Το Κίεβο σχεδίαζε επιχείρηση «τελικής λύσης» στο Ντονμπάς - Η λάθος εκτίμηση

Στις 9 Μαρτίου η ρωσική κυβέρνηση δημοσίευσε ένα νέο έγγραφο πληροφοριών που περιείχε πληροφορίες σχετικά με ένα υποτιθέμενο σχέδιο της Ουκρανίας να εξαπολύσει μια σειρά θανατηφόρων επιθέσεων κατά του ρωσόφωνου πληθυσμού στο Ντονμπάς. Η ύπαρξη ενός τέτοιου σχεδίου αλλάζει εντελώς ολόκληρη την αφήγηση για τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία, καθώς δείχνει πόσο επίκαιρη ήταν η ρωσική δράση, αποτρέποντας μια νέα σφαγή στα δυτικά της σύνορα.

Lucas Leiroz, ερευνητής στις Κοινωνικές Επιστήμες στο Rural Federal University του Ρίο ντε Τζανέιρο, γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, οι ουκρανικές δυνάμεις ετοιμάζονταν να εξαπολύσουν νέα επίθεση εναντίον των κατοίκων του Ντονμπάς το Μάρτιο. Πιστεύεται ότι αν δεν είχε πραγματοποιηθεί η ρωσική επιχείρηση, τίποτα δε θα εμπόδιζε το Κίεβο να ακολουθήσει τα πολεμικά του σχέδια και να διαπράξει μια πραγματική εθνική εξόντωση στην περιοχή αυτή. Η δήλωση υποστηρίζεται από ένα ευρύ φάσμα μυστικών ουκρανικών εγγράφων που συλλέχθηκαν από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, τα οποία διαψεύδουν οποιονδήποτε ισχυρισμό του Κιέβου ότι δεν υπήρχε σχέδιο για την κατάληψη του Λουγκάνσκ και του Ντόνετσκ.

Υπενθυμίζεται ότι, εν μέσω των εντάσεων των τελευταίων μηνών, το ουκρανικό υπουργείο Άμυνας είχε δηλώσει στις αρχές Φεβρουαρίου πως η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να εξαπολύσει νέα επίθεση στο Donbass. Την εποχή εκείνη το Κίεβο συγκάλυπτε τα μυστικά πολεμικά του σχέδια με δημόσιες ομιλίες υπέρ της διπλωματίας και του διμερούς διαλόγου με τις δημοκρατίες. Λίγο αργότερα, όπως γνωρίζουμε, το Κίεβο αθέτησε την υπόσχεσή του και οι ουκρανικοί βομβαρδισμοί εντάθηκαν, παρακινώντας τη ρωσική αντίδραση - πρώτα αναγνωρίζοντας την κυριαρχία των δημοκρατιών και μετά ξεκινώντας την Ειδική Επιχείρηση. Τώρα μπορούμε να δούμε ότι η έναρξη των ουκρανικών επιθέσεων τον Φεβρουάριο ήταν απλώς μέρος ενός σχεδίου «τελικής λύσης» εναντίον του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ, όπως επιβεβαιώνεται από τα απόρρητα έγγραφα που βρήκαν οι Ρώσοι.

Τα έγγραφα περιέχουν πολύ ακριβείς πληροφορίες για τις επιθέσεις που επρόκειτο να συμβούν. Υπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες για όλες τις δραστηριότητες που πρέπει να πραγματοποιηθούν και μάλιστα ορίζεται προθεσμία για την ολοκλήρωση της επιχείρησης, που έχει προγραμματιστεί για τις 28 Φεβρουαρίου. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι αν η έναρξη της ρωσικής αποστολής στην Ουκρανία είχε καθυστερήσει μόλις τέσσερις ημέρες, το Κίεβο θα είχε προσαρτήσει το Ντόνετσκ και το Λουγκάνσκ με τη βία, αφήνοντας σίγουρα χιλιάδες νεκρούς σε μια βάναυση εκστρατεία εξόντωσης.

Ένα περίεργο σημείο είναι πως τα ουκρανικά έγγραφα ονομάζουν το σχέδιο ως «Επιχείρηση Ουκρανικών Μικτών Δυνάμεων στο Ντονμπάς». Ο όρος «Κοινές δυνάμεις» αναφέρεται στον συνασπισμό επίσημων ενόπλων δυνάμεων και υπερεθνικιστικών παραστρατιωτικών πολιτοφυλακών υπό την Εθνική Φρουρά του Κιέβου. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι νεοναζιστικές ομάδες θα συνεχίσουν να αποτελούν κεντρικό μέρος ενός βίαιου σχεδίου κατά του ρωσόφωνου πληθυσμού, γεγονός που εξηγεί την ανάγκη, εκτός από την αποστρατιωτικοποίηση, να «αποστρατιωτικοποιηθεί» η Ουκρανία, όπως επαναλαμβάνεται διαδοχικά από τη ρωσική κυβέρνηση για για να δικαιολογήσει την επέμβαση.

Είναι απίθανο η Δύση να αλλάξει τη στάση της για τη σύγκρουση στην Ουκρανία, αλλά, στην πραγματικότητα, η ύπαρξη αυτών των δεδομένων θα πρέπει να είναι επαρκής λόγος για τον τερματισμό των κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Υπήρχε ένα σχέδιο της Ουκρανίας για την ολοκλήρωση μιας «τελικής λύσης» κατά των δημοκρατιών του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ και η ειδική επιχείρηση της Μόσχας χρησίμευε ακριβώς για να εξουδετερώσει μια επίθεση που πιθανότατα θα είχε ως αποτέλεσμα πολλά εγκλήματα κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εάν, πριν από αυτά τα έγγραφα, υπήρχε μεγάλη συζήτηση για τη νομιμότητα της ρωσικής δράσης στην Ουκρανία - αφού η Δύση δεν αναγνωρίζει το Ντόνετσκ και το Λουγκάνσκ ως χώρες ικανές να ζητήσουν ειρηνευτικές επεμβάσεις - τώρα δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητηθεί η συμμόρφωση της ρωσικής στάσης με το διεθνές δίκαιο:

Προφανώς, ωστόσο, οι περισσότεροι διεθνείς θεσμοί, που τείνουν προς τις φιλοδυτικές ιδεολογικές αξίες, δε θα σχολιάσουν τα έγγραφα που αποκάλυψε η Μόσχα και θα συνεχίσουν να ενεργούν σαν η σύγκρουση στην Ουκρανία να ήταν μια κατάσταση «ρωσικής επιθετικότητας». Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί πώς στις αρχές της δεκαετίας του 2000 οι ΗΠΑ εισέβαλαν στο Ιράκ με μια βάναυση στρατιωτική επίθεση και ανέτρεψαν την τοπική κυβέρνηση ισχυριζόμενη την ύπαρξη «όπλων μαζικής καταστροφής» που δε βρέθηκαν ποτέ - και δεν υπήρχε καμία κύρωση στην Ουάσιγκτον.

Σε σύγκριση με την τρέχουσα περίπτωση, όταν, με στοιχεία για ένα σχέδιο «τελικής λύσης» και μια οκταετή ιστορία γενοκτονίας, η Ρωσία παρεμβαίνει και αρνείται να ανατρέψει την ουκρανική κυβέρνηση, εξακολουθεί να είναι θύμα διεθνών κυρώσεων, μπορούμε να δούμε πώς έχει ο κόσμος συνηθίσει να θεωρεί ως «φυσιολογικό» κάθε έγκλημα που διαπράττεται από την Ουάσιγκτον και «παράνομη» οποιαδήποτε στρατιωτική εισβολή από άλλες δυνάμεις.

Αυτή η τάση «ομαλοποίησης» των δυτικών εγκλημάτων και «ποινικοποίησης» των ενεργειών οποιασδήποτε αδέσμευτης δύναμης είναι το αποτέλεσμα μιας φιλοαμερικανικής παγκόσμιας κουλτούρας, η οποία εμφανίστηκε με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, όταν η Ουάσιγκτον απέκτησε καθεστώς παγκόσμιας ηγεμονικής δύναμης. Αυτό το σενάριο όμως φτάνει στο τέλος του. Τώρα, άλλες παγκόσμιες δυνάμεις είναι πρόθυμες να αναλάβουν ενέργειες για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους και θα εναπόκειται στην Ουάσιγκτον να αποδεχθεί την πραγματικότητα της γέννησης ενός πολυπολικού κόσμου.

Το Κίεβο ανέπτυξε ένα επίσημο σχέδιο «τελικής λύσης» για το Ντονμπάς επειδή ήταν βέβαιο ότι η Ρωσία δεν θα αντιδρούσε. Αυτή τη φορά, ωστόσο, οι Ουκρανοί έκαναν λάθος, καθώς η κατάσταση έφτασε σε απαράδεκτο επίπεδο και η Ρωσία έπρεπε να δράσει τόσο για να αποτρέψει τη γενοκτονία του λαού της όσο και για να σταματήσει την προέλαση της Δύσης στο στρατηγικό της περιβάλλον.