Ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης και το εξώφυλλο του βιβλίου του “Η ΑΟΖ της Ελλάδας” |
Και ξαφνικά, out of the blue, όπως θα έλεγαν οι Αμερικανοί φίλοι μας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, βλέποντας τους Ρώσους να εποφθαλμιούν τους υδρογονάνθρακες της Ουκρανίας, αποφάσισε να επιτρέψει τις έρευνες υδρογονανθράκων στις θάλασσές μας.
Από: hellasjournal.com / Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης
Το μάθαμε από τον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» που έγραψε στις 5 Μαρτίου 2022:
«Το φάκελο της έρευνας για τον εντοπισμό πιθανών κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ελλάδα, βγάζει από το συρτάρι ξανά η κυβέρνηση μετά τις αναταράξεις που προκαλεί ο πόλεμος της Ουκρανίας στην ενεργειακή επάρκεια. Η αναζήτηση νέων πηγών ενέργειας είναι ψηλά στην ατζέντα της κυβέρνησης και ως εκ τούτου, όπως αναφέρουν πηγές, η σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου σηματοδοτεί και μία αναδίπλωση της στάσης της κυβέρνησης απέναντι στις έρευνες υδρογονανθράκων.»
Πρόκειται για μια μεγάλη ανατροπή στη θέση της ελληνικής κυβέρνησης. Χάσαμε τεράστιο έδαφος από τη στάση διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων να αγνοήσουν την αξία της ελληνικής ΑΟΖ αντίθετα με την Κύπρο που δεν έπαψε ποτέ να ψάχνει για υδρογονάνθρακες κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες.
Η ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΗ ΑΟΖ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Από: hellasjournal.com / Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης
Το μάθαμε από τον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» που έγραψε στις 5 Μαρτίου 2022:
«Το φάκελο της έρευνας για τον εντοπισμό πιθανών κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ελλάδα, βγάζει από το συρτάρι ξανά η κυβέρνηση μετά τις αναταράξεις που προκαλεί ο πόλεμος της Ουκρανίας στην ενεργειακή επάρκεια. Η αναζήτηση νέων πηγών ενέργειας είναι ψηλά στην ατζέντα της κυβέρνησης και ως εκ τούτου, όπως αναφέρουν πηγές, η σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου σηματοδοτεί και μία αναδίπλωση της στάσης της κυβέρνησης απέναντι στις έρευνες υδρογονανθράκων.»
Πρόκειται για μια μεγάλη ανατροπή στη θέση της ελληνικής κυβέρνησης. Χάσαμε τεράστιο έδαφος από τη στάση διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων να αγνοήσουν την αξία της ελληνικής ΑΟΖ αντίθετα με την Κύπρο που δεν έπαψε ποτέ να ψάχνει για υδρογονάνθρακες κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες.
Η ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΗ ΑΟΖ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Πηγή: Θεόδωρος Καρυώτης: Η ΑΟΖ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, Εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα, 2014.
Έτσι ξαφνικά έρχεται στην επιφάνεια ο ξεχασμένος Χάρτης Μανιάτη του 2011.
ΧΑΡΤΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗ
Έτσι ξαφνικά έρχεται στην επιφάνεια ο ξεχασμένος Χάρτης Μανιάτη του 2011.
ΧΑΡΤΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗ
Πηγή: Ελληνικό Υπουργείο Ενέργειας, 2011
Αυτός ο χάρτης είναι ο μοναδικός επίσημος χάρτης της Ελλάδας που εστάλη στον ΟΗΕ συνοδευόμενος από τις γεωγραφικές συντεταγμένες της υφαλοκρηπίδας και της μελλοντικής ΑΟΖ!
Ο Γιάννης Μανιάτης, υπουργός του ΠΑΣΟΚ, υπήρξε ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που δεν σταμάτησε να ασχολείται με τους υδρογονάνθρακες και την αξία της ΑΟΖ. Πρόσφατα έγραψε:
«Σε όλα τα πιθανά σενάρια, η Ευρώπη μέχρι το 2030 θα χρειάζεται τις ίδιες με σήμερα ποσότητες αερίου. Ο πλανήτης πολύ περισσότερες από τις δικές του σημερινές, μέχρι το 2050. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Μεσογείου που δεν έχει αξιοποιήσει καθόλου τα δικά της πλούσια κοιτάσματα σε Ιόνιο και νότια Κρήτη. Μπορεί μέσα σε ελάχιστα χρόνια να γίνει ο πραγματικός νέος ενεργειακός κόμβος της Ε.Ε. στην πορεία προς την πράσινη μετάβαση, παράλληλα με την 6η καλύτερη θέση παγκοσμίως που έχει κατακτήσει ήδη από το 2014 στην κατά κεφαλήν παραγωγή πράσινης ενέργειας. Γίνεται αντιληπτή η μεγάλη εθνική ευκαιρία που έχουμε;»
Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να εισακουστούν οι αναλύσεις των Ελλήνων ειδικών στο θέμα των υδρογονανθράκων. Είναι τραγικό ότι αγνοήθηκαν από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις. Εάν οι ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 40 χρόνια ,από την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέχρι σήμερα, είχαν προχωρήσει στην έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων των θαλασσών μας, θα είχαμε αποφύγει και τα θανατηφόρα μνημόνια!
Διαβάστε τι είχε γράψει ο Ηλίας Κονοφάγος:
«Σύμφωνα με εκτιμήσεις που δημοσιεύτηκαν σε τεύχος της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας των Αθηνών, μία συστηματική έρευνα εγχώριων πετρελαιοπιθανών περιοχών θα μπορούσε, σε ορίζοντα 35-45 χρόνων, να αποδώσει στην χώρα μας (50% πιθανότητα) εκμεταλλεύσιμα αποθέματα κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της τάξης των 2,7 τρισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου. Να σημειώσουμε ότι αυτό το μέγεθος αντιπροσωπεύει τις σημερινές ενεργειακές ανάγκες της Ελλάδος για περίπου 100 χρόνια.
Οι αναλογικές αυτές στατιστικές εκτιμήσεις μπορούν να θεωρηθούν συντηρητικές, δεδομένου ότι –λόγω έλλειψης επαρκών στοιχείων– δεν έλαβαν υπ’ όψη τους τις δυνατότητες παρουσίας υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υφαλογεννών ασβεστολίθων. Δηλαδή, υπεργιγαντιαίων στόχων κοιτασμάτων φυσικού αερίου (supergiant gas fields) “τύπου Zohr” που βρίσκονται εντός της ελληνικής ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδας.»
Διαβάστε επίσης τι έγραψε ο Αντώνης Φώσκολος:
«Αν συνεχίσουμε αυτή την απαράδεκτη και καταστροφική φιλοσοφία της μη εκμετάλλευσης του Κρητικού/Χανιώτικου φυσικού αερίου θα έχουμε το ακριβότερο ρεύμα στον κόσμο, την ακριβότερη θέρμανση στον κόσμο, πανάκριβα γεωργικά προϊόντα, πληθωρισμό, ακριβή μετακίνηση κοκ. Ο πρωθυπουργός και οι σύμβουλοί του ας μην πιστεύουν ότι οι τιμές του αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου θα μειωθούν. Ήρθαν για να μείνουν και θα μείνουν για πάρα πολλά χρόνια.
Η εκμετάλλευση των δικών μας υδρογονανθράκων θα μας βγάλει από το τεράστιο δημόσιο χρέος, θα δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, θα σταματήσει την μετανάστευση και την υπογεννητικότητα, θα βοηθήσει να εξοπλιστούν οι ένοπλες δυνάμεις, θα βελτιώσει πάρα πολύ την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην χώρα μας, θα χρηματοδοτήσει την παιδεία και τα πολιτισμικά μας έργα.»
Αξιοσημείωτο είναι και αυτό που έγραψε ο Γιάννης Μπασιάς, πρόεδρος της ΕΔΕ:
Καθώς θα αυξάνεται η χρήση του φυσικού αερίου, με την παράλληλη απόσυρση του εγχώριου λιγνίτη, η ανεύρεση κοιτασμάτων αερίου καθίσταται επιτακτική. Γι’ αυτό η Ελλάδα, θα πρέπει μέσα στα επόμενα χρόνια να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια παραγωγής φυσικού αερίου από τα δικά της κοιτάσματα ώστε σταδιακά να μπορεί να καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος, ή ακόμα το σύνολο, της κατανάλωσης (5-8 BCM/ ανά έτος).
Από γεωπολιτική πλευρά, με τις εν λόγω δραστηριότητες, ενισχύεται η διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας με άμεσο θετικό οικονομικό αντίκτυπο. Τα οφέλη από μια μείωση της ενεργειακής μας εξάρτησης συνολικά είναι πολλαπλά, αφού η όλη διαδικασία προϋποθέτει αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων και δημιουργία πολλών νέων θέσεων απασχόλησης, ενώ νομοτελειακά οδηγεί σε μείωση του ιδιαίτερα υψηλού σήμερα ενεργειακού κόστους. Η υψηλή ενεργειακή εξάρτηση της χώρας μας αποτελεί την «αχίλλειο πτέρνα» της οικονομίας, δρώντας ως τροχοπέδη στην ανάπτυξή της και συμβάλλοντας στην αποδυνάμωση της γεωστρατηγικής της θέσης, ενώ εξαρτάται υπέρμετρα από τρίτες χώρες για την ενεργειακή της προμήθεια. Σήμερα, η χρονική συγκυρία για την επιτυχή εξερεύνηση των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα είναι ιδανική και μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Οι δραστηριότητες έρευνας και εκμετάλλευσης απαιτούν μακροπρόθεσμες επενδύσεις (25 έως 30 έτη), και η Ελλάδα θα χρειαστεί ένα εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό επιπέδου αντίστοιχου με εκείνο των διεθνών εταιρειών για τις εργασίες έρευνας και εκμετάλλευσης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η ανάπτυξη του τομέα θα αναδείξει νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για την αναζωογόνηση της ελληνικής βιομηχανίας. Είναι μία από τις τεράστιες προκλήσεις για τα επόμενα χρόνια και η ΕΔΕΥ συμβάλει σε αυτό το κύμα της καινοτομίας.
Επίλογος
Δεν υπάρχει καλύτερος επίλογος από τις διαπιστώσεις του γεωλόγου Άγγελου Μαυροματίδη:
«Το να αρχίσουν οι έρευνες, το να γίνουν γεωτρήσεις και το να μάθουμε τελικά τι κρύβεται στο ελληνικό υπέδαφος, χερσαίο και θαλάσσιο το χρωστάμε όχι μόνον στις επόμενες γενιές αλλά στον Ηρόδοτο (που πρώτος μίλησε γι’ αυτό), το χρωστάμε σε όλους τους ξένους και Έλληνες ερευνητές που ξόδεψαν χρόνο, χρήμα που δούλεψαν σκληρά για να πετύχουν αυτό που όλοι θέλουμε, μια ανακάλυψη, το χρωστάμε ακόμα και στις εταιρείες που ξόδεψαν μεγάλα ποσά για κάποιες μελέτες και γεωτρήσεις.
Μια ανακάλυψη που θα ανατρέψει τα πάντα στα ενεργειακά δρώμενα της Ευρώπης, μια ανακάλυψη που θα κάνει την Ελλάδα από εισαγωγέα ή διακομιστή αερίου από την ανατολή σε κυρίαρχο παραγωγό, σε τροφοδότη της Ευρώπης. Μια ανακάλυψη που θα μας βοηθήσει και οικονομικά αλλά και γεωστρατηγικά.
Ένα είναι σίγουρο, το να μείνουν “άνθρακες” οι ελληνικοί υδρογονάνθρακες ωφελεί τους εχθρούς μας. Ας σκεφτούμε λίγο πέρα από τον ορίζοντα, η Ελλάδα ας μην παραμείνει χώρα της σαλάτας, της φέτας και του γύρου, ας γίνουμε γνωστοί για κάτι άλλο.»
Αυτός ο χάρτης είναι ο μοναδικός επίσημος χάρτης της Ελλάδας που εστάλη στον ΟΗΕ συνοδευόμενος από τις γεωγραφικές συντεταγμένες της υφαλοκρηπίδας και της μελλοντικής ΑΟΖ!
Ο Γιάννης Μανιάτης, υπουργός του ΠΑΣΟΚ, υπήρξε ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που δεν σταμάτησε να ασχολείται με τους υδρογονάνθρακες και την αξία της ΑΟΖ. Πρόσφατα έγραψε:
«Σε όλα τα πιθανά σενάρια, η Ευρώπη μέχρι το 2030 θα χρειάζεται τις ίδιες με σήμερα ποσότητες αερίου. Ο πλανήτης πολύ περισσότερες από τις δικές του σημερινές, μέχρι το 2050. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Μεσογείου που δεν έχει αξιοποιήσει καθόλου τα δικά της πλούσια κοιτάσματα σε Ιόνιο και νότια Κρήτη. Μπορεί μέσα σε ελάχιστα χρόνια να γίνει ο πραγματικός νέος ενεργειακός κόμβος της Ε.Ε. στην πορεία προς την πράσινη μετάβαση, παράλληλα με την 6η καλύτερη θέση παγκοσμίως που έχει κατακτήσει ήδη από το 2014 στην κατά κεφαλήν παραγωγή πράσινης ενέργειας. Γίνεται αντιληπτή η μεγάλη εθνική ευκαιρία που έχουμε;»
Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να εισακουστούν οι αναλύσεις των Ελλήνων ειδικών στο θέμα των υδρογονανθράκων. Είναι τραγικό ότι αγνοήθηκαν από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις. Εάν οι ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 40 χρόνια ,από την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέχρι σήμερα, είχαν προχωρήσει στην έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων των θαλασσών μας, θα είχαμε αποφύγει και τα θανατηφόρα μνημόνια!
Διαβάστε τι είχε γράψει ο Ηλίας Κονοφάγος:
«Σύμφωνα με εκτιμήσεις που δημοσιεύτηκαν σε τεύχος της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας των Αθηνών, μία συστηματική έρευνα εγχώριων πετρελαιοπιθανών περιοχών θα μπορούσε, σε ορίζοντα 35-45 χρόνων, να αποδώσει στην χώρα μας (50% πιθανότητα) εκμεταλλεύσιμα αποθέματα κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της τάξης των 2,7 τρισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου. Να σημειώσουμε ότι αυτό το μέγεθος αντιπροσωπεύει τις σημερινές ενεργειακές ανάγκες της Ελλάδος για περίπου 100 χρόνια.
Οι αναλογικές αυτές στατιστικές εκτιμήσεις μπορούν να θεωρηθούν συντηρητικές, δεδομένου ότι –λόγω έλλειψης επαρκών στοιχείων– δεν έλαβαν υπ’ όψη τους τις δυνατότητες παρουσίας υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υφαλογεννών ασβεστολίθων. Δηλαδή, υπεργιγαντιαίων στόχων κοιτασμάτων φυσικού αερίου (supergiant gas fields) “τύπου Zohr” που βρίσκονται εντός της ελληνικής ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδας.»
Διαβάστε επίσης τι έγραψε ο Αντώνης Φώσκολος:
«Αν συνεχίσουμε αυτή την απαράδεκτη και καταστροφική φιλοσοφία της μη εκμετάλλευσης του Κρητικού/Χανιώτικου φυσικού αερίου θα έχουμε το ακριβότερο ρεύμα στον κόσμο, την ακριβότερη θέρμανση στον κόσμο, πανάκριβα γεωργικά προϊόντα, πληθωρισμό, ακριβή μετακίνηση κοκ. Ο πρωθυπουργός και οι σύμβουλοί του ας μην πιστεύουν ότι οι τιμές του αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου θα μειωθούν. Ήρθαν για να μείνουν και θα μείνουν για πάρα πολλά χρόνια.
Η εκμετάλλευση των δικών μας υδρογονανθράκων θα μας βγάλει από το τεράστιο δημόσιο χρέος, θα δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, θα σταματήσει την μετανάστευση και την υπογεννητικότητα, θα βοηθήσει να εξοπλιστούν οι ένοπλες δυνάμεις, θα βελτιώσει πάρα πολύ την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην χώρα μας, θα χρηματοδοτήσει την παιδεία και τα πολιτισμικά μας έργα.»
Αξιοσημείωτο είναι και αυτό που έγραψε ο Γιάννης Μπασιάς, πρόεδρος της ΕΔΕ:
Καθώς θα αυξάνεται η χρήση του φυσικού αερίου, με την παράλληλη απόσυρση του εγχώριου λιγνίτη, η ανεύρεση κοιτασμάτων αερίου καθίσταται επιτακτική. Γι’ αυτό η Ελλάδα, θα πρέπει μέσα στα επόμενα χρόνια να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια παραγωγής φυσικού αερίου από τα δικά της κοιτάσματα ώστε σταδιακά να μπορεί να καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος, ή ακόμα το σύνολο, της κατανάλωσης (5-8 BCM/ ανά έτος).
Από γεωπολιτική πλευρά, με τις εν λόγω δραστηριότητες, ενισχύεται η διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας με άμεσο θετικό οικονομικό αντίκτυπο. Τα οφέλη από μια μείωση της ενεργειακής μας εξάρτησης συνολικά είναι πολλαπλά, αφού η όλη διαδικασία προϋποθέτει αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων και δημιουργία πολλών νέων θέσεων απασχόλησης, ενώ νομοτελειακά οδηγεί σε μείωση του ιδιαίτερα υψηλού σήμερα ενεργειακού κόστους. Η υψηλή ενεργειακή εξάρτηση της χώρας μας αποτελεί την «αχίλλειο πτέρνα» της οικονομίας, δρώντας ως τροχοπέδη στην ανάπτυξή της και συμβάλλοντας στην αποδυνάμωση της γεωστρατηγικής της θέσης, ενώ εξαρτάται υπέρμετρα από τρίτες χώρες για την ενεργειακή της προμήθεια. Σήμερα, η χρονική συγκυρία για την επιτυχή εξερεύνηση των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα είναι ιδανική και μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Οι δραστηριότητες έρευνας και εκμετάλλευσης απαιτούν μακροπρόθεσμες επενδύσεις (25 έως 30 έτη), και η Ελλάδα θα χρειαστεί ένα εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό επιπέδου αντίστοιχου με εκείνο των διεθνών εταιρειών για τις εργασίες έρευνας και εκμετάλλευσης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η ανάπτυξη του τομέα θα αναδείξει νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για την αναζωογόνηση της ελληνικής βιομηχανίας. Είναι μία από τις τεράστιες προκλήσεις για τα επόμενα χρόνια και η ΕΔΕΥ συμβάλει σε αυτό το κύμα της καινοτομίας.
Επίλογος
Δεν υπάρχει καλύτερος επίλογος από τις διαπιστώσεις του γεωλόγου Άγγελου Μαυροματίδη:
«Το να αρχίσουν οι έρευνες, το να γίνουν γεωτρήσεις και το να μάθουμε τελικά τι κρύβεται στο ελληνικό υπέδαφος, χερσαίο και θαλάσσιο το χρωστάμε όχι μόνον στις επόμενες γενιές αλλά στον Ηρόδοτο (που πρώτος μίλησε γι’ αυτό), το χρωστάμε σε όλους τους ξένους και Έλληνες ερευνητές που ξόδεψαν χρόνο, χρήμα που δούλεψαν σκληρά για να πετύχουν αυτό που όλοι θέλουμε, μια ανακάλυψη, το χρωστάμε ακόμα και στις εταιρείες που ξόδεψαν μεγάλα ποσά για κάποιες μελέτες και γεωτρήσεις.
Μια ανακάλυψη που θα ανατρέψει τα πάντα στα ενεργειακά δρώμενα της Ευρώπης, μια ανακάλυψη που θα κάνει την Ελλάδα από εισαγωγέα ή διακομιστή αερίου από την ανατολή σε κυρίαρχο παραγωγό, σε τροφοδότη της Ευρώπης. Μια ανακάλυψη που θα μας βοηθήσει και οικονομικά αλλά και γεωστρατηγικά.
Ένα είναι σίγουρο, το να μείνουν “άνθρακες” οι ελληνικοί υδρογονάνθρακες ωφελεί τους εχθρούς μας. Ας σκεφτούμε λίγο πέρα από τον ορίζοντα, η Ελλάδα ας μην παραμείνει χώρα της σαλάτας, της φέτας και του γύρου, ας γίνουμε γνωστοί για κάτι άλλο.»