Αλλά γιατί να παιχτεί αυτή η παράσταση μόνο εδώ; Γιατί η προσπάθεια να επηρεαστεί συναισθηματικά η ελληνική κοινή γνώμη από δύο κατά δήλωση τους ομογενείς; Από ένα νεοναζί Νεάντερταλ του Αζόφ και από ένα μασκοφόρο παραστρατιωτικό, που δεν γνώριζαν να αρθρώσουν, ΟΥΤΕ ΜΙΑ ελληνική λέξη, μια «καλησπέρα»;; Ο σκοπός προφανής. Για να φτιάξουν μια θετική εικόνα του κακόφημου Τάγματος του Αζόφ.
Σκέφτομαι, ότι θα πρέπει η ανησυχία τους να είναι μεγάλη, βλέποντας ότι ο ελληνικός λαός στην πλειονότητα του δεν έχει τσιμπήσει καλά το αγκίστρι της προπαγάνδας τους. Έχουν εκπλαγεί που οι Έλληνες, πλην εξαιρέσεων, δεν είναι δεκτικοί όπως οι Γερμανοί, Ολλανδοί, Δανοί κ.α, αλλά αντιδρούν από φυσική απέχθεια προς κάθε τι ναζιστικό (όχι πατριωτικό), όσες προσπάθειες και να κάνουν. Είπαν, λοιπόν, να βάλουν καινούργιο δόλωμα. Μόνο που την πάτησαν, γιατί δημιούργησαν το αντίθετο αποτέλεσμα. Όχι μόνο προκάλεσαν τον ελληνικό λαό, αλλά εξέθεσαν και τη συρόμενη σύμμαχο τους κυβέρνηση, που τώρα τρέχει να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Τώρα πια όλοι είδαν, ότι ο πρόεδρος Ζελένσκι ΔΕΝ είναι κάτι άλλο, από αυτό που είναι οι νεοναζί του Αζόφ, εφόσον ταυτίστηκε μαζί τους με ένα κοινό βίντεο. Τα ψέματα κατέρρευσαν. Ο πρόεδρος ξεβρακώθηκε. Δεν είναι ανάγκη πλέον να καταφύγουμε σε ερμηνευτικό λεξικό, ώστε να συμπεράνουμε τι ακριβώς εννοούσε στην δήλωση του για τους Αζόφ, ότι "Είναι, αυτό που είναι". Νεοναζί δηλαδή και συνεργός τους αυτός, αν όχι όμηρος τους.
Η ημέρα αυτή για την ελληνική βουλή, θα μείνει στην ιστορία ως μια ημέρα ντροπιαστική για όσους συμμετείχαν. Θα καταγραφεί ως μια κακοστημένη παράσταση, έπειτα από άνωθεν εντολή του ανήσυχου "θιασάρχη". Εντολή που ικανοποίησαν οι εδώ θεατρώνοι του, εξασφαλίζοντας και τους αναγκαίους θεατές και χειροκροτητές βουλευτές, ώστε να φανεί ότι η παράσταση είχε επιτυχία. Μια άθλια εικόνα υποκριτικής.
Όσο για την Κύπρο, η εκεί παράσταση δεν είχε μεν «δράκους», όπως εδώ, αλλά είχε την ύβρη της αποσιώπησης της τουρκικής εισβολής και κατοχής του 38% της νήσου. Ο σκοπός του Ζελένσκι ήταν μόνο να ζητήσει, να πάρει. Χωρίς μια αναφορά καταδίκης του φίλου του Ερντογάν, κάτι που συνιστά μια ευθεία προσβολή προς τους Ελληνοκυπρίους. Γιατί με πόσο θράσος ζητά την βοήθεια και την αναγνώριση του βιασμού της Ουκρανίας από την Ρωσία, χωρίς ο ίδιος να αναγνωρίζει τον βιασμό της Κύπρου από την Τουρκία; Κοινώς να το κάνει «γαργάρα» και άμα δυσκολευτεί και λίγο να ρίχνει τη σύνδεση, ώστε να αποφύγει να καταδικάσει την Τουρκία; Η δυσαρέσκεια που εξέφρασε ο πρόεδρος της Κύπρου, δεν είναι αρκετή.
Δυστυχώς, ο Ουκρανικός λαός είναι διπλά άτυχος. Δεν έχει υποστεί μόνο την αποτρόπαια ρωσική εισβολή, αλλά συμβαίνει να κυβερνιέται και από ανθρώπους τυχοδιώκτες και επικίνδυνους. Διότι εξαιτίας τους βρέθηκε σε αυτή τη δεινή θέση.