 |
| An M60A1 tank from the Royal Jordanian Armed Forces fires a round at a range in Wadi Shadiyah during a massive military demonstration in front of dignitaries and media, May 18. HRH Prince Feisal, the Supreme Commander of the JAF, Chairman of the Joint Chief-of-Staff Gen. Mashal Al Zaben and Gen. Lloyd Austin III, head of the U.S. Central Command, were among those who attended the culminating event of the two-week, multinational Exercise Eager Lion 2015. In addition to the U.S. and the Hashemite Kingdom of Jordan, participating nations included Australia, Bahrain, Belgium, Canada, Egypt, France, Iraq, Italy, Kuwait, Lebanon, Pakistan, Poland, Qatar, Saudi Arabia, the United Arab Emirates, the U.K. and representatives from NATO |
Μάικλ Ρούμπιν - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Κατά τη διάρκεια των συναντήσεών του στον Λευκό Οίκο, ο Μητσοτάκης ήρθε προετοιμασμένος, παρέχοντας σύμφωνα με πληροφορίες χάρτες των επανειλημμένων εναέριων επιδρομών της Τουρκίας στα ελληνικά ύδατα και εδάφη. Μεταξύ του πρεσβευτικού σώματος, η Ελληνίδα πρέσβειρα Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου χαίρει φήμης για την οξύνοια, την ευγλωττία και τη μαεστρία του υλικού. Ο Τούρκος πρεσβευτής Μουράτ Μερκάν, από την άλλη πλευρά, έχει τη φήμη ότι είναι ευγενικός αλλά επιφανειακός, οι δηλώσεις του είναι αποκομμένες από την πραγματικότητα ή οποιαδήποτε σχέση με την πολιτική πραγματικότητα στην Άγκυρα. Η επιτυχία του Μητσοτάκη και η υποδοχή που έτυχε ήταν οι λόγοι που ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη συνέχεια έχασε την ψυχραιμία του.
Η συμπεριφορά του Ερντογάν δε συνάδει με τον χαρακτήρα που αναμένεται από τις χώρες του ΝΑΤΟ. Ενώ η Τουρκία αγωνίστηκε με δικτατορία και στρατιωτικά πραξικοπήματα κατά τη διάρκεια της σχεδόν 100χρονης, μετα-οθωμανικής ιστορίας της, η κατάσταση σπάνια ήταν τόσο κακή για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε γρήγορη διαδοχή, ο Ερντογάν έχει βάλει στο στόχαστρο Κούρδους, φιλελεύθερους, κεμαλιστές, όσους έχουν ιστορικό υπηρεσίας στη Δύση ή στο ΝΑΤΟ, τους πρώην συμμάχους του Γκιουλενιστές, ακόμη και πρώην μέλη του δικού του πολιτικού κόμματος. Από τον Ιούλιο του 2016, ο Ερντογάν διέταξε τη σύλληψη 100.000 πολιτικών αντιπάλων και απέλυσε περισσότερους από 150.000 άλλους.
Η εγχώρια καταστολή της Τουρκίας είναι αρκετά κακή, αλλά η υποστήριξή της στην τρομοκρατία κάνει τα πράγματα χειρότερα. Δε θα υπήρχε Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία αν η Τουρκία δεν παρείχε στην ομάδα και στα προηγούμενα της ασφαλές καταφύγιο κι υλικοτεχνική υλική υποστήριξη. Οι συλλήψεις ηγετών του ISIS είναι φευγαλέες και δείχνουν μια περιστρεφόμενη πόρτα. Παρά τις ανακοινώσεις για το αντίθετο, η Τουρκία συνεχίζει όχι μόνο να προστατεύει τη Χαμάς, αλλά και να της επιτρέπει να σχεδιάζει τρομοκρατία από το έδαφός της. Ένας Τούρκος δικαστής του Συνταγματικού Δικαστηρίου ζήτησε την καταστροφή του Ισραήλ και η Τουρκία βοήθησε το Ιράν να παραδώσει όπλα στους Λίβυους ισλαμιστές.
Οι απολογητές της Τουρκίας επισημαίνουν τη συνεισφορά της στον αγώνα για ελευθερία κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κορέας και της κρίσης των πυραύλων της Κούβας ως λόγο για τον οποίο η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες θα έπρεπε να ανεχθούν την Άγκυρα. Η θυσία της Τουρκίας τότε ήταν πραγματική, αλλά τα παραδείγματα είναι απαράδεκτα: Αντιπροσωπεύουν τον τύπο της Τουρκίας στην οποία ο Ερντογάν έχει γυρίσει την πλάτη του. Οι Τούρκοι που σήμερα θα συμβουλεύονταν την ανάπτυξη στρατευμάτων για την καταπολέμηση της κομμουνιστικής επιθετικότητας ή για να βοηθήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες θα βρεθούν φιλοξενούμενοι στις εκτεταμένες φυλακές της Τουρκίας, όχι στα παλάτια πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων του Ερντογάν.
Η Τουρκία δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, αλλά δεν υπάρχει επίσημος μηχανισμός για την απέλαση των παραστρατημένων μελών. Τουλάχιστον, ο Ερντογάν παίρνει την εξουσία αναγκάζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ από τη μια πλευρά και τη Ρωσία από την άλλη να υποβάλουν προσφορά για την υποστήριξή του. Ωστόσο, η εχθρότητα του Ερντογάν προς τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι διάσημη. Ωστόσο, εάν η ιδεολογία και όχι το υλικό κέρδος τον παρακινεί, κερδίζει περισσότερα από το να είναι ένας δούρειος ίππος στη συμμαχία που κυβερνάται από τη συναίνεση παρά από την οικειοθελή έξοδο από αυτήν.
Επιστροφή στον Μητσοτάκη: η δύναμη των χαρτών που παρείχε στις συναντήσεις του δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Έχουν σημειωθεί εκατοντάδες τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου. Τέτοιες παραβιάσεις δεν είναι ουδέτερες: η Τουρκία δεν μπορεί να παράσχει καμία περίπτωση ελληνικών παραβιάσεων του εναέριου χώρου της ή μη εγκεκριμένων υπερπτήσεων στα εδάφη της. Αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να χρησιμοποιούν το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, η Τουρκία άρχισε να παραβιάζει τον εναέριο χώρο και σε αυτήν την τοποθεσία. Η Τουρκία έχει επίσης απειλήσει με στρατιωτική δύναμη κατά του ελληνικού νησιού Καστελλόριζο.
Αυτό δημιουργεί ένα δύσκολο πρόβλημα. Κάθε φορά που η Τουρκία εντείνει τις εντάσεις με την Ελλάδα, οι διπλωμάτες επιδιώκουν να εκτονώσουν την ένταση και αναλυτές και δημοσιογράφοι μιλούν για την πιθανότητα πολέμου μεταξύ δύο μελών του ΝΑΤΟ. Η δυναμική, ωστόσο, αλλάζει σημαντικά όταν η Τουρκία αποχωρεί από το ΝΑΤΟ. Οποιαδήποτε επίθεση στο Καστελλόριζο, τη Μυτιλήνη, τη Χίο, τη Σάμο, την Ικαρία ή οποιοδήποτε άλλο ελληνικό έδαφος θα πυροδοτούσε το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ που όριζε ότι εάν κάποιος σύμμαχος του ΝΑΤΟ πέσει θύμα ένοπλης επίθεσης, είναι παρόμοια με επίθεση σε κάθε μέλος της συμμαχίας. και όλα τα μέλη θα απαντήσουν ανάλογα. Με απλά λόγια, μέσα στο ΝΑΤΟ, η Τουρκία μπορεί να είναι νταής και να ξεφύγει από τη συμπεριφορά της. Εκτός ΝΑΤΟ, όμως, ο Ερντογάν θα αντιμετώπιζε πραγματικές συνέπειες για τις πράξεις του.
Ο Ερντογάν αρέσκεται να προβάλλει μια εικόνα εξουσίας, αλλά όπως έχει συνειδητοποιήσει ακόμη και ο τουρκικός λαός, στην πραγματικότητα είναι ένας δειλός με λεπτό δέρμα. Μετά από πολλαπλές εκκαθαρίσεις, ο τουρκικός στρατός είναι σήμερα σαν τη Ρωσία, ένα κέλυφος του πρώην εαυτού της. Ο Ερντογάν θα παραμείνει στο ΝΑΤΟ ενάντια σε κάθε πίεση διαφορετικά γιατί το να συμφωνήσει να ακολουθήσει το δικό του δρόμο θα ήταν να εκθέσει την Τουρκία για την πραγματική της αδυναμία.
