 |
| 12019 /pixabay |
Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης της 25ης Μαρτίου ακούστηκαν από μονάδες των ενόπλων μας δυνάμεων τα συνθήματα «Η Κύπρος είναι ελληνική και η Μακεδονία», καθώς και «Ο Πόντος είναι ελληνικός και η Μικρά Ασία». Κάποιοι τα χαρακτήρισαν εθνικιστικά, αλυτρωτικά, πολεμοχαρή, μισαλλόδοξα. Άρα, σύμφωνα με το σκεπτικό τους, η Κύπρος, η Μακεδονία, ο Πόντος, η Μικρά Ασία είναι οτιδήποτε άλλο, εκτός από ελληνικό.
Καθώς φαίνεται έχουν αποδεχτεί την τουρκική κατοχή του 36% της Κύπρου συνέπεια της εισβολής του 1974, όπως και τους τρεις χιλιάδες Ελληνοκύπριους νεκρούς, τους 1.600 αγνοούμενους και τους 170-200 χιλιάδες πρόσφυγες.
Προφανώς συμφωνούν με τη σλαβική εισβολή στην ιστορία της Μακεδονίας και με τη μοιρασιά της Μακεδονίας με τους Σλάβους που επήλθε με την ξεδιάντροπη συμφωνία των Πρεσπών. Σχετικό άρθρο: https://www.freepen.gr/2021/03/blog-post_449.html.
Επίσης, είναι εμφανές ό,τι έχουν καταπιεί τις γενοκτονίες των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας την περίοδο 1914-1923. Όταν περίπου 350 χιλιάδες Έλληνες του Πόντου σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους και άλλες 400 και πλέον χιλιάδες εγκατέλειψαν τον τόπο τους για να γλιτώσουν. Ο δε αριθμός των θυμάτων των Ελλήνων της Μικράς Ασίας υπολογίζεται σε ένα εκατομμύριο, ενώ οι πρόσφυγες σε 1,5 εκατομμύριο. Οι Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας υπέστησαν από τα χειρότερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Σχεδόν ένας στους δύο σφαγιάστηκε. Ο Πόντος αποτελούσε έως το 1461 μ.Χ. το ελληνικό Βασίλειο της Τραπεζούντας, η δε σύνδεσή του με τον ελληνισμό κρατάει πριν από την εποχή της Αργοναυτικής εκστρατείας. Για την Μικρά Ασία ή ως γνωστόν αρχαία Ιωνία, τα λόγια είναι περιττά.
Με το ίδιο σκεπτικό φαίνεται πως αποδέχονται και τις καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων στα 99 χωριά της Βορείου Ηπείρου. Στις αρχές του 20ου αιώνα ο πληθυσμός της περιοχής ήταν κατά συντριπτική πλειοψηφία ελληνικός. Συγκεκριμένα, κατά την τουρκική απογραφή του 1908, σε όλη την τότε τουρκοκρατούμενη βόρεια και νότια Ήπειρο κατοικούσαν 326 χιλιάδες χριστιανοί και μόλις 174 χιλιάδες μουσουλμάνοι συμπεριλαμβανομένων των Τούρκων. Στη συνέχεια, εξαιτίας του βάναυσου αλβανικού καθεστώτος ο ελληνικός πληθυσμός συρρικνώθηκε. Στην αλβανική απογραφή του 2011 καταγράφηκαν μόλις 24 χιλιάδες Έλληνες.
Η δε παραχώρησή της στην Αλβανία έγινε κατόπιν εκβιασμού των Μεγάλων Δυνάμεων και δήθεν συμμάχων μας. Αρχικά, το 1914 με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, με το οποίο απαίτησαν την αποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων από την περιοχή, διαφορετικά δε θα αναγνώριζαν την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου. Έπειτα, το 1921, κατά τη διάσκεψη στο Παρίσι πέρασαν και πάλι τη θέση τους εκμεταλλευόμενοι μία αρνητική για την Ελλάδα συγκυρία. Την μεταβολή της πολεμικής κατάστασης στη Μικρά Ασία, στη διαμόρφωση της οποίας είχαν βάλει οι ίδιοι το χέρι τους εξοπλίζοντας υπόγεια τους Τούρκους.
Αλλά μην ξεχνάμε και την περιοχή της Κωνσταντινούπολης, την Istanbul κατά τον παρόντα εντός της Ελλάδας πρωθυπουργό. Το μουσουλμανικό στοιχείο έφτασε να αποτελεί το 60% του πληθυσμού της Πόλης μέσα σε μόλις 24 χρόνια από την άλωσή της. Εκτός από τους διαχρονικούς εξισλαμισμούς και βιαιότητες, το 1821 σημειώθηκαν νέες σφαγές Ελλήνων ως αντίποινα για το ξέσπασμα της επανάστασης. Το 1924, οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης υπολογίζονταν κοντά στις 300 χιλιάδες, αλλά τρία χρόνια μετά, το 1927, μόλις σε 125 χιλιάδες. Το αποτελείωμα των Ελλήνων της Πόλης σημειώθηκε τον Σεπτέμβριο του 1955 με το λεγόμενο «πογκρόμ», δηλαδή με τις λεηλασίες, τις δολοφονίες και τους βιασμούς των εναπομεινάντων Ελλήνων. Έκτοτε, ο ελληνικός πληθυσμός της Πόλης συρρικνώθηκε σε περίπου 2 χιλιάδες.
Λέγεται πως ο χρόνος αποτελεί το καλύτερο χωνευτήρι καταστάσεων. Όμως, αν οι Έλληνες των αρχών του 19ου αιώνα διακατέχονταν από αυτή την «πεπτική» νοοτροπία τότε δεν θα διεκδικούσαν την ελευθερία τους, καθώς θα είχαν χωνέψει την 400 ετών τουρκική κατοχή. Σήμερα, αρκεί το πέρασμα 100 ετών από δύο γενοκτονίες ή 48 ετών από μία στρατιωτική εισβολή ή 6 ετών από μία επαίσχυντη συμφωνία, για να λησμονηθούν ως γεγονότα.
Αλλά δυστυχώς, η πέψη της αποδόμησης της ελληνικότητας ελληνικών περιοχών όσο περνάει ο καιρός τόσο βελτιώνεται. Πλέον, έχουμε μπει σε νέα φάση. Της αμφισβήτησης αν και το Αιγαίο ή ποιο Αιγαίο είναι ελληνικό. Ενώ, ταυτόχρονα πετάγονται νύξεις για το κατά πόσο η Θράκη ή ποια Θράκη είναι ελληνική. Οπότε λίαν συντόμως θα ακούσουμε απροκάλυπτα, γιατί ήδη υφίσταται σχετική μουρμούρα, να χαρακτηρίζεται εθνικιστική, πολεμοχαρής, μισαλλόδοξη και αργότερα αλυτρωτική και η φράση «Το Αιγαίο είναι ελληνικό και η Θράκη είναι ελληνική».
Αλήθεια, με αυτή τη διαλυτική νοοτροπία ποια Ελλάδα θα απομείνει;
Προφανώς συμφωνούν με τη σλαβική εισβολή στην ιστορία της Μακεδονίας και με τη μοιρασιά της Μακεδονίας με τους Σλάβους που επήλθε με την ξεδιάντροπη συμφωνία των Πρεσπών. Σχετικό άρθρο: https://www.freepen.gr/2021/03/blog-post_449.html.
Επίσης, είναι εμφανές ό,τι έχουν καταπιεί τις γενοκτονίες των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας την περίοδο 1914-1923. Όταν περίπου 350 χιλιάδες Έλληνες του Πόντου σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους και άλλες 400 και πλέον χιλιάδες εγκατέλειψαν τον τόπο τους για να γλιτώσουν. Ο δε αριθμός των θυμάτων των Ελλήνων της Μικράς Ασίας υπολογίζεται σε ένα εκατομμύριο, ενώ οι πρόσφυγες σε 1,5 εκατομμύριο. Οι Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας υπέστησαν από τα χειρότερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Σχεδόν ένας στους δύο σφαγιάστηκε. Ο Πόντος αποτελούσε έως το 1461 μ.Χ. το ελληνικό Βασίλειο της Τραπεζούντας, η δε σύνδεσή του με τον ελληνισμό κρατάει πριν από την εποχή της Αργοναυτικής εκστρατείας. Για την Μικρά Ασία ή ως γνωστόν αρχαία Ιωνία, τα λόγια είναι περιττά.
Με το ίδιο σκεπτικό φαίνεται πως αποδέχονται και τις καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων στα 99 χωριά της Βορείου Ηπείρου. Στις αρχές του 20ου αιώνα ο πληθυσμός της περιοχής ήταν κατά συντριπτική πλειοψηφία ελληνικός. Συγκεκριμένα, κατά την τουρκική απογραφή του 1908, σε όλη την τότε τουρκοκρατούμενη βόρεια και νότια Ήπειρο κατοικούσαν 326 χιλιάδες χριστιανοί και μόλις 174 χιλιάδες μουσουλμάνοι συμπεριλαμβανομένων των Τούρκων. Στη συνέχεια, εξαιτίας του βάναυσου αλβανικού καθεστώτος ο ελληνικός πληθυσμός συρρικνώθηκε. Στην αλβανική απογραφή του 2011 καταγράφηκαν μόλις 24 χιλιάδες Έλληνες.
Η δε παραχώρησή της στην Αλβανία έγινε κατόπιν εκβιασμού των Μεγάλων Δυνάμεων και δήθεν συμμάχων μας. Αρχικά, το 1914 με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, με το οποίο απαίτησαν την αποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων από την περιοχή, διαφορετικά δε θα αναγνώριζαν την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου. Έπειτα, το 1921, κατά τη διάσκεψη στο Παρίσι πέρασαν και πάλι τη θέση τους εκμεταλλευόμενοι μία αρνητική για την Ελλάδα συγκυρία. Την μεταβολή της πολεμικής κατάστασης στη Μικρά Ασία, στη διαμόρφωση της οποίας είχαν βάλει οι ίδιοι το χέρι τους εξοπλίζοντας υπόγεια τους Τούρκους.
Αλλά μην ξεχνάμε και την περιοχή της Κωνσταντινούπολης, την Istanbul κατά τον παρόντα εντός της Ελλάδας πρωθυπουργό. Το μουσουλμανικό στοιχείο έφτασε να αποτελεί το 60% του πληθυσμού της Πόλης μέσα σε μόλις 24 χρόνια από την άλωσή της. Εκτός από τους διαχρονικούς εξισλαμισμούς και βιαιότητες, το 1821 σημειώθηκαν νέες σφαγές Ελλήνων ως αντίποινα για το ξέσπασμα της επανάστασης. Το 1924, οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης υπολογίζονταν κοντά στις 300 χιλιάδες, αλλά τρία χρόνια μετά, το 1927, μόλις σε 125 χιλιάδες. Το αποτελείωμα των Ελλήνων της Πόλης σημειώθηκε τον Σεπτέμβριο του 1955 με το λεγόμενο «πογκρόμ», δηλαδή με τις λεηλασίες, τις δολοφονίες και τους βιασμούς των εναπομεινάντων Ελλήνων. Έκτοτε, ο ελληνικός πληθυσμός της Πόλης συρρικνώθηκε σε περίπου 2 χιλιάδες.
Λέγεται πως ο χρόνος αποτελεί το καλύτερο χωνευτήρι καταστάσεων. Όμως, αν οι Έλληνες των αρχών του 19ου αιώνα διακατέχονταν από αυτή την «πεπτική» νοοτροπία τότε δεν θα διεκδικούσαν την ελευθερία τους, καθώς θα είχαν χωνέψει την 400 ετών τουρκική κατοχή. Σήμερα, αρκεί το πέρασμα 100 ετών από δύο γενοκτονίες ή 48 ετών από μία στρατιωτική εισβολή ή 6 ετών από μία επαίσχυντη συμφωνία, για να λησμονηθούν ως γεγονότα.
Αλλά δυστυχώς, η πέψη της αποδόμησης της ελληνικότητας ελληνικών περιοχών όσο περνάει ο καιρός τόσο βελτιώνεται. Πλέον, έχουμε μπει σε νέα φάση. Της αμφισβήτησης αν και το Αιγαίο ή ποιο Αιγαίο είναι ελληνικό. Ενώ, ταυτόχρονα πετάγονται νύξεις για το κατά πόσο η Θράκη ή ποια Θράκη είναι ελληνική. Οπότε λίαν συντόμως θα ακούσουμε απροκάλυπτα, γιατί ήδη υφίσταται σχετική μουρμούρα, να χαρακτηρίζεται εθνικιστική, πολεμοχαρής, μισαλλόδοξη και αργότερα αλυτρωτική και η φράση «Το Αιγαίο είναι ελληνικό και η Θράκη είναι ελληνική».
Αλήθεια, με αυτή τη διαλυτική νοοτροπία ποια Ελλάδα θα απομείνει;
Μαργέλης Κωνσταντίνος
Άγιος Πέτρος, Λευκάδας,
1η Απριλίου 2022