 |
| REUΤΕRS/Dadο Ruvic |
Editorial - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Μπρουνό Λεμέρ αποκάλυψε περισσότερα από όσα σκόπευε όταν δήλωσε αυτή την εβδομάδα πως τα δυτικά κράτη διεξάγουν «ολοκληρωτικό πόλεμο» στην οικονομία της Ρωσίας. Το ότι γρήγορα προσπάθησε να ανακαλέσει τα λόγια του ως ακατάλληλα δείχνει πως ο ανώτερος Γάλλος κυβερνητικός αξιωματούχος συνειδητοποίησε τη σοβαρότητα των όσων αποκάλυπτε σχετικά με την απάντηση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Έχουν περάσει δύο εβδομάδες από τότε που ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν διέταξε τον ρωσικό στρατό να εισέλθει στην Ουκρανία σε αυτό που η Μόσχα ισχυρίζεται ότι είναι μια «ειδική επιχείρηση» κυρίως για την υπεράσπιση του ρωσόφωνου πληθυσμού της Ουκρανίας. Οι αυτοανακηρυγμένες δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ από το Ντονμπάς –που πλέον αναγνωρίζονται επίσημα ως ανεξάρτητα κράτη από τη Ρωσία– δέχονταν έντονη στρατιωτική επίθεση από τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου που υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ. Ο πρώην πρωθυπουργός της Ουκρανίας Νικολάι Αζάροφ υποστήριξε αυτήν την εβδομάδα πως η επέμβαση της Ρωσίας απέτρεψε μια επίθεση ΝΑΤΟ-Κίεβου που θα είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες θανάτους.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι επανειλημμένες εκκλήσεις της Μόσχας για μια συνθήκη ασφάλειας με τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ σχετικά με το μελλοντικό αποκλεισμό της Ουκρανίας από τη συμμαχία απορρίφθηκαν σθεναρά και αλαζονικά. Η γειτονική χώρα αποτελούσε μια υπαρξιακή απειλή για την ασφάλεια της Ρωσίας που καμία δυτική δύναμη δε θα ανεχόταν εξ αποστάσεως στα σύνορά της.
Σε κάθε περίπτωση, η απάντηση των Ηνωμένων Πολιτειών και των Ευρωπαίων συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ στην παρέμβαση της Ρωσίας ήταν μια ανεπιφύλακτη άρνηση ότι η Μόσχα είχε εύλογη αιτία. Πράγματι, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης διεξήγαγαν ευσυνείδητα μια τεράστια εκστρατεία συκοφάντησης της Ρωσίας ως «επιτιθέμενου χωρίς καμία πρόκληση».
Αντί να αναγνωρίσουν οποιεσδήποτε από τις μακροχρόνιες ανησυχίες της Ρωσίας για την ασφάλεια σχετικά με την επέκταση του ΝΑΤΟ και ειδικότερα το ρόλο της Ουκρανίας στην προβολή μιας απειλής για τη ρωσική εθνική ασφάλεια, τα δυτικά κράτη έχουν επιδοθεί σε μια ατζέντα συστηματικής εχθρότητας. Η εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση κινδυνεύει να διολισθήσει σε άμεσο πόλεμο – έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο – μεταξύ της Ρωσίας και των δυνάμεων του ΝΑΤΟ που θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε πυρηνική εξόντωση, όπως προειδοποίησε αυτήν την εβδομάδα ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ.
Η συντονισμένη απάντηση της Ουάσιγκτον και άλλων δυτικών πρωτευουσών να επιβάλουν οικονομικό αποκλεισμό στη Ρωσία λόγω της κρίσης στην Ουκρανία είναι ένα σημάδι της στρατηγικής ατζέντας για υποταγή. Πρέπει να πούμε ότι μια ατζέντα είναι εγκληματική και παραβιάζει τον Χάρτη του ΟΗΕ. Αμερικανοί, Βρετανοί, Γάλλοι και άλλοι ηγέτες του ΝΑΤΟ έχουν απολαύσει την προοπτική της κατάρρευσης της ρωσικής οικονομίας. (Το ίδιο είδος οικονομικής τρομοκρατίας που επιχορηγείται από το κράτος που πρέπει να υπομείνουν η Κούβα, το Ιράν, η Βενεζουέλα, η Βόρεια Κορέα και άλλοι επειδή δε γονατίζουν στις δυτικές απαιτήσεις).
Εκτός από αυτόν τον οικονομικό πόλεμο, οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ συνεχίζουν να συσσωρεύουν όπλα και ιδιωτικούς στρατιωτικούς εργολάβους στην Ουκρανία για να πολεμήσουν αυτό που μετατρέπεται σε πόλεμο δια αντιπροσώπων κατά της Ρωσίας. Μόνο τον περασμένο χρόνο, εκτιμάται ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει διαθέσει 1 δισεκατομμύριο δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ στην Ουκρανία. Η Βρετανία φέρνει επίσης όπλα στην Ουκρανία και τώρα η Γερμανία αυτή την εβδομάδα –σπάζοντας ένα ταμπού δεκαετιών– έχει ενταχθεί με άλλα μέλη του ΝΑΤΟ για να προμηθεύσει όπλα.
Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ ισχυρίζεται ότι η συμμαχία δεν αποτελεί μέρος στη σύγκρουση. Αλλά αυτός ο ισχυρισμός είναι ένα ξεκάθαρο ψέμα. Το ΝΑΤΟ έχει εξοπλίσει το καθεστώς του Κιέβου από τότε που υποστηρίχθηκε από τη CIA το πραξικόπημα του 2014, το οποίο έφερε στην εξουσία μια νεοναζιστική κλίκα. Ειδικές δυνάμεις από χώρες του ΝΑΤΟ εκπαιδεύουν υπερεθνικιστικά τάγματα που φορούν διακριτικά Waffen SS στη χρήση όπλων για να επιτεθούν στον ρωσικό πληθυσμό στο Ντονμπάς που αρνήθηκε να αναγνωρίσει το καθεστώς του Κιέβου.
Ο οικονομικός και ο στρατιωτικός πόλεμος αντιπροσώπων συνοδεύεται από τη συντριπτική εκστρατεία προπαγάνδας των μέσων ενημέρωσης σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική για τη δαιμονοποίηση και την ποινικοποίηση της Ρωσίας. Οι πολιτικοί των ΗΠΑ ζητούν ανοιχτά τη δολοφονία του Ρώσου προέδρου Πούτιν, ενώ Βρετανοί βουλευτές απαιτούν την απέλαση όλων των Ρώσων υπηκόων. Οι Ρώσοι πολιτιστικοί και αθλητικοί παράγοντες απαγορεύονται. Σε μια φρενίτιδα ρωσοφοβίας, ακόμη και διεθνείς εκδηλώσεις, όπως τα σόου με γάτες, γίνονται στόχος απαγορεύσεων. Το τελευταίο παράδειγμα είναι σχεδόν αστείο, αλλά δείχνει τη συνολική προσπάθεια που γίνεται για δαιμονοποίηση και απομόνωση της Ρωσίας.
Το επόμενο λογικό βήμα είναι το κακόβουλο να γίνει ο πόλεμος κατά της Ρωσίας και του λαού της «δίκαιος σκοπός» από τις δυτικές δυνάμεις.
Σε αυτό το υστερικό γεωπολιτικό κλίμα, είναι ζωτικής σημασίας να διατηρήσουμε μια ιστορική ανάλυση του γιατί αφορά η παρούσα σύγκρουση.
Εδώ και χρόνια, υποστηρίχθηκε ανοιχτά από τους αυτοκρατορικούς σχεδιαστές στις ΗΠΑ και τους υποκαταστάτες του ΝΑΤΟ να χαρακτηρίσουν τη Ρωσία (και την Κίνα) ως εχθρό που εμποδίζει την παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ. Η Rand Corp, για παράδειγμα, έχει διαφημίσει ευθαρσώς την αλλαγή καθεστώτος στη Μόσχα.
Το όργιο των πολέμων που διεξήγαγαν η Ουάσιγκτον και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της τις τελευταίες τρεις δεκαετίες από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης καθοδηγούνταν από μια ατζέντα διεκδίκησης ηγεμονίας και περιορισμού κάθε αντίθεσης από τη Ρωσία, την Κίνα και άλλους. Η αδυσώπητη, απειλητική επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά στα σύνορα της Ρωσίας είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτού, όπως και το πραξικόπημα στην Ουκρανία το 2014.
Βρισκόμαστε εκεί που βρισκόμαστε λόγω αυτής της στρατηγικής εχθρότητας των ΗΠΑ προς τη Ρωσία.
Δεν πρόκειται απλώς για την επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης στοχεύουν να το παρουσιάσουν ως υποτιθέμενη επιθετικότητα της Μόσχας κατά της Ευρώπης, παρόλο που ο Πούτιν επανέλαβε αυτή την εβδομάδα για πολλοστή φορά πως η Ρωσία δεν έχει κακή πρόθεση προς την Ευρώπη. Δυτικοί ειδήμονες επικαλούνται τον υποτιθέμενο ρεβανσισμό του Πούτιν για την αποκατάσταση της Σοβιετικής Ένωσης. Οι κυρώσεις επιβάλλονται υποτίθεται για να καταδείξουν τη δυτική υπεράσπιση των «δημοκρατικών αξιών» – καθώς οι ΗΠΑ και η Ευρώπη χρησιμοποιούν κάθε διαθέσιμο μέσο για να λογοκρίνουν τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης από το να δώσουν μια εναλλακτική άποψη.
Η ρητορική του «Συνολικού Πολέμου» δεν είναι ένα ολίσθημα της γλώσσας ή μια ατυχής δυσαρέσκεια. Η επανειλημμένη εκφρασμένη επιθυμία και προτίμηση για αντιμετώπιση της Ρωσίας – συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας της ηγεσίας της – δείχνει ότι υπάρχει μια στρατηγική, μακροπρόθεσμη δυναμική σε αυτό που εκτυλίσσεται. Εάν η Ουάσιγκτον και οι εταίροι της στο ΝΑΤΟ ενδιαφέρονταν πραγματικά για ειρηνικές σχέσεις, δε θα είχαν απορρίψει τις προτάσεις ασφάλειας της Μόσχας που υποβλήθηκαν το Δεκέμβριο. Δε θα εξόπλιζαν το καθεστώς του Κιέβου. Για τον σκοπό αυτό, είναι ανησυχητικό το γεγονός πως οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ φαίνεται να εμποδίζουν τις συζητήσεις που διεξάγονται αυτήν την στιγμή μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας για την εξεύρεση ειρηνικής διευθέτησης στη σύγκρουσή τους.
Το πιο απαίσιο, ίσως την τελευταία φορά που η φράση «Ολόκληρος Πόλεμος» ακούστηκε να διατυπώνεται δημόσια σε σχέση με τη Ρωσία, βγήκε από το στόμα του Josep Goebbels της Ναζιστικής Γερμανίας.
Η σύγκρουση και τα δεινά στην Ουκρανία είναι λυπηρά. Αλλά αυτό που είναι ακόμη πιο λυπηρό και αξιοθρήνητο είναι ο τρόπος με τον οποίο οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ δημιούργησαν τη σύγκρουση. Και επιπλέον, τώρα οι δυτικές ελίτ και τα εύπλαστα μέσα τους σφυρηλατούν ένα casus belli εναντίον της Ρωσίας υπό το κυνικό πρόσχημα της ανησυχίας για την Ουκρανία, τη δημοκρατία, το διεθνές δίκαιο και την ειρήνη.