Δεν είναι μόνο ότι η Δύση έχει γράψει άπειρες φορές στα παλαιότερα των υποδημάτων της το λεγόμενο Διεθνές Δίκαιο (Γιουγκοσλαβία! Ιράκ!). Είναι και ότι το κάνει και τώρα κατακόρως με τις κυρώσεις που εφαρμόζει κατά της Ρωσσίας. Κάποιες μάλιστα από αυτές είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των τουρκικών επιδίωξεων καθ' ημών.
Η απόφαση της Λιθουανίας λ.χ. να εμποδίσει εν ονόματι του εμπάργκο την σιδηροδρομική σύνδεση του απομονωμένου Καλίνινγκραντ με τη λοιπή Ρωσσία, το θεωρώ πολύ πιθανόν να εμπνεύσει έναν ανάλογο αεροναυτικό αποκλεισμό των ελληνικών νησιών από τους Τούρκους. Οι Λιθουανοί λένε ότι θέλουν να εμποδίσουν τη διακίνηση των απαγορευμένων από το δυτικό εμπάργκο αγαθών και βαφτίζουν εξαγωγικό το ενδορωσσικό εμπόριο!
Οι Τούρκοι αύριο μεθαύριο ενδέχεται να αποκλείσουν αεροναυτικά κάποια ελληνικά νησιά ισχυριζόμενοι ότι η επίσκεψη ενός Έλληνα αξιωματούχου ή ο πρόσπλους ενός σκάφους του ελληνικού λιμενικού συνιστά παραβίαση της ισχύουσας κατ' αυτούς αποστρατιωτικοποίησής τους! Το ίδιο μπορούν να κάνουν στο όνομα της προστασίας των "προσφύγων" που οι ίδιοι μάς στέλνουν μαζικά.
Το τεράστιο πλεονέκτημα μιας τέτοιας κίνησης είναι ότι αν η Ελλάδα απαντήσει όπως αυτονοήτως οφείλει στρατιωτικά (προσωπικά αμφιβάλλω αν θα το κάνει...), οι Τούρκοι θα ισχυριστούν ότι δέχονται εκείνοι επίθεση, όχι εμείς! Και καθώς η Αθήνα δεν έχει προβεί σε καμιά προληπτική εκστρατεία ενημέρωσης της διεθνούς κοινής γνώμης για το θέμα (είναι αστειότητες να θεωρείται ότι τα μασημένα λόγια του Μητσοτάκη στον Κογκρέσσο είχαν απήχηση στα διεθνή ΜΜΕ), αντιθέτως υπερηφανεύεται ότι κρατάει χαμηλούς και "πολιτισμένους" τόνους, είναι πολύ πιθανόν να το πετύχουν.
Γενικά, οι κενές ρητορείες της Αθήνας περί Διεθνούς Δικαίου, όχι μόνο δεν ενδυναμώνουν αλλά αποδυναμώνουν τη θέση μας. Μόνο αν δηλώσουμε με τα μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια και σταθερότητα ότι θα προασπίσουμε με κάθε μέσο τα εθνικά μας συμφέροντα, υπάρχει ενδεχόμενο και η Άγκυρα να το ξανασκεφτεί και οι εταίροι μας (θέλοντας και μη, για να αποφύγουν τα χειρότερα) να μας στηρίξουν. Ειδάλλως, θα σπεύσουν να καλέσουν και τα δύο μέρη σε "αυτοσυγκράτηση", αναγνωρίζοντας εμπράκτως τα εις βάρος μας τετελεσμένα.
Γενικά, η παράταση του ρωσσο-ουκρανικού πολέμου ευνοεί, δεν αναστέλλει τον νεοθωμανισμό, όπως πιστεύουν οι δικοί μας φωστήρες. Και η ανοιχτά εχθρική πλέον σχέση Ελλάδας-Ρωσσίας (ή Ελλάδας-Ιράν!), κατόρθωμα μέγιστο της παρούσας κυβέρνησης, ανάβει (ένα ακόμη) πράσινο φως στην ερντογανική (και παντουρκική) επιθετικότητα.