Του Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Ακολούθησε την Πέμπτη το Newsweek με τίτλο «Η Ρωσία παίρνει το πάνω χέρι καθώς ο ουκρανικός στρατός παραδέχεται τη «δύσκολη» κατάσταση που ανέφερε ένα μέλος του Γενικού Επιτελείου της. Ο Αρέστοβιτς έκανε επίσης άλλη μια εμφάνιση, αυτή τη φορά λέγοντας ότι η Ρωσία «κατάφερε να συγκεντρώσει αποθέματα πριν το κάνουμε εμείς», η οποία διέλυσε την προηγούμενη αφήγηση ψευδών ειδήσεων για τον πόλεμο, που ισχυριζόταν πως οι ένοπλες δυνάμεις της είχαν σχεδόν εξαντληθεί αφού φέρεται ότι έχασε το τεράστιο ένα τρίτο από το σύνολο των στρατιωτών καθ' όλη τη διάρκεια της συνεχιζόμενης ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Μόσχας στην Ουκρανία.
Ο ανώτερος σύμβουλος του Ζελένσκι φέρεται επίσης να είπε πως «η κατάσταση στο μέτωπο θα επιδεινωθεί, οι περικυκλώσεις είναι πιθανές». Αυτό ακολουθεί έναν δημοσιογράφο του ABC που επικαλέστηκε έναν από τους εκπροσώπους του Ζελένσκι την προηγούμενη ημέρα, ο οποίος παραδέχτηκε ότι η Ρωσία έχει ξεπεράσει τις δυνάμεις του Κιέβου κατά 7:1. Είναι επομένως σαφές πως η «επίσημη αφήγηση» για την ουκρανική σύγκρουση έχει μετατοπιστεί από μια λεγόμενη «πoρνό νίκη» και φαντασίωση «τιμωρίας της Ρωσίας» σε έναν απολαυστικό πανικό, καθώς γίνεται προφανές ότι όλες οι προηγούμενες ψευδείς ειδήσεις βρίσκονται τώρα στο στο χείλος του να απομυθοποιηθούν κατηγορηματικά από τις επιτόπιες εξελίξεις στο Donbass.
Η δεύτερη φάση της ρωσικής ειδικής επιχείρησης μπορεί επομένως να περιγραφεί ως μια συντριπτική επιτυχία, καθώς συνέτριψε τις δυνάμεις του Κιέβου και κατά συνέπεια αποκάλυψε όλα όσα ισχυριζόταν μέχρι αυτό το σημείο για τη «νίκη» ότι δεν ήταν παρά ψεύτικες ειδήσεις. Ο Ζελένσκι δεν μπορεί πλέον να λέει ψέματα μέσα από τα δόντια του σε κάθε δημόσια εμφάνιση που μια από τις αμερικανικές πηγές πληροφοριών του CNN περιέγραψε δικαίως ως «επιχείρηση πληροφόρησης», και επομένως καθαρή προπαγάνδα, αφού δεν είναι πλέον πιστευτό. Τώρα αναγκάζεται να μετατοπίσει την «επίσημη αφήγηση» πιο κοντά στην αλήθεια για να δημιουργήσει μια αίσθηση επείγοντος σε όλο τον κόσμο.
Ο σκοπός πίσω από αυτό είναι να επιταχυνθεί η αποστολή ξένης στρατιωτικής βοήθειας στις δυνάμεις του εν μέσω ανησυχιών πως ορισμένοι από τους δυτικούς συμμάχους του Κιέβου υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, όπως η Γερμανία, σέρνουν τα πόδια τους, ενώ άλλοι προτείνουν την ανάγκη να παραχωρήσει εδάφη στη Ρωσία. Η εξέλιξη που αναφέρθηκε τελευταία τον ώθησε να συγκρίνει υποκριτικά τη Ρωσία με τους Ναζί, παρά το γεγονός ότι μέχρι τώρα χλεύαζε τη σύγκριση της τρέχουσας σύγκρουσης από τη Μόσχα με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Αρέστοβιτς, εν τω μεταξύ, έχασε εντελώς την ψυχραιμία του και αναγκάστηκε να διώξει εκείνους που ψιθυρίζουν αυτό το σενάριο περί παραχώρησης εδαφών.
Όλα αυτά υποδηλώνουν πως ούτε η στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ στο Κίεβο αξίας 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων ούτε το στρατηγικό βάθος που πέτυχαν με την εκπαίδευση των δυνάμεών τους στο έδαφος του ΝΑΤΟ δεν είναι το «game changer» που προέβλεψαν ορισμένοι αναλυτές των Alt-Media ότι θα ήταν, τουλάχιστον όχι όταν πρόκειται για τη μάχη για το Ντονμπάς. Αν όντως ίσχυε αυτό, τότε ο Ζελένσκι και η κλίκα του δε θα πανικοβάλλονταν εμφανώς σε σημείο να εκθέσουν την προηγούμενη «επίσημη αφήγησή» τους για τη νίκη του Κίεβου ως τίποτα άλλο από ψεύτικες ειδήσεις και υπερβολικές αντιδράσεις με έναν τόσο προφανώς αυτοαμυντικό τρόπο προς πραγματιστικές προτάσεις για παραχώρηση εδάφους στη Ρωσία.
Διότι όσο και αν φρικάρουν αυτήν την στιγμή, είναι κυριολεκτικά ανίκανοι να επισπεύσουν την αποστολή ξένης στρατιωτικής βοήθειας στις δυνάμεις τους, καθώς αυτό προχωρά με τον δικό του ρυθμό, ανεξάρτητα από τις ατάκες του Ζελένσκι και άλλων. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να πιέσουν τους ομοίους τους και να ελπίζουν πως η ξένη κοινωνία των πολιτών θα συμπληρώσει τις προσπάθειές της από κάτω προς τα πάνω για να εξασφαλίσει ακόμη περισσότερη στρατιωτική βοήθεια τις επόμενες εβδομάδες σε μια απελπισμένη ύστατη προσπάθεια να αποτρέψει τις Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις (RAF) από την επίτευξη μιας σημαντικής προώθησης προς τον Δνείπερο και πιθανώς ακόμη και πέρα από αυτόν.
Αυτό μπορεί να είναι ήδη ένα τετελεσμένο γεγονός, αν οι καλύτερες δυνάμεις του Κιέβου στη χώρα σύντομα περικυκλωθούν και επομένως εξουδετερωθούν στρατιωτικά. Το μόνο πράγμα που θα επιβράδυνε τότε το ρυθμό της στρατιωτικής προέλασης της Ρωσίας θα ήταν η στρατιωτικοποίηση των κατοικημένων περιοχών από το Κίεβο, γι' αυτό η πρόοδος ήταν μέχρι στιγμής αργή αλλά σταθερή τους τελευταίους τρεις μήνες. Εάν οι υπόλοιπες δυνάμεις του Κιέβου είναι σε πλήρη υποχώρηση, ωστόσο, τότε μπορεί να τρέξουν χαοτικά προς το Δνείπερο χωρίς να θέλουν να ρισκάρουν τη ζωή τους καθοδόν προς εκεί απλώς για να επιβραδύνουν τιε RAF αφού ήδη αποδείχτηκαν ανίκανοι να τις συγκρατήσουν στο Donbass.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, η ταχεία ξένη στρατιωτική βοήθεια που ο Ζελένσκι και η κλίκα του τόσο απεγνωσμένα επιθυμούν το συντομότερο δυνατό μπορεί να είναι χρήσιμη μόνο για να εμποδίσει τις RAF να διασχίσουν το Δνείπερο στην Ανατολική Ουκρανία και να προσπαθήσει να συγκρατήσει την παραλία τους στη Νότια Ουκρανία βόρεια της Kherson. Ανάλογα με το πόσο μακριά και γρήγορα η Ρωσία προχωρά προς αυτόν τον ποταμό μετά από μια πιθανή στρατιωτική επανάσταση στο Donbass, η ίδια η ύπαρξη της αφύσικης μίνι αυτοκρατορίας του Λένιν μπορεί κυριολεκτικά να διακυβευτεί, οπότε η Ανατολή και ο Νότος μπορεί να επανενωθούν με τη Ρωσία ενώ η Δύση θα μπορούσε επίσημα να προχωρήσει σε συνομοσπονδία με την Πολωνία.
Δεν μπορεί να γίνει γνωστό με βεβαιότητα πως αυτό σίγουρα θα πραγματοποιηθεί, αλλά απλώς ότι είναι ένα όλο και πιο αξιόπιστο σενάριο αν διαβάσει κανείς ανάμεσα στις γραμμές του Zelensky και του νεοανακαλυφθέντος πανικού σχετικά με την στρατιωτική κατάσταση στο ανατολικό ουκρανικό μέτωπο. Η «προπαγάνδα των ηρώων» γύρω από την ψυχολογική δράση του Snake Island και του «Ghost of Kiev» απομυθοποιήθηκε επίσης από κανέναν άλλο παρά από το δικό τους χέρι, έτσι οι δυνάμεις τους δεν έχουν πλέον καμία έμπνευση για να πολεμήσουν τις RAF μέχρι το τέλος, ειδικά όχι μετά την ταπεινωτική παράδοση του τάγματος Azov στο Azovstal της Μαριούπολης αφού προηγουμένως είχε δεσμευτεί να πολεμήσει μέχρι θανάτου.
Η κατάρρευση της «επίσημης αφήγησης» θα μπορούσε κάλλιστα να προμηνύει την επερχόμενη κατάρρευση των δυνάμεων του Κιέβου στο Ντονμπάς, η οποία θα μπορούσε με τη σειρά της να οδηγήσει στην κατάρρευση των υπόλοιπων τμημάτων του ουκρανικού κράτους. Ο Ζελένσκι συνειδητοποιεί τελικά τι ακριβώς διακυβεύεται και έτσι αποφάσισε να μην πει ψέματα όσο παλιά, καθώς αυτή η σειρά γεγονότων γίνεται όλο και πιο αδύνατο να την αρνηθεί κανείς. Ο πανικός του και της κλίκας του για την κατάσταση στο ανατολικό ουκρανικό μέτωπο έχει σκοπό να επισπεύσει την αποστολή ξένης στρατιωτικής βοήθειας, όχι για να τους δώσει προβάδισμα στη μάχη για το Ντονμπάς, αλλά πιθανότατα να υπερασπιστεί τα πάντα δυτικά του Δνείπερου.