Lucas Leiroz, ερευνητής στις Κοινωνικές Επιστήμες στο Rural Federal University του Ρίο ντε Τζανέιρο, γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Σύμφωνα με τους Times, η Βρετανία «ανησυχεί» πως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Γερμανία θα πιέσουν την Ουκρανία να «συμβιβαστεί» γρήγορα και να κάνει σημαντικές παραχωρήσεις κατά τις πρόσφατες ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία. Ανώνυμη ανώτερη βρετανική κυβερνητική πηγή φέρεται να είπε ότι υπήρχαν ανησυχίες πως άλλες δυτικές χώρες ήταν «ανυπόμονες» να εξασφαλίσουν μια ειρηνευτική συμφωνία το συντομότερο δυνατό, ενθαρρύνοντας το Κίεβο να αποδεχθεί όλους τους όρους που επιβλήθηκαν από τη Ρωσία.
Αυτός ο «φόβος» φέρεται να ήταν ο λόγος που ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον τηλεφώνησε στον Ουκρανό Πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι το περασμένο Σαββατοκύριακο. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, ο Τζόνσον περιέγραψε τον Βλαντιμίρ Πούτιν ως «ψεύτη και νταή» και «προειδοποίησε» πως ο Ρώσος ηγέτης θα προσπαθήσει να φθείρει την ουκρανική κυβέρνηση και να την αναγκάσει να κάνει παραχωρήσεις κατά τις ειρηνευτικές συνομιλίες στην Άγκυρα, οι οποίες έληξαν χωρίς κανένα σχετικό αποτέλεσμα.
Η πηγή ανέφερε επίσης ότι η ηγεμονική σκέψη μεταξύ των βρετανικών κυβερνητικών αξιωματούχων είναι πως η Ουκρανία θα πρέπει να ενισχύσει τα στρατιωτικά της μέτρα πριν αναζητήσει μια διπλωματική λύση, χρησιμοποιώντας την πλήρη ισχύ κατά των ρωσικών στρατευμάτων. Για το Λονδίνο, αυτό που φαίνεται να είναι το χειρότερο σενάριο για τα δυτικά συμφέροντα είναι η υποχώρηση του Κιέβου σε εδαφικά ζητήματα. Υπό αυτή την έννοια, θα πρέπει να καταβληθεί μέγιστη προσπάθεια για να φέρει η στρατιωτική αντίσταση στις τελευταίες συνέπειες, έτσι ώστε, εκτός από τις διεθνείς κυρώσεις (οι οποίες είπε ότι πρέπει να αυξηθούν περαιτέρω), η Ρωσία θα αναγκαστεί στη συνέχεια να εγκαταλείψει την Ουκρανία και στο Ντονμπάς και την Κριμαία, την οποία συνεχίζει να διεκδικεί το Κίεβο.
Ένα ενδιαφέρον σημείο που πρέπει να αναφέρουμε είναι πως η Liz Truss, η Υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, είπε σε συνέντευξή της την Κυριακή 27 Μαρτίου ότι οι δυτικές κυρώσεις στη Μόσχα θα πρέπει να αρθούν μόνο σε περίπτωση πλήρους αποχώρησης των ρωσικών στρατευμάτων από το ουκρανικό έδαφος. Με άλλα λόγια, η Truss πιστεύει πως είναι απαραίτητο να διατηρηθεί μια πολιτική απόλυτου εξαναγκασμού σε όλη τη ρωσική Ειδική Επιχείρηση, χωρίς να παραδεχτεί τη δυνατότητα χαλάρωσης των κυρώσεων εκ των προτέρων για την έναρξη διπλωματικού διαλόγου. Μάλιστα, είναι μια θέση κάπως παρόμοια με αυτή που επισήμανε ο ανώνυμος συνεντευξιαζόμενος των Times, γεγονός που κάνει την κατάσταση πραγματικά ανησυχητική.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η καλή θέληση και η αμοιβαία εμπιστοσύνη αποτελούν στοιχειώδεις διπλωματικές αρχές, είναι δύσκολο για οποιεσδήποτε ειρηνευτικές συνομιλίες να είναι καρποφόρες εάν ένα από τα μέρη ξεκινήσει τη συζήτηση αποκλείοντας την απόσυρση των στρατευμάτων του. Η Ρωσία έχει μειώσει μέχρι στιγμής την ένταση των επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια των συνομιλιών σε όλες τις περιπτώσεις που υπήρξε διπλωματική συνάντηση μεταξύ των σχέσεων Ρωσίας και Ουκρανίας. Έτσι, θα ήταν επίσης διπλωματική καλοσύνη για τη Δύση να χαλαρώσει τουλάχιστον κάποιες κυρώσεις κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, δείχνοντας προθυμία να φτάσει πραγματικά σε ένα ειρηνικό τέλος.
Ωστόσο, επιστρέφοντας στο θέμα που αναφέρουν οι Times, είναι περίεργο να σημειωθεί ο αποσταθεροποιητικός ρόλος που υιοθετεί το Λονδίνο. Είναι γνωστό από οποιονδήποτε εμπειρογνώμονα ότι οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις δεν έχουν τις απαραίτητες υλικές συνθήκες για να πραγματοποιήσουν την αντίσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους μια ειρηνική διπλωματική συμφωνία θεωρείται καλή επιλογή. Η ρωσική στρατιωτική υπεροχή είναι απόλυτη και, με άλλα λόγια, απλά δεν υπάρχει δυνατότητα για τους Ουκρανούς να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα ρωσικά στρατεύματα.
Φυσικά, το γεγονός αυτό είναι γνωστό στους αξιωματούχους της βρετανικής κυβέρνησης, οι οποίοι προφανώς εξακολουθούν να επιμένουν να υποστηρίζουν την προώθηση της στρατιωτικής αντίστασης. Στην πράξη, αυτό που απλά θέλει το Λονδίνο είναι η Δύση να αυξήσει τη συμμετοχή της, στέλνοντας περισσότερα χρήματα, όπλα και μαχητές. Ορισμένες πρόσφατες ενέργειες του Ηνωμένου Βασιλείου επιβεβαιώνουν αυτήν την αφήγηση. Είναι απαραίτητο να θυμόμαστε, για παράδειγμα, ότι πολλοί δυτικοί μισθοφόροι που πολεμούν στο πλευρό του Κιέβου είναι στην πραγματικότητα Βρετανοί βετεράνοι και ακόμη και μέλη ελίτ τμημάτων. Πράγματι, για το Ηνωμένο Βασίλειο, η ειρήνη φαίνεται να είναι το λιγότερο σημαντικό πράγμα.
Φαίνεται λάθος, ωστόσο, να πιστεύουμε πως άλλες χώρες έχουν πραγματικά οποιοδήποτε συμφέρον να κάνουν την Ουκρανία να εξετάσει παραχωρήσεις. Αντίθετα, μέχρι στιγμής το Κίεβο δεν έχει δείξει ενδιαφέρον να παραδοθεί σε σχεδόν οποιοδήποτε σχετικό σημείο, καθιστώντας ουσιαστικά αδύνατο το διμερή διάλογο. Φαίνεται απλώς πως το Λονδίνο υιοθετεί μια τόσο ριζοσπαστική στάση που ακόμη και κάποιες πιο ρεαλιστικές θέσεις από την πλευρά των συμμάχων του τους κάνουν να ακούγονται σαν «πρόθυμοι» να επιτύχουν την ειρήνη.
Το Ηνωμένο Βασίλειο ενδιαφέρεται να προβληθεί διεθνώς με τη συνεχιζόμενη σύγκρουση, οδηγώντας μια παγκόσμια εκστρατεία υπέρ των κυρώσεων και της στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο. Οι ΗΠΑ κατέχουν ιστορικά αυτού του είδους τη θέση, αλλά υπάρχει ισχυρή λαϊκή πίεση στον Μπάιντεν να αποφύγει ένα νέο πόλεμο, κάτι που οδηγεί την Ουάσιγκτον να υιοθετήσει μια πιο ρεαλιστική στάση. Μόνο στην ΕΕ υπάρχει πιο γνήσιο ενδιαφέρον για την ειρήνη, καθώς η σύγκρουση επηρεάζει άμεσα την ευρωπαϊκή ήπειρο, το εμπόριο και τον ενεργειακό εφοδιασμό, με αποτέλεσμα οι Ευρωπαίοι να ενεργούν επίσης ρεαλιστικά όταν συμβουλεύουν τον Zelensky. Το Ηνωμένο Βασίλειο, από την άλλη, ως μη μέλος της ΕΕ και απαλλαγμένο από τις κοινωνικές πιέσεις των ΗΠΑ, παραμένει σε θέση να καταλάβει αυτή τη θέση του «παγκόσμιου αντιρωσικού ηγέτη», γι' αυτό και έχει ενεργήσει με τόσο αποσταθεροποιητικό τρόπο.
Είναι απορίας άξιο, ωστόσο, πόση δύναμη θα έχει το Ηνωμένο Βασίλειο για να ενθαρρύνει πραγματικά το Κίεβο να πραγματοποιήσει στρατιωτική αντίσταση. Με την αδιαμφισβήτητη ρωσική νίκη και το παγκόσμιο αίτημα για ειρήνη, το πιο πιθανό σενάριο για το βραχυμεσαίο μέλλον είναι ότι ο ίδιος ο Μπόρις Τζόνσον σύντομα θα αμφισβητείται όλο και περισσότερο από τη βρετανική κοινή γνώμη, χάνοντας τη νομιμότητα λόγω των φιλοπολεμικών θέσεων του.