Του Eric Zuesse - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Μια πιο αποτελεσματική στρατηγική από τη Ρωσία μπορεί ωστόσο να είναι ακόμα δυνατή. Αν ναι, νομίζω ότι θα ήταν κάπως έτσι:
Η Ρωσία θα ανακοινώσει πως οι πυρηνικοί της πύραυλοι θα στοχεύουν ΜΟΝΟ κατά των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, συμπεριλαμβανομένων όλων των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, χωρίς ουδέτερους ή μη συμμάχους με τις ΗΠΑ. Κατά συνέπεια: Η Σουηδία, η Φινλανδία, η Ουκρανία και οποιοδήποτε άλλο έθνος δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ ή με άλλο τρόπο δεσμευμένο στρατιωτικά με τις Ηνωμένες Πολιτείες, δε θα στοχοποιηθούν από κανένα ρωσικό πυρηνικό πύραυλο.
Με άλλα λόγια: κάθε νέο έθνος-μέλος του ΝΑΤΟ θα γίνει έτσι ένας στόχος που προστίθεται στη λίστα της Ρωσίας για καταστροφή σε οποιονδήποτε Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο που μπορεί να συμβεί μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας.
Κατά συνέπεια, εάν η Φινλανδία ή η Σουηδία ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, τότε η πιθανότητα αφανισμού αυτού του έθνους εάν και όταν ξεκινήσει ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, θα αυξηθεί πάρα πολύ και ξαφνικά, μόνο και μόνο λόγω του ότι το έθνος έχει γίνει μέλος του ΝΑΤΟ.
Επιπλέον, η Ρωσία θα ανακοινώσει ταυτόχρονα πως εάν κάποιο έθνος επιθυμεί να έχει τη διαβεβαίωση ότι η Ρωσία δε θα εισβάλει ποτέ, υπό καμία περίσταση, τότε η Ρωσία θα καλωσορίσει από αυτό το έθνος ένα αίτημα για μια τέτοια διαβεβαίωση από τη Ρωσία. Και η Ρωσία θα συμπεριλάβει σε αυτήν την ανακοίνωση τις σαφείς προσκλήσεις όχι μόνο προς τη Φινλανδία και τη Σουηδία, αλλά και προς όλα τα άλλα έθνη που έχουν εκφράσει κάποια στιγμή την πρόθεση ή μια πιθανή μελλοντική πρόθεση να ενταχθούν είτε στο ΝΑΤΟ είτε σε μία από τις άλλες αντιρωσικές στρατιωτικές συμμαχίες της Αμερικής, όπως το AUKUS.
Από την άποψη αυτή, η Ρωσία θα δηλώσει επίσης πως εάν ποτέ η Ρωσία παρείχε σε ένα έθνος μια τέτοια διαβεβαίωση και στη συνέχεια θα παραβίαζε, τότε όχι μόνο θα παραβίαζε τη δική της παράδοση να τηρεί αυστηρά τις διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει, αλλά επίσης θα έχανε με αυτόν τον τρόπο οποιοδήποτε και όλα τα δικαιώματά της βάσει του διεθνούς δικαίου. Με άλλα λόγια: η Ρωσία, εκ των προτέρων, θα παραδιδόταν σε οποιαδήποτε χώρα θα παραβίαζε στη συνέχεια, επειδή είχε εισβάλει στη χώρα στην οποία είχε υποσχεθεί ότι δε θα εισβάλει ποτέ. Αυτή η εκ των προτέρων υπόσχεση για απώλεια όλων των δικαιωμάτων της Ρωσίας σύμφωνα με όλους τους διεθνείς νόμους σε οποιαδήποτε τέτοια περίσταση, θα ήταν εκ των προτέρων παράδοση, σύμφωνα με όλους τους υπάρχοντες διεθνείς νόμους και, κατά συνέπεια, σύμφωνα με τη ρύθμιση που προτείνεται εδώ, δε θα υπήρχε κανένα έθνος σε ολόκληρο τον κόσμο που να έχει, ή να είχε ποτέ, τόσο αυστηρή διεθνή νομική υποχρέωση όσο θα είχε η Ρωσία βάσει αυτής της προτεινόμενης ρύθμισης.
Τέλος: αυτή η προτεινόμενη συμφωνία θα προσφέρει, σε όλα τα υπάρχοντα έθνη-μέλη του ΝΑΤΟ και των άλλων αντιρωσικών στρατιωτικών συμμαχιών της Αμερικής, μια υπόσχεση πως εάν και όταν οποιοδήποτε τέτοιο υπάρχον έθνος-μέλος εγκαταλείψει αυτήν την αντιρωσική συμμαχία, η Ρωσία ευχαρίστως — την στιγμή που αυτό συμβεί — θα παρέχει αυτόματα σε αυτό το έθνος την ίδια νομική δέσμευση να μην εισβάλει ποτέ σε αυτό, όπως μόλις περιγράφηκε εδώ. Με άλλα λόγια: η προτεινόμενη ρύθμιση θα προσφέρει, σε ολόκληρο τον κόσμο, μια αυστηρή και σαφή επιλογή μεταξύ δύο επιλογών: αφενός, όντας σύμμαχος με το πιο επιθετικό έθνος σε όλη την ιστορία του κόσμου - το έθνος που βάζει κυρώσεις, κάνει πραξικοπήματα και εισβάλλει, σε κάθε έθνος που αποτυγχάνει να συνεργαστεί με τον στόχο του να αντικαταστήσει τα Ηνωμένα Έθνη ως τον απόλυτο διαιτητή των διεθνών νόμων, δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σε αυτήν την κατανόηση του κατάλληλου πεδίου εξουσίας και ισχύος του ΟΗΕ, ο ΟΗΕ δεν θα έχει καμία εξουσία σχετικά με το Σύνταγμα ή τους νόμους οποιουδήποτε έθνους που ισχύουν μόνο εσωτερικά, αλλά ΜΟΝΟ στους διεθνείς νόμους, που αφορούν στις διεθνείς σχέσεις και ποτέ στα εσωτερικά ζητήματα ενός κράτους. Ο στόχος θα ήταν να καταστεί ένας άλλος Παγκόσμιος Πόλεμος - ένας άλλος πόλεμος μεταξύ αυτοκρατοριών - αδύνατος, εξαλείφοντας όλες τις αυτοκρατορίες και αντικαθιστώντας όλες με μια διεθνή δημοκρατία εθνών. Η Ρωσία, στην προτεινόμενη ρύθμιση, θα αγωνιζόταν να επιτύχει, για ολόκληρο τον κόσμο, αυτό είχε σχεδιαστεί για τον κόσμο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά το οποίο τραγικά άλλαξε και εγκαταλείφθηκε αμέσως από τον άμεσο διάδοχό του Ρούζβελτ, Χάρι Σ. Τρούμαν — ιδρυτή της σημερινής παγκόσμιας αυτοκρατορίας των Η.Π.Α. (και του υφιστάμενου ΟΗΕ).