 |
| Φωτογραφία: REUΤΕRS/Ρavel Rebrον |
Ετοιμαστείτε: κάτι θανατηφόρα «ασύμμετρο» μπορεί να είναι έτοιμο να εμφανιστεί.
Ούτε το ΝΑΤΟ ούτε η Ρωσία μας λένε τι πραγματικά συνέβη με το Moskva, τη θρυλική ναυαρχίδα του στόλου της Μαύρης Θάλασσας.
Πέπε Εσκομπάρ - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Το ΝΑΤΟ γιατί θεωρητικά το ξέρει. Η Μόσχα, από την πλευρά της, κατέστησε σαφές ότι δεν λέει τίποτα μέχρι να είναι σίγουρη για το τι συνέβη.
Ένα είναι σίγουρο. Εάν το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας ανακαλύψει πως το έκανε το ΝΑΤΟ, θα εξαπολύσει όλα τα σκυλιά από την κόλαση στο ΝΑΤΟ, «ασύμμετρα, θανατηφόρα και γρήγορα».
Στην τοποθεσία του Moskva: ήταν τοποθετημένο κοντά σε ένα από τα 3 γεωτρύπανα, που χρησιμοποιήθηκαν για την παρακολούθηση ολόκληρου του τομέα της Μαύρης Θάλασσας με υδρόφωνα και ραντάρ NEVA-BS, το πιο δυτικό, το BK-2 Odessa, περίπου 66 χλμ βορειοανατολικά από το Snake Island. Το όλο θέμα ενσωματώθηκε στα περιφερειακά συστήματα παρακολούθησης. Όπως σε όλα, κυριολεκτικά, παρακολουθούνταν: πλοία, χαμηλοί ιπτάμενοι στόχοι, μικρότεροι ήχοι, ακόμη και το κεφάλι ανυποψίαστου κολυμβητή.
Υπήρχε λοιπόν μια πολύ μικρή πιθανότητα πως οτιδήποτε –για να μην αναφέρουμε τους υποηχητικούς πυραύλους Ποσειδώνα και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar– θα μπορούσε να είχε γλιστρήσει μέσα από αυτό το εναέριο δίχτυ.
Τι θα μπορούσε λοιπόν να είχε συμβεί;
Θα μπορούσε να ήταν κάποιου είδους υποβρύχιο drone, που απελευθερώθηκε είτε από κάποιο ύπουλο υποβρύχιο, είτε από μια ομάδα SBS, που ερχόταν από τη δυτική ακτή, με ενδιάμεσο σταθμό στο Snake Island. Στη συνέχεια, αυτό το drone κατάφερε με κάποιο τρόπο να τρυπήσει το κύτος του Moskva από κάτω - και εξερράγη το ωφέλιμο φορτίο του μέσα.
Πριν ξεκινήσουμε, θα πρέπει να επισημάνουμε πως είναι δύσκολο να πιστέψουμε την εκδοχή του παραμυθιού του Ποσειδώνα/Bayraktar. Άλλωστε, όπως είδαμε, ο ρωσικός στόλος είχε δημιουργήσει ένα πολυδιάστατο στρώμα επιτήρησης/άμυνας προς την κατεύθυνση της Οδησσού.
Το Moskva ήταν κοντά στην Οδησσό, πιο κοντά στη Ρουμανία. Πριν από ένα χρόνο, υποστηρίζει η πηγή, εγκαταστάθηκε σε αυτό ένας νέος εντοπιστής συστοιχιών σταδιακής φάσης: η εμβέλεια φωτισμού είναι 500 km. Σύμφωνα με την καθιερωμένη ουκρανική αφήγηση, πρώτα το Moskva χτυπήθηκε από drone καθώς οι εντοπιστές και οι κεραίες έσπασαν. Το Moskva ήταν μισότυφλο.
Στη συνέχεια – σύμφωνα με την ουκρανική αφήγηση – εκτόξευσαν δύο πυραύλους κρουζ Neptune από την ακτή. Η καθοδήγηση πραγματοποιήθηκε από το Orion του ΝΑΤΟ, το οποίο κρεμόταν πάνω από τη Ρουμανία. Οι πύραυλοι έκαναν ζουμάρισμα στο πλοίο με κλειστές τις κεφαλές υποδοχής, έτσι ώστε να μην ανιχνεύεται η δέσμη ακτινοβολίας.
Έχουμε λοιπόν καθοδήγηση από το Orion του ΝΑΤΟ, μεταδίδοντας τις ακριβείς συντεταγμένες, που οδήγησαν σε δύο χτυπήματα και στη συνέχεια έκρηξη πυρομαχικών (αυτό είναι το μέρος που αναγνωρίζει το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας).
Στρατηγικό χτύπημα
Το Moskva βρισκόταν σε υπηρεσία μάχης 100-120 km μακριά από την Οδησσό – ελέγχοντας τον εναέριο χώρο σε ακτίνα 250-300 km. Στην πραγματικότητα, λοιπόν, εξασφάλιζε την επικάλυψη του νότιου μισού της Μολδαβίας, του χώρου από το Izmail μέχρι την Οδησσό και τμήματος της Ρουμανίας (συμπεριλαμβανομένου του λιμανιού της Κωνστάντζας).
Η τοποθέτησή του δεν θα μπορούσε να είναι πιο στρατηγική. Το Moskva παρενέβαινε στη μυστική μεταφορά του ΝΑΤΟ στρατιωτικών αεροσκαφών (ελικοπτέρων και μαχητικών αεροσκαφών) από τη Ρουμανία στην Ουκρανία. Το παρακολουθούσαν 24/7. Οι αεροπορικές αναγνωρίσεις του ΝΑΤΟ ήταν εξ ολοκλήρου σε αυτό.
Ως «δολοφόνο» του Moskva, το ΝΑΤΟ μπορεί να μην επέλεξε τον Ποσειδώνα, όπως διαδόθηκε από την ουκρανική προπαγάνδα. Η πηγή επισημαίνει το NSM PKR πέμπτης γενιάς (Naval Strike Missile, με βεληνεκές 185 km, που αναπτύχθηκε από τη Νορβηγία και τους Αμερικανούς).
Περιγράφει το NSM ήταν «σε θέση να φτάσει στον στόχο κατά μήκος μιας προγραμματισμένης διαδρομής χάρη στο προσαρμοσμένο με GPS INS, να βρει ανεξάρτητα τον στόχο πετώντας προς αυτόν σε υψόμετρο 3-5 μέτρων. Όταν φτάνει στο στόχο, το NSM κάνει ελιγμούς και αναπτύσσει ηλεκτρονικές παρεμβολές. Ως σύστημα καταγωγής χρησιμοποιείται μια εξαιρετικά ευαίσθητη θερμική απεικόνιση, η οποία προσδιορίζει ανεξάρτητα τα πιο ευάλωτα σημεία του πλοίου-στόχου».
Ως άμεση συνέπεια του χτυπήματος στο Moskva, το ΝΑΤΟ κατάφερε να ανοίξει ξανά έναν εναέριο διάδρομο για τη μεταφορά αεροσκαφών στα αεροδρόμια των περιοχών Chernivtsi, Transcarpathian και Ivano-Frankivsk.
Παράλληλα, μετά την καταστροφή του Moskva, ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας, σύμφωνα με την πηγή, «δε φαίνεται πλέον να διαθέτει πλοίο εξοπλισμένο με αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα μεγάλου βεληνεκούς». Φυσικά ένα σύστημα ραντάρ Sky-M τριών ζωνών παραμένει σε λειτουργία στην Κριμαία, ικανό να παρακολουθεί όλους τους εναέριους στόχους σε εμβέλεια έως και 600 km. Αναρωτιέται κανείς αν αυτό είναι αρκετό για όλους τους ρωσικούς σκοπούς.
Λοιπόν, τι έχουμε πραγματικά εδώ; Φαντασία ή πραγματικότητα; Υπήρχε μόνο ένας τρόπος να μάθεις.
Πέρασα τις πληροφορίες από τον ανεκτίμητο Αντρέι Μαρτιάνοφ, ο οποίος γνώριζε το Moskva «ως Σλάβα το 1981 όταν επέπλεε στον Βόρειο Κόλπο της Σεβαστούπολης και στην τάξη μου που ήταν στην πρώτη καλοκαιρινή πρακτική στο παλιό καταδρομικό Dzerzhinsky δόθηκε μια εκτενής εισαγωγή σε αυτήν. Λοιπόν, ήταν μια ηλικιωμένη κυρία και είναι κρίμα που έπρεπε να τελειώσει τη μακρά της ζωή με αυτόν τον τρόπο και αυτήν την ώρα».
Ο Μαρτιάνοφ, για άλλη μια φορά, ήταν ο τέλειος επαγγελματίας, τονίζοντας πως κανείς, σε αυτό το στάδιο, δεν ξέρει πραγματικά τι συνέβη. Αλλά τόνισε μερικά κρίσιμα σημεία: «Ανά NSM (αν δεχθούμε αυτήν την έκδοση), ακόμη και με τη χαμηλή παρατηρησιμότητα και την καθοδήγηση GPS υπό κανονικές συνθήκες (δηλαδή στη θάλασσα μέχρι την κατάσταση 5-6) και την κανονική ραδιοπερατότητα, ακόμη το ραντάρ της παλιάς φρεγάτας Moskva θα είχε δει αυτούς τους πυραύλους σε αποστάσεις δεκάδων χιλιομέτρων, κάπου μεταξύ 15-20 σίγουρα. Το NSM, όπως κάθε αντιναυτιλιακός πύραυλος του ΝΑΤΟ, είναι υποηχητικός, με την ταχύτητά του περίπου 300 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Αυτό αφήνει, ακόμη και σε εμβέλεια 15 χιλιομέτρων, 45 δευτερόλεπτα για την ανίχνευση ίχνους και την ανάπτυξη μιας λύσης πυροδότησης για οποιοδήποτε συγκρότημα AD «σε υπηρεσία». Περισσότερο από αρκετός χρόνος αντίδρασης».
Ο Μαρτιάνοφ τονίζει επίσης, «είναι αδύνατο να κρύψουμε τον εξωτερικό αντίκτυπο του αντιναυτιλιακού πυραύλου – θα μάθει κανείς αμέσως τι χτύπησε το πλοίο. Επιπλέον, για να χτυπήσει και να βυθίσει έναν τέτοιο στόχο όπως το Moskva πρέπει να εκτοξεύσει ένα σάλβο και όχι μόνο δύο πυραύλους, πιθανότατα τουλάχιστον 3-4. Σε αυτή την περίπτωση, η Ρωσία θα γνώριζε ποιος επιτέθηκε στη Μόσχα. Το ΝΑΤΟ γνωρίζει; Είμαι βέβαιος πως αυτό το γεγονός γράφει ΝΑΤΟ παντού, αν δεν πρόκειται για εσωτερική δολιοφθορά που δεν μπορεί να αποκλειστεί απολύτως σε αυτή τη φάση. Είμαι σίγουρος ότι αν ο Nebo ήταν επιχειρησιακός θα είχε δει το σάλβο».
Κάτι που μας φέρνει στο αναπόφευκτο βασικό: «Εάν εμπλεκόταν το ΝΑΤΟ, είμαι βέβαιος ότι θα δούμε κάποια αντίποινα, σε τελική ανάλυση, όπως καταγράφω όλη την ώρα, οι βάσεις των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και αλλού δεν είναι τίποτα άλλο από παχυλοί στόχοι κύρους».
Ετοιμαστείτε λοιπόν: κάτι θανατηφόρα «ασύμμετρο» μπορεί να είναι έτοιμο να εμφανιστεί.