Στέλιος Φενέκος - υποναύαρχος ε.α., πρόεδρος Κοινωνίας αξιών
Η πολιτική μας για πολλά έτη ήταν να μην απαντάμε στις αιτιάσεις της Τουρκίας για να μην θιγεί η Συνθήκη, με δεδομένο ότι η Τουρκία ήταν πολύτιμη για το ΝΑΤΟ την περίοδο του Ψυχρού πολέμου και οι σύμμαχοι μας έκλειναν τα μάτια (εξ ου και η ανοχή τους σε πολλά ζητήματα αλλά και η συναίνεσή τους στην εισβολή στην Κύπρο).
Σήμερα όμως, με τον τρόπο που εκφράζεται η Τουρκία δεν μπορεί η πολιτική μας στο εσωτερικό αλλά και διεθνώς καθώς και τα επιχειρήματά μας να είναι ελλιπή και φοβικά.
Η Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης είναι μεταξύ των νικητριών δυνάμεων και της ηττηθείσας Τουρκίας.
Συνεπώς δεν υπάρχει ζήτημα παραχώρησης εδαφών στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες Βαλκανικές χώρες ή αλλού υπό όρους, αφού η Συνθήκη αναγνωρίζει και τα αποτελέσματα των νικηφόρων Βαλκανικών πολέμων και την απόσπαση εδαφών από την ηττηθείσα Τουρκία (…τα από της Τουρκίας αποσπασθέντα εδάφη συνεπεία των Βαλκανικών πολέμων).
Η κυριαρχία μας επί των νήσων είναι αποτέλεσμα νικηφόρου πολέμου εις βάρος της Τουρκίας που αναγνωρίσθηκε από την Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ των νικητριών δυνάμεων και της ηττηθείσας Τουρκίας και όχι παραχώρησης εκ μέρους της υπό όρους (…τα αποσπώμενα από την Τουρκία εδάφη δυνάμει της από σημερινή χρονολογία Συνθήκης Ειρήνης....)
Σημαντικά κείμενα τεκμηρίωσης είναι και οι χάρτες που χρησιμοποιήθηκαν και υποβλήθηκαν τότε καθώς και τα πρακτικά της Συνδιάσκεψης για την Συνθήκη της Λωζάνης, τα οποία δεν μεταφράσθηκαν στα ελληνικά ούτε κυκλοφόρησαν, και τηρούνται με ευθύνη της Γαλλίας.
Όπως προβλέπεται στην Συνθήκη, όλα τα κείμενα που αφορούν την Συνθήκη καθώς και οι μέχρι τότε υπάρχοντες χάρτες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν υποχρεωμένες οι συνυπογράφουσες χώρες να τα καταθέσουν στην Γαλλική πλευρά, όπου τηρούνται μαζί με αυθεντικά κείμενα και τα πρακτικά.
Όπως γράφει στην καθημερινή ο Γιώργος Μαυρογορδάτος (https://www.kathimerini.gr/.../arthro-toy-giorgoy-th...)
δεν έχει γίνει αξιοποίηση των παραβιάσεων που έχει κάνει η Τουρκία στην Συνθήκη της Λωζάνης και όλων αυτών των συνδεδεμένων χαρτών και κειμένων.
Συγκεκριμένα γράφει ο ΓΜ: «Από τα πρακτικά φαίνεται λ.χ. πώς προέκυψε η μερική αποστρατιωτικοποίηση της Λέσβου, της Χίου, της Σάμου και της Ικαρίας, από εισήγηση υποεπιτροπής εμπειρογνωμόνων με πρόεδρο τον φημισμένο Γάλλο στρατηγό Weygand. Η υποεπιτροπή απέρριψε την πλήρη αποστρατιωτικοποίηση που ζητούσε η Τουρκία, με το σκεπτικό ότι τότε θα έπρεπε να ισχύσει το ίδιο και για το απέναντι έδαφος της Μικράς Ασίας, ώστε να μην είναι τα νησιά στο έλεος της Τουρκίας. Η επιδίωξη αμοιβαιότητας και ισορροπίας φαίνεται ιδίως στο ζήτημα των υπερπτήσεων από στρατιωτικά αεροπλάνα. Απαγορεύθηκε να πετούν τα τουρκικά πάνω από τα νησιά και τα ελληνικά πάνω από το έδαφος της μικρασιατικής ακτής (Αρθρο 13 παρ. 2 Συνθήκης Λωζάνης). Εξάλλου, από τα πρακτικά προκύπτει επίσης ότι η αποστρατιωτικοποίηση και η κυριαρχία αντιμετωπίζονταν ως δύο χωριστά ζητήματα.»
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ
Από τα πλήρη αντίγραφα της Συνθήκης των χαρτών και των πρακτικών που τηρούνται στην Γαλλία μπορούμε να αντλήσουμε σημαντικά επιχειρήματα.
Ας τα εξετάσει μία διεπιστημονική ακομμάτιστη/αδέσμευτη επιτροπή επιστημόνων και εκτελεστικών ώστε να αντλήσουμε τα κατάλληλα επιχειρήματα με καλή τεκμηρίωση τους για τις δικές μας θέσεις και για τις παραβιάσεις που κάνει και τις στρεβλώσεις που επιχειρεί η Τουρκία.
Τα φοβικά σύνδρομα της εξωτερικής μας πολιτικής και η κατευναστική μονίμως επιχειρηματολογία μας δεν βοήθησαν σημαντικά την χώρα μας και την Κύπρο (όπως έδειξαν η εισβολή, οι διώξεις των Ελληνικών μειονοτήτων, οι εθνοκαθάρσεις και τα εγκλήματα πολέμου της Τουρκίας προς κάθε κατεύθυνση).
Ήλθε η ώρα να δείξουμε διεθνώς με επιχειρήματα πλήρη και τεκμηριωμένα, ότι τα προβλήματα δεν είναι απλά Ελληνοτουρκικά αλλά ότι οι επιθετικές αντιλήψεις και η νοοτροπία ενάσκησης πολιτικής στην Τουρκία συνιστούν πραγματικό κίνδυνο για την ειρήνη και την ασφάλεια σε όλη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της διευρυμένης Μέσης Ανατολής.