Χοντρό παιχνίδι ΝΑΤΟ - Τουρκίας για τον Εύξεινο Πόντο;

Chickenonline / pixabay

Από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, το ΝΑΤΟ διερεύνησε όλους τους πιθανούς εναλλακτικούς τρόπους για να επέμβει στρατιωτικά, χωρίς όμως να διατρέξει τον κίνδυνο μιας ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης της σύγκρουσης. Αρχικά μελετήθηκε το ενδεχόμενο αποστολής χερσαίων ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία, αλλά απορρίφθηκε αμέσως επειδή κάτι τέτοιο θα σήμαινε άμεση πολεμική εμπλοκή της Συμμαχίας. Μετά μελετήθηκε το ενδεχόμενο δημιουργίας «ζώνης απαγόρευσης πτήσεων» πάνω από την Ουκρανία, αλλά και αυτό ενείχε αρκετούς κινδύνους κλιμάκωσης διότι η Ρωσία θα εκλάμβανε μια τέτοια κίνηση ως άμεση εμπλοκή τρίτων Δυνάμεων στη σύρραξη. 

Από: capital.gr - Stirlitz
 
Τώρα φαίνεται να προκρίνεται το ενδεχόμενο ναυτικής επέμβασης του ΝΑΤΟ με πρόσχημα ανθρωπιστικούς και οικονομικούς λόγους. Τις τελευταίες εβδομάδες βλέπουμε από τα δυτικά ΜΜΕ μία έντονη φημολογία ότι τα ρωσικά στρατεύματα κλέβουν ουκρανικά σιτηρά, και ότι 25 εκατομμύρια τόνοι ουκρανικών σιτηρών παραμένουν εγκλωβισμένοι στη χώρα και δεν μπορούν να διατεθούν στη διεθνή αγορά με αποτέλεσμα αρκετές χώρες να απειλούνται άμεσα με επισιτιστική κρίση. Πρόκειται για την τέλεια δικαιολογία ώστε το ΝΑΤΟ να επέμβει ναυτικά στον πόλεμο της Ουκρανίας έχοντας το απαραίτητο ηθικό πλεονέκτημα ότι το κάνει τάχα για τη σωτηρία του κόσμου από την πείνα. Οι ΝΑΤΟϊκοί ξέρουν ότι ο ρωσικός Στόλος της Μαύρης Θάλασσας δε είναι σε θέση να τους εμποδίσει. Θεωρούν πως αν στείλουν πολεμικά τους πλοία στα διεθνή ύδατα ανοικτά της Οδησσού, ακόμη κι αν χρειαστεί να βυθίσουν μερικά ρωσικά πλοία, ο Πούτιν δεν θα κλιμακώσει τη σύγκρουση. Δεν ξέρουμε όμως αν τα ΝΑΤΟϊκά πολεμικά πλοία θα μπορέσουν να επιβιώσουν απέναντι στην Κριμαία που είναι γεμάτη από ρωσικούς εκτοξευτές υπερηχητικών πυραύλων εδάφους-επιφανείας P-800 Oniks που λέγεται ότι έχουν βεληνεκές που φθάνει τα 800 χιλιόμετρα. Και υπάρχει βέβαια και η ρωσική αεροπορία η οποία επίσης διαθέτει υπερηχητικά όπλα ικανά να πλήξουν ναυτικούς στόχους.  
 
Ακόμη όμως κι αν το ΝΑΤΟ αποφασίσει να προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση, το κρίσιμο ερώτημα είναι τι στάση θα τηρήσει η Τουρκία. Με βάση τη Σύμβαση του Μοντρέ του 1936 τα κράτη που δεν βρέχονται από τη Μαύρη Θάλασσα πρέπει να προειδοποιούν αρκετό καιρό πριν την Τουρκία προκειμένου να περάσουν πολεμικά πλοία τους από τα Στενά των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου, δεν μπορούν να συμπεριλάβουν σ’ αυτά αεροπλανοφόρα, και δεν μπορούν να παραμείνουν στη Μαύρη Θάλασσα για περισσότερες από 21 ημέρες. Η Τουρκία προς το παρόν έχει κλείσει τα Στενά για τα πολεμικά πλοία όλων των μη παρευξείνιων χωρών. Για να επέμβει το ΝΑΤΟ από θαλάσσης στην Ουκρανία θα πρέπει η Τουρκία να άρει αυτόν τον περιορισμό. Ως προς τον χρονικό περιορισμό των 21 ημερών, οι ΝΑΤΟϊκοί δεν έχουν κανένα πρόβλημα διότι διαθέτουν τόσα πολλά πολεμικά πλοία ώστε μπορούν να τα εναλλάσσουν. Ως προς την απαγόρευση της εισόδου ΝΑΤΟϊκών αεροπλανοφόρων στη Μαύρη Θάλασσα, οι Αμερικανοί θεωρούν ότι έχουν λύση. Η άσκηση που έκαναν στις αρχές Μαρτίου φέρνοντας το αεροπλανοφόρο «Harry Truman» στο βόρειο Αιγαίο, έγινε για να διαπιστώσουν αν μπορούν να παράσχουν αεροπορική υποστήριξη στον στόλο τους στη Μαύρη Θάλασσα από αεροπλανοφόρα που θα πλέουν έξω από αυτή, και μάλλον τα συμπεράσματα που έβγαλαν ήταν θετικά.
 
Μένει να δούμε πού το πάνε οι ΝΑΤΟϊκοί. Ο Ερντογάν άρχισε ήδη τα παζάρια με τους Αμερικανούς με αφορμή το αίτημα Σουηδίας και Φινλανδίας για είσοδο στη Συμμαχία. Για μια τόσο μεγάλη εξυπηρέτηση προς το ΝΑΤΟ, όπως το άνοιγμα των Στενών, είναι βέβαιο ότι οι Τούρκοι δεν θα ζητήσουν από τους Αμερικανούς μόνο τα F-16 αλλά και τα F-35 που έχουν «παγώσει» από την εποχή του Τραμπ, και ποιος ξέρει τι άλλα ανταλλάγματα σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Στην περίπτωση όμως που οι Τούρκοι κάνουν τέτοιο ξετσίπωτο παζάρι με τους Αμερικανούς και ανοίξουν τα Στενά στα ΝΑΤΟϊκά πολεμικά πλοία, θα επισύρουν σίγουρα την οργή της Ρωσίας, και με τέτοια πράγματα δεν είναι να παίζει κανείς.