Η επανεκλογή του Μακρόν κρύβει τη βαθιά γαλλική αδιαθεσία

https://www.facebook.com/EmmanuelMacron

Ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν σημείωσε επανεκλογή στις 24 Απριλίου με 58,5% των ψήφων έναντι 41,4% της Μαρίν Λεπέν. Αλλά η εντολή του να κυβερνήσει τη Γαλλία έχει δεχθεί πλήγμα.

Rachel Marsden - rt.com / Παρουσίαση Freepen.gr

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Ipsos Sopra Steria την ημέρα ψηφοφορίας, το 42% των ψηφοφόρων του δεύτερου γύρου που τελικά επέλεξαν τον Μακρόν, το έκαναν μόνο για να μπλοκάρουν τη Λεπέν –που συνήθως παρουσιάζεται ως επικίνδυνα ακροδεξιά στον κεντρικό γαλλικό Τύπο– και όχι επειδή υποστηρίζουν απροκάλυπτα τον Μακρόν και το πρόγραμμά του. Ο Πρόεδρος μάλιστα αναγνώρισε αυτό το φαινόμενο στη νικητήρια ομιλία του.

Επομένως, τα μαθηματικά υποδηλώνουν πως η πραγματική υποστήριξη του Μακρόν μεταξύ των Γάλλων που μπήκαν στον κόπο να ψηφίσουν στον τελικό γύρο (με υψηλό ρεκόρ 53 ετών, το 28% από αυτούς να μην το κάνουν) ήταν μόνο περίπου 41%. Σχεδόν η ηχηρή νίκη που απεικονίζεται με έπαινο της προέδρου της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. «Μαζί, θα προχωρήσουμε, Γαλλία και Ευρώπη», είπε η γραφειοκράτης, η οποία εξελέγη από ακόμη λιγότερους Γάλλους από τον Μακρόν (δηλαδή από μηδέν).

Διάφορα μέσα ενημέρωσης αναφέρθηκαν σε άλλους Ευρωπαίους ηγέτες που αναστέναξαν με ανακούφιση που ο Μακρόν παρέμεινε στο τιμόνι ενός από τα κορυφαία ευρωπαϊκά έθνη – συγκεκριμένα του Γερμανού Καγκελαρίου Όλαφ Σολτς, του Ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι και του Ισπανού πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ.

Όμως, ενώ τα εύσημα μετά τη νίκη άρχισαν, η αμερικανική πρεσβεία στη Γαλλία είχε ήδη ετοιμάσει ένα πολύ λιγότερο αισιόδοξο μήνυμα, πριν από την τελική ψηφοφορία, προειδοποιώντας τους πολίτες της στη Γαλλία να «περιμένουν αυθόρμητες συγκεντρώσεις σε πόλεις σε όλη τη Γαλλία μετά τις 8 το βράδυ» που «θα μπορούσαν ενδεχομένως να γίνουν βίαιο». Πράγματι, οι διαδηλωτές αναστατωμένοι με το αποτέλεσμα –αν όχι με την έλλειψη επιλογής ψηφοδελτίων– βγήκαν στους δρόμους σε αρκετές γαλλικές πόλεις το βράδυ των εκλογών.

Η δεύτερη θητεία του Μακρόν κινδυνεύει να κυριαρχηθεί από την ίδια αντιπολίτευση του δρόμου που μάστιζε την πρώτη του θητεία, όταν σταδιακά αλλά σίγουρα ευθυγράμμισε τη Γαλλία με μια ατζέντα φιλική προς τα παγκόσμια οικονομικά συμφέροντα - συμπεριλαμβανομένων μεγάλων εντολών για φαρμακευτικά εμβόλια, ψηφιακών πράσινων διαβατηρίων μεγάλης τεχνολογίας και κλιματικής αλλαγής κι υποστήριξη της αναδιανομής του πλούτου, μακριά από την εργατική τάξη.

Οι κοινωνιολογικές λεπτομέρειες της ψηφοφορίας στον τελικό γύρο λένε πολλά.

Μεταξύ των ψηφοφόρων που κερδίζουν λιγότερα από 1.250 ευρώ το μήνα, το 56% από αυτούς ψήφισαν τη Λεπέν έναντι του Μακρόν, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Ipsos Sopra Steria. Μια άλλη έρευνα, της Harris Interactive, διαπίστωσε ότι το 77% των στελεχών ή της τάξης των διευθυντικών στελεχών επέλεξε τον Μακρόν, ενώ το 67% των εργαζομένων και το 57% των εργαζομένων ευνοούσαν τη Λεπέν.

Ο Μακρόν επωφελήθηκε επίσης σε μεγάλο βαθμό από την υποστήριξη του 72% των ψηφοφόρων άνω των 65 ετών, σύμφωνα με την έρευνα. Και το 76% των ψηφοφόρων της άκρας αριστεράς στο δεύτερο γύρο στράφηκαν στον Μακρόν, αναμφίβολα για να μπλοκάρουν τη Λεπέν και ακριβώς όπως είχε ζητήσει ο ηγέτης τους, Ζαν-Λικ Μελανσόν του κόμματος France Unbowed.

Ωστόσο, υπήρξε μια μετατόπιση 11% στις εκφρασμένες ψήφους από τον Μακρόν στη Λεπέν μεταξύ των νέων ηλικίας 18-24 ετών σε σύγκριση με τον αγώνα Μακρόν-Λε Πεν το 2017, αναμφίβολα σημάδι απογοήτευσης από το κατεστημένο κατεστημένο, παρά το γεγονός πως μετριάζεται η απροθυμία της άκρας αριστεράς να δώσει προτεραιότητα στη χαλάρωση του κατεστημένου έναντι της δεξιάς/αριστερής ιδεολογίας.

Όλα αυτά συνιστούν αυξημένο διαχωρισμό μεταξύ κοινωνικοοικονομικών τάξεων και ηλικιακών ομάδων. Αλλά ένα νέο, εντυπωσιακό φαινόμενο έχει επίσης εμφανιστεί. Τα γαλλικά υπερπόντια εδάφη και τα «τμήματα» ψήφισαν συντριπτικά υπέρ της Λεπέν – συμπεριλαμβανομένου του γαλλικού διαμερίσματος της Μαγιότ, το οποίο έχει τον υψηλότερο μουσουλμανικό πληθυσμό στη χώρα. Ένα τεράστιο 59% επέλεξε τη Λεπέν, παρόλο που συχνά παρουσιάζεται στον Τύπο ως αντιμουσουλμανική λόγω της επιθυμίας της για μεταναστευτική μεταρρύθμιση και της υπεράσπισης της κοσμικότητας. 

Και στη Γουαδελούπη, της οποίας ο πληθυσμός αντιστάθηκε περίφημα στις εντολές και τους περιορισμούς του Covid (και στους οποίους η Λεπέν αντιτίθεται), ο υποψήφιος του Εθνικού Ράλι κέρδισε τον Μακρόν, με 70% των ψήφων. Στη Μαρτινίκα, όπου, όπως η Γουαδελούπη, πολλοί πολίτες στην Καραϊβική δεν ξέχασαν ποτέ πώς το Παρίσι τους είπε ψέματα για τους κινδύνους της καρκινογόνου ουσίας χλωροδεκόνης, που χρησιμοποιήθηκε στις φυτείες μπανανών τους από το 1972 έως το 1993, και ως εκ τούτου τρέφουν παρόμοια δυσπιστία για το τρύπημα του Covid-19.

Η Λεπέν αποχώρησε με 61% των ψήφων.

Στη συνέχεια, ο Μακρόν κινδυνεύει να αντιμετωπίσει προβλήματα με τη διατήρηση της σημερινής του μεγάλης πλειοψηφίας στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, η οποία του επέτρεψε να εφαρμόσει σχεδόν όποιον νόμο θέλει. Η μακροχρόνια παράδοση υποδηλώνει ότι οι Γάλλοι ψηφοφόροι θα χρησιμοποιήσουν τώρα τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές τον Ιούνιο για να επαναβαθμονομήσουν την ισορροπία δυνάμεων μακριά από τον Μακρόν.

Το βουητό μεταξύ της γαλλικής φλυαρίας τάξης είναι ότι ο Μακρόν δε θα έχει άλλη επιλογή τώρα από το να αντλήσει διδάγματα από την προεδρική ψηφοφορία και να μετριάσει ανάλογα τις φιλοδοξίες του, μήπως περάσει τα επόμενα πέντε χρόνια ασχολούμενος με την πλειοψηφία των Γάλλων που δεν ψήφισαν το πρόγραμμά του. Αλλά το να βασίζεσαι, μετεκλογικά, στο ότι ο Μακρόν δείχνει κάποιου είδους πιθανή μελλοντική καλή θέληση και καλοσύνη, και να δίνει προτεραιότητα στα συμφέροντα των μέσων πολιτών έναντι αυτών των κατεστημένων ελίτ, δε φαίνεται να είναι το καλύτερο σχέδιο παιχνιδιού. Και αν δεν το κάνει, περιμένετε να συνεχιστεί η άνοδος του λαϊκισμού κατά του κατεστημένου.