Το ερώτημα είναι αν σε περιόδους κρίσης μπορεί να λειτουργήσει έτσι το σύστημα. Και σήμερα περνάμε μια τέτοια κρίση. Μπορεί να αποφασίζει μόνος ο πρωθυπουργός;
Μέχρι τώρα εκείνο που διαπιστώσαμε στον πόλεμο της Ουκρανίας είναι:
1.-Τα πάντα αποφασίστηκαν σε επίπεδο πρωθυπουργού. Ο πρωθυπουργός βγήκε σε τηλεοπτικό δίκτυο και απαξίωσε τα συστήματα άμυνας της χώρας που είναι εγκατεστημένα στα νησιά. Υποθέσαμε, και σωστά, πως ήθελε να απαλλαγεί από αυτά για δύο λόγους. Ο πρώτος να ικανοποιήσει τους αμερικανούς επειδή τα συστήματα είναι σοβιετικής κατασκευής. Και ο δεύτερος, για να ικανοποιήσει την Τουρκία που ζητούσε αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Γιατί το ζητούσε η Τουρκία, το βλέπουμε τις τελευταίες δύο ημέρες. Για να κάνει βόλτες πάνω από τα νησιά και να δημιουργήσει ντε φάκτο καταστάσεις ελέγχου τους.
Μετά από εκείνη την συνέντευξη ο πρωθυπουργός έστειλε όχι, μόνο, καλάσνικοφ αλλά και άλλα όπλα από τα νησιά στην Ουκρανία. Του το ζήτησαν οι ΗΠΑ και, ίσως, και η Ευρώπη. Και υπάκουσε. Στελέχη της ηγεσίας του στρατεύματος μας διαβεβαιούν πως από την αποστολή οπλικών συστημάτων δεν έχει εξασθενίσει η άμυνα των νησιών. Θέλουμε να τους πιστέψουμε.
Τα οπλικά συστήματα που υπάρχουν στα νησιά είναι TOR M1, TOR M2 OSA k και στην Κρήτη S-300. Τα συστήματα αυτά είναι πεπαλαιωμένα αλλά είναι αποτελεσματικά. Δοκιμάστηκαν με μεγάλη επιτυχία στην Συρία. Σε έναν κρίσιμο βομβαρδισμό από τις ΗΠΑ, είχαν επιτυχία 95%. Και ανάγκασαν τους αμερικανούς να σταματήσουν την επιχείρησή τους.
Για λόγους ευνόητους η ελληνική κυβέρνηση δεν τα αναβαθμίζει. Δεν αγοράζει δυτικής προέλευσης, δεν αναβαθμίζει και τα σοβιετικά που υπάρχουν, άρα η σημερινή αλλά και η χθεσινή ελληνικές κυβερνήσεις αφήνουν την χώρα με μειωμένες δυνατότητες από αυτές που θα μπορούσαν να πετύχουν.
2.-Το δεύτερο που διαπιστώσαμε από τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι ότι ο πρωθυπουργός φέρεται σαν ένα πειθήνιο αμερικανικό όργανο. Το πιο πειθήνιο σε όλη την Ευρώπη. Δεν κάνει, μόνο, ό,τι του λένε. Αλλά το φωνάζει κιόλας. Θυμίζει πρόσκοπο σε υπηρεσία. Αυτό δείχνει μια τεράστια αδυναμία της χώρας. Ουσιαστικά ανυπαρξία. Η Ελλάδα δεν υφίσταται παρά ως αμερικανικό προτεκτοράτο.
3.-Κυβέρνηση και ελληνικός λαός ορθά καταδίκασαν την αφελή εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία. και ορθά επίσης, δείχνουν ανθρωπιστική ευαισθησία στα θύματα της τραγωδίας. Αλλά ο πόλεμος αυτός δεν είναι ελληνικός. Δεν είναι ούτε ευρωπαϊκός. Τα περί αναμέτρησης ολοκληρωτισμού με την ελευθερία είναι για τα grupi που θέλουν να δώσουν διαπιστευτήρια. Είναι πόλεμος δια αντιπροσώπου των ΗΠΑ με τη Ρωσία. Είναι ένας proxy war των ΗΠΑ με την Ρωσία με την χρησιμοποίηση της Ουκρανίας.
Ο κ. Ζελένσκι αν είχε ενδείξεις ότι με τον πόλεμο θα ανακτούσε τις περιοχές της χώρας του που είχαν καταληφθεί από τους Ρώσους, καλώς τον ξεκίνησε. Αν, όμως, έπαιξε το παιχνίδι των Αμερικανών και η εξέλιξη του πολέμου θα είναι να χάσει η Ουκρανία περισσότερα εδάφη, τότε, πρέπει να δώσει λόγο στους πολίτες της χώρας του. Αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη την οποία ενέπλεξε σε μια πολεμική περιπέτεια με αβέβαια έκβαση.
3.-Οι ευρωπαίοι, όσο είναι καιρός, πρέπει να αρχίσουν να αυτονομούνται από τους αμερικανούς. Οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν την Ευρώπη και τους Ευρωπαίους ως ηλίθιους σε έναν πόλεμο από τον οποίο η γηραιά ήπειρος θα βγει παντελώς χαμένη. Οι Αμερικανοί θα είναι οι μόνοι ωφελημένοι.
4.-Μετά τον εξευτελισμό της Ελλάδας με τις συνεχείς τουρκικές υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα και μεγάλα νησιά ο κ. Μητσοτάκης επικοινώνησε με τον κ. Στόλτενμπεργκ για να πάρει ακόμη και την άδεια να ενεργοποιήσει την αντιαεροπορική άμυνα. Προφανώς, για να την ενεργοποίησε, του δόθηκε η άδεια. Το ερώτημα που τίθεται είναι: για να προασπίσουμε την χώρα μας χρειάζεται η ΝΑΤΟϊκή, δηλαδή, η αμερικανική άδεια; Και αν πουν όχι; Θα αφεθεί η χώρα εκτεθειμένη;
Αφού οι αμερικανοί ζήτησαν και η Ελλάδα έστειλε οπλικά συστήματα στην Ουκρανία δεν ζητήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση σε περίπτωση που η Ελλάδα δεχθεί επίθεση ή αμφισβητηθεί η κυριαρχία της να υπάρξει αμερικανική συνδρομή; Αν όχι, κακώς, Αν ναι, που είναι αυτή η συνδρομή;
5.-Μετά το 1922 η Ελλάδα άρχισε να υποχωρεί σε όλα. Το 1948 πήρε τα Δωδεκάνησα αλλά της δόθηκαν, δεν τα κατέκτησε. Η Ελλάδα εξαιτίας και του Εμφυλίου είναι από τότε έρμαιο στην βούληση των αμερικανών. Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Αν δεν αποκτήσει η χώρα στοιχειώδεις, έστω, βαθμούς αυτονομίας από την αμερικανική εξάρτηση, θα χάσει. Η Ελλάδα με την εξάρτηση που έχει σήμερα δεν θα μπορέσει να υποστηρίξει την κυριαρχία της στην σημερινή της μορφή. Η επόμενη μέρα της νέας κατάστασης σε ό,τι αφορά την Ελλάδα θα προσδιοριστεί από τους αμερικανούς. Όχι, όμως, και σε ό,τι αφορά την Τουρκία.
Και εδώ είναι επικίνδυνη η νοοτροπία του πολιτικού συστήματος. Είναι ανύπαρκτο. Σε τέτοια χάλια δεν υπήρξε ποτέ η Ελλάδα.
Ας αφυπνιστούμε. Κινδυνεύουμε.