Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Εκτός από τα όπλα, η Βορειοατλαντική Συμμαχία έχει επίσης κινητοποιήσει τις τεράστιες δυνατότητές της ISR (πληροφορίες, επιτήρηση και αναγνώριση) και μεταδίδει πληροφορίες για το πεδίο της μάχης στο καθεστώς του Κιέβου. Μένει να φανεί πόσο αποτελεσματικό είναι αυτό, δεδομένης της κατάρρευσης της κοινής στρατιωτικής δομής διοίκησης και ελέγχου του Κιέβου, αλλά σίγουρα δείχνει τη δέσμευση της Δύσης στο αγαπημένο της καθεστώς. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ έχουν εμπλακεί με κάθε δυνατό τρόπο, εκτός από έναν άμεσο πόλεμο με τη Ρωσία. Ωστόσο, ακόμη και αυτό μπορεί να αλλάξει τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες.
Το καθεστώς του Κιέβου ψήφισε πρόσφατα νόμο που επιτρέπει επίσημα σε ξένους πολίτες να υπηρετούν στις υπηρεσίες πληροφοριών και στα ανώτερα κλιμάκια της στρατιωτικής ιεραρχίας. Φυσικά, αυτό δε φαίνεται σαν φλας ειδήσεων στους περισσότερους ανθρώπους, ειδικά δεδομένου ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ έχουν εμπλακεί σε μεγάλο βαθμό στην Ουκρανία εδώ και δεκαετίες.
Ωστόσο, σε συνδυασμό με το πρόσφατο αίτημα του Κιέβου για τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα μάχης MQ-9 "Reaper" (UCAV), αυτό μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερο νέο από αυτό που αναφέρουν τα κύρια μέσα ενημέρωσης. Αυτά τα αμερικανικά drones MQ-9 "Reaper" είναι διαβόητα για τη σπορά του θανάτου και της καταστροφής σε όλο τον κόσμο, με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα να εξουσιοδοτεί τουλάχιστον 6.000 τεκμηριωμένες επιθέσεις με drone σε όλο τον κόσμο (ο πραγματικός αριθμός μπορεί να είναι τάξεις μεγέθους μεγαλύτερος), κάτι που θα ισοδυναμούσε με περίπου 2 επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη την ημέρα κατά τα 8 χρόνια της προεδρίας του Ομπάμα.
Και αυτό είναι όταν φτάνουμε στη σύνδεση μεταξύ του νέου νόμου του Κιέβου και των drones. Η μεταφορά του MQ-9 «Reaper» είναι άχρηστη χωρίς την απαραίτητη εκπαίδευση για τους χειριστές των drones. Αυτό από μόνο του διαρκεί πάνω από δύο μήνες, που είναι ο χρόνος που το καθεστώς του Κιέβου απλά δεν έχει. Προκειμένου να γίνει οποιαδήποτε πιθανή διαφορά, αυτά τα drones θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν το συντομότερο δυνατό. Λοιπόν, ποιες άλλες επιλογές αφήνει αυτό στο καθεστώς; Λοιπόν, είναι μάλλον απλό, αλλά και πολύ επικίνδυνο. Να γιατί.
Με τη μεταφορά των αμερικανικών drones μάχης, ενδέχεται να δούμε Αμερικανούς χειριστές να εμπλέκονται άμεσα στη χρήση τους στη μάχη. Και το επικίνδυνο μέρος είναι ότι αυτοί οι χειριστές δεν χρειάζεται καν να είναι εγκατεστημένοι στην Ουκρανία. Τα drones «Reaper» μπορούν να ελεγχθούν μέσω δορυφορικών συνδέσεων. Ο χειριστής μπορεί να βρίσκεται κάπου στη Γερμανία, την Ιταλία ή ακόμα και την ηπειρωτική χώρα των ΗΠΑ. Και η νομικά γκρίζα ζώνη έρχεται με την πιθανή μεταβίβαση της δικαιοδοσίας αυτών των χειριστών στην επίσημη ουκρανική στρατιωτική διοίκηση. Αυστηρά μιλώντας, παρόλο που αυτό θα σήμαινε πως οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δε θα εμπλέκονταν άμεσα, σε περίπτωση που το Κρεμλίνο το βρει (κάτι που σίγουρα θα το έκανε), δύσκολα θα το έβλεπαν ως μη ανάμειξη. Και αν πρόκειται να το δει η Μόσχα έτσι, μιλάμε για αυτό που θα ήταν βασικά η άμεση επέμβαση των ΗΠΑ.
Τίθεται το προφανές ερώτημα - τι πρέπει να κάνει η Ρωσία σε αυτή την περίπτωση; Οι δεκαετίες διπλωματικών προσπαθειών του Κρεμλίνου έχουν πέσει στο κενό. Γιατί η ολοένα και πιο εμπόλεμη Δύση να ακούσει τώρα τη λογική, αφού έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να ωθήσει την Ουκρανία σε αυτό το λουτρό αίματος και αφού επένδυσε τρισεκατομμύρια για να περικυκλώσει τη Ρωσία και να αποδυναμώσει τη θέση της στην Ευρώπη και το μετασοβιετικό κοντινό χώρο στο εξωτερικό; Το τεράστιο πλεονέκτημα της Ρωσίας, τόσο ποιοτικό όσο και ποσοτικό, στην ανάπτυξη και ανάπτυξη υπερηχητικών όπλων δε φαίνεται να αποθαρρύνει τις ΗΠΑ. Ούτε καν η πρόσφατη πολεμική χρήση του "Kinzhal", ενός υπερηχητικού όπλου με εκτόξευση από αέρος υψηλής ευελιξίας, σε υπηρεσία με τις ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις από το 2017, δε φαίνεται να αποθαρρύνει τις ΗΠΑ. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η Ρωσία απλά δε θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να σκοτώνουν Ρώσους στρατιώτες ατιμώρητα.
Και αν κάποιος πιστεύει πως πρόκειται για απλή παράνοια και ότι βασίζεται σε περιστασιακά στοιχεία, η αντίδραση της Ρωσίας τις τελευταίες ημέρες σίγουρα δεν είναι. Το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών έχει πρόσφατα «συμβουλεύσει έντονα» να μην σταλούν επιπλέον αμερικανικά όπλα στην Ουκρανία. Ενώ η Ρωσία διαμαρτύρεται για τον οπλισμό του καθεστώτος του Κιέβου από το ΝΑΤΟ εδώ και χρόνια, αυτή είναι η πρώτη φορά που απευθύνει αυστηρή προειδοποίηση προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τώρα, η Ρωσία μπορεί να μην χρειάζεται να χτυπήσει στόχους στην ηπειρωτική χώρα των ΗΠΑ, αλλά επειδή αυτά τα μαχητικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη πρέπει να πετάξουν από κάπου, αυτά μπορεί κάλλιστα να είναι αεροδρόμια του ΝΑΤΟ στη Γερμανία, την Ιταλία, την Πολωνία, τη Ρουμανία ή οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος του ΝΑΤΟ, τα οποία είναι όλα στην απόσταση κρούσης των ρωσικών βαλλιστικών, κρουζ ή υπερηχητικών πυραύλων. Το ερώτημα παραμένει, τι ακολουθεί;