 |
| Υπηρεσία Τύπου του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανία |
Σκοτ Ρίτερ - rt.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Με ψήφους 417 κατά 10, η Βουλή των Αντιπροσώπων έστειλε τον αναθεωρημένο νόμο 80 ετών στο γραφείο του προέδρου Τζο Μπάιντεν, όπου αναμένεται να τον υπογράψει (η Γερουσία των ΗΠΑ είχε νωρίτερα εγκρίνει ομόφωνα τη νομοθεσία).
«Η ψήφιση αυτής της πράξης έδωσε τη δυνατότητα στη Μεγάλη Βρετανία και τον Ουίνστον Τσόρτσιλ να συνεχίσουν να πολεμούν και να επιβιώσουν από το φασιστικό ναζιστικό βομβαρδισμό έως ότου οι Ηνωμένες Πολιτείες μπουν στον πόλεμο», δήλωσε ο εκπρόσωπος Jamie Raskin, ένας Δημοκρατικός από το Μέριλαντ που ήταν στην πρώτη γραμμή των αντιρωσικών νόμων με την πάροδο των ετών. «Ο πρόεδρος Ζελένσκι είπε πως η Ουκρανία χρειάζεται όπλα για να συντηρηθεί και ο Πρόεδρος Μπάιντεν απάντησε σε αυτό το κάλεσμα».
Η δράση του Κογκρέσου έρχεται μετά την έγκριση του Προέδρου Μπάιντεν για πρόσθετη στρατιωτική βοήθεια 33 δισεκατομμυρίων δολαρίων πέρα από τα σχεδόν 3 δισεκατομμύρια δολάρια που έχουν ήδη χορηγηθεί στην Ουκρανία από την έναρξη της σύγκρουσης με τη Ρωσία. Ενώ πολλές από τις προηγούμενες αποστολές όπλων επικεντρώνονταν σε ελαφρύ οπλισμό, όπως αντιαρματικά βλήματα και φορητά συστήματα αεράμυνας, το νέο πακέτο υποστήριξης δίνει έμφαση στο βαρύ οπλισμό, όπως οβίδες και τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, τα οποία η Ουκρανία χρειάζεται να αντικαταστήσει τον εξοπλισμό καταστράφηκε ή υπέστη βλάβη στη μάχη.
Προσέξτε τι επιθυμείτε.
Ο στρατηγός Omar Bradley, ένας διάσημος Αμερικανός στρατιωτικός διοικητής κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που ήξερε περισσότερα από ένα ή δύο πράγματα για τη δολοφονία Ναζί, αποδίδεται με το ρητό "οι ερασιτέχνες μιλούν για την στρατηγική, οι επαγγελματίες μιλούν για την επιμελητεία". Για κάθε βαρύ εξοπλισμό που πρόκειται να λάβει ο ουκρανικός στρατός ως μέρος αυτής της τεράστιας στρατιωτικής βοήθειας που παρέχεται από τις ΗΠΑ, επισυνάπτεται η ανείπωτη αλλά κρίσιμη πραγματικότητα του ζητήματος της συντήρησης και της βιωσιμότητας. Με απλά λόγια, αν χαλάσει, δεν μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε. Και ο στρατιωτικός εξοπλισμός χαλάει – συχνά – ειδικά όταν υποβάλλεται στις καταπονήσεις και το άγχος της ατελείωτης σύγχρονης μάχης.
Πάρτε το M777 ρυμουλκούμενο οβιδοβόλο 155 χιλιοστών που παρέχουν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία – περίπου 90 συνολικά. Προοριζόμενο να είναι ένα ελαφρύ, εύκολα μεταφερόμενο αντικαταστάτη για το βαρίδι M198 που χρησιμοποιήθηκε από τον στρατό των ΗΠΑ και τους πεζοναύτες από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 έως τα μέσα της δεκαετίας του 2000, ο σχεδιασμός του έκανε θυσίες για τη μείωση του βάρους που, υπό συνθήκες μάχης, οδήγησε σε «σοβαρά προβλήματα με την κόπωση του μετάλλου, την αστάθεια κατά την πυροδότηση και τη ζημιά που προκλήθηκε από την ανάκρουση που έγιναν γρήγορα εμφανείς», σύμφωνα με ένα ενημερωτικό δελτίο για το σύστημα. Πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το M777 περιστρέφονται γύρω από τα υλικά που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή του. «Υπάρχουν πολλά προβλήματα με τη χρήση τιτανίου αντί για χάλυβα», σημειώνει το ενημερωτικό δελτίο,«Βασίζεται στο γεγονός ότι, ενώ είναι εξίσου ισχυρό, τα κράματα τιτανίου είναι πολύ λιγότερο εύκαμπτα (καθιστώντας τα πιο επιρρεπή στην κόπωση των μετάλλων)». Επιπλέον, το ενημερωτικό δελτίο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «αυτό το πυροβολικό είναι πολύ ελαφρύ για τα ισχυρά πυρομαχικά των 155 χλστ. Όσο πιο ελαφρύ είναι ένα όπλο που εκτοξεύει ένα δεδομένο βλήμα και προωθητικό γέμισμα, τόσο πιο βίαιη είναι η ανάκρουσή του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι μηχανισμοί απορρόφησης ανάκρουσης στο M777 να φθείρονται επικίνδυνα γρήγορα σε συνθήκες μάχης».
Η εμπειρία του αμερικανικού στρατού στο Εθνικό Κέντρο Εκπαίδευσης, στο Fort Irwin της Καλιφόρνια, δείχνει πως η μαχητική αποτελεσματικότητα μιας μονάδας πυροβολικού εξοπλισμένη με M777 αρχίζει να υποβαθμίζεται περίπου την τέταρτη ημέρα των επιχειρήσεων, κυρίως λόγω προβλημάτων συντήρησης. Αν δεν επιλυθεί, μια μονάδα εξοπλισμένη με M777 θα μπορούσε να βρεθεί εντελώς αναποτελεσματική σε μάχη μέσα σε μια εβδομάδα. Η λύση του αμερικανικού στρατού—εκτεταμένη συντήρηση σε επίπεδο πεδίου που υποστηρίζεται από την ανάπτυξη κρίσιμων ανταλλακτικών και άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό—είναι λύση που μπορεί να διεξαχθεί μόνο από μονάδες που είναι εκπαιδευμένες να το κάνουν και με την υλικοτεχνική υποδομή που το επιτρέπει.
Ο ουκρανικός στρατός, ο οποίος εκπαιδεύεται στο σύστημα M777 στο εκπαιδευτικό κέντρο του αμερικανικού στρατού στο Grafenwoehr της Γερμανίας, θα επικεντρωθεί στις βαριές απαιτήσεις ανθρώπινου δυναμικού της επιχείρησης M777 (η οποία χρειάζεται πλήρωμα οκτώ ατόμων, σε αντίθεση με τα πέντε πλήρωμα του M198), και όχι πώς να διατηρήσει το σύστημα στη μάχη. Αλλά ακόμα κι αν αυτά τα όπλα φτάσουν στην πρώτη γραμμή, η πολυπλοκότητα του συστήματος θα εξασφαλίσει αναποτελεσματικές λειτουργίες οι οποίες αργά ή γρήγορα θα έχουν ως αποτέλεσμα την καταστροφή του οβιδοφόρου M777 χωρίς κανένα μέσο επισκευής.
Τα υλικοτεχνικά προβλήματα του M777 αναπαράγονται με κάθε βαρύ στρατιωτικό εξοπλισμό που παρέχουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, από 200 απαρχαιωμένα τεθωρακισμένα τεθωρακισμένα M113 της εποχής του Βιετνάμ (των οποίων οι δίχρονοι εξακύλινδροι κινητήρες ντίζελ 6V53 Detroit με Allison και τα αυτόματα κιβώτια τριών ταχυτήτων TX100-1 δε μοιάζουν με τίποτα στο ουκρανικό στρατιωτικό οπλοστάσιο, που σημαίνει πως δεν υπάρχει κανένας ικανός να τα συντηρήσει ή να τα επισκευάσει στην Ουκρανία) στα 50 απαρχαιωμένα αντιαεροπορικά τεθωρακισμένα οχήματα Gepard της δεκαετίας του 1960 που αποστέλλονται από τη Γερμανία (με ξεχωριστούς κινητήρες για πρόωση και παροχή ενέργειας στον πυργίσκο, διπλασιάζοντας τον πονοκέφαλο συντήρησης). Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ φαίνονται ικανοποιημένοι με την παροχή στην Ουκρανία παλιού, φθαρμένου (απαρχαιωμένου είναι η λειτουργική λέξη εδώ) εξοπλισμού που είναι σχεδόν εγγυημένο ότι θα χαλάσει γρήγορα υπό συνθήκες μάχης και για τον οποίο η Ουκρανία δεν διαθέτει σχέδιο υλικοτεχνικής υποστήριξης.
Η Nancy Pelosi, η Δημοκρατική Πρόεδρος της Βουλής, επισκέφθηκε πρόσφατα την Ουκρανία, όπου είπε στον Πρόεδρο Zelensky «Η Αμερική στέκεται στο πλευρό της Ουκρανίας. Στεκόμαστε στο πλευρό της Ουκρανίας μέχρι να κερδηθεί η νίκη», προσθέτοντας «Η δέσμευσή μας είναι να είμαστε δίπλα σας μέχρι να ολοκληρωθεί ο αγώνας». Η επίσκεψη της Πελόζι έχει παρουσιαστεί ως ένδειξη πως η κυβέρνηση Μπάιντεν, παρέχοντας στην Ουκρανία τον βαρύ οπλισμό που έχει ζητήσει, είναι αφοσιωμένη στην επικράτηση της Ουκρανίας στη συνεχιζόμενη σύγκρουση με τη Ρωσία. Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική—παρέχοντας στην Ουκρανία εξοπλισμό ο οποίος είναι εγγυημένος ότι θα χαλάσει λίγο μετά την έναρξη της μάχης και για τον οποίο η Ουκρανία δε διαθέτει καμία υποδομή για συντήρηση και επισκευή, ο Μπάιντεν και η Πελόζι κάνουν λίγα περισσότερα από το να τροφοδοτούν τους Ουκρανούς στρατιωτικά χάπια αυτοκτονίας και ονομάζοντάς το διατροφή.
Με φίλους σαν αυτούς, ποιοι χρειάζονται εχθρούς;