Το «χαρτί» που ονομάζεται «Abdul Hamid Khan» ετοιμάζεται να ρίξει στο τραπέζι των προκλήσεων και στο Ελληνοτουρκικό πεδίο αντιπαράθεσης ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν σε μια προσπάθεια να αναστρέψει το εις βάρος του κλίμα όπως διαμορφώνεται το τελευταίο διάστημα. Ενώ ταυτόχρονα ο «σουλτάνος» επανήλθε στο παράλογο αίτημα της ‘Αγκυρας περί δήθεν καταπάτησης της Συνθήκης της Λωζάνης για αποστρατικοποίηση των Ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Και όλα αυτά παρά τις συστάσεις του Αμερικανού υπουργού Άμυνας Λόιντ Όστιν στον ομόλογο του Χουλουσί Ακάρ για μείωση της έντασης και αποφυγή των προκλήσεων.
Το Αμερικανικό «μπλόκο» για την αγορά μαχητικών F-16 φαίνεται ότι έχει «βραχυκυκλώσει» τον Τούρκο πρόεδρο που αναζητεί διέξοδο. Όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι θα καταφύγει στη γνωστή τακτική του εκβιασμού «επί του πεδίου» με ενέργειες που δημιουργούν συνθήκες έντασης και στόχο να «κεφαλαιοποιήσει» οποιαδήποτε υποχώρηση έχοντας κερδίσει ανταλλάγματα. Με πρώτο τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία το «πράσινο φως» στην πώληση καινούργιων μαχητικών F-16 και στον εκσυγχρονισμό μεγάλου αριθμού από όσα διαθέτει στο οπλοστάσιο του.
Η έξοδος στην Ανατολική Μεσόγειο του τέταρτου Τουρκικού γεωτρύπανου έβδομης γενιάς με δυνατότητα γεωτρήσεων στα 12000 μέτρα «Abdul Hamid Khan» δείχνει πλέον να είναι δεδομένη και να αποτελεί την επόμενη κίνηση της Άγκυρας στη «σκακιέρα» των προκλήσεων. Κίνηση ελεγχόμενου ρίσκου με δυνατότητα κλιμάκωσης της έντασης χωρίς όμως άμεση εμπλοκή στρατιωτικών δυνάμεων. Τακτική γνωστή στο «ρεπερτόριο» της Άγκυρας η οποία της επιτρέπει να συγκεντρώσει πάνω της «όλα τα φώτα» αποφεύγοντας ταυτόχρονα να προχωρήσει σε μια πιο «hard» κίνηση υψηλής επικινδυνότητας η οποία μπορεί να καταλήξει σε μπούμερανγκ με απρόβλεπτες συνέπειες. Με τον τρόπο αυτό ο Ταγίπ Ερντογάν θεωρεί ότι μπορεί να «ζυγίσει» τόσο τις Ελληνικές αντιδράσεις όσο και αυτές του διεθνούς παράγοντα και κυρίως των ΗΠΑ οι οποίες δείχνουν να αλλάζουν την τακτική των «ίσων αποστάσεων» με θέσεις υπέρ της Ελλάδας.
Έξοδος του «Abdul Hamid Khan» στην Κυπριακή ΑΟΖ συνεπάγεται ξεκάθαρη υπαναχώρηση του Ταγίπ Ερντογάν από το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και επιστροφή στο παρελθόν. Στην «εύκολη λύση» αμφισβήτησης Κυριαρχικών Δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις αντιδράσεις των ισχυρών να είναι περιορισμένες σε επίπεδο κυρίως προειδοποιήσεων και διπλωματικών κινήσεων σχετικά «ανώδυνων» για τα Τουρκικά συμφέροντα.
Αύξηση της έντασης με ταυτόχρονη αντίδραση από την Αθήνα θα είναι το αποτέλεσμα μετακίνησης του πλωτού γεωτρύπανου σε Δυτική πορεία με στόχο θαλάσσιες περιοχές είτε κοντά στο Καστελόριζο το οποίο η Άγκυρα ποτέ δεν σταμάτησε να «στοχοποιεί» είτε ακόμη πιο Δυτικά ή και Νότια κοντά στη Ρόδο και στην Κάρπαθο. Σε αυτή την περίπτωση θεωρείται δεδομένη η κινητοποίηση του Ελληνικού Στόλου με αντίστοιχη παρουσία πολεμικών πλοίων της Τουρκίας τα οποία θα συνοδεύουν το «Abdul Hamid Khan». Στόχος θα είναι οι Μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού να περιμένουν το πλωτό γεωτρύπανο και να δημιουργήσουν μια κατάσταση «Noacces» σε θαλάσσιες περιοχές Ελληνικών Κυριαρχικών Δικαιωμάτων. Η Αθήνα πέρα από την στρατιωτική αντίδραση ήδη θα έχει προχωρήσει σε μια σειρά από διπλωματικές ενέργειες με πρόθεση να απομονώσει, να εκθέσει την Άγκυρα και να καταδείξει ότι αποτελεί κίνδυνο για την σταθερότητα στην περιοχή και τον «ταραξία» που «βάζει φωτιά» στην Ανατολική Μεσόγειο.
