκε την κατάλληλη στιγμή να περάσει το Ρουβικώνα – καθώς επίσης να εγκλωβίσει το αντίπαλο δέος της στην Ευρώπη: τη Ρωσία. Ευχόμαστε και ελπίζουμε βέβαια να κάνουμε λάθος – δυστυχώς όμως, πολύ συχνά η ιστορία επαναλαμβάνεται.