 |
| Dusan_Cvetanovic / pixabay |
[Η Caroline Galactéros-Luchtenberg είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, auditeur του Γαλλικού Ινστιτούτου Ανωτάτων Σπουδών Εθνικής Αμύνης, (AA59) και ειδικός των Βαλκανικών θεμάτων. Εργάσθηκε επί μακρόν σε κρατικές υπηρεσίες για την εκτίμηση των προοπτικών στρατηγικής. Σήμερα Διευθύντρια του Σεμιναρίου της Σχολής Πολέμου, Συνταγματάρχης σε ενεργό εφεδρεία των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων, διευθύνει το συμβούλιο κατάρτισης και στρατηγικών πληροφοριών PLANETING.Είναι η δημιουργός και διευθύντρια της Δεξαμενής Διαλογισμού GéoPragma, αφιερωμένης στην ρεαλιστική γεωπολιτική.]
Μετάφραση / εισαγωγή: Μιχαήλ Στυλιανού
«Το ΝΑΤΟ δεν πρόκειται να επεκταθεί ούτε εκατοστό στα ανατολικά» δήλωσε ο Τζέιμς Μπέικερ στον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ το Φεβρουάριο του 1990, επιδιώκοντας τη συμφωνία του για επανένωση της Γερμανίας και ενσωμάτωση του ανατολικού τμήματος της στην Ατλαντική Συμμαχία.
Από τώρα και στο εξής, η Φινλανδία και η Σουηδία είναι αυτές που εκφράζουν ένθερμα την επιθυμία τους να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ...για να προστατευτούν από τη Ρωσία φυσικά! Μια ιλιγγιώδης συλλογιστική τύφλωσης ή ακόμη και κακής πίστης, δεδομένου ότι ακριβώς η αδιάλειπτη γεωγραφική πρόοδος του ΝΑΤΟ προς τα ρωσικά σύνορα κατά τη διάρκεια 5 φάσεων διεύρυνσης και η ενεργός ενθάρρυνση και στρατιωτική υποστήριξη που παρέχεται τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Γεωργία για την ένταξη στη Συμμαχία είναι αυτές που, για περισσότερα από 20 χρόνια, τάισαν το ρωσικό υποσιτισμένο συγκρότημα και τελικά οδήγησαν τον Πρόεδρο Πούτιν να ξεκινήσει την ένοπλη παρέμβασή του στην Ουκρανία. Είδαμε μόνο τις δραματικές συνέπειες όχι για την Ουάσιγκτον αλλά για εμάς τους Ευρωπαίους αυτής της στρατηγικής τρέλας.
Αλλά είναι αλήθεια ότι στη Δύση ζούμε σε μόνιμη αντιστροφή. Αντιστροφή των θέσεων, αντιστροφή αρχών, αντιστροφή αξιών. Αποδυναμώσαμε μεθοδικά τα Ηνωμένα Έθνη από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, εξοντώσαμε την πολυμέρεια, εφαρμόσαμε τις αλλαγές καθεστώτων απλόχερα καθισμένοι στην κυριαρχία των κρατών και φέραμε την παρέμβαση στο αποκορύφωμα (ήπια και σκληρή δύναμη μαζί) ... αλλά ήταν στο όνομα της δημοκρατίας! Καταστρέφουμε πληθυσμούς και εδάφη... Αλλά είναι στο όνομα της ελευθερίας και αυτό-επενδυμένο με εντολή «ευθύνης για την προστασία» αυτών των άτυχων λαών που στέλνουμε πίσω στη Λίθινη Εποχή, εάν δεν καθαιρέσουν τους αυταρχικούς ηγέτες τους όπως θέλουμε.
Η Αυτοκρατορία και οι υπηρέτες της κάνουν το Καλό, με σίδηρο και φωτιά, αλλά με αγνές προθέσεις και ανθρωπιστικές αξίες στην καρδιά! Εν ολίγοις, αναστατώνουμε μανιακά με πλήρη κυνισμό, σχιζοφρενείς φορώντας τη μάσκα του αγγέλου, ο κύριος Hyde παίζει τον καλό γιατρό Jekyll.... Αλλά είναι για να φέρει φως στους λαούς ακόμα κάτω από το ζυγό των αιμοδιψών τυράννων...
Αυτό που λέω είναι φυσικά ανείπωτο, ανεπίτρεπτο, τιμωρείται με όλα τα αναθέματα και τις κατηγορίες για συμπαιγνία με το κακό. Πουτινόφιλος, Πουτινολάτρης, Πουτινομανής !!! Οπισθοδρομικός Σατανάς! Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η χορωδία των μεγάλων συνειδήσεων στα σφαγεία, έτοιμα να πολεμήσουν μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό δεν ενδιαφέρονται για τους αδίστακτους Γάλλους που τώρα δυσκολεύονται να ταΐσουν, να θερμάνουν ή να μεταφέρουν τον εαυτό τους και που αναρωτιούνται αν η σύγκρουση μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών πρέπει απαραίτητα να είναι εις βάρος τους (όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να αγοράζουν πετρέλαιο και ουράνιο από τη Μόσχα και να ολοκληρώνουν την ενεργειακή εξαγορά της Ευρώπη με το υπερτιμημένο Υγρό Φυσικό τους Αέριο). Τι μετριότητα, τι πνευματική φτήνια! Η Ευρώπη είναι ενωμένη και τελικά ισχυρή κατά της ρωσικής βαρβαρότητας. Χάρη στη ρωσική βαρβαρότητα! Απρόσμενη νίκη! Όλοι στη σειρά!
Η διάσωση της Ουκρανίας από την αιμοδιψή ρωσική αρκούδα, και κυρίως η σφαγή της Ρωσίας για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, με την βύθισή της σε ένα νέο Αφγανιστάν, αυτή είναι μια ευγενής και σωτήρια αποστολή μεταξύ όλων, και αξίζει μερικές στερήσεις. Οι Αμερικανοί ξέρουν για τι πράγμα μιλάνε, μετά από 20 χρόνια δαπανηρής παρουσίας που έληξε με ένα ακόμη στρατιωτικό όλεθρο και την παράδοση της εξουσίας χωρίς τουφεκιά, στους πρώην συντρόφους του Μπιν Λάντεν.
Εκείνοι που εξακολουθούν να τολμούν να αναρωτηθούν αν θα ήταν καλύτερο να ανοικοδομηθεί η ασφάλεια στην Ευρώπη σε ρεαλιστικές και ισορροπημένες βάσεις, να ληφθεί υπόψη ο αδιαίρετος χαρακτήρας της, να εξουδετερωθεί στρατηγικά η Ουκρανία και να σταματήσει η στρατιωτική κλιμάκωση δεν είναι τίποτα λιγότερο από τους κατοίκους του Μονάχου στην καρδιά του πάγου! Εδώ και πάλι, ο αυτό-ακρωτηριασμός της λογικής και η αντιστροφή της δεν είναι τρομακτικές -όσο μεγαλύτερο είναι, τόσο περισσότερο περνάει. Πότε θα κηρυχθεί ηρωικό το τάγμα των Αζώφ, που θα προελαύνει στα Ηλύσια Πεδία την Εθνική Επέτειο; Μόνο τα μυαλά που διαφθείρονται από μια αηδιαστική Ρωσοφιλία θα το δουν ως μια απειλητική υπενθύμιση του 1940.
Το να αναλογιστούμε, να κατανοήσουμε, να θυμηθούμε, να αισθανθούμε, να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του Άλλου, να αναζητήσουμε αμοιβαία αποδεκτές λύσεις, όλα αυτά δεν βαραίνουν πλέον μπροστά στη χιονοστιβάδα εικόνων μονομερούς πολέμου που πλημμυρίζουν τα απληροφόρητα πνεύματά μας, έτοιμα για επιλεκτική αγανάκτηση. Δεν γνωρίζουμε πλέον και ειδικά δεν θέλουμε να βρεθούμε στη θέση του άλλου. Θα κινδυνεύαμε να καταλάβουμε γιατί το κάνει αυτό ή εκείνο. Είναι πολύ πιο απλό να τον δαιμονοποιήσουμε, να πούμε ότι είναι τρελός, να τον πιέζουμε συνεχώς να κλιμακώσει και έτσι να είμαστε σε θέση, φορώντας τη στολή του θύματος, να δικαιολογούμε τη συνεχή επιθετικότητά μας. Είναι ο θρίαμβος του δογματισμού έναντι της λογικής... στο όνομα της λογικής, φυσικά. Υπάρχει μόνο μια διέξοδος: η φρενήρης πτήση προς την άβυσσο, αυτή της εκδίκησης και του τυφλού μίσους. Αυτό του γενικευμένου πολέμου. Ο Πούτιν πρέπει να πληρώσει, ο Πούτιν πρέπει να συρθεί, ο Πούτιν πρέπει να ταπεινωθεί. Ο Πούτιν πρέπει πάνω απ' όλα να φύγει. Τελικά! άλλη μια μικρή αλλαγή καθεστώτος! Γιατί θέλουμε να πιστεύουμε, στα πιο τρελά μας όνειρα, ότι μετά από αυτόν θα προκύψει ένας νέος Γιέλτσιν, ένας αδύναμος και μαλθακός Τσάρος, ο οποίος τελικά θα κάνει ό,τι του λένε. Τίποτα δεν είναι λιγότερο σίγουρο. Αυτή είναι η ρώσικη ρουλέτα.
Κατά τη στιγμή της συγγραφής, οι δυτικές δυνάμεις μεταφέρουν στρατεύματα και εξοπλισμό στη Μολδαβία εδώ και εβδομάδες για να αποτρέψουν την εισβολή των ρωσικών δυνάμεων στη μικρή δημοκρατία μέσω της Υπερδνειστερίας. Οι αμερικανικές υπηρεσίες μας το ανακοινώνουν ως μεγάλη πιθανότητα. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα ήθελε, από καθαρή σκληρότητα, να επεκτείνει περαιτέρω την κακή του λαβή στην άτυχη ειρηνική και ανυπεράσπιστη Ουκρανία (οι δυνάμεις της οποίας έχουν εκπαιδευτεί από το 2015 από εκείνες του ΝΑΤΟ και είναι τώρα υπερεξοπλισμένες) και να καταπολεμήσει το φάσμα του αδιεξόδου των δυνάμεών του ... από τη διασπορά τους. Λογική! Ωστόσο, ενδέχεται να αναγκαστεί να το πράξει. Μια άλλη αυτοεκπληρούμενη προφητεία που βασίζεται επίσης στην αντιστροφή. Όπως και στην περίπτωση της ουκρανικής επίθεσης που προετοιμάστηκε στο Ντονμπάς και η οποία ώθησε τον Ρώσο πρόεδρο σε υπαιτιότητα στις 24 Φεβρουαρίου.
Αυτή η ασυγχώρητη έλξη της Γηραιάς Ηπείρου μας στην υποταγή συνορεύει με τον μαζοχισμό και τις τάσεις αυτοκτονίας. Μια Ευρώπη που δεν θέλει να καταλάβει ότι είναι μόνο το μέσο, ο πληρεξούσιος της δεύτερης κουρτίνας (η Ουκρανία είναι η πρώτη) μιας αυτοκρατορικής κυριαρχίας της οποίας ωστόσο πληρώνει συνεχώς το τίμημα. Αυτό μου θυμίζει τους αιματηρούς εορτασμούς της αίρεσης του Τάγματος του Ηλιακού Ναού, οι οπαδοί του οποίου υπό έλεγχο, υπακούοντας στον αγαπημένο τους ηγέτη που τους υποσχέθηκε φως και ευδαιμονία, οδηγήθηκαν το 1997 σε συλλογική αυτοκτονία αφού, για χρόνια, είχαν απογυμνωθεί από τα γήινα υπάρχοντά τους.
Δεν θα υπάρξει φωτεινή μετά θάνατον ζωή για τους λαούς της Ευρώπης. Θα υπάρξει η κάθοδος στην κόλαση των ευρωπαϊκών μεσαίων τάξεων, ο αυξημένος κοινωνικός τους έλεγχος στο όνομα της ψηφιακής προόδου και φυσικά της ελευθερίας, η επιταχυνόμενη στρατολόγησή τους σε μια σύγκρουση με την Κίνα για την αποκατάσταση της αμερικανικής ηγεμονίας απέναντι στην κινεζική εξουσία. Μια αμερικανική αυτοκρατορία σε πλήρη ηθική καθυστέρηση, η οποία δεν θέλει να πεθάνει και μεγαλώνει σαν ανθρώπινη ασπίδα, το κοπάδι των Ευρωπαίων παπαγάλων, προβάτων στο σφαγείο, ευγνωμόνων για αυτόν τον επικό αλλά πάνω απ 'όλα τραγικό ρόλο.
Αυτή είναι η τραγική ομορφιά της αντιστροφής. Βυθιζόμαστε ενώ νομίζουμε ότι ανεβαίνουμε. Διαλυόμαστε όταν νομίζουμε ότι ενωνόμαστε. Αλλά η υστερική παραπληροφόρηση που μας πολιορκεί παράγει μια γνωστική ημιπληγία που μας κλειδώνει σε έναν λαβύρινθο.
Είμαστε πράγματι οι «υπνοβάτες» που ο Henri Guaino κατήγγειλε πρόσφατα σε ένα άρθρο του στη Φιγκαρώ, οι οποίοι τρέχουν σε πόλεμο με τα μάτια κλειστά και με θούρια για να δουν ένα νέο σιδηρούν παραπέτασμα να πέφτει με την Ρωσία και την Ευρασία, για δεκαετίες χωρίς αμφιβολία, χωρίς να βλέπουν ότι αυτή η «νίκη» θα είναι το τελευταία καρφί στό φέρετρο που θα τους θάψει σε ενεργειακή, πολιτική, οικονομική και αυστηρή στρατηγική εξάρτηση υπό τον Αμερικανό αφέντη τους. Για πάντα.