Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Βασικά, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η μυστική στρατιωτική υποδομή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία θα χρησιμοποιηθεί για να εξαπολύσει μια αιφνιδιαστική επίθεση κατά της χώρας τους μετά την επιτυχή εξουδετέρωση των δυνατοτήτων πυρηνικής δεύτερης επίθεσης από τις ΗΠΑ. Η φασιστική ιδεολογία που επηρεάζει το μεγαλύτερο μέρος της ουκρανικής ελίτ είχε ως αποτέλεσμα να μετατραπεί η χώρα τους σε «αντι-Ρωσία» με την έννοια του να βλέπει τον εαυτό της ως εχθρό της Ρωσίας.
Έχοντας εξηγήσει πολύ σύντομα όλα αυτά, το άρθρο θα προχωρήσει τώρα στην ενημέρωση των αναγνωστών σχετικά με τη σημασία της αποναζιστοποίησης και αποστρατιωτικοποίησης αυτής της αντιρωσικής οντότητας. Για να μην παρεξηγηθούμε ή να μην παρουσιαστεί κακώς κάποια από τις επόμενες διορατικές πληροφορίες, η περιγραφή της "αντι-Ρωσίας" δεν αναφέρεται στον ουκρανικό λαό γενικά ούτε στην ομώνυμη πολιτεία του, αλλά στη λειτουργία που θεωρεί ότι επιτελεί το βαθύ κράτος του υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ μετά το πραξικόπημα, ότι δηλαδή η χώρα τους παίζει στην περιοχή έναντι της Ρωσίας. Αναφέρεται επίσης στην ιδεολογία που επιδιώκουν να επιβάλουν στην υπόλοιπη κοινωνία για να τη στρέψουν εναντίον αυτού του αδελφικού γειτονικού λαού, πολλοί από τους οποίους ζουν μέσα στα όρια της παρατεινόμενης αφύσικης μίνι αυτοκρατορίας του Λένιν.και είναι ιστορικά αυτόχθονες στην επικράτειά της.
Ο στόχος της αποναζιστοποίησης είναι κρίσιμος να επιτευχθεί προκειμένου να διασφαλιστεί βιώσιμα η ειρήνη μεταξύ του ιστορικά ενωμένου ρωσικού και ουκρανικού λαού, όπως τους περιέγραψε ο Πρόεδρος Πούτιν στο λεπτομερές άρθρο του από το περασμένο καλοκαίρι. Το «βαθύ κράτος» τους καταλήφθηκε από υποστηριζόμενους από τις ΗΠΑ ριζοσπάστες που δοξάζουν κυριολεκτικά τους συνεργάτες του Χίτλερ του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που συμμετείχαν στο Ολοκαύτωμα καθώς και στη γενοκτονία Πολωνών, Ρομά, Ρώσων και άλλων μειονοτήτων που ζουν σε αυτό που είναι σήμερα ουκρανικό έδαφος. Η δυσανάλογη επιρροή τους στη διαμόρφωση της πολιτικής του κράτους τους και των απόψεων της κοινωνίας, τους έχει θέσει στην αντιρωσική πρωτοπορία των ΗΠΑ για τη διεξαγωγή του υβριδικού πολέμου του παρακμιακού μονοπολικού ηγεμόνα κατά της Μόσχας με πληρεξούσιο. Αυτοί οι φασίστες έχουν δηλητηριάσει το μυαλό αμέτρητων Ουκρανών στα οκτώ χρόνια από την άνοδο στην εξουσία.
Κανένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του δεν μπορεί να δεχτεί την αόριστη παρουσία τέτοιων εχθρικών και γνήσιων φασιστικών δυνάμεων στα σύνορά του, πόσο μάλλον εκείνων που έχουν στρέψει πολλούς από αυτούς τους ιστορικά ενωμένους αδελφικούς ανθρώπους εναντίον τους. Για να μην αναφέρουμε καν τις σαφείς απειλές για την ασφάλεια που αυτή η «αντι-Ρωσία» θέτει σε σχέση με τους στόχους της εθνικής της στρατηγικής ασφάλειας να υποστηρίξει μια τρομοκρατία υπόγεια εναντίον του καθορισμένου αντιπάλου τους, για να μην πω τίποτα για τις πρόσφατες υποδείξεις της ηγεσίας της για ανάπτυξη πυρηνικού όπλου. Σαφώς, η συνέχιση της ύπαρξης αυτής της «αντι-Ρωσίας» – που για να υπενθυμίσω στον αναγνώστη, αναφέρεται αποκλειστικά στους υποστηριζόμενους από τις ΗΠΑ ιδεολογικούς ριζοσπάστες που κατέλαβαν τον έλεγχο του βαθέως κράτους της Ουκρανίας και όχι της κοινωνίας της ούτε του ίδιου του κράτους – αποτελεί υπαρξιακή απειλή για Ρωσία, και αυτό ακόμη και χωρίς τη λαθραία φιλοξενία βάσεων του ΝΑΤΟ.
Στηρίξτε την προσπάθειά μας στο Youtube με μια εγγραφή στο κανάλι μας (Μέση Γραμμή).
Ωστόσο, η Ουκρανία μπορεί πάντα να ξαναχτίσει αυτές τις τοποθεσίες με τον καιρό, εάν η ηγεσία της παραμένει υπό τον έλεγχο ξένων δυνάμεων και επηρεάζεται από τη φασιστική ιδεολογία, γι' αυτό η αποναζιστοποίηση του «βαθέος κράτους» της χώρας και εκείνων των μελών της κοινωνίας που υποστηρίζουν τέτοιες απεχθής απόψεις είναι η προϋπόθεση διασφάλισης βιώσιμης αποστρατιωτικοποίησης της χώρας. Με άλλα λόγια, οι ιδεολογικοκοινωνικοί στόχοι της ρωσικής ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία έχουν προτεραιότητα έναντι των στρατιωτικών της, παρόλο που η παρούσα οπτική φαίνεται να υποδηλώνει το αντίθετο για κάποιους. Η αποναζιστοποίηση της Ουκρανίας και η επακόλουθη αποστρατιωτικοποίηση είναι οι μόνοι τρόποι για να διατηρηθεί η ακεραιότητα των κόκκινων γραμμών εθνικής ασφάλειας της Ρωσίας σε αυτήν τη χώρα, τις οποίες το Κίεβο και οι δυτικοί προστάτες του αρνούνταν μέχρι τώρα να σεβαστούν παρά τα διπλωματικά αιτήματα της Ρωσίας να το πράξουν.
Ενώ οι περισσότερες προβλέψεις σεναρίων προβλέπουν ότι αυτοί οι διασυνδεδεμένοι στόχοι μπορούν να επιτευχθούν πιο εύκολα μέσω της τελικής αλλαγής του καθεστώτος της Ουκρανίας, είναι τουλάχιστον θεωρητικά πιθανό ο Πρόεδρος Ζελένσκι να παραμείνει στην εξουσία εάν απλώς αναλάμβανε τις πολιτικές αποφάσεις που απαιτούνται για να εκπληρώσει τα εύλογα αιτήματα της Ρωσίας. Σε τελική ανάλυση, η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται για την πολυδιαχείριση των πολιτικών υποθέσεων σε αυτή τη γειτονική χώρα και ιδιαίτερα δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη για την άμεση διασφάλιση της κοινωνικοοικονομικής ευημερίας των πολυπολιτισμικών λαών της λόγω του μεγάλου κόστους που συνεπάγεται ακόμη πιο δυσανάλογα με τις άνευ προηγουμένου κυρώσεις της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ που μόλις επέβαλαν στη Ρωσία. Θα ήταν επομένως ευκολότερο εάν ο Ζελένσκι έκανε απλώς ό,τι χρειαζόταν για να επιλύσει αυτά τα ζητήματα αμέσως.
Αντίθετα, δυστυχώς φαίνεται πως ελέγχεται τόσο από τους Αμερικανούς προστάτες του όσο και από τους φασίστες πληρεξούσιους υφισταμένους του, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ήταν πολύ περήφανος για την εβραϊκή του ταυτότητα που προφανώς τον φέρνει σε αντίθεση με την ιδεολογία που επιβάλλεται στο λαό του από την υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ κυβερνώσα ελίτ της Ουκρανίας. Εάν μπορέσει να απελευθερωθεί επιτυχώς από αυτές τις καταστροφικές δυνάμεις ή καταλήξει επιτέλους να συνειδητοποιήσει πως τα συμφέροντα του λαού του διασφαλίζονται με την αποδοχή των εύλογων αιτημάτων της Ρωσίας, τότε είναι πράγματι δυνατό για αυτόν να παραμείνει στη θέση του από τότε που εξελέγη δημοκρατικά, παρόλο που στη συνέχεια υπαναχώρησε σχετικά με την εξωφρενικά δημοφιλή προεκλογική του υπόσχεση να επιδιώξει ειρηνικές λύσεις στη σύγκρουση του Ντονμπάς και τις συνακόλουθες εντάσεις με τη Ρωσία.
Όπως και να καταλήξει να συμβεί, δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι η αποναζιστοποίηση και η αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας θα επιτευχθεί με επιτυχία καθ' όλη τη διάρκεια της ρωσικής ειδικής επιχείρησης εκεί. Αυτά είναι ζητήματα μεγάλης στρατηγικής σημασίας για τη Ρωσία, καθώς συνδέονται άμεσα με τη διατήρηση της ακεραιότητας των κόκκινων γραμμών εθνικής ασφάλειας. Τα MSM κατέστρεψαν τον κόσμο παρουσιάζοντας εσφαλμένα την επέκταση της περιφερειακής στρατιωτικής υποδομής του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ως φέρεται να γίνεται με αμυντικά προσχήματα, παρόλο που αυτές οι κινήσεις –και ειδικά αυτές στην Ουκρανία– έγιναν αναμφισβήτητα σε βάρος της ασφάλειας της Ρωσίας. Η ειδική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία ουσιαστικά αποκαθιστά την στρατηγική σταθερότητα μεταξύ αυτών των πυρηνικών υπερδυνάμεων και εμποδίζει τις ΗΠΑ να εκμεταλλευτούν αυτή τη χώρα ως αντιρωσικό αντιπρόσωπό τους.