mkoyuncu44 / Pixabay |
Freepen.gr - Ο Shaaban ανέφερε, κατά τη διάρκεια μιας αποκλειστικής συνέντευξης στο ANHA, ότι «η αποσύνθεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας προέκυψε σε συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες, οι οποίες επέτρεψαν στις πρωτόγονες τουρκικές φυλές να ενωθούν για να συμπεριλάβουν μεγάλες περιοχές της Ασίας, στη συνέχεια κατέλαβαν άλλες χώρες της Αφρικής, όπως π.χ. η Αίγυπτος και άλλες, και έκαναν επιδρομές στην Ευρώπη. Στη δική της αυλή, τότε η οθωμανική δύναμη άρχισε να ξεθωριάζει, μετατρεπόμενη στον άρρωστο άνθρωπο της Ευρώπης.
Όσοι γνωρίζουν την ιστορία της Τουρκίας λένε πως ο νεο-οθωμανισμός υπήρχε πολύ πριν από την άνοδο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στην Τουρκία το 2002, αλλά ξεκίνησε με το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Shaaban είπε: «Οι ελπίδες για νεο-οθωμανισμό αναπτερώθηκαν με την έλευση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην εξουσία στην Αίγυπτο, με τη διαστρέβλωση στη λαϊκή επανάσταση στις 25 Ιανουαρίου 2011 και τη συνενοχή πολλών πλευρών, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής».
Ανέφερε πως «η επανάσταση του αιγυπτιακού λαού ενάντια στην κυριαρχία της Αδελφότητας μετά την κατάληψη της εξουσίας, ματαίωσε το νεο-οθωμανικό σχέδιο».
Το τουρκικό καθεστώς είναι εχθρικό προς τους Κούρδους και τους Άραβες
Μετά την αποτυχία των τουρκικών πολιτικών στην Αίγυπτο και την Τυνησία λόγω της λαϊκής απόρριψης του πολιτικού Ισλάμ και στη Συρία λόγω της επιτυχίας του έργου της Αυτόνομης Διοίκησης, η Τουρκία πέρασε σε άμεση επέμβαση στις περισσότερες αραβικές χώρες όπως η Λιβύη, η Τυνησία, η Αίγυπτος, το Ιράκ και Συρία, εκτός από την Αρμενία και περιοχές της ΒΑ Συρίας.
Ο Shaaban πρόσθεσε, "Το τουρκικό φασιστικό καθεστώς Ερντογάν είναι άμεσος και πρωταρχικός εχθρός τόσο των Αράβων όσο και των Κούρδων, που απειλεί την ύπαρξη και το μέλλον τους, όπως έκανε η σιωνιστική κατοχή με την διείσδυση στην Παλαιστίνη και την σταδιακή επέκταση έως ότου καταβροχθιστεί σχεδόν ολοκληρωτικά".
Ο Shaaban κατέληξε λέγοντας: «Το νεο-οθωμανικό εγχείρημα αποτελεί μια ουτοπική και παραληρηματική προσπάθεια αποκατάστασης του παρελθόντος χρυσού παρελθόντος, δεν πρόκειται ποτέ να αποκατασταθεί, γιατί το κίνημα της ιστορίας δεν επιστρέφει αλλά προχωρά».