Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Εκτός από το Al-Tanf και τη γύρω περιοχή, οι ανατολικές περιοχές της Συρίας έχουν υποστεί βίαιη κατοχή από τις ΗΠΑ, όπου η πολεμική νεοαποικιοκρατική δύναμη σε παρακμή κλέβει ασύστολα συριακό πετρέλαιο εδώ και χρόνια. Άλλες περιοχές υπό ξένη κατοχή περιλαμβάνουν εδάφη στο βορρά, όπου η διαρκώς διευρυνόμενη Τουρκία προσπαθεί ουσιαστικά να προσαρτήσει εδάφη της Συρίας. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Τουρκία παρέχουν άμεση υποστήριξη σε διάφορες τρομοκρατικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συνδέονται άμεσα με την Αλ Κάιντα και ακόμη και το ίδιο το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ). Στο νότο, το Ισραήλ πραγματοποιεί επίσης αεροπορικές επιδρομές, στοχεύοντας τις συριακές αεράμυνες και τις φιλοϊρανικές δυνάμεις. Τίποτα από αυτά δεν είναι καινούργιο για κανέναν έστω και εξ αποστάσεως εξοικειωμένο με την κατάσταση στο έδαφος. Ωστόσο, λόγω των μεγάλων γεγονότων που λαμβάνουν χώρα αλλού, ιδίως της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Συρία έχει παραγκωνιστεί τους τελευταίους μήνες. Ωστόσο, ο αγώνας συνεχίζεται.
Τον τελευταίο καιρό, οι περιοχές της κεντρικής Συρίας έχουν δει μια σημαντική αναζωπύρωση των τρομοκρατικών δραστηριοτήτων του Ισλαμικού Κράτους. Καθώς η περιοχή είναι ως επί το πλείστον μια ακατοίκητη έρημος χωρίς μέσα για την αυτοσυντηρούμενη παρουσία οποιασδήποτε τρομοκρατικής ομάδας, είναι ξεκάθαρο ότι το Ισλαμικό Κράτος και οι θυγατρικές του χρηματοδοτούνται, οπλίζονται και λαμβάνουν υλικοτεχνική υποστήριξη από το εξωτερικό. Με την άμεση εγγύτητα του προαναφερθέντος Al-Tanf, συμπεριλαμβανομένων των γύρω περιοχών υπό αμερικανική κατοχή, θα αφήσουμε το αναγνωστικό κοινό μας να συμπεράνει ποιος μπορεί να βοηθά το Ισλαμικό Κράτος, όχι μόνο στην επιβίωσή του, αλλά και στη διατήρηση και την αναζωπύρωση σε τόσο σκληρές συνθήκες. Ευτυχώς, οι δραστηριότητες της τρομοκρατικής ομάδας που υποστηρίζεται από το εξωτερικό έχουν κρατηθεί υπό έλεγχο από τις κοινές προσπάθειες του Συριακού Αραβικού Στρατού (SAA), του ρωσικού στρατού και άλλων συμμαχικών δυνάμεων.
Σύμφωνα με το South Front, αργά στις 2 Ιουνίου, η SAAF (Συριακή Αραβική Αεροπορία) και οι Ρωσικές Αεροπορικές Δυνάμεις πραγματοποίησαν μια σειρά αεροπορικών επιδρομών σε περιοχές της δυτικής επαρχίας της Ντέιρ Εζόρ στην κεντρική περιοχή της Συρίας. Οι αεροπορικές επιδρομές στόχευσαν προσωπικό, εξοπλισμό και κρησφύγετα του ΙΚ στα περίχωρα της πόλης al-Shula, όπου ένα λεωφορείο που μετέφερε περίπου 30 πολίτες από το Χαλέπι στο Deir Ezzor έπεσε σε ενέδρα νωρίς την ίδια μέρα. Οι τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους επιτέθηκαν στο λεωφορείο με πολυβόλα και χειροβομβίδες, σκοτώνοντας τρεις πολίτες και τραυματίζοντας τουλάχιστον 21 άλλους. Οι αεροπορικές επιδρομές της Συρίας και της Ρωσίας ήταν σίγουρα μια απάντηση στη θανατηφόρα ενέδρα. Μια μεγάλης κλίμακας επιχείρηση του SAA και των συμμάχων της που διεξάγεται στις επαρχιακές περιοχές της ανατολικής Χομς, της ανατολικής Χάμα, του νότιου Χαλεπίου και της νότιας Ράκα έχει ωθήσει πυρήνες του ISIS προς τη δυτική ύπαιθρο της Ντέιρ Εζόρ.
Πιο νότια, η περιοχή του Al-Tanf φαίνεται επίσης να έχει δει μια άνοδο στις τρομοκρατικές δραστηριότητες. Στις 14 Μαΐου, ένας αξιωματικός του SAA σκοτώθηκε και ένας άλλος στρατιώτης τραυματίστηκε όταν το όχημά τους έπεσε σε ενέδρα κοντά στην πρώτη γραμμή με τη νοτιοανατολική περιοχή υπό παράνομη κατοχή των ΗΠΑ. Σύμφωνα με το SOHR (Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), οι δράστες ήταν τρομοκράτες του ΙΚ. Η ομάδα παρακολούθησης που εδρεύει στο Λονδίνο ισχυρίζεται ότι το όχημα του SAA έπεσε σε ενέδρα κοντά στον κόμβο al-Shahmi λίγο έξω από την παράνομη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων μήκους 55 χιλιομέτρων που επιβλήθηκε από τις αμερικανικές δυνάμεις εισβολής. Πριν από την επίθεση, το SOHR ανέφερε μια σειρά από αμερικανικές εξόδους στην περιοχή. Περίπου 200 αμερικανικά στρατεύματα κατοχής και 300 τρομοκράτες που ονομάζονται «Επαναστατικός Στρατός Καταδρομών», ακόμη ένας εκπρόσωπος τρομοκρατών των ΗΠΑ που παρουσιάζεται ως η λεγόμενη «μετριοπαθής αντιπολίτευση», είναι συνήθως παρόντες στο Al-Tanf. Η τρομοκρατική ομάδα δημιουργήθηκε με το πρόσχημα της μάχης κατά του Ισλαμικού Κράτους. Περιέργως, ακριβώς σε αυτήν την περιοχή το Ισλαμικό Κράτος είναι πιο ενεργό. Αυτό, πάλι, δείχνει μάλλον τον σκοπό της κατοχής του Al-Tanf από τις ΗΠΑ.
Νωρίς στις 8 Ιουνίου, στα νοτιοδυτικά της Συρίας, οι ισραηλινές χερσαίες δυνάμεις, αποτελούμενες από πολλά άρματα μάχης Merkava εισήλθαν στη ζώνη ασφαλείας που παρακολουθείται από τον ΟΗΕ στο κυβερνείο al-Quneitra και σύμφωνα με πληροφορίες άνοιξαν πυρ σε ένα παρατηρητήριο επανδρωμένο από προσωπικό του SAA, κοντά στην πόλη αλ-Μάλγκα. Εκτός από τις ισραηλινές εισβολές, η Συρία βρίσκεται αντιμέτωπη με την προοπτική μιας ακόμη τουρκικής επιθετικής επιχείρησης στο βορρά.
Η Hay'at Tahrir al-Sham (HTS) που συνδέεται με την Αλ Κάιντα και το Εθνικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση (NFL) που υποστηρίζεται από την Τουρκία ετοιμάζονται να εξαπολύσουν επίθεση μεγάλης κλίμακας σε περιοχές που ελέγχονται από τον SAA στην επαρχία του δυτικού Χαλεπίου, δήλωσαν συριακές πηγές στις 4 Ιουνίου. Οι δύο ομάδες, διαβόητες για τις τρομοκρατικές τους δραστηριότητες στα βορειοδυτικά της Συρίας, ελέγχουν την περιοχή του Μεγάλου Ιντλίμπ, η οποία περιλαμβάνει επίσης ένα μικρό τμήμα της επαρχίας του δυτικού Χαλεπίου. HTS και το NFL συγκεντρώνουν τις δυνάμεις τους προετοιμάζοντας μια επίθεση στις πόλεις Kabtan al-Jabal και Anjara.
Ο ρωσικός στρατός, συγκεκριμένα το τμήμα των Αεροδιαστημικών Δυνάμεων του, και ο SAA εργάζονται για την εξουδετέρωση διαφόρων τρομοκρατικών ομάδων που επιτίθενται σε πολίτες και στο προσωπικό του SAA. Οι δυνάμεις κατοχής των ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, πολυάριθμα κράτη-πελάτες και πληρεξούσιοι τρομοκράτες αποτελούν το κύριο εμπόδιο για την τελική εδραίωση της ειρήνης στη κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα.
Η εισβολή συνεχίζεται για πάνω από μια δεκαετία και μπορεί κάλλιστα να χρειαστούν χρόνια για να διώξουν τους επιτιθέμενους, αλλά η Συρία δεν έχει άλλη επιλογή. Εάν η χώρα θέλει επιτέλους να απελευθερώσει όλα τα διεθνώς αναγνωρισμένα εδάφη της και να βάλει τέλος στο λουτρό αίματος στο οποίο έχει ωθηθεί, η τελική και ολοκληρωτική ήττα της πολιτικής Δύσης στη Μέση Ανατολή είναι η μόνη επιλογή. Το ίδιο ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία των άλλων παγκόσμιων συγκρούσεων.