Του Γιούρι Γιαρμολίνσκι - orfonline.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η ιστορία μας διδάσκει ότι «όλα τα πράγματα πρέπει να περάσουν», επομένως, είναι θέμα χρόνου να αναπτυχθεί μια μορφή διπλωματίας και αλληλεπίδρασης που έχει τις ρίζες της στον πραγματισμό. Ωστόσο, αυτή θα είναι μια ριζικά διαφορετική πραγματικότητα, στην οποία η συλλογική Δύση θα βρίσκεται στο τέλος της λίστας προτεραιοτήτων της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Λευκορωσίας.
Παρόλο που ο κύβος ερρίφθη και το τρέχον κεφάλαιο της συνεργασίας με τη Δύση έχει κλείσει, δε θα οδηγήσει σε αυτοαπομόνωση. Ωστόσο, αυτή η πτυχή της εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας και της Λευκορωσίας που επικεντρώνεται στους δεσμούς με τη Δύση θα παραμείνει σε παύση για αόριστο χρονικό διάστημα. Φυσικά, η άρση των κυρώσεων διαρκεί πολλά χρόνια, ακόμη και σε ευνοϊκό σενάριο, και η αποκατάσταση των προηγούμενων δεσμών είναι πάντα αργή και επιλεκτική. Επομένως, ο νέος «Ψυχρός Πόλεμος» και το «Σιδηρούν Παραπέτασμα» θα βασιλεύουν για πολύ καιρό.
Η αναδιάρθρωση των εξωτερικών προτεραιοτήτων απαιτεί την εισαγωγή ενός ποιοτικά νέου σχεδίου εθνικής ανάπτυξης. Εκτός από την προσαρμογή στις γεωπολιτικές ρυθμίσεις, οι συνέπειες του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας εδραιώνουν τελικά την στρατηγική «Περιστροφή στην Ασία» στην εξωτερική πολιτική της Ρωσίας και της Λευκορωσίας, η οποία, λόγω των συνθηκών, έχει γίνει η μόνη πηγή ανάπτυξης και συνετή απάντηση στις προκλήσεις.
Είναι προφανές ότι οι ρωσικές αρχές γνώριζαν καλά τις πιθανές συνέπειες και τις υπολόγισαν προσεκτικά. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι λογικό να υποθέσουμε πως οι προκλήσεις που θέτουν οι κυρώσεις θα ξεπεραστούν αργά ή γρήγορα. Τα μέτρα που εγκρίθηκαν για την στήριξη της ρωσικής οικονομίας έχουν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν στην επιτυχή επίλυση αυτού του προβλήματος.
Είναι αδύνατο να αποκλειστεί εντελώς η Ρωσική Ομοσπονδία από το παγκόσμιο εμπόριο, την οικονομία και τα χρηματοπιστωτικά συστήματα. Οι δυτικές κυρώσεις απλώς επιταχύνουν την αποδολαριοποίηση, αποδυναμώνοντας την παγκόσμια ηγεμονία του αμερικανικού νομίσματος. Επιπλέον, κάθε νέο πακέτο κυρώσεων πλήττει όχι μόνο τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, αλλά και την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες (ΗΠΑ), βλάπτοντας περαιτέρω την παγκόσμια οικονομία.
Λόγω της δολιοφθοράς των προμηθειών από ξένες εταιρείες logistics, οι αγρότες σε διάφορα μέρη του κόσμου ενδέχεται να μην αγοράσουν ρωσικά και λευκορωσικά λιπάσματα, λόγω έλλειψης προμηθευτών. Η διατάραξη του ρυθμού της εφοδιαστικής μεσοπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσει σοβαρές συνέπειες, όπως ελλείψεις τροφίμων και πείνα.
Άλλοι Ασιάτες παίκτες:
Ο βασικός δικαιούχος των συνεχιζόμενων μετασχηματισμών είναι η Κίνα. Αν και υπάρχουν πολλές αποχρώσεις στη θέση του Πεκίνου για τα γεγονότα στην Ουκρανία, γενικά, στέκεται αλληλέγγυα με τη Ρωσία για να δείξει στη Δύση ότι οι κυρώσεις δεν μπορούν να εγγυηθούν τη συμμόρφωση.
Οι ισορροπημένες θέσεις άλλων «Ασιατικών Τίγρεων» δείχνουν επίσης πως τα εθνικά τους συμφέροντα διαφέρουν από το όραμα της Δύσης για το ευρωπαϊκό μοντέλο ασφάλειας.
Η Ινδία διαδραματίζει εξέχοντα ρόλο στην τρέχουσα δυναμική. Ενώ διατηρεί καλές σχέσεις με τη Δύση και τη Ρωσία, η Ινδία μπορεί να γίνει διαμετακομιστικός κόμβος, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της οικονομίας της και βοηθώντας τα μέρη που εμπλέκονται στη σύγκρουση να αναζωογονήσουν τους διαλυμένους δεσμούς. Επιπλέον, η Ινδία θα μπορέσει να ισορροπήσει την Κίνα στην ασιατική πολιτική της Ρωσίας. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό για το Νέο Δελχί να παραμείνει ουδέτερο, να μην υποκύψει στις πιέσεις που ασκούνται από άλλους παίκτες και να δώσει προτεραιότητα στις δικές του στρατηγικές εκτιμήσεις.
Η στρατηγική «Περιστροφή στην Ασία» δε θα είναι μια εύκολη βόλτα για τη Ρωσία ενόψει της άνευ προηγουμένου πίεσης από τη Δύση. Οι κυρώσεις, αν και όχι καταστροφικές, μπορούν να αποδειχθούν επιζήμιες—αυτό έχει ήδη γίνει περισσότερες από μία φορές.
Απάντηση στις κυρώσεις:
Σαφώς, η Λευκορωσία, ως στενός σύμμαχος και στρατηγικός εταίρος της Ρωσίας, υφίσταται τις συνέπειες όλων σχεδόν των κυρώσεων. Ως εκ τούτου, εκτός από μια σχολαστική αξιολόγηση των κινδύνων κυρώσεων στις σχέσεις με τους ασιατικούς ομολόγους, η Λευκορωσία και η Ρωσία ενδέχεται να χρειαστεί να αναπτύξουν ταυτόχρονα κοινές προσεγγίσεις διαχείρισης κινδύνου.
Στις αρχές Φεβρουαρίου, ο υπουργός Εξωτερικών του ενωσιακού κράτους Λευκορωσίας και Ρωσίας, Ντμίτρι Μεζέντσεφ, πρότεινε μια κοινή απάντηση στους περιορισμούς κυρώσεων της Δύσης. Η απάντηση περιελάμβανε οικονομική ολοκλήρωση, συμφιλίωση των σχεδίων επιχειρήσεων παρόμοιου προφίλ, αποφυγή αδικαιολόγητου ανταγωνισμού, διεύρυνση και εμβάθυνση της περιφερειακής συνεργασίας και από κοινού επέκταση σε νέες αγορές.
Τον Σεπτέμβριο του 2021, οι αρχηγοί κυβερνήσεων της Λευκορωσίας και της Ρωσίας είχαν ήδη συμφωνήσει σε μια κοινή απάντηση στις κυρώσεις, η οποία βασίζεται στην περαιτέρω εμβάθυνση και εναρμόνιση των διαδικασιών ολοκλήρωσης εντός του κράτους της Ένωσης, της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ) και της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (ΕΑΕΕ), συμπεριλαμβανομένου του σχηματισμού μεγάλης Ευρασιατικής Εταιρικής Σχέσης και μιας ενιαίας οικονομικής ζώνης από τον Ατλαντικό έως τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Λαμβάνοντας υπόψη τον στενό συντονισμό που υπάρχει μεταξύ των δύο, ο προοδευτικός συγχρονισμός των βασικών οικονομικών παραμέτρων της πολιτικής των χωρών «Περιστροφή στην Ασία» στο πλαίσιο του κράτους της Ένωσης μπορεί να γίνει καταλύτης για τη δημιουργία μιας ένωσης και εργαλείο κατά των δυτικών κυρώσεων.
Γενικά πιστεύεται ότι η πολιτική της Ρωσίας «Περιστροφή στην Ασία» διαμορφώθηκε δομικά και ουσιαστικά το 2013 και δικαιολογήθηκε επίσημα από την ανάγκη να αξιοποιηθεί η προηγμένη ανάπτυξη των οικονομιών στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Ως μέρος αυτού, η Ρωσία όχι μόνο οικοδομεί σχέσεις με τις χώρες της περιοχής, αλλά προσπαθεί επίσης να λύσει τα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα της Άπω Ανατολής και της Σιβηρίας χρησιμοποιώντας τους πόρους που επεκτείνονται από αυτές τις χώρες.
Η έναρξη του κοινού «Pivot to Asia», η σύζευξη της EAEU με την κινεζική πρωτοβουλία «One Belt, One Road» θα μπορούσε να είναι ένας δρόμος προς τα εμπρός. Αυτή η ιδέα προτάθηκε για πρώτη φορά το Μάιο του 2021, κατά τη συνεδρίαση του Ανώτατου Ευρασιατικού Οικονομικού Συμβουλίου.
Επιστρέφοντας στη «φόρμουλα Mezentsev», είναι προφανές πως υπό το πρίσμα της προτεινόμενης συνεργατικής προσέγγισης, η συγκέντρωση κοινών προσπαθειών και πόρων εντός του κράτους της Ένωσης, σε ορισμένους γεωγραφικούς φορείς, σίγουρα θα ανοίξει νέους ορίζοντες για κοινή ανάπτυξη νέας αγοράς, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής Ασίας-Ειρηνικού.
Ωστόσο, είναι σημαντικό η προώθηση του ασιατικού φορέα της εξωτερικής πολιτικής της Λευκορωσίας, μεταξύ άλλων μέσω του κράτους της Ένωσης, να μην εκληφθεί ως οριστική και αμετάκλητη απόρριψη των παραδοσιακών εθνικών μας συμφερόντων στο δυτικό διάνυσμα, τα οποία, αν και ριζικά πραγµατοποιούνται τα τελευταία χρόνια, έχουν τεθεί σε παύση.
Έτσι, το αναδυόμενο νέο «Σιδηρούν Παραπέτασμα» στα δυτικά σύνορα της ένωσης κρατών της Λευκορωσίας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας είναι μια καλή ευκαιρία για την κοινωνία, το κράτος και τις επιχειρήσεις των χωρών μας να εδραιωθούν, να δημιουργήσουν το δικό τους αυθεντικό όραμα για το μέλλον,να αρθρώσουν μια εθνική ιδέα και ξεκινήσουν να χτίζουν πάνω σε αυτά τα θεμέλια για μια νέα οικονομία και τρόπο ζωής.
Με όλες τις αποχρώσεις και την ασάφεια της τρέχουσας κατάστασης, η βέλτιστη λύση για τη διασφάλιση της επιβίωσης είναι ακριβώς μέσω της εντατικοποίησης της εργασίας με άλλες ασιατικές χώρες. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αποφευχθεί η ολίσθηση σε ένα άλλο άκρο - κυριολεκτικά να αναπληρώσουμε τους διαλυμένους δεσμούς στη Δύση με την ίδια εξάρτηση από την Ανατολή. Το στρατηγικά βέλτιστο μοντέλο είναι μια ισορροπημένη, αυτοδύναμη ανάπτυξη που υποστηρίζεται από την αδελφική Ρωσία.
Εν τω μεταξύ, με όλες τις ανατροπές και τις στροφές των κυρώσεων σήμερα, η προτεραιότητα για τη Λευκορωσία είναι η ενεργός βοήθεια για τον τερματισμό των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, ακολουθούμενη από σταδιακή συμφιλίωση, διευθέτηση της κρίσης και σταθεροποίηση της κατάστασης, παρόλο που θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Θα πάρει χρόνο και θα απαιτήσει πολιτική βούληση και δυνατότητα του πολιτεύεσθαι όλων των ενδιαφερομένων.
* Ο Yuri Yarmolinsky είναι αναλυτής στο Λευκορωσικό Ινστιτούτο Στρατηγικής Έρευνας. Είναι πρώην Σύμβουλος της Πρεσβείας της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας στη Δημοκρατία της Ινδίας.