 |
| Photo: Social Media |
Μέχρι στιγμής είναι ξεκάθαρο ότι η νεοοργουελική ρωσοφοβική εκστρατεία «Δίλεπτο Μίσος» που ξεκίνησε από την Αυτοκρατορία του Ψέματος μετά την έναρξη της Επιχείρησης Ζ είναι στην πραγματικότητα «Μίσος 24/7».
Πέπε Εσκομπάρ - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Τεράστιες περιοχές του ΝΑΤΟΣταν έχουν παρασυρθεί ώστε να συμπεριφέρονται σαν ρωσοφοβικός όχλος σε λιντσάρισμα. Καμία διαφωνία δε γίνεται ανεκτή. Οι full psyops [ψυχολογικές επιχειρήσεις] έχουν αναβαθμίσει de facto την Αυτοκρατορία του Ψεύδους στο καθεστώς της Αυτοκρατορίας του Μίσους σε έναν Ολοκληρωμένο Πόλεμο – υβριδικό και άλλο – για να ακυρώσουν τη Ρωσία.
Το μίσος, σε τελική ανάλυση, είναι πολύ περισσότερο ισχυρή γροθιά από τα απλά ψέματα, τα οποία τώρα εξελίσσονται σε μια απίθανη γελοιότητα, όπως η αμερικανική «πληροφορία» που καταφεύγει σε –τι άλλο– ψέματα για να πολεμήσει τον πόλεμο πληροφοριών εναντίον της Ρωσίας.
Αν η υπέρβαση της προπαγάνδας ήταν θανατηφόρα αποτελεσματική ανάμεσα στις ζομποποιημένες δυτικές μάζες – αποκαλέστε το «νίκη» στον πόλεμο δημοσίων σχέσεων – στο μέτωπο όπου έχει πραγματικά σημασία, μέσα στη Ρωσία, είναι μια μεγάλη αποτυχία.
Η υποστήριξη της κοινής γνώμης τόσο για την επιχείρηση Z όσο και για τον Πρόεδρο Πούτιν είναι άνευ προηγουμένου. Μετά από βίντεο βασανιστηρίων Ρώσων αιχμαλώτων που προκάλεσαν εκτεταμένη αποστροφή, η ρωσική κοινωνία των πολιτών προετοιμάζεται ακόμη και για έναν «Μακρύ Πόλεμο» που θα διαρκέσει μήνες, όχι εβδομάδες, εφόσον οι στόχοι της Ρωσικής Ανώτατης Διοίκησης – στην πραγματικότητα στρατιωτικό μυστικό- επιτευχθούν.
Οι δηλωμένοι στόχοι είναι η «αποστρατιωτικοποίηση» και η «αποναζοποίηση» μιας μελλοντικής ουδέτερης Ουκρανίας – αλλά γεωπολιτικά φτάνουν πολύ πιο πέρα: ο στόχος είναι να ανατραπεί η μετά το 1945 ευρωπαϊκή συμφωνία συλλογικής ασφάλειας, αναγκάζοντας το ΝΑΤΟ να κατανοήσει και να συμβιβαστεί με την έννοια της «αδιαίρετης ασφάλειας». Πρόκειται για μια εξαιρετικά περίπλοκη διαδικασία που θα φτάσει την επόμενη δεκαετία.
Η σφαίρα του NATOstan απλά δεν μπορεί να παραδεχτεί δημόσια μια σειρά γεγονότων που ένας στρατιωτικός αναλυτής του διαμετρήματος του Αντρέι Μαρτιάνοφ εξηγεί εδώ και χρόνια. Και αυτό προσθέτει επιπλέον στον συλλογικό τους πόνο.
Η Ρωσία μπορεί να αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ και να το συντρίψει σε κομμάτια σε 48 ώρες. Μπορεί να χρησιμοποιεί προηγμένα συστήματα στρατηγικής αποτροπής απαράμιλλα σε όλη τη Δύση. Ο νότιος άξονάς του – από τον Καύκασο και τη Δυτική Ασία έως την Κεντρική Ασία – είναι πλήρως σταθεροποιημένος. Και αν τα πράγματα γίνουν πολύ δύσκολα, ο κύριος Zircon μπορεί να παραδώσει την υπερηχητική πυρηνική επαγγελματική του κάρτα με την άλλη πλευρά να μην γνωρίζει καν τι χτύπησε.
«Η Ευρώπη διάλεξε τη μοίρα της»
Μπορεί να είναι διαφωτιστικό να βλέπουμε πώς ερμηνεύονται αυτές οι περίπλοκες διαδικασίες από τους Ρώσους – των οποίων οι απόψεις είναι πλέον εντελώς αποκλεισμένες σε όλο το NATOstan.
Ας πάρουμε δύο παραδείγματα. Ο πρώτος είναι ο υποστράτηγος LP Reshetnikov, σε ένα αναλυτικό σημείωμα που εξετάζει τα γεγονότα του χερσαίου πολέμου.
Μερικά βασικά συμπεράσματα:
– «Πάνω από τη Ρουμανία και την Πολωνία υπάρχουν αερομεταφερόμενα αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης του ΝΑΤΟ με έμπειρα πληρώματα, υπάρχουν συνεχώς δορυφόροι πληροφοριών των ΗΠΑ στον ουρανό. Σας υπενθυμίζω πως μόνο σε ό,τι αφορά τους προϋπολογισμούς για τη Roscosmos μας διαθέσαμε 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο, ο πολιτικός προϋπολογισμός της NASA είναι 25 δισεκατομμύρια δολάρια, ο πολιτικός προϋπολογισμός του SpaceX μόνο ίσος με την Roscosmos – και αυτό δεν υπολογίζει τα δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για ολόκληρες τις ΗΠΑ ξεδιπλώνοντας πυρετωδώς το σύστημα ελέγχου ολόκληρου του πλανήτη».
– Ο πόλεμος εκτυλίσσεται σύμφωνα με «τα μάτια και τα μυαλά του ΝΑΤΟ. Οι Ukronazis δεν είναι παρά ελεύθερα ελεγχόμενα ζόμπι. Και ο ουκρανικός στρατός είναι ένας εξ αποστάσεως ελεγχόμενος οργανισμός ζόμπι».
– «Η τακτική και η στρατηγική αυτού του πολέμου θα αποτελέσουν το θέμα των εγχειριδίων για τις στρατιωτικές ακαδημίες σε όλο τον κόσμο. Για άλλη μια φορά: ο ρωσικός στρατός συντρίβει ένα ναζιστικό οργανισμό ζόμπι, πλήρως ενσωματωμένο με τα μάτια και τον εγκέφαλο του ΝΑΤΟ».
Τώρα ας περάσουμε στον Oleg Makarenko , ο οποίος εστιάζει στη Μεγάλη Εικόνα.
– «Η Δύση θεωρεί τον εαυτό της «όλο τον κόσμο» μόνο επειδή δεν έχει δεχτεί ακόμη μια αρκετά ευαίσθητη γροθιά στη μύτη. Έτυχε τώρα η Ρωσία να της κάνει αυτό το κλικ: με την υποστήριξη της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Και η Δύση δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα μαζί μας, αφού υστερεί επίσης ως προς τον αριθμό των πυρηνικών κεφαλών».
– «Η Ευρώπη διάλεξε τη μοίρα της. Και διάλεξε τη μοίρα για τη Ρωσία. Αυτό που βλέπετε τώρα είναι ο θάνατος της Ευρώπης. Ακόμα κι αν δεν έρθει σε πυρηνικά χτυπήματα σε βιομηχανικά κέντρα, η Ευρώπη είναι καταδικασμένη. Σε μια κατάσταση όπου η ευρωπαϊκή βιομηχανία μένει χωρίς φτηνές ρωσικές πηγές ενέργειας και πρώτες ύλες – και η Κίνα θα αρχίσει να λαμβάνει αυτούς τους ίδιους φορείς ενέργειας και πρώτες ύλες με έκπτωση, δεν μπορεί να γίνει λόγος για πραγματικό ανταγωνισμό με την Κίνα από την Ευρώπη. Ως αποτέλεσμα, κυριολεκτικά όλα θα καταρρεύσουν εκεί – μετά τη βιομηχανία, η γεωργία θα καταρρεύσει, η πρόνοια και η κοινωνική ασφάλιση θα καταρρεύσουν, η πείνα, η ληστεία και το χάος θα αρχίσει».
Είναι δίκαιο να θεωρήσουμε ότι ο Ρεσέτνικοφ και ο Μακαρένκο εκπροσωπούν πιστά το συνολικό ρωσικό συναίσθημα, το οποίο ερμηνεύει την ακατέργαστη προβοκάτσια της Βucha ως κάλυμμα για να κρύψει τα βασανιστήρια του ουκρανικού στρατού σε βάρος Ρώσων αιχμαλώτων.
Και, ακόμη βαθύτερα, η Μπούχα επέτρεψε την εξαφάνιση των εργαστηρίων βιοόπλων του Πενταγώνου από τη δυτική σφαίρα των μέσων ενημέρωσης, μαζί με τις προεκτάσεις της: στοιχεία μιας συντονισμένης αμερικανικής προσπάθειας να αναπτύξουν τελικά πραγματικά όπλα μαζικής καταστροφής κατά της Ρωσίας.
Η πολυεπίπεδη φάρσα της Βucha έπρεπε να περιλαμβάνει τη βρετανική προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, εμποδίζοντας στην πραγματικότητα μια σοβαρή συζήτηση, μια μέρα πριν το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας αγωνίστηκε να παρουσιάσει στον ΟΗΕ –αναμενόμενα μείον τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο– όλα τα στοιχεία για τα βιοόπλα που έχουν ανακαλύψει στην Ουκρανία. Οι Κινέζοι τρομοκρατήθηκαν από τα ευρήματα.
Η Ρωσική Ερευνητική Επιτροπή τουλάχιστον επιμένει στο έργο της, με 100 ερευνητές να ανακαλύπτουν αποδεικτικά στοιχεία για εγκλήματα πολέμου σε όλο το Ντονμπάς που θα παρουσιαστούν σε δικαστήριο στο εγγύς μέλλον, πιθανότατα που θα συσταθεί στο Ντόνετσκ.
Και αυτό μας φέρνει πίσω στα πραγματικά δεδομένα. Υπάρχει πολλή αναλυτική συζήτηση για το πιθανό τελικό παιχνίδι της Επιχείρησης Ζ. Μια δίκαιη αξιολόγηση θα περιλάμβανε την απελευθέρωση όλης της Νοβοροσίγια και τον πλήρη έλεγχο της ακτογραμμής της Μαύρης Θάλασσας που επί του παρόντος αποτελεί μέρος της Ουκρανίας.
Στην πραγματικότητα, η «Ουκρανία» δεν ήταν ποτέ κράτος, ήταν πάντα ένα παράρτημα σε άλλο κράτος ή αυτοκρατορία όπως η Πολωνία, η Αυστροουγγαρία, η Τουρκία και κυρίως η Ρωσία.
Το ορόσημο ρωσικό κράτος ήταν η Ρωσία του Κιέβου. «Ουκρανία», στα παλιά ρωσικά, σημαίνει «συνοριακή περιοχή». Στο παρελθόν αναφερόταν στις δυτικότερες περιοχές της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Όταν η Αυτοκρατορία άρχισε να επεκτείνεται νότια, οι νέες περιοχές που προσαρτήθηκαν κυρίως από την τουρκική κυριαρχία ονομάζονταν Novorossiya («Νέα Ρωσία») και οι βορειοανατολικές περιοχές, Malorossiya («Μικρή Ρωσία»).
Εναπόκειτο στην ΕΣΣΔ στις αρχές της δεκαετίας του 1920 να τα ανακατέψει όλα μαζί και να την ονομάσει «Ουκρανία» – προσθέτοντας τη Γαλικία στη Δύση, η οποία ήταν ιστορικά μη ρωσική.
Ωστόσο, η βασική εξέλιξη είναι όταν διαλύθηκε η ΕΣΣΔ το 1991. Καθώς η Αυτοκρατορία του Ψεύδους έλεγχε de facto τη μετασοβιετική Ρωσία, δεν θα μπορούσαν ποτέ να επιτρέψουν στις πραγματικές ρωσικές περιοχές της ΕΣΣΔ –δηλαδή τη Novorossiya και τη Malorossiya– να ενσωματωθούν στη Ρωσική Ομοσπονδία.
Η Ρωσία τα επανενσωματώνει τώρα – με ένα στιλ «το έκανα, με τον τρόπο μου - I Did It, My Way».
Vamos a bailar [ελάτε να χορέψουμε] στο ευρωπαϊκό Πουέρτο Ρίκο
Μέχρι στιγμής είναι επίσης ξεκάθαρο σε οποιαδήποτε σοβαρή γεωπολιτική ανάλυση ότι η επιχείρηση Z άνοιξε το κουτί της Πανδώρας. Και το υπέρτατο ιστορικό θύμα όλης της τοξικότητας που επιτέλους χάθηκε θα είναι η Ευρώπη.
Ο απαραίτητος Μάικλ Χάντσον, σε ένα νέο δοκίμιο για το δολάριο ΗΠΑ που καταβροχθίζει το ευρώ, υποστηρίζει μισογελώντας πως η Ευρώπη θα μπορούσε επίσης να παραδώσει το νόμισμά της και να συνεχίσει σαν «μια κάπως μεγαλύτερη εκδοχή του Πουέρτο Ρίκο».
Σε τελική ανάλυση, η Ευρώπη «έχει πάψει να είναι ένα πολιτικά ανεξάρτητο κράτος, αρχίζει να μοιάζει περισσότερο με τον Παναμά και τη Λιβερία – «σημαίες ευκαιρίας» υπεράκτιων τραπεζικών κέντρων που δεν είναι πραγματικά «κράτη» επειδή δεν εκδίδουν δικά τους νόμισμα, αλλά χρησιμοποιούν το δολάριο ΗΠΑ».
Σε συγχρονισμό με αρκετούς Ρώσους, Κινέζους και Ιρανούς αναλυτές, ο Hudson υποστηρίζει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία –στην πραγματικότητα στην «πλήρη εκδοχή του ως ο Νέος Ψυχρός Πόλεμος»– είναι πιθανό να διαρκέσει «τουλάχιστον μια δεκαετία, ίσως δύο. Οι ΗΠΑ επεκτείνουν τον αγώνα μεταξύ του νεοφιλελευθερισμού και του σοσιαλισμού [εννοεί το κινεζικό σύστημα] για να περιλάβει μια παγκόσμια σύγκρουση».
Αυτό που μπορεί να αμφισβητηθεί σοβαρά είναι εάν οι ΗΠΑ, μετά την «οικονομική κατάκτηση της Ευρώπης», θα μπορέσουν να «κλειδώσουν σε χώρες της Αφρικής, της Νότιας Αμερικής και της Ασίας». Η διαδικασία ολοκλήρωσης της Ευρασίας, η οποία συνεχίζεται σοβαρά εδώ και 10 χρόνια, που διεξάγεται από την στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας-Κίνας και επεκτείνεται στο μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου Νότου, δε θα σταματήσει για να αποτραπεί.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, όπως δηλώνει ο Hudson, πως «η παγκόσμια οικονομία αναφλέγεται» – με τις ΗΠΑ να μετατρέπουν σε όπλο το εμπόριο. Ωστόσο, στη δεξιά πλευρά της ιστορίας έχουμε το Rublegas, το πετρογιουάν, το νέο νομισματικό/χρηματοπιστωτικό σύστημα που σχεδιάζεται σε μια εταιρική σχέση μεταξύ της Οικονομικής Ένωσης της Ευρασίας (EAEU) και της Κίνας.
Και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να το διαγράψει κανένας πεζός Cancel Culture War.