Η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας δεν είναι ούτε η «συνήθης», ούτε πρόκειται να μείνει στο παρόν επίπεδο.
Από: pagenews.gr / Του Λάμπρου Καλαρρύτη
Η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας η οποία ξεδιπλώνεται μεθοδικά και με αυξανόμενη ένταση δεν γίνεται για να «ακούγεται» μόνο, καλλιεργείται για να καταλήξει στο πεδίο.
Η Τουρκία είναι σε φάση προπαρασκευής. Διαμορφώνει το «νομιμοποιητικό» αφήγημα στο διεθνές ακροατήριο ώστε να το επικαλεστεί όταν κάνει την κίνηση.
Η διατύπωση (ψευδο)νομικών επιχειρημάτων και πολιτικών αιτιάσεων, ώστε να κατασκευάσει ένα τύποις νομικο-πολιτικό πλαίσιο είναι το μακρό εισαγωγικό στάδιο που θα χρησιμοποιήσει ως γέφυρα για να αποπειραθεί το απονενοημένο.
Η ελληνική πλευρά το έχει πλέον αντιληφθεί και για αυτό έχει εντείνει τη διεθνή ενημέρωση για την τουρκική πειρατεία και για τους κινδύνους που αυτή εγκυμονεί όχι μόνο για την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά για ολόκληρη την περιοχή και τα συμφέροντα άλλων χωρών, αυτών της ΕΕ και των ΗΠΑ συμπεριλαμβανομένων.
Αυτό έχει αποτέλεσμα αν κρίνει κάποιος αφενός από τις για πρώτη φορά καθαρές τοποθετήσεις της Κομισιον, του State Department ακόμα και τη Γερμανίας, καθώς και από το πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, αφετέρου από τον εκνευρισμό της Τουρκίας που βλέπει να ακυρώνεται η ούτως ή άλλως αίολη επιχειρηματολογία της. mitsotakis-erdogan-768x523-2
Είναι αυτό αρκετό για να την αποτρέψει από τον σχεδιασμό της να αμφισβητήσει εμπράκτως την ελληνική κυριαρχία; Η απάντηση είναι «όχι».
Διότι το σκεπτικό της εδράζεται στην εκτίμηση ότι αν κάνει την κίνηση και υπάρξει σύγκρουση, για την οποία πιθανολογεί ότι θα είναι περιορισμένη χωρικά και χρονικά, ουδείς από αυτούς που σήμερα καταδικάζουν τη συμπεριφορά της θα παρέμβει στρατιωτικά υπέρ της Ελλάδας και ότι όλοι και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού θα πιέσουν τις δύο χώρες να πάνε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Αυτό θέλει. Άπαξ και φθάσουμε εκεί θα έχει κερδίσει να υποχρεώσει την Ελλάδα σε διαπραγμάτευση για τα αδιαπραγμάτευτα.
Ο μόνος τρόπος να μην φθάσουμε εκεί είναι αυτό που αντιλήφθηκε και χρησιμοποιεί η κυβέρνηση. Αποτροπή. Με ποιον τρόπο; Διαμηνύοντας πειστικά σε κάθε επίπεδο και προς κάθε κατεύθυνση, και προς την Τουρκία και προς τους συμμάχους και εταίρους κάτι πολύ σαφές: Αν η Τουρκία αποπειραθεί να προκαλέσει στρατιωτικά, δεν πρόκειται να υπάρξει «μικρό» και εντοπισμένο γεωγραφικά θερμό επεισόδιο. Η απάντηση θα είναι καθολική, «συντριπτική» όπως διόλου τυχαία προειδοποίησε ο πρωθυπουργός, σε εύρος και σε περιοχές που θα κρίνει η Ελλάδα ότι τη συμφέρει επιχειρησιακά να κλιμακώσει.
Με απλά λόγια, η Ελλάδα δεν πρόκειται να διευκολύνει την Τουρκία με ένα περιορισμένο επεισόδιο που θα οδηγήσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αλλά θα ανοίξει το μέτωπο σε όλο το εύρος και με όλη την ένταση.
Με ό,τι αυτό σημαίνει για την πολύ σοβαρή πιθανότητα (βασικά, το πιθανότερο) να ηττηθεί η Τουρκία, αλλά και για το νοτιοανατολικό σκέλος του ΝΑΤΟ ειδικά αυτήν την περίοδο.
Εδώ που φτάσαμε ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί ο πόλεμος είναι να διαμηνύσει η Ελλάδα ότι θα είναι μεγάλος.
Από: pagenews.gr / Του Λάμπρου Καλαρρύτη
Η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας η οποία ξεδιπλώνεται μεθοδικά και με αυξανόμενη ένταση δεν γίνεται για να «ακούγεται» μόνο, καλλιεργείται για να καταλήξει στο πεδίο.
Η Τουρκία είναι σε φάση προπαρασκευής. Διαμορφώνει το «νομιμοποιητικό» αφήγημα στο διεθνές ακροατήριο ώστε να το επικαλεστεί όταν κάνει την κίνηση.
Η διατύπωση (ψευδο)νομικών επιχειρημάτων και πολιτικών αιτιάσεων, ώστε να κατασκευάσει ένα τύποις νομικο-πολιτικό πλαίσιο είναι το μακρό εισαγωγικό στάδιο που θα χρησιμοποιήσει ως γέφυρα για να αποπειραθεί το απονενοημένο.
Η ελληνική πλευρά το έχει πλέον αντιληφθεί και για αυτό έχει εντείνει τη διεθνή ενημέρωση για την τουρκική πειρατεία και για τους κινδύνους που αυτή εγκυμονεί όχι μόνο για την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά για ολόκληρη την περιοχή και τα συμφέροντα άλλων χωρών, αυτών της ΕΕ και των ΗΠΑ συμπεριλαμβανομένων.
Αυτό έχει αποτέλεσμα αν κρίνει κάποιος αφενός από τις για πρώτη φορά καθαρές τοποθετήσεις της Κομισιον, του State Department ακόμα και τη Γερμανίας, καθώς και από το πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, αφετέρου από τον εκνευρισμό της Τουρκίας που βλέπει να ακυρώνεται η ούτως ή άλλως αίολη επιχειρηματολογία της. mitsotakis-erdogan-768x523-2
Είναι αυτό αρκετό για να την αποτρέψει από τον σχεδιασμό της να αμφισβητήσει εμπράκτως την ελληνική κυριαρχία; Η απάντηση είναι «όχι».
Διότι το σκεπτικό της εδράζεται στην εκτίμηση ότι αν κάνει την κίνηση και υπάρξει σύγκρουση, για την οποία πιθανολογεί ότι θα είναι περιορισμένη χωρικά και χρονικά, ουδείς από αυτούς που σήμερα καταδικάζουν τη συμπεριφορά της θα παρέμβει στρατιωτικά υπέρ της Ελλάδας και ότι όλοι και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού θα πιέσουν τις δύο χώρες να πάνε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Αυτό θέλει. Άπαξ και φθάσουμε εκεί θα έχει κερδίσει να υποχρεώσει την Ελλάδα σε διαπραγμάτευση για τα αδιαπραγμάτευτα.
Ο μόνος τρόπος να μην φθάσουμε εκεί είναι αυτό που αντιλήφθηκε και χρησιμοποιεί η κυβέρνηση. Αποτροπή. Με ποιον τρόπο; Διαμηνύοντας πειστικά σε κάθε επίπεδο και προς κάθε κατεύθυνση, και προς την Τουρκία και προς τους συμμάχους και εταίρους κάτι πολύ σαφές: Αν η Τουρκία αποπειραθεί να προκαλέσει στρατιωτικά, δεν πρόκειται να υπάρξει «μικρό» και εντοπισμένο γεωγραφικά θερμό επεισόδιο. Η απάντηση θα είναι καθολική, «συντριπτική» όπως διόλου τυχαία προειδοποίησε ο πρωθυπουργός, σε εύρος και σε περιοχές που θα κρίνει η Ελλάδα ότι τη συμφέρει επιχειρησιακά να κλιμακώσει.
Με απλά λόγια, η Ελλάδα δεν πρόκειται να διευκολύνει την Τουρκία με ένα περιορισμένο επεισόδιο που θα οδηγήσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αλλά θα ανοίξει το μέτωπο σε όλο το εύρος και με όλη την ένταση.
Με ό,τι αυτό σημαίνει για την πολύ σοβαρή πιθανότητα (βασικά, το πιθανότερο) να ηττηθεί η Τουρκία, αλλά και για το νοτιοανατολικό σκέλος του ΝΑΤΟ ειδικά αυτήν την περίοδο.
Εδώ που φτάσαμε ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί ο πόλεμος είναι να διαμηνύσει η Ελλάδα ότι θα είναι μεγάλος.