Από: antinews.gr
Σε διαγωνισμό πλειοδοσίας «ενδιαφέροντος» για τους άνω των εκατό χιλιάδων Ελλήνων στη Μαριούπολη, η οποία έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο πεδίο μάχης και καταστροφών, έχουν επιδοθεί ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών.
Έκαστος εκ των δύο διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία σε μια τέτοια πρωτοβουλία, ενώ στο παρασκήνιο, σύμφωνα με εντονότατη φημολογία των τελευταίων εβδομάδων, μαίνεται ένας πόλεμος υπονόμευσης του Νίκου Δένδια εκ μέρους του μεγάρου Μαξίμου.
Οι «δελφινομαχίες» βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη στο εσωτερικό της κυβέρνησης, ενώ την ίδια στιγμή οι ομογενείς στη Μαριούπολη και την ευρύτερη περιοχή της νότιας - νοτιοανατολικής Ουκρανίας έχουν αφεθεί μόνοι τους στο έλεος των βομβαρδισμών, υποφέρουν χωρίς νερό και φαγητό στα υπόγεια των σπιτιών τους, ενώ πολλοί προσπαθούν να δραπετεύσουν από την κόλαση του πολέμου, είτε δυτικά προς Ουκρανία, είτε ανατολικά προς τις περιοχές των αυτονομιστών, στο Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ, καθώς και στη Ρωσία.
Το ίδιο έχουν κάνει πολλοί από τους σχεδόν πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους της πόλης. Εκτιμάται, ωστόσο, ότι ακόμα εντός της πόλης είναι εγκλωβισμένοι πάνω από διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι.
Αποχώρησαν όλοι
Από τη Μαριούπολη δεν έχει αποχωρήσει μόνο ο πρόξενος, Μανώλης Ανδρουλάκης, τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια δραματοποίησης της επικοινωνιακής εικόνας που ήθελε να προβάλλει ότι η Αθήνα κάνει τα πάντα για τους ομογενείς στην Ουκρανία, υποδέχτηκε ως «ήρωα» στις 20 Μαρτίου.
Προηγουμένως, στις 4 Μαρτίου 2022, από τη Μαριούπολη είχε αποχωρήσει ο μεγαλύτερος σε ηλικία πρέσβης, Φραγκίσκος Κωστελλένος, με 21 αυτοκίνητα με 82 άτομα, ομογενείς, δημοσιογράφους, κ.ο.κ.
Τώρα, στις 25 Μαρτίου 2022, η Αθήνα έβγαλε από τη Μαριούπολη και την πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Ουκρανίας, Αλεξάνδρα Προτσένκο.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, κάτι τέτοιο κρίθηκε σκόπιμο, δεδομένου ότι η πρόεδρος του Συλλόγου τα τελευταία χρόνια είχε πάρει ανοικτά θέση υπέρ του Κιέβου και ελληνικών επιχειρηματικών κύκλων οι οποίοι βρίσκονταν κοντά στην κυβέρνηση Ζελένσκι. Παλαιότερα, επίσης, σε βάρος της εκκρεμούσαν και δικαστικές κατηγορίες.
Οι ελπίδες στον Μακρόν
Κοντολογίς, παρά τα πολυδιαφημισμένα σχέδια της κυβέρνησης περί... φοβερών και τρομερών επιχειρήσεων εκκένωσης και βοήθειας του Ελληνισμού στη Μαριούπολη, προτού και όταν ξεκίνησε η ρωσική εισβολή, σήμερα η Αθήνα έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά και επαφίει όλες τις ελπίδες της στις συχνές τηλεφωνικές επικοινωνίες που έχει ο Γάλλος πρόεδρος, Εμμανουέλ Μακρόν, με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν.
Το Antinews είχε εξαρχής επισημάνει τις ιδιαίτερα λεπτές ισορροπίες που θα έπρεπε να διατηρήσει η ελληνική πλευρά στον πόλεμο στην Ουκρανία, ακριβώς επειδή, εκτός των άλλων, στην περιοχή υπάρχει πολύ μεγάλο κομμάτι ελληνικού πληθυσμού. Ναι μεν να καταδικάσει τη ρωσική εισβολή, αλλά να φροντίσει να μείνουν ανοικτοί κάποιοι δίαυλοι επικοινωνίας με τη Μόσχα, λόγω του Ελληνισμού.
Έσπασαν οι γέφυρες
Τελικώς, από εκεί που ο Κυριάκος Μητσοτάκης μόλις τον Δεκέμβριο του 2021 διαφήμιζε τη συνάντησή του με τον Πούτιν και τις «καταπληκτικές» ελληνο-ρωσικές σχέσεις, οι σχέσεις Αθήνας - Μόσχας έχουν φτάσει σε ιστορικό χαμηλό, με τη μια να επιδίδεται σε πόλεμο ανακοινώσεων και δηλώσεων σε βάρος της άλλης. Και, μέσα σε αυτό το σκηνικό, με την Τουρκία, προς το παρόν, κερδισμένη.
Καλά, λοιπόν, τα κυβερνητικά σόου με τον Έλληνα πρόξενο που ήταν ο τελευταίος διπλωμάτης που έφυγε από τη Μαριούπολη, αλλά ο Ελληνισμός εκεί έχει μείνει πια μόνος του.
Στην πραγματικότητα, πάντα μόνος και σε ρόλο φτωχού συγγενή ήταν. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα έσπευσε να στείλει διπλωμάτες για να ενισχύει το προξενείο στη Μαριούπολη μόλις λίγες εβδομάδες προτού ξεσπάσει ο πόλεμος. Αυτό και μόνο δείχνει πόσο πολύ «ενδιαφέρεται» η Αθήνα για την εκεί Ομογένεια.
Ανταγωνισμός Μητσοτάκη - Δένδια
Και τώρα τι κάνουν οι Μητσοτάκης και Δένδιας; Διαγκωνίζονται, με προφανή στόχο τα επικοινωνιακά έπαθλα, για το ποιος θα καταφέρει να οικειοποιηθεί πρωτοβουλίες για την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας που, ενδεχομένως, θα γίνει στη Μαριούπολη.
Έτσι, χτες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, χωρίς να κάνει καμία αναφορά στις αντίστοιχες, πρόσφατες δηλώσεις Δένδια, εμφανίστηκε να δηλώνει ότι είναι ο ίδιος που, όπως είπε, «προσφέρθηκα, σε συνεννόηση και με άλλες χώρες, με πρώτη τη Γαλλία, να εξετάσουμε αν μπορούμε να οργανώσουμε μια ανθρωπιστική αποστολή για τη Μαριούπολη, η οποία δοκιμάζεται από μια πρωτοφανή ρωσική επίθεση η οποία, δυστυχώς, δεν κάνει καμία διάκριση μεταξύ των ουκρανικών στρατευμάτων και των αμάχων».
Λίγες ημέρες πριν, στις 22 και 23 Μαρτίου, ήταν ο Ν.Δένδιας που διεκδικούσε την πατρότητα μιας τέτοιας αποστολής. Άραγε, ο Κ.Μητσοτάκης δεν το ήξερε; Γιατί τώρα εμφανίζεται να θέλει να «καπελώσει» τον Ν.Δένδια, εφόσον πράγματι ο δεύτερος, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, είχε προβεί σε σχετικές συνεννοήσεις γι' αυτό με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό;
Ειδικότερα, στις 22-3-2022, ο υπουργός Εξωτερικών δήλωνε ότι έχει στείλει «επίσημη νότα στην ουκρανική πλευρά να διευκολύνει, και στη ρωσική πλευρά με άλλη νότα, να μην παρακωλύσει την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Μαριούπολη. Τη βοήθεια αυτή, προτίθεμαι να συνοδεύσω αυτοπροσώπως σε συντονισμό με τον πρόεδρο της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού, κ.Maurer, με τον οποίο βρισκόμαστε ήδη σε επαφή».
Στις 23-3-2022, επίσης, ο ίδιος έλεγε ότι σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Ουκρανό ομόλογό του, Ντμίτρο Κουλέμπα, αυτός του διαβίβασε «τις ευχαριστίες της κυβέρνησής του, του προέδρου Ζελένσκι, για την προσπάθεια της Ελλάδας να μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στη Μαριούπολη».
Δεδομένου, ωστόσο, ότι το μεγαλύτερο τμήμα της πόλης ελέγχεται πλέον από τους Ρώσους και τους αυτονομιστές, και με τις μάχες να μαίνονται σχεδόν σε όλη την πόλη, ουδείς γνωρίζει εάν θα δώσει τη συναίνεσή της η Μόσχα. Αντίθετα, το Κίεβο, το οποίο προβάλλει τη Μαριούπολη ως «προπύργιο αντίστασης» που καθυστερεί τους Ρώσους, για ευνόητους λόγους, επιθυμεί σφόδρα μια τέτοια αποστολή.
Αυτή τη στιγμή, όπως υποστηρίζουν ρωσικές στρατιωτικές πηγές, η αντίσταση εκ μέρους των ουκρανικών δυνάμεων περιορίζεται ολοένα περισσότερο. Τα δύο τρίτα της πόλης εκτιμάται ότι ελέγχονται από τους Ρώσους και τους αυτονομιστές. Το Κίεβο, ωστόσο, υποστηρίζει ότι «ακόμα η κατάσταση είναι ελεγχόμενη».