Lyuba Lulko - pravda.ru / Παρουσίαση Freepen.gr
Στόχος των ΗΠΑ είναι να καταστρέψουν τη Γαλλία
Το 2003, τρεις χώρες της ΕΕ — η Γερμανία, η Γαλλία και το Βέλγιο — αρνήθηκαν να υποστηρίξουν τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εισβολή τους στο Ιράκ. Ο τότε Πρόεδρος Ζακ Σιράκ ειδικότερα και όλη η Γαλλία γενικότερα έπεσαν θύματα του αγγλοσαξονικού άπειρου φυλετικού και εθνικιστικού μίσους.
Ο Jonah Goldberg, τότε συντάκτης του National Review , έγινε ο εκφραστής της Francophobia. Στο άρθρο του, ο Goldberg υποστήριξε την «αθάνατη φάτβα του Al Bundy»: Είναι καλό να μισείς τους Γάλλους.
Ο δημοσιογράφος τους αποκάλεσε «τυροφάγα, παραδομένα ανθρωποειδή» (μεταφράζεται στα γαλλικά ως «primates capitulards et toujours en quête de fromages») σε έναν υποτιμητικό υπαινιγμό στο γεγονός ότι οι Γάλλοι είναι «δειλοί» που δεν μπορούν να κερδίσουν σε έναν πόλεμο μόνοι.
«Δίπλα στον καιρό», θρηνούσε ο στρατηγός Αϊζενχάουερ, «[οι Γάλλοι] μου προκάλεσαν περισσότερα προβλήματα σε αυτόν τον πόλεμο από οποιονδήποτε μεμονωμένο παράγοντα». Ο Goldberg έγραψε σε ένα άρθρο του 2004.
Στο άρθρο, ο Jonah Goldberg δόξασε την ιδέα της "ολικής εξόντωσης της Γαλλίας".
Ο Γκόλντμπεργκ υποκριτικά υποστήριξε πως αυτό το κάλεσμα δεν στρεφόταν εναντίον των Γάλλων, αλλά κατά της Γαλλίας «ως ιδέα, ως λαμπρή αγριότητα σε ένα λόφο, που χρησιμεύει ως φάρος ασυνειδησίας για τους αριστερούς ριζοσπάστες και σειρήνα για κλεπτοκράτες τριτοκοσμικούς δικτάτορες που, μετά από μια καριέρα μαζικής δολοφονίας, θέλω αξιοπρεπή ιατρική περίθαλψη, καλό δικηγόρο και φρέσκο κρουασάν».
Πέντε γραμμές μάχης ενάντια στη Γαλλία
Η ταπείνωση της γαλλικής ιστορίας έγινε η πρώτη γραμμή μάχης στον πόλεμο αντιπροσώπων εναντίον της Γαλλίας. Στο προαναφερθέν άρθρο, ο Goldberg έθεσε αμφιβολίες για το γεγονός ότι ο Διαφωτισμός ήταν ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός από πνευματική άποψη. Για τον Goldberg, είναι η σύγχρονη οδοντιατρική, η εξάλειψη της ραχίτιδας και ο λαμπτήρας τα αρκετά σοβαρά επιτεύγματα.
Συνέχισε επισημαίνοντας πως η Γαλλία υποστήριξε τους Συνομοσπονδιακούς στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο και "ας μην μετρήσουμε πόσοι Γάλλοι υποστήριξαν τους Γερμανούς-και το Ολοκαύτωμα".
«Πριν από αυτό -κατά τη διάρκεια των γαλλο-ινδικών πολέμων- και σχεδόν πάντα μετά οι Γάλλοι ασκούσαν μια άσχημη ρεαλπολιτική απέναντι στην Αμερική και τον κόσμο», κατέληξε ο Goldberg.
Η γαλλική δημοκρατία δέχτηκε επίθεση στη δεύτερη γραμμή μάχης.
«Κάνοντας μια θρησκεία από την πολιτική, με το κράτος στο επίκεντρό του, οι Γάλλοι δεν ασπάστηκαν ποτέ την ελευθερία όπως οι Αγγλοαμερικανοί. Αυτή ήταν η κληρονομιά που έδωσε πνευματικό βάρος σε όλους τους μεγάλους δικτάτορες - Ναπολέοντα, Μουσολίνι, Χίτλερ και Στάλιν", έγραψε.
Η τρίτη γραμμή μάχης για την εξάλειψη της Γαλλίας έγκειται στη δουλειά να κατηγορηθούν οι γαλλικές ελίτ για διαφθορά, ειδικά στις πρώην αποικίες, υποστηρίζοντας παράλληλα πως οι πρώην βρετανικές αποικίες αναπτύσσονται προς την ελευθερία.
Η τέταρτη γραμμή φαίνεται στη δήλωση του Κρίστοφερ Χίτσενς, ο οποίος, σε ένα άρθρο για τη Wall Street Journal, περιέγραψε τον Ζακ Σιράκ ως ένα τέρας έπαρσης… έναν άνθρωπο τόσο συνηθισμένο στη διαφθορά που θα πλήρωνε ευχαρίστως για την ευχαρίστηση να πουλήσει τον εαυτό του. Για τον Χίτσενς, ο Σιράκ ήταν ο άθλιος προμηθευτής του Σαντάμ […] του αρουραίου που προσπάθησε να βρυχηθεί».
Η πέμπτη γραμμή μάχης αφορά τις εκκλήσεις για κυρώσεις και τον αποκλεισμό της Γαλλίας από τους διεθνείς θεσμούς.
Ο Τόμας Φρίντμαν έγραψε σε άρθρο για τους New York Times πως η Γαλλία πρέπει να αποβληθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και να αντικατασταθεί από την Ινδία.
«Η Γαλλία είναι τόσο παγιδευμένη με την ανάγκη της να διαφοροποιηθεί από την Αμερική για να νιώθει σημαντική, έχει γίνει ανόητη», σημείωσε.
Το μποϊκοτάζ των γαλλικών προϊόντων είναι ένα καλό παράδειγμα κυρώσεων. Η Γαλλική Ομοσπονδία Εξαγωγέων Οίνου πραγματοποίησε μάλιστα συνάντηση για να συζητήσει πώς να ανταποκριθεί σε τέτοιες εκκλήσεις. Ο Πρόεδρος της Medef, Ernest-Antoine Seyler, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι πολλά συμβόλαια χάθηκαν λόγω του αντιγαλλικού αισθήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Διαφέρουν γενετικά οι Γάλλοι από τους Ευρωπαίους; Αυτό είναι φασισμός
Η γαλλοφοβία στις ΗΠΑ άρχισε να επιταχύνεται αφού οι Γάλλοι είπαν όχι σε όλες τις προσπάθειες να φέρουν ειρήνη, ελευθερία και πολιτισμό στο Ιράκ στο όνομα των συμφερόντων τους.
«Η αντίθεση της Γαλλίας στον πόλεμο του Ιράκ είχε μια θέση αρχής σε μια κατσαρόλα κυνισμού που έβραζε ιρακινό πετρέλαιο και αίμα», επεσήμανε ο Jonah Goldberg.
Στην πραγματικότητα, η ροή μίσους εναντίον των Γάλλων σχεδιάστηκε για να καταστρέψει την ηθική ευρωπαϊκή αντίσταση στα στρατιωτικά σχέδια των ΗΠΑ στο Ιράκ και να αλλάξει τη θέση αρχών της γαλλικής διοίκησης. Η στάση της Γαλλίας απεικονίστηκε ως μια γενετική παραμόρφωση της ευρωπαϊκής νοοτροπίας που έκανε τους Γάλλους απρόθυμους να πολεμήσουν και να νικήσουν. Αυτή είναι μια κατάφωρη εκδήλωση ρατσισμού και φασισμού.
Είναι ενδιαφέρον πως οι Αγγλοσάξονες έχουν χτίσει όλες τις προαναφερθείσες γραμμές μάχης ενάντια στη σημερινή Ρωσία. Συγκεκριμένα:
- Διαστρεβλώνουν την ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
- ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει δημοκρατία, αλλά διαφθορά στη Ρωσία.
- δαιμονοποιούν τον Ρώσο πρόεδρο.
- επιβάλουνι χιλιάδες κυρώσεις.
Όλες αυτές οι μέθοδοι έχουν χρησιμοποιηθεί με επιτυχία περισσότερες από μία φορές σε σκληρές «έγχρωμες επαναστάσεις» και «μαλακά» πραξικοπήματα (για παράδειγμα, στη Βραζιλία το 2016). Η Γαλλία, επίσης, γνώρισε ένα «ήπιο» πραξικόπημα όταν ο πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί επέστρεψε τη Γαλλία στις δομές διοίκησης του ΝΑΤΟ το 2009.
Έκτοτε, για να μην επανεξετάσουμε τον Γκωλισμό, εφαρμόστηκε στη Γαλλία ένα εκλογικό μοντέλο. Ως μέρος αυτού του μοντέλου, οι ανεξάρτητοι πολιτικοί θεωρούνται φασίστες, διεφθαρμένοι αξιωματούχοι και «χρήσιμοι ηλίθιοι του Πούτιν».
Αλλά ο γαλλικός λαός, θα θέλαμε να το πιστεύουμε, θα το καταλάβει μόνος του και θα συνειδητοποιήσει πως οι πολιτικοί που βρίσκουν υποστήριξη στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν αξίζουν τις ψήφους τους. Ο πρόεδρος Μακρόν είναι ευαίσθητος σε μια τέτοια πεποίθηση. Του δίνει να καταλάβει ότι δεν πρόκειται να πέσει στο χάος της ρωσοφοβίας παρόλο που θέλουν οι Αμερικανοί.
Τι σημαίνει ο πόλεμος στο Ιράκ για τον κόσμο
Εν τω μεταξύ, ο πόλεμος στο Ιράκ συνεχίζεται. Είναι η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, που βομβαρδίζει τώρα το Ιράκ. Τον περασμένο χρόνο, 125 παιδιά σκοτώθηκαν ή ακρωτηριάστηκαν, 52 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 73 τραυματίστηκαν σοβαρά, αναφέρει η UNICEF. Οι ΗΠΑ έχουν σκοτώσει, σύμφωνα με προεκτεινόμενα δεδομένα, περίπου δύο εκατομμύρια ανθρώπους στους πολέμους τους το 2003-2022 (ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί σε όσους σκοτώθηκαν σε άμεσες συγκρούσεις). Η αείμνηστη υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Madeleine Albright δεν είχε διαψεύσει τον αριθμό των 500.000 νεκρών παιδιών από το Ιράκ, όταν είπε πως το τίμημα άξιζε τον κόπο.
Εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν σε εμπόλεμες ζώνες έχουν εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα του Ιράκ. Η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ έχει μετατρέψει τη χώρα σε πεδίο εμβέλειας, όπου μαχητικές ομάδες όπως το Ισλαμικό Κράτος θα μπορούσαν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες απώλειες στην οικονομία και την πολιτική της η περιοχή.