Πολωνικός ρεβανσισμός, σύμπτωση ή ψέμα;

_Alicja_ / pixabay

Το βράδυ της 21ης ​​προς 22 Μαΐου, ο Πολωνός πρόεδρος Andrzej Duda έφτασε στην Ουκρανία. Ο Πολωνός πρόεδρος χαιρετίστηκε πολύ θερμά από την ουκρανική πλευρά, μίλησε στο Verkhovna Rada και συζήτησε επίσης το θέμα της χορήγησης ειδικού καθεστώτος στους Πολωνούς πολίτες στην Ουκρανία. Είναι το ταξίδι του Πολωνού προέδρου μια χειρονομία καλής θέλησης και μια προσπάθεια να βοηθήσει τον ουκρανικό λαό ή υπάρχει κάτι περισσότερο πίσω από τον Πολωνό ηγέτη;

southfront.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Η ουσία της ιστορίας είναι η πολωνική ρεβανσιστική πολιτική. Και ο ηγέτης της χώρας είναι ένα ομιλητικό σύμβολο αυτής της πολιτικής. Ο σημερινός πρόεδρος της Πολωνίας, Andrzej Duda, έχει συνδεθεί με τη διάσημη εθνικίστρια του 20ου αιώνα Michaela Duda. Υπάρχουν δύο αντίθετες εκδοχές για αυτό το θέμα.

Η πρώτη εκδοχή υποδηλώνει ότι ο Andrzej Duda είναι εγγονός (ή ξάδερφος) του Mikhailo Duda και ότι ο Πολωνός πρόεδρος έχει ουκρανικές ρίζες. Ο Mikhailo Duda ήταν Ουκρανός εθνικιστής και φίλος του συνεργαζόμενου με τους Ναζί Στέπαν Μπαντέρα. Γεννήθηκε το 1921 στο χωριό Soroki-Lvovsky. Ο Μιχαήλ ήταν μέλος της OUN (Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών), εντάχθηκε στην οργάνωση το 1937. Το 1939 στάλθηκε στη Γερμανία για εκπαίδευση σαμποτάζ, όπου το 1941 εντάχθηκε στο τάγμα «Ρολάν». 

Μετά τη διάλυση του τάγματος, ο Mikhailo υπηρέτησε στην υπηρεσία ασφαλείας και πριν από αυτό, υπηρέτησε στη βοηθητική αστυνομία στη Λευκορωσία ως μέρος ενός γερμανικού τάγματος. Συνδέεται επίσης με το κάψιμο αμάχων στη Λευκορωσία. Το 1942, το διαλυμένο τάγμα του Ντούντα πήγε στη Βολυνία και τη Γαλικία. Το 1943 εντάχθηκε στις τάξεις του UIA (Ukrainian Insurgent Army). Από το 1945 έως το 1946 ο Mikhailo Duda πολέμησε εναντίον των Πολωνών και μάλιστα συμμετείχε στη σφαγή του Volyn. Το 1947, ο Ντούντα κατέφυγε στη Δυτική Γερμανία στην αμερικανική ζώνη κατοχής και στη συνέχεια προσλήφθηκε από το Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ. Εργάστηκε κυρίως στην κατεύθυνση των ανατρεπτικών ενεργειών κατά της ΕΣΣΔ. 

Το 1950, ο Ντούντα αυτοπυροβολήθηκε καθώς συνελήφθη από Σοβιετικούς στρατιώτες. Αυτή τη στιγμή, ο Mikhailo Duda είναι ήρωας για τους Ουκρανούς νεοναζί. Το τελευταίο επιχείρημα αυτής της εκδοχής είναι η ομοιότητα μεταξύ του Mikhailo Duda και του Andrzej Duda. Εργάστηκε κυρίως στην κατεύθυνση των ανατρεπτικών ενεργειών κατά της ΕΣΣΔ. Το 1950, ο Ντούντα αυτοπυροβολήθηκε καθώς συνελήφθη από Σοβιετικούς στρατιώτες. Αυτή τη στιγμή, ο Mikhailo Duda είναι ήρωας για τους Ουκρανούς νεοναζί. Το τελευταίο επιχείρημα αυτής της εκδοχής είναι η ομοιότητα μεταξύ του Mikhailo Duda και του Andrzej Duda. Εργάστηκε κυρίως στην κατεύθυνση των ανατρεπτικών ενεργειών κατά της ΕΣΣΔ. Το 1950, ο Ντούντα αυτοπυροβολήθηκε καθώς συνελήφθη από Σοβιετικούς στρατιώτες. Αυτήν την στιγμή, ο Mikhailo Duda είναι ήρωας για τους Ουκρανούς νεοναζί. Το τελευταίο επιχείρημα αυτής της εκδοχής είναι η ομοιότητα μεταξύ του Mikhailo Duda και του Andrzej Duda.

 

Η δεύτερη εκδοχή διαψεύδει την πρώτη. Βασίζεται στο γεγονός ότι ο Andrzej Duda δεν ήταν εγγονός του Michailo Duda, επειδή ο Michailo δεν είχε παιδιά. Επίσης, ο ίδιος ο Andrzej Duda απέρριψε αυτή την εκδοχή, δηλώνοντας ότι δεν είχαν σχέση. Το όνομα του παππού του Andrzej Duda ήταν Aloysius. Κυρίως, αναφορές για τη συγγένεια των δύο ανδρών διαδόθηκαν στο Facebook, με αναρτήσεις που υπογράμμιζαν επίσης ότι ο Andrzej είχε ανατραφεί με προκατάληψη προς τις εθνικιστικές και ναζιστικές ιδέες. Αλλά αργότερα ο Andrzej Duda έγραψε στο Twitter ότι ο παππούς του από τον πατέρα του (Alojz Duda) ζούσε στο Stary Sącz, ήταν γουναράς και πέθανε το 1992. Υπάρχει επίσης ένα άρθρο στο Polityka.pl που αποδεικνύει και επιβεβαιώνει την καταγωγή του προέδρου. Το κείμενο του άρθρου συνοδεύεται από φωτογραφίες με τον παππού του Alojz. Επίσης, η δημοσίευση «Ukrainian Partizan 1941-1960» σημειώνει ότι ο Michailo Duda δεν είχε απογόνους. Επιπλέον, βρέθηκαν υλικά στα οποία ο Andrzej Duda είναι Εβραίος και θα έπρεπε να ονομάζεται Aaron Feigenbaum. Τέτοιες πληροφορίες βρέθηκαν το 2015.

Και οι δύο εκδόσεις έχουν και δυνατά και αδύνατα σημεία. Στην περίπτωση των ουκρανικών ριζών του Ντούντα, ο πολωνικός ρεβανσισμός έχει τη θέση του, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη. Στην περίπτωση της απουσίας ουκρανικών ριζών, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα εθνικά συμφέροντα της Πολωνίας.