 |
| Η Ρωσία υπέμεινε οκτώ χρόνια προκλήσεων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία πριν βρυχηθεί. Τώρα θα καθαρίσει το σπίτι στη Δυτική Ασία και όχι μόνο - Φωτογραφία: The Cradle |
Οι ΗΠΑ δεν έπρεπε να έχουν χτυπήσει τη Ρωσική Αρκούδα. Τώρα είναι σε πλήρη εγρήγορση: μετά την Ουκρανία, οι Ρώσοι είναι πιθανό να κάνουν μια καθαρή σάρωση από ξένους εμπόλεμους που ενοχλούν γύρω από την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα.
Πέπε Εσκομπάρ - The Cradle / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτό συμβαίνει όταν ένα μάτσο κουρελιασμένες ύαινες, τσακάλια και μικροσκοπικά τρωκτικά χτυπούν την Αρκούδα: μια νέα γεωπολιτική τάξη γεννιέται με εκπληκτική ταχύτητα.
Από μια δραματική συνεδρίαση του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας έως ένα μάθημα ιστορίας του ΟΗΕ που παρέδωσε ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και η επακόλουθη γέννηση των Διδύμων – των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ – μέχρι την έκκληση των αποσχισμένων δημοκρατιών στον Πούτιν να παρέμβει στρατιωτικά για να εκδιωχθούν οι υποστηριζόμενες από το ΝΑΤΟ ουκρανικές δυνάμεις βομβαρδισμού από το Ντονμπάς, ήταν μια απρόσκοπτη διαδικασία, που εκτελέστηκε με μεγάλη ταχύτητα.
Το (πυρηνικό) άχυρο που (σχεδόν) έσπασε την πλάτη της Αρκούδας – και την ανάγκασε να ανατιναχτεί – ήταν ο κωμικός/Ουκρανός Πρόεδρος Volodymy Zelensky, πίσω από τη διάσκεψη ασφαλείας του Μονάχου με τη ρωσοφοβία, όπου τον χαιρέτησαν σαν Μεσσία, λέγοντας ότι το μνημόνιο της Βουδαπέστης του 1994 πρέπει να αναθεωρηθεί και η Ουκρανία να επανοπλιστεί με πυρηνικά.
Αυτό θα ήταν το ισοδύναμο ενός πυρηνικού Μεξικού νότια του Ηγεμόνα.
Ο Πούτιν έκανε αμέσως ανάποδα το Responsibility to Protect (R2P): μια αμερικανική κατασκευή που επινοήθηκε για να ξεκινήσει πολέμους μετασκευάστηκε για να σταματήσει μια γενοκτονία σε αργή κίνηση στο Donbass.
Πρώτα ήρθε η αναγνώριση των Baby Twins – η πιο σημαντική απόφαση εξωτερικής πολιτικής του Πούτιν από την εισαγωγή ρωσικών αεροσκαφών στον εναέριο χώρο της Συρίας το 2015. Αυτό ήταν το προοίμιο για την επόμενη αλλαγή του παιχνιδιού: μια «ειδική στρατιωτική επιχείρηση… με στόχο την αποστρατιωτικοποίηση και την αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας, όπως το όρισε ο Πούτιν.
Πέπε Εσκομπάρ - The Cradle / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτό συμβαίνει όταν ένα μάτσο κουρελιασμένες ύαινες, τσακάλια και μικροσκοπικά τρωκτικά χτυπούν την Αρκούδα: μια νέα γεωπολιτική τάξη γεννιέται με εκπληκτική ταχύτητα.
Από μια δραματική συνεδρίαση του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας έως ένα μάθημα ιστορίας του ΟΗΕ που παρέδωσε ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και η επακόλουθη γέννηση των Διδύμων – των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ – μέχρι την έκκληση των αποσχισμένων δημοκρατιών στον Πούτιν να παρέμβει στρατιωτικά για να εκδιωχθούν οι υποστηριζόμενες από το ΝΑΤΟ ουκρανικές δυνάμεις βομβαρδισμού από το Ντονμπάς, ήταν μια απρόσκοπτη διαδικασία, που εκτελέστηκε με μεγάλη ταχύτητα.
Το (πυρηνικό) άχυρο που (σχεδόν) έσπασε την πλάτη της Αρκούδας – και την ανάγκασε να ανατιναχτεί – ήταν ο κωμικός/Ουκρανός Πρόεδρος Volodymy Zelensky, πίσω από τη διάσκεψη ασφαλείας του Μονάχου με τη ρωσοφοβία, όπου τον χαιρέτησαν σαν Μεσσία, λέγοντας ότι το μνημόνιο της Βουδαπέστης του 1994 πρέπει να αναθεωρηθεί και η Ουκρανία να επανοπλιστεί με πυρηνικά.
Αυτό θα ήταν το ισοδύναμο ενός πυρηνικού Μεξικού νότια του Ηγεμόνα.
Ο Πούτιν έκανε αμέσως ανάποδα το Responsibility to Protect (R2P): μια αμερικανική κατασκευή που επινοήθηκε για να ξεκινήσει πολέμους μετασκευάστηκε για να σταματήσει μια γενοκτονία σε αργή κίνηση στο Donbass.
Πρώτα ήρθε η αναγνώριση των Baby Twins – η πιο σημαντική απόφαση εξωτερικής πολιτικής του Πούτιν από την εισαγωγή ρωσικών αεροσκαφών στον εναέριο χώρο της Συρίας το 2015. Αυτό ήταν το προοίμιο για την επόμενη αλλαγή του παιχνιδιού: μια «ειδική στρατιωτική επιχείρηση… με στόχο την αποστρατιωτικοποίηση και την αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας, όπως το όρισε ο Πούτιν.
Στηρίξτε την προσπάθειά μας στο Youtube με μια εγγραφή στο κανάλι μας (Μέση Γραμμή).
Μέχρι την τελευταία στιγμή, το Κρεμλίνο προσπαθούσε να στηριχθεί στη διπλωματία, εξηγώντας στο Κίεβο τις απαραίτητες επιταγές για να αποφευχθεί η βροντή του heavy metal: αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικής, εγκατάλειψη οποιωνδήποτε σχεδίων για ένταξη στο ΝΑΤΟ, απευθείας διαπραγματεύσεις με τα δίδυμα μωρά – ανάθεμα για τους Αμερικανούς από το 2015 και τέλος, αποστρατικοποίηση και κήρυξη της Ουκρανίας ως ουδέτερης.
Οι διαχειριστές του Κιέβου, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν θα αποδεχόντουσαν ποτέ το πακέτο – καθώς δεν αποδέχθηκαν το Master Package που έχει πραγματικά σημασία, το οποίο είναι η ρωσική απαίτηση για «αδιαίρετη ασφάλεια».
Η σειρά, λοιπόν, έγινε αναπόφευκτη. Αστραπιαία, όλες οι ουκρανικές στρατιωτικές δυνάμεις μεταξύ της λεγόμενης γραμμής επαφής και των αρχικών συνόρων των περιφερειών του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ επαναπλαισιώθηκαν ως κατοχικός στρατός σε εδάφη συμμαχικά με τη Ρωσία που η Μόσχα μόλις είχε ορκιστεί να προστατεύσει.
Βγες έξω - Ή αλλιώς
Το Κρεμλίνο και το ρωσικό υπουργείο Άμυνας δεν μπλόφαραν. Στο τέλος της ομιλίας του Πούτιν που ανήγγειλε την επιχείρηση, οι Ρώσοι αποκεφάλισαν με πυραύλους ακριβείας ό,τι είχε σημασία για τον ουκρανικό στρατό σε μόλις μία ώρα: Πολεμική Αεροπορία, ναυτικό, αεροδρόμια, γέφυρες, κέντρα διοίκησης και ελέγχου, ολόκληρο τον τουρκικό στόλο drones Bayraktar.
Και δεν ήταν μόνο η ρωσική ακατέργαστη δύναμη. Ήταν το πυροβολικό της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ (DPR) που έπληξε το αρχηγείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στο Ντονμπάς, όπου στεγαζόταν στην πραγματικότητα ολόκληρη η ουκρανική στρατιωτική διοίκηση. Αυτό σημαίνει pvw το ουκρανικό Γενικό Επιτελείο έχασε αμέσως τον έλεγχο όλων των στρατευμάτων του.
Αυτό ήταν το Σοκ και το Δέος κατά του Ιράκ, πριν από 19 χρόνια, αντίστροφα: όχι για κατάκτηση, όχι ως προοίμιο για εισβολή και κατοχή. Η πολιτική-στρατιωτική ηγεσία στο Κίεβο δεν πρόλαβε καν να κηρύξει τον πόλεμο. Πάγωσαν. Τα αποκαρδιωμένα στρατεύματα άρχισαν να εγκαταλείπουν. Ολική ήττα - σε μία ώρα.
Η παροχή νερού στην Κριμαία αποκαταστάθηκε αμέσως. Δημιουργήθηκαν ανθρωπιστικοί διάδρομοι για τους λιποτάκτες. Τα απομεινάρια των ουκρανικών δυνάμεων περιλαμβάνουν τώρα ως επί το πλείστον επιζώντες Ναζί του τάγματος Azov, μισθοφόρους εκπαιδευμένους από τους συνήθεις υπόπτους Blackwater/Academi και ένα σωρό Σαλαφίτες-τζιχαντιστές.
Αναμενόμενα, τα δυτικά εταιρικά μέσα ενημέρωσης έχουν ήδη ξετρελαθεί εντελώς, χαρακτηρίζοντάς τα ως την πολυαναμενόμενη ρωσική «εισβολή». Μια υπενθύμιση: όταν το Ισραήλ βομβαρδίζει συστηματικά τη Συρία και όταν το House of One Σαουδική Αραβία βομβαρδίζει συστηματικά πολίτες της Υεμένης, δεν υπάρχει ποτέ καμία ματιά στα μέσα ενημέρωσης του ΝΑΤΟ.
Ως έχει, η realpolitik περιγράφει ένα πιθανό τελικό παιχνίδι, όπως είπε ο επικεφαλής του Ντόνετσκ, Ντένις Πουσίλιν: «Η ειδική επιχείρηση στο Ντονμπάς θα τελειώσει σύντομα και όλες οι πόλεις θα απελευθερωθούν».
Θα μπορούσαμε σύντομα να γίνουμε μάρτυρες της γέννησης μιας ανεξάρτητης Novorossiya – ανατολικά του Δνείπερου, νότια κατά μήκος της Θάλασσας του Αζόφ/Μαύρης Θάλασσας, όπως ήταν όταν συνδέθηκε με την Ουκρανία από τον Λένιν το 1922. Αλλά τώρα θα ήταν πλήρως ευθυγραμμισμένη με τη Ρωσία και θα παρείχε μια χερσαία γέφυρα προς την Υπερδνειστερία.
Η Ουκρανία, φυσικά, θα έχανε οποιαδήποτε πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα. Η ιστορία λατρεύει τα κόλπα: αυτό που ήταν ένα «δώρο» στην Ουκρανία το 1922 μπορεί να γίνει δώρο αποχωρισμού εκατό χρόνια αργότερα.
Είναι η ώρα της δημιουργικής καταστροφής
Θα είναι συναρπαστικό να παρακολουθήσουμε αυτό που ο καθηγητής Σεργκέι Καραγκάνοφ περιέγραψε με μαεστρία, λεπτομερώς, ως το νέο δόγμα Πούτιν για την εποικοδομητική καταστροφή και πώς θα διασυνδεθεί με τη Δυτική Ασία, την Ανατολική Μεσόγειο και περαιτέρω στον Παγκόσμιο Νότο.
Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο εθιμοτυπικός σουλτάνος του ΝΑΤΟ, κατήγγειλε την αναγνώριση των Διδύμων ως «απαράδεκτη». Δεν είναι περίεργο: αυτή η αλλαγή κατέρριψε όλα τα περίτεχνα σχέδιά του να παρουσιαστεί ως προνομιακός μεσολαβητής μεταξύ Μόσχας και Κιέβου κατά την επικείμενη επίσκεψη του Πούτιν στην Άγκυρα. Το Κρεμλίνο –όπως και το Υπουργείο Εξωτερικών– δεν χάνουν χρόνο μιλώντας με τσιράκια του ΝΑΤΟ.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, από την πλευρά του, είχε μια πρόσφατη, πολύ παραγωγική συμφωνία με τον Υπουργό Εξωτερικών της Συρίας Faisal Mekdad. Η Ρωσία, το περασμένο Σαββατοκύριακο, διοργάνωσε μια θεαματική επίδειξη στρατηγικής πυραύλων , υπερηχητικού ή άλλου, με τους Khinzal, Zircon, Kalibr, Yars ICBM, Iskander και Sineva – ειρωνεία της ειρωνείας, σε συγχρονισμό με το φεστιβάλ Ρωσοφοβίας στο Μόναχο. Παράλληλα, πλοία του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού του στόλου του Ειρηνικού, της Βόρειας και της Μαύρης Θάλασσας πραγματοποίησαν μια σειρά ασκήσεων έρευνας υποβρυχίων στη Μεσόγειο.
Το δόγμα Πούτιν προνομιάζει το ασύμμετρο – και αυτό ισχύει για το κοντινό εξωτερικό και όχι μόνο. Η γλώσσα του σώματος του Πούτιν, στις δύο τελευταίες κρίσιμες παρεμβάσεις του, υποδηλώνει σχεδόν τη μέγιστη αγανάκτηση. Όπως συνειδητοποιώντας, όχι ευοίωνα, αλλά μάλλον με παραίτηση, ότι η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν οι νεοσυντηρητικοί και οι «ανθρωπιστές ιμπεριαλιστές» της Beltway είναι το heavy metal thunder. Είναι σίγουρα κωφοί, χαζοί και τυφλοί απέναντι στην ιστορία, τη γεωγραφία και τη διπλωματία.
Έτσι, μπορεί κανείς πάντα να παίξει τον ρωσικό στρατό – για παράδειγμα, να επιβάλει μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Συρία για να πραγματοποιήσει μια σειρά επισκέψεων από τον κ. Khinzal (πύραυλος) όχι μόνο στη σκιερή ομπρέλα των τζιχαντιστών που προστατεύονται από τους Τούρκους στο Idlib αλλά και στους τζιχαντιστές που προστατεύονται από Αμερικανούς στη βάση Al-Tanf, κοντά στα σύνορα Συρίας-Ιορδανίας. Εξάλλου, όλοι αυτοί είναι πληρεξούσιοι του ΝΑΤΟ.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ γαβγίζει ασταμάτητα για «εδαφική κυριαρχία». Ας παίξουμε λοιπόν το Κρεμλίνο ζητώντας από τον Λευκό Οίκο έναν οδικό χάρτη για την έξοδο από τη Συρία: τελικά οι Αμερικανοί καταλαμβάνουν παράνομα ένα τμήμα του συριακού εδάφους και προσθέτουν επιπλέον καταστροφή στη συριακή οικονομία κλέβοντας το πετρέλαιό τους.
Ο ηγέτης του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, ανακοίνωσε πως η συμμαχία ξεσκονίζει τα «αμυντικά της σχέδια». Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει κάτι περισσότερο από το να κρύβονται πίσω από τα ακριβά γραφεία τους στις Βρυξέλλες. Είναι τόσο ασήμαντη στη Μαύρη Θάλασσα όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο – καθώς οι ΗΠΑ παραμένουν αρκετά ευάλωτες στη Συρία.
Υπάρχουν τώρα τέσσερα ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά TU-22M3 στη βάση Hmeimim της Ρωσίας στη Συρία, το καθένα ικανό να μεταφέρει τρεις αντιπλοϊκούς πυραύλους S-32 που πετούν με υπερηχητική ταχύτητα 4,3 Mach με βεληνεκές 1.000 km. Κανένα σύστημα Aegis δεν είναι σε θέση να τα χειριστεί.
Η Ρωσία έχει επίσης σταθμεύσει μερικά Mig-31K στην παράκτια περιοχή της Συρίας στη Λατάκεια εξοπλισμένα με υπερηχητικά Khinzal – περισσότερο από αρκετά για να βυθίσει κάθε είδους ομάδα επιφανείας των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων αεροπλανοφόρων, στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι ΗΠΑ δεν έχουν κανένα απολύτως μηχανισμό αεράμυνας με έστω και ελάχιστη πιθανότητα να τους αναχαιτίσουν.
Οπότε οι κανόνες έχουν αλλάξει. Δραστικά. Ο Ηγεμόνας είναι γυμνός. Η νέα συμφωνία ξεκινά με την πλήρη ανάποδη της μεταψυχροπολεμικής οργάνωσης στην Ανατολική Ευρώπη. Η Ανατολική Μεσόγειος θα είναι το επόμενο. Η Αρκούδα επέστρεψε, ακούστε την να βρυχάται.