 |
| The Chinese naval amphibious dock landing ship Wuzhishan docks at a military port in Zhanjiang, Guangdong Province, on March 21, 2022. (Photo by Yin Zheng) |
Judith Bergman - gatestoneinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr
«Η Κίνα έχει στρατιωτικοποιήσει πλήρως τουλάχιστον τρία από τα πολλά νησιά που κατασκεύασε στην αμφισβητούμενη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, εξοπλίζοντάς τα με αντιπλοϊκά και αντιαεροπορικά συστήματα πυραύλων, εξοπλισμό λέιζερ και παρεμβολής και μαχητικά αεροσκάφη σε μια ολοένα και πιο επιθετική κίνηση που απειλεί όλα τα έθνη που επιχειρούν κοντά... Έχουν προχωρήσει όλες τις δυνατότητές τους και αυτή η συσσώρευση όπλων αποσταθεροποιεί την περιοχή».
Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας καλύπτει περίπου 3,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και εκτιμάται πως έχει κοιτάσματα κάτω από τον πυθμένα περίπου 190 τρισεκατομμυρίων κυβικών ποδιών φυσικού αερίου και 11 δισεκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου, επιπλέον των αλιευτικών αποθεμάτων (με ταχεία μείωση) που εκτιμάται ότι δημιουργούν 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Το 2016, το Μόνιμο Διαιτητικό Δικαστήριο της Χάγης απέρριψε κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς της Κίνας περί κυριαρχίας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Η Κίνα, ωστόσο, δεν αποδέχτηκε ποτέ την εξουσία του δικαστηρίου και συνεχίζει να επιδιώκει την κυριαρχία στη θάλασσα, τμήματα ή το σύνολο της οποίας διεκδικούν άλλες χώρες της περιοχής, όπως το Μπρουνέι, η Ινδονησία, η Μαλαισία, οι Φιλιππίνες, η Ταϊβάν και το Βιετνάμ.
"Η απόφαση είναι παράνομη και άκυρη. Η Κίνα δεν την αποδέχεται ούτε την αναγνωρίζει", δήλωσε ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Γουάνγκ Γουένμπιν μόλις τον Ιανουάριο του 2022.
"Η Κίνα έχει ιστορικά δικαιώματα στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Η κυριαρχία και τα συναφή δικαιώματα και συμφέροντα της Κίνας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας έχουν εδραιωθεί σε μια μακρά περίοδο ιστορίας και συνάδουν με το διεθνές δίκαιο"
Τα σχόλια του Γουάνγκ ήρθαν ως απάντηση σε μια έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, «Όρια στις Θάλασσες», που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο, η οποία παρουσίαζε την άποψη των ΗΠΑ ότι ο ισχυρισμός της Κίνας δε συνάδει με το διεθνές δίκαιο και δεν έχει νομική βάση.
Μία από τις πιο αμφιλεγόμενες κινήσεις της Κίνας στην περιοχή ήταν η κατασκευή τεχνητών νησιών στο αρχιπέλαγος Spratly και μετά, παρά τις υποσχέσεις για το αντίθετο, η στρατιωτικοποίησή τους. «Η σχετική κατασκευαστική δραστηριότητα που αναλαμβάνει η Κίνα δεν στοχεύει ούτε επηρεάζει καμία χώρα και δεν υπάρχει πρόθεση στρατιωτικοποίησης», δήλωσε ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping το 2015.
"Η λειτουργία αυτών των νησιών είναι να επεκτείνουν την επιθετική ικανότητα της ΛΔΚ [Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας] πέρα από τις ηπειρωτικές ακτές τους", είπε ο Aquilino. «Μπορούν να πετάξουν μαχητικά, βομβαρδιστικά και να αναπτύξουν όλες αυτές τις επιθετικές δυνατότητες των πυραυλικών συστημάτων».
"Είναι μια πολύ σημαντική στρατιωτική συγκέντρωση", δήλωσε ο Peter Jennings, εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Στρατηγικής Πολιτικής της Αυστραλίας σε μια συνέντευξη podcast στο ABC Radio National.
Σίγουρα καθιστά πολύ πιο δύσκολο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, να φέρουν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις πιο κοντά στην Ταϊβάν... γίνεται πραγματικά ένας μηχανισμός ελέγχου όλης της νοτιοανατολικής Ασίας, αυτή είναι μια περιοχή δέκα χωρών, 650 εκατομμύρια άνθρωποι. Εάν είστε η στρατιωτικά κυρίαρχη δύναμη στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, κυριαρχείτε στη νοτιοανατολική Ασία. Αυτή τουλάχιστον ήταν η στρατηγική σκέψη των Ιαπώνων στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και νομίζω πως είναι η στρατηγική σκέψη της Κίνας αυτήν την στιγμή».
Ενώ η στρατιωτικοποίηση των νησιών είναι μια κρίσιμη πτυχή για την επίτευξη κυριαρχίας, οι επιθετικές κινήσεις της Κίνας για τον έλεγχο της Θάλασσας της Νότιας Κίνας δεν περιορίζονται στα νησιά. Το Μάρτιο, η Κίνα διεξήγαγε μια εβδομαδιαία στρατιωτική άσκηση σε τμήματα της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης του Βιετνάμ (ΑΟΖ), απαγορεύοντας σε όλους την είσοδο στην περιοχή της άσκησης. Η ναυτική άσκηση της Κίνας, σύμφωνα με τον αντιναύαρχο Yoji Koda, πρώην αρχηγό του στόλου αυτοάμυνας της Ιαπωνίας, ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή στρατιωτική άσκηση. Ήταν επίσης μια προσπάθεια άρνησης της ΑΟΖ του Βιετνάμ. "Η Κίνα συσσωρεύει όσο το δυνατόν περισσότερα προηγούμενα που θα υποστήριζαν τις αβάσιμες διεκδικήσεις της σε εδαφικές διαφορές και διαφορές ΑΟΖ στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας", δήλωσε ο Koda.
Ο Χοάνγκ Βιέτ, λέκτορας στο Νομικό Πανεπιστήμιο Χο Τσι Μινχ στο Βιετνάμ, είπε ότι η Κίνα χρησιμοποιεί την στρατιωτική άσκηση για να προωθήσει τις αξιώσεις της στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, ενώ η διεθνής προσοχή στρέφεται στη σύγκρουση στην Ουκρανία. «Αυτό έκανε η Κίνα το 2020 όταν πολλές χώρες επικεντρώθηκαν στην αντιμετώπιση του Covid: Ανέλαβε πολλές δραστηριότητες για να διεκδικήσει τις αξιώσεις της στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας».
Η άσκηση συνέπεσε με την ανακοίνωση της Κίνας για τον ετήσιο στρατιωτικό προϋπολογισμό της για το 2022, σύμφωνα με την οποία η Κίνα θα αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες κατά 7,1% στα 230 δισεκατομμύρια δολάρια, από αύξηση 6,8% το προηγούμενο έτος. Η Κίνα έχει το δεύτερο μεγαλύτερο αμυντικό προϋπολογισμό στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ο αμυντικός προϋπολογισμός για το 2022 είναι 715 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η Κίνα, ωστόσο, δεν είναι διαφανής σχετικά με το τι περιλαμβάνει ο αμυντικός προϋπολογισμός της – και τι δεν περιλαμβάνει. Το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) διαπίστωσε ότι η Κίνα αναθεωρεί συνεχώς τον πραγματικό αμυντικό της προϋπολογισμό. Το 2019, για παράδειγμα, το SIPRI υπολόγισε πως ο πραγματικός αμυντικός προϋπολογισμός της Κίνας ήταν σχεδόν 40% υψηλότερος από τον επίσημο. «Ενώ η Κίνα ανακοινώνει έναν ετήσιο αμυντικό προϋπολογισμό, το πόσα πραγματικά ξοδεύει η Κίνα για τον στρατό της συζητείται ευρέως», έγραψε το China Power Project του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (CSIS).
"Η έλλειψη διαφάνειας της Κίνας οδηγεί σε αποκλίσεις μεταξύ των επίσημων στοιχείων και των εξωτερικών εκτιμήσεων. Τα επίσημα στοιχεία δεν αντιπροσωπεύουν έναν αριθμό δαπανών που σχετίζονται με τον στρατό, συμπεριλαμβανομένης ορισμένης στρατιωτικής έρευνας και ανάπτυξης, πτυχών του διαστημικού προγράμματος της Κίνας, κεφαλαίων αμυντικής κινητοποίησης, εγκεκριμένων πωλήσεων γης ή υπερβολική τροφή που παράγεται από ορισμένες μονάδες, μπόνους στρατολόγησης για φοιτητές και λειτουργικά έξοδα επαρχιακής στρατιωτικής βάσης».
Επιπλέον, οι παραστρατιωτικές μονάδες της Κίνας, όπως η Ακτοφυλακή, η οποία διαδραματίζει μεγάλο ρόλο στη διεκδίκηση των θαλάσσιων διεκδικήσεων της Κίνας, και η Λαϊκή Ένοπλες Αστυνομία (PAP), ένα μέρος του κινεζικού στρατού που είναι επιφορτισμένο με την εσωτερική ασφάλεια, αποκλείονται από την επίσημη άμυνα της Κίνας όσον αφορά τον προϋπολογισμό.
Εκτός από όλα τα παραπάνω, η Κίνα συνεχίζει να διεξάγει παράνομες δραστηριότητες εξερεύνησης ή έρευνας σε ολόκληρη την έκταση ολόκληρης της Θάλασσας της Νότιας Κίνας με σκοπό τη θαλάσσια επιστημονική έρευνα, την εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου και την στρατιωτική έρευνα, σύμφωνα με έκθεση της CSIS που δημοσιεύθηκε το Μάρτιο.
«Ο άμεσος αντίκτυπος και η προφανής πρόθεση αυτών των ερευνών είναι να δείξουν τον κινεζικό έλεγχο στα ύδατα που ισχυρίζονται ότι είναι δικά τους», σύμφωνα με την έκθεση.
"Εκτός από τους συμβολικούς στόχους τους, αυτές οι έρευνες παράγουν επίσης δεδομένα για τις συνθήκες του βυθού που έχουν αξία τόσο για πολιτικούς όσο και για στρατιωτικούς σκοπούς. Ενώ τα σεισμικά δεδομένα είναι κρίσιμα για την αξιολόγηση των γεωλογικών συνθηκών και την παρουσία υδρογονανθράκων, οι συνθήκες του νερού και του βυθού επηρεάζουν επίσης την ικανότητα ανίχνευσης. Και τα ερευνητικά σκάφη που υποτίθεται ότι εμπλέκονται στην επιστημονική έρευνα μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν τα όργανά τους για ναυτική αναγνώριση, συλλέγοντας πληροφορίες για ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις και σκάφη».
Η έκθεση έδειξε πως οι έρευνες οδήγησαν τακτικά κινεζικά πλοία να πάνε στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ) άλλων χωρών της περιοχής, μια δραστηριότητα που είναι παράνομη χωρίς άδεια. Η έκθεση διαπίστωσε επίσης ότι τα κινεζικά πλοία έρευνας ήταν απασχολημένα το 2020-2021. «Η έκθεση υπογραμμίζει την κλίμακα και την υποκρισία των ερευνητικών δραστηριοτήτων της Κίνας», δήλωσε ο Γκρεγκ Πόλινγκ του CSIS. «Το Πεκίνο διεξάγει δεκάδες επιχειρήσεις στις ΑΟΖ των γειτόνων του κάθε χρόνο, οι οποίες, αν είναι πολιτικού χαρακτήρα, είναι παράνομες ή, αν είναι στρατιωτικές, είναι ακριβώς αυτό που η Κίνα ισχυρίζεται ότι άλλες χώρες δεν επιτρέπεται να κάνουν στη δική της ΑΟΖ».