hawarnews.com - Παρουσίαση Freepen.gr
Μια περίληψη των όσων έχει βιώσει ο επαναστάτης αγωνιστής Sarbast Mulla Rashid Saeed στις φυλακές του τουρκικού κράτους κατοχής, κατά τη διάρκεια των 30 ετών κράτησης, δείχνει μέρος των όσων αυτές οι φυλακές μαρτυρούν όσον αφορά τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα εγκλήματα σε καθημερινή βάση κατά των κρατουμένων και η συνεχής αντίσταση που ξέσπασε από τη φυλακή της πόλης Amed στις 14 Ιουλίου 1982.
Ποιος είναι ο επαναστάτης αγωνιστής Σαΐντ;
Ο Sarbast Saeed γεννήθηκε στην πόλη Al-Hasakah το 1952 και ανήκει σε μια πατριωτική οικογένεια αφοσιωμένη στην κουρδική υπόθεση, στην πόλη Al-Hasakah.
Ξεκίνησε την επαναστατική του καριέρα ως συνδεδεμένο μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, προτού ταξιδέψει στη Σαουδική Αραβία το 1982 για να γίνει γνωστός στο Κίνημα για την Ελευθερία του Κουρδιστάν και σε ορισμένα στελέχη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν το 1983.
Εντάχθηκε στο Κίνημα για την Ελευθερία του Κουρδιστάν το 1983 και άρχισε το επαναστατικό έργο, συνειδητοποιώντας τι επιδιώκει το PKK και τι πρέπει να γίνει για να λυθεί η κουρδική υπόθεση, και επηρεασμένος από την ιστορία του Κουρδιστάν και την αντίσταση που παρουσιάστηκε για να ελευθερώσει τους Κούρδους από την καταπίεση, εντάχθηκε στις τάξεις των Δυνάμεων Άμυνας του Λαού το 1990.
Κατά τα πρώτα 7 χρόνια της επαναστατικής του σταδιοδρομίας στη Συρία, ο Sarbast Saeed συνελήφθη τόσες φορές από την κυβέρνηση της Δαμασκού που δεν μπορούσε να θυμηθεί τον αριθμό των συλλήψεων. Λόγω της αφθονίας αυτής, ενώ έλεγε την ιστορία του, ανέφερε "Με έπιαναν σε καθημερινή βάση. Με συνελάμβαναν το πρωί και με άφηναν ελεύθερο το βράδυ".
Οι φυλακές του συριακού καθεστώτος δεν διέφεραν από τις φυλακές του τουρκικού κράτους κατοχής
Αυτό που συνέβαινε στις συριακές φυλακές δε διέφερε από αυτό που ο Sarbast Saeed είδε στα κέντρα κράτησης και τις φυλακές του τουρκικού κράτους κατοχής, παραβιάσεων και εγκλημάτων που διαπράχθηκαν κατά των κρατουμένων εκεί, σύμφωνα με όσα ανέφερε, «το συριακό καθεστώς διέπραττε χειρότερες παραβιάσεις και εγκλήματα σε βάρος μας προκειμένου να αποδυναμωθεί η θέλησή μας να εγκαταλείψουμε τον σκοπό μας».
Λόγω της πίεσης στον Sarbast Saeed και του συνεχούς διωγμού του, προτίμησε να μετακομίσει σε μια νέα αρένα αγώνα μακριά από τη Συρία, συγκεκριμένα στην πόλη Amed στο Μπακουρ του Κουρδιστάν. Το απαίτησε αφού ο ίδιος και οι σύντροφοί του, που αριθμούσαν 73 άτομα, ολοκλήρωσαν ένα στρατιωτικό και πνευματικό πρόγραμμα εκπαίδευσης στην Ακαδημία Μάρτυρ Μασούμ Κορκμάζ, την οποία επόπτευε ο ηγέτης Αμπντουλάχ Οτσαλάν.
Ο Sarbst λέει για την ένταξή του: "Όταν συνάντησα τον αρχηγό μετά την εκπαίδευση, του υποσχέθηκα ότι θα πάω στο Amed και θα συνεχίσω τον αγώνα εκεί και θα ολοκληρώσω το μονοπάτι της αντίστασης. Εκείνη την περίοδο, εντυπωσιάστηκα πολύ με τη σκέψη και φιλοσοφία του αρχηγού, έτσι εκπλήρωσα την υπόσχεση με μια ομάδα μελών του κόμματος και μείναμε ενάμιση χρόνο».
Ο Sarbast συνελήφθη στην περιοχή Mosh του Bakur Kurdistan, στις 17 Μαΐου 1992 και αφέθηκε ελεύθερος τον περασμένο Μάιο.
Αυτός και οι συγκρατούμενοί του στα κέντρα κράτησης της τουρκικής κατοχής υπέστησαν τα πιο αυστηρά βασανιστήρια, από την έκθεσή τους γυμνoί στο παγωμένο κρύο και την ταφή τους στο χιόνι, τον ξυλοδαρμό με ξύλα, τον ηλεκτροπληξία και την απομόνωση τους σε μικρά μοναχικά κελιά που δεν μπορούν να φιλοξενήσουν ούτε ένα άτομο, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Sarbst.
Αναφέρει: "Η ατμόσφαιρα της περιοχής Μος στο Μπακκουρ Κουρδιστάν χαρακτηριζόταν από έντονο κρύο και έντονη χιονόπτωση. Ήμασταν χωρίς ρούχα στις αυλές των τουρκικών φυλακών. Μας χτυπούσαν με ξύλα, σπασμένα κόκαλα και μαστίγωμα σε αυτές τις κρύες συνθήκες. Επίσης, υποβληθήκαμε σε ηλεκτροπληξία. Και απομόνωση σε πολύ στενά μοναχικά κελιά".
Και πρόσθεσε, "Μας χτυπούσαν κάθε μέρα, με ξύλα και κοντάκια όπλων, για να πάρουν πληροφορίες. Μας έβαλαν - εμένα και 7 επαναστάτες φίλους μου - σε ένα μικρό κελί που φιλοξενεί μόνο ένα άτομο, για 59 ημέρες, κατά τις οποίες πήγαμε σε απεργία πείνας και κάναμε εμετό αίματος από τη σφοδρότητα των βασανιστηρίων».
Τόνισε ότι υπέστησαν ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια στα δικαστήρια και στερήθηκαν του δικαιώματός τους να υπερασπιστούν τον εαυτό τους στα δικαστήρια του τουρκικού κράτους κατοχής, εκτός από τα εγκλήματα στις φυλακές. «Μέσα στα δικαστήρια, τον πρώτο χρόνο της κράτησής μου, θέλαμε να υπερασπιστούμε τα πολιτικά μας δικαιώματα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα και χωρίς να μας επιτρέψουν να εκφράσουμε τη θέση μας.
Είπε, «Χωρίς να μας ακούσουν, καταδικάστηκα σε ισόβια κάθειρξη, αφού μας χτύπησαν άγρια και μας φίμωσαν όταν μας ζήτησαν να εκφράσουμε τη θέση μας και να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας».
Πώς τα άντεξε όλα αυτά... και τι τον ώθησε να αντισταθεί και να σταθεί σταθερός;
Ο Sarbast Saeed, ο πρώην κρατούμενος στις φυλακές του τουρκικού κράτους κατοχής, επανέφερε στους συντρόφους του στις φυλακές το πνεύμα της αντίστασης των συντρόφων του στις 14 Ιουλίου 1982 και την πίστη στις ιδέες και τη φιλοσοφία του ηγέτη Οτσαλάν, ειδικά μετά τη σύλληψη του ηγέτη, λέγοντας: «Οι φίλοι μου και εγώ αντισταθήκαμε με την ισχυρή μας θέληση βασισμένη στη σκέψη και τη φιλοσοφία του ηγέτη Οτσαλάν, παρά τους ξυλοδαρμούς και τις προσβολές, καθώς και την αντίσταση της φυλακής του Amed και της φυλακής Ιμραλί μετά τη σύλληψη του αρχηγού μας Άμπο.
Πρόσθεσε, «Μετά τη σύλληψη του ηγέτη Οτσαλάν, οι φυλακές και τα κέντρα κράτησης έγιναν μάρτυρες μεγάλης αντίστασης απέναντι στο τουρκικό κράτος κατοχής, καθώς και έξω από τις φυλακές. Μάθαμε ότι 73 άνθρωποι πυρπόλησαν τα σώματά τους μέσα και έξω από τις φυλακές, σε ένδειξη διαμαρτυρίας και καταδίκης για τη σύλληψη του αρχηγού».
Μετά από 30 χρόνια κράτησης στις φυλακές του τουρκικού κράτους κατοχής, ο επαναστάτης αγωνιστής Sarbast Mulla Rashid Saeed δεσμεύτηκε να συνεχίσει την πορεία του αγώνα και να εργαστεί σύμφωνα με τη σκέψη και τη φιλοσοφία του ηγέτη Οτσαλάν και την απελευθέρωσή του.