 |
| Collage: news.cgtn.com |
Παύλος Αντωνόπουλος, ανεξάρτητος γεωπολιτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αν και οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις των «μη φιλικών χωρών» έχουν απορρίψει την κίνηση ως παραβίαση των υφιστάμενων συμβάσεων, οι οποίες έχουν καθοριστεί σε ευρώ ή δολάρια, ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας Μπρουνό Λεμέρ είπε ότι η χώρα του και η Γερμανία προετοιμάζονται για ένα πιθανό σενάριο η ροή ρωσικού φυσικού αερίου να σταματήσει - κάτι που θα βύθιζε την Ευρώπη σε μια πλήρη ενεργειακή και οικονομική κρίση.
Αν και η διακοπή των προμηθειών φυσικού αερίου στην Ευρώπη θα μπορούσε να οδηγήσει τη Gazprom να χάσει περίπου το ήμισυ των κερδών της και να μειώσει τις επενδύσεις, θα έχει ακόμη μεγαλύτερες αρνητικές συνέπειες στον ευρωπαϊκό ενεργειακό τομέα. Η Ευρώπη δε θα μπορέσει να αντικαταστήσει γρήγορα το ρωσικό φυσικό αέριο με προμήθειες LNG από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Κατάρ, και ως εκ τούτου, οι τιμές του ευρωπαϊκού φυσικού αερίου θα μπορούσαν να αυξηθούν στα 5.000 δολάρια ανά 1.000 κυβικά μέτρα ή ακόμη υψηλότερα, γεγονός που θα επιβάλει μείωση της κατανάλωσης και θα πλήξει την οικονομία.
Ο Charles Michel, επικεφαλής του Συμβουλίου της Ευρώπης, παρουσίασε το πρόγραμμα της ΕΕ για τη διασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας. Τόνισε ότι η εξάλειψη της εξάρτησης από τις ρωσικές πηγές ενέργειας βρίσκεται στο επίκεντρο του προγράμματος καθώς, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι απαραίτητο να απαλλαγούμε γρήγορα από το ρωσικό υδρογονάνθρακα και στη συνέχεια τα ορυκτά καύσιμα γενικότερα.
Ωστόσο, είναι σαφές πως ακόμη και χωρίς την τρέχουσα παγκόσμια ενεργειακή κρίση που προκαλείται από την έλλειψη προμηθειών φυσικού αερίου, θα ήταν ακόμα αδύνατο να βρεθεί μια βραχυπρόθεσμη έως μεσοπρόθεσμη λύση για την αντικατάσταση των ρωσικών πηγών. Με αυτόν τον τρόπο, τα κράτη της ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ και άλλες μη φιλικές χώρες που αναφέρονται στον κατάλογο δε θα έχουν άλλη επιλογή από το να συμμετάσχουν στο εμπόριο ρουβλίων, εάν θέλουν να συνεχίσουν να λαμβάνουν ρωσική ενέργεια και να μην αφήσουν την οικονομική τους κατάσταση να επιδεινωθεί.
Μιλώντας για αλλαγές στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα μετά τις κυρώσεις και τις απαντήσεις της Ρωσίας στις οικονομικές εχθροπραξίες, ο Σέρβος γεωπολιτικός αναλυτής Borislav Korkodelovic είπε: «Τα στοιχεία του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας δείχνουν επίσης ότι γίνεται όλο και πιο εύκολο για τον υπόλοιπο κόσμο να απορρίψει τις απαιτήσεις της τη Δύση γιατί δεν είναι πλέον τόσο οικονομικά παντοδύναμη όσο ήταν κάποτε».
«Ακόμη και όταν πρόκειται για το ονομαστικό ΑΕΠ, η διαφορά μεταξύ των χωρών των BRICS από τη μια πλευρά και της ΕΕ και των ΗΠΑ από την άλλη είναι στενότερη (24% έως 30% πριν από την πανδημία και τώρα είναι ακόμη μικρότερη). Όταν το ΑΕΠ υπολογίζεται σε σχέση με την ισοτιμία της αγοραστικής δύναμης, τα στοιχήματα έχουν ήδη αντικατασταθεί: 45% έως 44,1% υπέρ των BRICS».
Από την πλευρά του, ο Σέρβος δικηγόρος Branko Pavlović είπε πως η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία έχουν καθοριστικό ρόλο στην οικοδόμηση ενός νέου παγκόσμιου οικονομικού συστήματος που είναι πιο δίκαιο, όπως θα έπρεπε να είναι μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Πρόκειται για έναν αγώνα για μια εντελώς νέα διεθνή σχέση και μια επιστροφή στην πολυμέρεια με σεβασμό στην κυριαρχία και την ισότητα των κρατών, όπως οραματίστηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά τώρα με απίστευτη οικονομική δυναμική προς το γενικό όφελος. Όλοι σε όλο τον κόσμο καταλαβαίνουν πως η Αμερική και η Δύση ήταν εκμεταλλευτές μέχρι τώρα. Σήμερα είμαστε μάρτυρες ενός νέου διεθνισμού απελευθέρωσης», είπε ο Pavlović.
Αυτό το συναίσθημα συμμερίστηκε ο Ρώσος Υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριάμπκοφ, ο οποίος είπε ότι τα έθνη των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) θα βρεθούν στο επίκεντρο μιας νέας παγκόσμιας τάξης και τόνισε ότι η ζήτηση για ρούβλια «δεν αποτελεί αλλαγή με τους όρους των συμβολαίων [ενεργειακής]», αλλά μάλλον «προστασία των ρωσικών συμφερόντων».
Αυτή ακριβώς η προσπάθεια προστασίας των ρωσικών συμφερόντων είναι που ανάγκασε το χέρι του Πούτιν να απαιτήσει ρούβλια για ενέργεια. Στην πραγματικότητα, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας επέβαλαν απλώς μια επιταχυνόμενη αλλαγή στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, καθώς η αποδολαριοποίηση διερευνάται από σχεδόν κάθε μεγάλη μη δυτική χώρα.
Ο Alfredo Jalife-Rahme, Μεξικανός πολιτικός επιστήμονας, είπε πως το Λονδίνο, η Ουάσιγκτον και το Πεκίνο συμφωνούν ότι υπάρχει αποδυνάμωση της παγκοσμιοποίησης. Τόνισε πως «η απαίτηση της Μόσχας να πληρώνεται το φυσικό αέριο σε ρούβλια» είναι ένα παράδειγμα «διάλυσης του παγκοσμιοποιημένου μοντέλου στο ενεργειακό πλαίσιο».
Ο Jalife-Rahme εξήγησε επίσης ότι «η χρηματοπιστωτική παγκοσμιοποίηση με την επικράτηση του δολαρίου δημιούργησε ετήσια κέρδη 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων για τις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου το 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Η αλλαγή αυτού του παραδείγματος μπορεί να είναι ένα από τα πιο σοβαρά πλήγματα της ουκρανικής κατάστασης στα αμερικανικά συμφέροντα».
Η Δύση σκέφτηκε πως θα μπορούσε να οδηγήσει σε οικονομική κατάρρευση τη Ρωσία, αγνοώντας ότι οι κυρώσεις απέτυχαν να ανατρέψουν τον Σαντάμ Χουσεΐν, τον Μπασάρ αλ Άσαντ, τον Αγιατολάχ του Ιράν, τον Κιμ Γιονγκ Ουν και τον Νικολάς Μαδούρο. Αντίθετα, οι κυρώσεις επέβαλαν απλώς μια επιτάχυνση της αποδολαριοποίησης της παγκόσμιας οικονομίας. Στην πραγματικότητα, η ζήτηση για ρούβλια για φυσικό αέριο προωθεί ένα πολυπολικό και πιο δίκαιο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.