Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας προσομοίωσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη με τον… Εμανουέλ Μακρόν. Και οι δύο προφανώς είναι οι… ηγέτες που αντιπαλεύονται τον λαϊκισμό και αυτοί που έχουν πάντα δίκιο, επομένως πρέπει να κυβερνούν.
Από: antinews.gr
Είναι μια τάση που κυριαρχεί μέσα στη ΝΔ σχετικά με το πώς μπορούν να ερμηνευτούν τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών.
Ασφαλώς και κανείς μας δεν ήθελε επικράτηση της Μαρίν Λεπέν, όμως, άλλο αυτό κι άλλο η «αγιοποίηση» του Μακρόν επειδή έτσι μας συμφέρει.
Επειδή συμφέρει τη ΝΔ να εμφανίζεται ως η κεντροδεξιά δύναμη που στα πρότυπα του Μακρόν αντιπαλεύει τον λαϊκισμό, θα παραβλέψουμε το γεγονός ότι η Λεπέν πήρε 42%;
Ή θα παραβλέψουμε το γεγονός ότι στη Γαλλία εμφανίστηκαν δυνάμεις που αμφισβητούν την «αυθεντία» της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία δε μπορεί να χωρίσει δύο γαϊδουριών άχυρα;
Στη ΝΔ και στο Μαξίμου έχουν κάνει ένα μεγάλο λάθος. Να αναγάγουν τον Μακρόν (επομένως και τον Μητσοτάκη) στον απόλυτο ηγέτη που νίκησε γιατί αυτός και μόνο εκπροσωπεί τη Δημοκρατία και την ευημερία στη χώρα του.
Και γιατί είναι αυτός που μπορεί να φέρει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η Ευρώπη.
Στη λογική «το μη χείρον, βέλτιστον» η ερμηνεία των αποτελεσμάτων είναι απολύτως λανθασμένη για πολλούς λόγους.
Για παράδειγμα παραβλέπουν το γεγονός ότι ο Μακρόν είναι δημιούργημα της γαλλικής νομενκλατούρας, των επιχειρηματιών και του μιντιακού συστήματος.
Δεν έχει κόμμα, δεν έχει οργάνωση, δεν έχει προσβάσεις στην κοινωνία της Γαλλίας, αλλά ψηφίζεται διότι δεν υπάρχει κάτι άλλο.
Η γαλλική, γκωλική δεξιά έχει καταρρεύσει, οι σοσιαλιστές δεν υπάρχουν, το ΚΚ Γαλλίας είναι αδύναμο, όλα τα παραδοσιακά κόμματα δε μπορούν να απαντήσουν στις προκλήσεις της κοινωνίας.
Γι’ αυτό ο Μακρόν, ένα ουσιαστικό «κατασκεύασμα» κυριαρχεί, έστω και με τα δεκανίκια που του παρέχουν οι πάντες. Από τους ευρωπαίους ηγέτες μέχρι τον Μελανσόν προκειμένου να μην εκλεγεί η Λεπέν.
Όμως, ο Μητσοτάκης κάνει ένα μεγάλο λάθος και η ΝΔ ένα ακόμη μεγαλύτερο μη βλέποντας τις πραγματικές αιτίες που η Λεπέν και η ακροδεξιά έχουν ισχυροποιηθεί τόσο πολύ.
Ξεχνούν, εσκεμμένα ότι ο Μακρόν ήρθε σε ρήξη με μεγάλο μέρος της γαλλικής κοινωνίας. Η οποία τον ψήφισε ξανά όχι γιατί τον «γουστάρει», όχι ως μια δύναμη ελπίδας. Αλλά ως αντίδραση απέναντι στο φόβο που δημιουργεί η Λεπέν και η ακροδεξιά.
Τα «κίτρινα γιλέκα» δεν ήταν κάποιοι ανόητοι «αγανακτισμένοι» που δεν είχαν τι να κάνουν κι έβγαιναν στους δρόμους. Είναι ένα μέρος του κόσμου που αισθάνεται περιθωριοποιημένο, που οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές του Μακρόν το έχουν φτωχοποιήσει, που έχει υποθηκευτεί το μέλλον του.
Η λέξη «κοινωνικότητα» στη Γαλλία είχε εκλείψει στην περίοδο του Μακρόν. Κι εννοούμε πολιτικές συνοχής της κοινωνίας και μείωσης των ανισοτήτων. Η φτωχοποίηση μέσω των πολιτικών του νεοφιλελεύθερου Μακρόν δε μπορούν να μπαίνουν στη ζυγαριά της μη ψήφισης της Λεπέν.
Αν δηλαδή ο κόσμος είχε άλλη επιλογή να είστε σίγουροι ότι δε θα ψήφιζε τον Μακρόν. Αν π.χ. είχε μπει στο δεύτερο γύρο ο Μελανσόν τότε η δεύτερη προεδρία Μακρόν μάλλον δε θα ήταν περίπατος.
Από την άλλη ο Μακρόν, που τόσο θαυμάζουν κι εδώ, ουσιαστικά δεν ασχολείτο με τα προβλήματα της χώρας του. Ήθελε να το παίζει ηγέτης της Ευρώπης, έκανε υψηλή πολιτική, αφήνοντας τα προβλήματα στη Γαλλία να συσσωρεύονται.
Και στο τέλος, ο Μακρόν μπορεί να είναι φουλ ευρωπαϊστής και καλά κάνει, αλλά ας δούμε τις ευθύνες της Ευρώπης για τα χάλια των λαών. Ας δούμε τα εγκλήματα των δανειστών για να «σώσουν» την Ελλάδα.
Αλλά κι ας δούμε πώς αντιμετωπίζει αυτή την πρωτοφανή ενεργειακή – επισιτιστική κρίση.
Το συμπέρασμα για τη ΝΔ του Μητσοτάκη αναφορικά με τις εκλογές θα έπρεπε να είναι διαφορετικό. Και πυξίδα για αλλαγή πορείας της κυβέρνησης.
Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, το «βόλεμα» ημετέρων, η συνδιαλλαγή με επιχειρηματίες, η απουσία κοινωνικής ενσυναίσθησης και η αποκοπή της πολιτικής από το λαό, δεν είναι κάτι που περνά απαρατήρητο.
Και η ΝΔ κάνει το λάθος να μη βλέπει τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας αλλά να λειτουργεί με καθαρά πολιτικούς όρους και όρους επικοινωνίας.
Η στροφή στο λαϊκό κόμμα, όχι στο λαϊκίστικο, η αποφυγή της λογικής των «αρίστων» και των «πριγκίπων» που δε βλέπουν την καθημερινότητα, μπορεί να διασώσει τη ΝΔ.
Και κυρίως μπορεί να αποτρέψει την επάνοδο του ακραίου λαϊκισμού, όπως αυτός εκφράστηκε στην περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Μακρόν και το γαλλικό πολιτικό σύστημα γίνονται οι καλύτεροι χορηγοί της ακροδεξιάς ή των λαϊκίστικων κομμάτων.
Ομοίως, αν θέλει ο Μητσοτάκης και η ΝΔ να συνεχίσουν να γίνονται χορηγοί είτε των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων είτε του Τσίπρα, ας συνεχίσουν να πολιτεύονται με την ίδια λογική.
Η ξεκάθαρη προσκόλληση στην ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, στις… μη αποφάσεις και στην υποταγή στις χώρες του Βορρά, και κυρίως της Γερμανίας, απλά θα επιτείνουν την πτώση της ΝΔ από την εξουσία. Και θα οδηγήσουν σε έναν καταστροφικό κατακερματισμό το πολιτικό σύστημα και σε «δοτούς» πρωθυπουργούς.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Είναι μια τάση που κυριαρχεί μέσα στη ΝΔ σχετικά με το πώς μπορούν να ερμηνευτούν τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών.
Ασφαλώς και κανείς μας δεν ήθελε επικράτηση της Μαρίν Λεπέν, όμως, άλλο αυτό κι άλλο η «αγιοποίηση» του Μακρόν επειδή έτσι μας συμφέρει.
Επειδή συμφέρει τη ΝΔ να εμφανίζεται ως η κεντροδεξιά δύναμη που στα πρότυπα του Μακρόν αντιπαλεύει τον λαϊκισμό, θα παραβλέψουμε το γεγονός ότι η Λεπέν πήρε 42%;
Ή θα παραβλέψουμε το γεγονός ότι στη Γαλλία εμφανίστηκαν δυνάμεις που αμφισβητούν την «αυθεντία» της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία δε μπορεί να χωρίσει δύο γαϊδουριών άχυρα;
Στη ΝΔ και στο Μαξίμου έχουν κάνει ένα μεγάλο λάθος. Να αναγάγουν τον Μακρόν (επομένως και τον Μητσοτάκη) στον απόλυτο ηγέτη που νίκησε γιατί αυτός και μόνο εκπροσωπεί τη Δημοκρατία και την ευημερία στη χώρα του.
Και γιατί είναι αυτός που μπορεί να φέρει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η Ευρώπη.
Στη λογική «το μη χείρον, βέλτιστον» η ερμηνεία των αποτελεσμάτων είναι απολύτως λανθασμένη για πολλούς λόγους.
Για παράδειγμα παραβλέπουν το γεγονός ότι ο Μακρόν είναι δημιούργημα της γαλλικής νομενκλατούρας, των επιχειρηματιών και του μιντιακού συστήματος.
Δεν έχει κόμμα, δεν έχει οργάνωση, δεν έχει προσβάσεις στην κοινωνία της Γαλλίας, αλλά ψηφίζεται διότι δεν υπάρχει κάτι άλλο.
Η γαλλική, γκωλική δεξιά έχει καταρρεύσει, οι σοσιαλιστές δεν υπάρχουν, το ΚΚ Γαλλίας είναι αδύναμο, όλα τα παραδοσιακά κόμματα δε μπορούν να απαντήσουν στις προκλήσεις της κοινωνίας.
Γι’ αυτό ο Μακρόν, ένα ουσιαστικό «κατασκεύασμα» κυριαρχεί, έστω και με τα δεκανίκια που του παρέχουν οι πάντες. Από τους ευρωπαίους ηγέτες μέχρι τον Μελανσόν προκειμένου να μην εκλεγεί η Λεπέν.
Όμως, ο Μητσοτάκης κάνει ένα μεγάλο λάθος και η ΝΔ ένα ακόμη μεγαλύτερο μη βλέποντας τις πραγματικές αιτίες που η Λεπέν και η ακροδεξιά έχουν ισχυροποιηθεί τόσο πολύ.
Ξεχνούν, εσκεμμένα ότι ο Μακρόν ήρθε σε ρήξη με μεγάλο μέρος της γαλλικής κοινωνίας. Η οποία τον ψήφισε ξανά όχι γιατί τον «γουστάρει», όχι ως μια δύναμη ελπίδας. Αλλά ως αντίδραση απέναντι στο φόβο που δημιουργεί η Λεπέν και η ακροδεξιά.
Τα «κίτρινα γιλέκα» δεν ήταν κάποιοι ανόητοι «αγανακτισμένοι» που δεν είχαν τι να κάνουν κι έβγαιναν στους δρόμους. Είναι ένα μέρος του κόσμου που αισθάνεται περιθωριοποιημένο, που οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές του Μακρόν το έχουν φτωχοποιήσει, που έχει υποθηκευτεί το μέλλον του.
Η λέξη «κοινωνικότητα» στη Γαλλία είχε εκλείψει στην περίοδο του Μακρόν. Κι εννοούμε πολιτικές συνοχής της κοινωνίας και μείωσης των ανισοτήτων. Η φτωχοποίηση μέσω των πολιτικών του νεοφιλελεύθερου Μακρόν δε μπορούν να μπαίνουν στη ζυγαριά της μη ψήφισης της Λεπέν.
Αν δηλαδή ο κόσμος είχε άλλη επιλογή να είστε σίγουροι ότι δε θα ψήφιζε τον Μακρόν. Αν π.χ. είχε μπει στο δεύτερο γύρο ο Μελανσόν τότε η δεύτερη προεδρία Μακρόν μάλλον δε θα ήταν περίπατος.
Από την άλλη ο Μακρόν, που τόσο θαυμάζουν κι εδώ, ουσιαστικά δεν ασχολείτο με τα προβλήματα της χώρας του. Ήθελε να το παίζει ηγέτης της Ευρώπης, έκανε υψηλή πολιτική, αφήνοντας τα προβλήματα στη Γαλλία να συσσωρεύονται.
Και στο τέλος, ο Μακρόν μπορεί να είναι φουλ ευρωπαϊστής και καλά κάνει, αλλά ας δούμε τις ευθύνες της Ευρώπης για τα χάλια των λαών. Ας δούμε τα εγκλήματα των δανειστών για να «σώσουν» την Ελλάδα.
Αλλά κι ας δούμε πώς αντιμετωπίζει αυτή την πρωτοφανή ενεργειακή – επισιτιστική κρίση.
Το συμπέρασμα για τη ΝΔ του Μητσοτάκη αναφορικά με τις εκλογές θα έπρεπε να είναι διαφορετικό. Και πυξίδα για αλλαγή πορείας της κυβέρνησης.
Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, το «βόλεμα» ημετέρων, η συνδιαλλαγή με επιχειρηματίες, η απουσία κοινωνικής ενσυναίσθησης και η αποκοπή της πολιτικής από το λαό, δεν είναι κάτι που περνά απαρατήρητο.
Και η ΝΔ κάνει το λάθος να μη βλέπει τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας αλλά να λειτουργεί με καθαρά πολιτικούς όρους και όρους επικοινωνίας.
Η στροφή στο λαϊκό κόμμα, όχι στο λαϊκίστικο, η αποφυγή της λογικής των «αρίστων» και των «πριγκίπων» που δε βλέπουν την καθημερινότητα, μπορεί να διασώσει τη ΝΔ.
Και κυρίως μπορεί να αποτρέψει την επάνοδο του ακραίου λαϊκισμού, όπως αυτός εκφράστηκε στην περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Μακρόν και το γαλλικό πολιτικό σύστημα γίνονται οι καλύτεροι χορηγοί της ακροδεξιάς ή των λαϊκίστικων κομμάτων.
Ομοίως, αν θέλει ο Μητσοτάκης και η ΝΔ να συνεχίσουν να γίνονται χορηγοί είτε των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων είτε του Τσίπρα, ας συνεχίσουν να πολιτεύονται με την ίδια λογική.
Η ξεκάθαρη προσκόλληση στην ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, στις… μη αποφάσεις και στην υποταγή στις χώρες του Βορρά, και κυρίως της Γερμανίας, απλά θα επιτείνουν την πτώση της ΝΔ από την εξουσία. Και θα οδηγήσουν σε έναν καταστροφικό κατακερματισμό το πολιτικό σύστημα και σε «δοτούς» πρωθυπουργούς.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.