Του Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Η συνεχιζόμενη ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Μόσχας σε αυτήν την πρώην Σοβιετική Δημοκρατία προχωρά με γοργούς ρυθμούς και μόλις εισήλθε στη δεύτερη φάση της στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, όπου το επίκεντρο θα επικεντρωθεί τώρα στην απελευθέρωση των υπόλοιπων περιοχών των πρόσφατα αναγνωρισμένων Δημοκρατιών του Ντονμπάς. Παρόλα αυτά, τα δυτικά Mainstream Media (MSM) υπό την ηγεσία των ΗΠΑ συνεχίζουν να διαφημίζουν το ψέμα πως η Ρωσία «χάνει» τη σύγκρουση. Η βάση αυτής της αφήγησης είναι οι εσκεμμένα ψευδείς προσδοκίες με τις οποίες είχε παραπλανηθεί το στοχευόμενο κοινό τους, προκειμένου στη συνέχεια να παρουσιάσει εσφαλμένα τη δυναμική της σύγκρουσης με δυσμενή τρόπο προς τη Ρωσία, ό,τι κι αν συμβεί.
Αντικειμενικά μιλώντας, αν το Κίεβο πραγματικά «κέρδιζε» όπως ισχυρίζονται τόσο παθιασμένα οι ξένοι υποστηρικτές του, τότε δε θα χρειαζόταν να καλέσει δύο χωριστές χώρες να ανοίξουν ένα «δεύτερο μέτωπο» ενάντια στη Ρωσία. Όχι μόνο αυτό, αλλά το ίδιο το Κίεβο θα μπορούσε να ανοίξει ένα ακόμη από μόνο του επιτιθέμενο στην Κριμαία, τη χερσόνησο που συνεχίζει να διεκδικεί ως έδαφός του, παρά το γεγονός πως η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού του επέλεξε δημοκρατικά να επανενωθεί με τη Ρωσία στις αρχές του 2014 μετά το υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ ξεφάντωμα της αστικής τρομοκρατίας που είναι ευρέως γνωστό στη Δύση ως «EuroMaidan» κι οδήγησε στο πρώτο ευρωπαϊκό πραξικόπημα εδώ και δεκαετίες.
Το Κίεβο είναι απρόθυμο να το κάνει αυτό, ακόμη κι αν είχε ακόμα την ικανότητα (που δεν έχει) αφού η Μόσχα θα το θεωρούσε επίθεση εναντίον του εδάφους της και θα απαντούσε έτσι ανάλογα. Η Τιφλίδα και το Κισινάου φαίνονται εξίσου αποτρεπτικά, καθώς αυτά τα μη μέλη του ΝΑΤΟ δε θέλουν επίσης να νιώσουν την οργή των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων (RAF) εάν προκληθούν να απαντήσουν εναντίον τους σε αυτοάμυνα, όπως έκαναν εναντίον του Κιέβου. τον περασμένο μήνα αφότου το εθνοφασιστικό πληρεξούσιο κράτος της Αμερικής αρνήθηκε να σταματήσει τη γενοκτονία του ιθαγενούς Ρώσικου λαού στο Ντονμπάς.
Ενώ υπάρχει λίγη αλήθεια στην πρόβλεψη του Danilov ότι το άνοιγμα περισσότερων μετώπων θα διέσπαζε μέρος της προσοχής της RAF, κανείς δεν πρέπει να περιμένει πως θα μείωνε την εστίασή της σε σημείο όπου όλοι οι αντίπαλοί της θα μπορούσαν ταυτόχρονα να καταφέρουν νίκες και τελικά να επιτύχουν τους στρατιωτικούς-στρατηγικούς τους στόχους. Αντίθετα, η Ρωσία πιθανότατα θα αναγκαζόταν να καταφύγει σε πιο σκληρά μέτρα αυτοάμυνας από εκείνα που χρησιμοποιεί επί του παρόντος στην Ουκρανία από την ανησυχία της για την ελαχιστοποίηση των απωλειών αμάχων και των παράπλευρων ζημιών, εάν κάποιος από αυτούς τους δύο εξαπέλυε αιφνιδιαστικές επιθέσεις κατά των δυνάμεών της.
Για να είμαστε απολύτως σαφείς, η Ρωσία συμμορφώνεται πλήρως με το διεθνές δίκαιο όταν πρόκειται για κινητική δράση εναντίον άλλων για αυτοάμυνα, αλλά αυτό που προβλέπεται εδώ είναι ότι θα ήταν λιγότερο πρόθυμη να θέσει περισσότερο τον περιορισμένο αριθμό των στρατευμάτων της σε κίνδυνο όπως πράττει επί του παρόντος στην Ουκρανία εάν έπρεπε οπωσδήποτε να διασφαλίσει την ακεραιότητα των κόκκινων γραμμών εθνικής ασφάλειας σε οποιοδήποτε από αυτά τα δύο μέτωπα. Η Γεωργία και η Μολδαβία το γνωρίζουν πολύ καλά και γι' αυτό είναι απίθανο να συμμορφωθούν με την απαίτηση του Κιέβου, καθώς γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτή η πρώην Σοβιετική Δημοκρατία τους ζητά βασικά να αυτοκτονήσουν.
Για άλλη μια φορά, οι παρατηρητές θα πρέπει να αναρωτηθούν γιατί το Κίεβο θα χρειαζόταν να βασιστεί σε πολύ μικρότερους και συγκριτικά ασθενέστερους στρατούς όπως ο στρατός της Γεωργίας και της Μολδαβίας να ανοίξουν νέα μέτωπα, εάν πραγματικά «κέρδιζε» όπως ισχυρίζονται τα MSM. Απλώς δεν έχει νόημα, και μπορεί κανείς να αναγνωρίσει αυτήν την αντικειμενική πραγματικότητα, ακόμη κι αν προσωπικά συμπάσχει με την υπόθεση του Κιέβου για όποιους προσωπικούς λόγους. Όσοι το κάνουν, ωστόσο, θα πρέπει στη συνέχεια να αναρωτηθούν γιατί εξακολουθούν να βομβαρδίζονται με μια ατελείωτη δόση ψεύτικων ειδήσεων που προσπαθούν να τους κάνουν να πιστεύουν ότι το Κίεβο «κερδίζει».