Από: kosmodromio.gr - Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Δόξα Εφιάλτη φαίνεται ότι ζήλωσε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, αν τουλάχιστον αληθεύουν τα όσα γράφει η Καθημερινή της Κύπρου. Υπάρχει τώρα ένας περίεργος ανταγωνισμός της κυπριακής και της ελλαδικής κυβέρνησης, ποια θα κάνει μεγαλύτερη ζημιά στον ελληνισμό!
Ο Κύπριος Πρόεδρος άναψε, σύμφωνα με την Καθημερινή, «πράσινο φως» για την αποστολή οπλισμού ρωσικής προελεύσεως της Κυπριακής Εθνοφρουράς στην Ουκρανία, για να πολεμήσουν οι Ουκρανοί τους Ρώσους. Ελπίζουμε ότι δεν είναι αλήθεια, φοβόμαστε όμως ότι είναι. Κι αν είναι, πρόκειται για πισώπλατη μαχαιριά όχι στη Ρωσία, αλλά στην ίδια την Κύπρο. Δεν συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε λέξεις όπως προδοσία, αν μη τι άλλο για να μη τις σχετικοποιούμε με τη συχνή χρήση, εν προκειμένω όμως δεν μπορούμε να βρούμε και καμιά άλλη που να ανταποκρίνεται.
Έθεσε βέβαια ως όρο ο Αναστασιάδης, γράφει η εφημερίδα, να αντικατασταθούν τα όπλα που θα στείλουν οι Κύπριοι στην Ουκρανία με αμερικανικά όπλα. Υποτίθεται ότι έτσι θα καλυφθεί το αμυντικό κενό που δημιουργείται. Μόνο που, όπως έχει αποδείξει η ελληνική ιστορία, τα αμερικανικά όπλα δεν χρησιμεύουν πολύ κατά της Τουρκίας, γιατί λειτουργούν μόνο όταν γουστάρουν οι Αμερικανοί. Τον Αύγουστο του 1974, θυμίζουμε, διέκοψαν την παροχή ανταλλακτικών στην ελληνική αεροπορία. Σήμερα οι δυνατότητες να αποφασίζουν οι ίδιες οι εταιρείες τους αν τα όπλα θα δουλέψουν ή όχι είναι τεράστιες.
Και η απειλή για την Κύπρο (όπως και για την Ελλάδα) προήλθε πάντα και προέρχεται και σήμερα από την Τουρκία άμεσα και από την Αμερική έμμεσα. Σε αυτούς πάμε να δώσουμε τώρα ό,τι απομένει από την άμυνα και την ανεξαρτησία μας;
Το αμυντικό κενό είναι στην πραγματικότητα το λιγότερο. Μια τέτοια ενέργεια της Λευκωσίας θα καταστρέψει τα ίδια τα θεμέλια πάνω στα οποία βασίζεται η ύπαρξη του κυπριακού κράτους και θα δημιουργήσει κίνητρα για τη Μόσχα να θεωρήσει εχθρική χώρα την Κύπρο και να διαπραγματευθεί ακόμα και τιμωρητικά μέτρα εναντίον της, όπως την αναγνώριση του ψευδοκράτους. Δεν το θεωρούμε πολύ πιθανό, γιατί η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ανταποκρίνεται σε αυτοτελές συμφέρον της Ρωσίας, αλλά όπως πάμε σπρώχνουμε τη Μόσχα να το κάνει.
Υπενθυμίζουμε ότι το λεγόμενο «σοσιαλιστικό στρατόπεδο» είχε συμπαρασταθεί, σε αντίθεση με την Δύση, στον αγώνα της Κύπρου για αυτοδιάθεση (1955-59), όπως υπογραμμίζει ο στρατιωτικός διοικητής της ΕΟΚΑ, Γρίβας στα απομνημονεύματά του και ο Σοβιετικός ηγέτης Νικήτα Χρουστσώφ ήταν που είχε αποτρέψει με διάβημά του στον Τζόνσον τουρκική εισβολή στο νησί το 1964.
Η Μόσχα υπήρξε το βασικό διπλωματικό έρεισμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, από ιδρύσεώς της, στο Συμβούλιο Ασφαλείας και ήταν η μόνη δύναμη που της παρείχε οπλισμό για την άμυνά της και πριν και μετά το 1974. Μετά το 1990, η ρωσική οικονομική παρουσία και οι Ρώσοι τουρίστες στο νησί υπήρξαν βασικός παράγοντας οικονομικής του ανάπτυξης.
Είναι αμφίβολο αν θα υπήρχε σήμερα Κυπριακή Δημοκρατία χωρίς τη ρωσική συνδρομή. Γι’ αυτό και είναι ιδιαίτερα αναξιοπρεπής ενέργεια η αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία. Η Νέμεσις θα είναι εξίσου μεγάλη με την Ύβρι.
Στην πραγματικότητα η αποστολή κυπριακών όπλων ρωσικής προελεύσεως στην Ουκρανία δεν θα έχει καμία επίπτωση στην εξέλιξη του πολέμου. Ο λόγος που θέλουν μια τέτοια αποστολή οι Αμερικανοί είναι για να σπάσουν οριστικά τις σχέσεις της Κύπρου με τη Μόσχα και να καταπιούν οριστικά, μαζί με τους φίλους τους τους Εγγλέζους και το Ισραήλ, με τη συνδρομή του κυπριακού και ελλαδικού πολιτικού προσωπικού, το πιο στρατηγικό νησί της ανατολικής Μεσογείου. (Όπως παρολίγον να συμβεί το 2004, και θα συνέβαινε, αν δεν είχε ξεσηκωθεί ο ελληνοκυπριακός λαός, και θα συνέβαινε και στις τρεις πενταμερείς, αν δεν αντιδρούσε ο Ερντογάν).
Μετά τη Σαουδική Αραβία πάμε Βουλγαρία
Στο μεταξύ και μετά την αποστολή ελληνικών αντιαεροπορικών όπλων και αξιωματικών να προστατεύσουν το μεσαιωνικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας (αφήνοντας μεγάλη τρύπα απέναντι στην Τουρκία), τώρα οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις απέστειλαν δύο ουλαμούς αντιαεροπορικής άμυνας στη Βουλγαρία.
Καθώς η αποικία χρέους έγινε γεωπολιτική αποικία, έτσι και οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις τείνουν να γίνουν από κεντρικός θεσμός ενός δημοκρατικού έθνους-κράτους, (στο οποίο αποβλέψαμε με την Επανάσταση του 1821 και την μεγαλειώδη Εθνική Αντίσταση 1940-44) μισθοφορικό εργαλείο ξένων δυνάμεων και του ΝΑΤΟ και μάλιστα εκείνων των ξένων δυνάμεων και εκείνου του ΝΑΤΟ που υπήρξε ο πρωτεργάτης της επιβολής της καταστροφικής δικτατορίας της 21ης Απριλίου, αλλά και της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο! Αυτό δεν λέγεται ξένη εξάρτηση, λέγεται μαζοχισμός.
Και καλά, τους Έλληνες πολιτικούς μόνο ψεύτες ή χαζοί τούς έχουν σε εκτίμηση. Οι Έλληνες στρατιωτικοί συμφωνούν άραγε με όλα αυτά τα σημεία και τέρατα που συμβαίνουν; Εξ όσων γνωρίζουμε, το ελληνικό εθνόσημο φέρουν εισέτι στις στολές τους. Δεν έχουν ορκιστεί πίστη στην αστερόεσσα.
Και ο διπλωματικός θρίαμβος της Τουρκίας
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν εξάλλου τη στιγμή που δίπλα μας η Τουρκία, όχι μόνο απέφυγε να επιβάλει κυρώσεις, αλλά έχει εκτοξευθεί σε ρόλο διπλωματικής υπερδύναμης, εξαιτίας της ανεξαρτησίας του κράτους της, της ικανόητας της ηγεσίας της, αλλά και του ότι, μας αρέσει ή δεν μας αρέσει, έχει κάποια ιδεολογία, δεν διακρίνεται μόνο από την ιδεολογία της τσέπης και της αρπαχτής, όπως οι παρ’ ημίν πατριώτες.
Ο τουρκικός αυτός θρίαμβος καθιστά ακόμα πιο οδυνηρή και επικίνδυνη την κατάντια και την άνευ όρων, εξευτελιστική υποτέλεια του ελλαδικού και κυπριακού κράτους και του πολιτικού τους προσωπικού στους Αμερικάνους και τους συμμάχους τους. Ενός πολιτικού προσωπικού που είναι από τα χειρότερα, αν όχι το χειρότερο στη νεώτερη ελληνική ιστορία.