Του Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Στα μάτια του Ουκρανού ηγέτη, τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό στον κόσμο από τη χώρα του, και όσοι διαφωνούν υποτίθεται πως κάνουν τη δουλειά της Ρωσίας. Κανείς δεν επιτρέπεται να ισχυριστεί ότι η χώρα του πρέπει να είναι πρώτη από τότε που ο Ζελένσκι είπε ότι η Ουκρανία παλεύει για όλους. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι πως πολλοί άνθρωποι δεν σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Ακόμη και μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν το Κίεβο, δικαίως ανησυχούν περισσότερο για πιο άμεσα ζητήματα όπως ο πληθωρισμός, ο COVID, οι οικογένειές τους και οτιδήποτε άλλο.
Αυτό είναι απαράδεκτο για τον Ζελένσκι, ωστόσο, δεδομένου ότι οι συνεχιζόμενες επιχειρήσεις πληροφόρησης των Δυτικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (MSM) υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, με στόχο να τον παρουσιάσουν ως «κοσμικό θεό» έχουν ξεκάθαρα μπει στο κεφάλι του. Είναι τόσο κωφός που δεν είχε καν συνειδητοποιήσει πόσο θύμωσε η φωτογράφισή του στη Vogue πολλούς Αμερικανούς, οι οποίοι αφελώς υπέθεσαν ότι υπέφερε μαζί με τους συμπατριώτες του και πως δε ζούσε μια ζωή πολυτέλειας που προφανώς μερικώς πληρώθηκε από ξένους φορολογούμενους.
Οι Δυτικοί βγάζουν λιγότερα από πριν ως αποτέλεσμα της τρέχουσας ύφεσης και αγωνίζονται να συμβαδίσουν με τον πληθωρισμό, ωστόσο ο Ζελένσκι θέλει να συνεχίσουν να θυσιάζονται για να βοηθήσουν τη χώρα του. Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνησή του είναι ενάντια στον σοβιετικό ιδρυτή Λένιν, ο οποίος κυριολεκτικά απέκλεισε την Ουκρανία από την ιστορική επικράτεια της Ρωσίας, ο ίδιος απαιτεί μια παρόμοια μορφή αναδιανομής του πλούτου όπως εκείνος ο διάσημος κομμουνιστής.
Ο Ζελένσκι θέλει οι Αμερικανοί να του δώσουν ακόμη περισσότερα από όσα έχουν ήδη. Δεν είναι ευχαριστημένος με όλα όσα έχει λάβει μέχρι τώρα και φαινομενικά πιστεύει πως είναι πολύ λίγα. Οι περισσότεροι Αμερικανοί φορολογούμενοι θα διαφωνούσαν, ωστόσο λίγοι είναι αρκετά γενναίοι για να τον καταδικάσουν δημοσίως, καθώς φοβούνται ότι θα τους κακολογήσουν ως τους λεγόμενους «Ρώσους προπαγανδιστές». Ακόμα κι έτσι, πολλοί έχουν ήδη αρχίσει να μιλούν ανοιχτά μετά την ξεδιάντροπη φωτογράφισή του στη Vogue, η οποία εκ των υστέρων προανήγγειλε ένα γεγονός ορόσημο στις αντιλήψεις του κοινού.
Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι θα βιώσει παρόμοια απώθηση σχετικά με τις τελευταίες απαιτήσεις του να θέσουν οι Αμερικανοί τα συμφέροντα της χώρας του πάνω από τα δικά τους. Ο κόσμος έχει βαρεθεί τις καθημερινές του ατάκες και αρχίζει να πιστεύει πως είναι απλώς ένας απατεώνας, αφού το μόνο που ζητά είναι περισσότερα χρήματα κάθε φορά που κάνει μια εμφάνιση. Άλλο είναι να ζητιανεύεις και άλλο να απαιτείς, το τελευταίο εκ των οποίων φαίνεται αλαζονικό και μη εκτιμητικό.
Ο Ζελένσκι είναι πεπεισμένος ότι όλοι οι Αμερικανοί τον λατρεύουν ουσιαστικά ως τον «κοσμικό θεό» τους, αλλά δε θα μπορούσε να κάνει περισσότερο λάθος, ειδικά μετά τη φωτογράφισή του στη Vogue. Έχει υπερεκτεθεί και ζήτησε πάρα πολλά. Το πρόσωπό του είναι παντού και κάθε μάνατζερ αντίληψης μιλάει για αυτόν καθημερινά στα ΜΜΕ. Ο κόσμος δε θέλει να ακούσει τι έχει να πει αφού λέει πάντα το ίδιο πράγμα. Ανησυχούν περισσότερο για την ικανοποίηση των άμεσων αναγκών τους παρά για να μαζέψουν περισσότερα χρήματα για να στείλουν στην Ουκρανία.
Το ειρωνικό με τα αιτήματά του είναι ότι θέλει όλοι να είναι Ουκρανοί εθνικιστές ενώ τους καταδικάζει για κάθε εθνικιστικό αίσθημα που πρεσβεύουν απέναντι στη χώρα τους σχετικά με τα συμφέροντά τους να επενδύσουν κεφάλαια φορολογουμένων στην κοινωνία τους αντί για εκείνη της καταρρέουσας πρώην Σοβιετικής Δημοκρατίας. Ο αμερικανικός εθνικισμός είναι κακός, σύμφωνα με τον ίδιο, εκτός και αν παραποιηθεί για να δικαιολογήσει την αναδιανομή του πλούτου των πολιτών του στους Ουκρανούς ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μόνο τότε είναι αποδεκτός.
Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι το εντελώς αντίθετο: το εθνικιστικό αίσθημα σαρώνει τον κόσμο και λίγοι άνθρωποι οπουδήποτε πιστεύουν ότι είναι σωστό να δίνονται απεριόριστα χρηματικά ποσά σε ξένες χώρες ανεξάρτητα από το ποια μπορεί να είναι η «αιτία». Ο αμερικανικός λαός δεν είχε λόγο στην απόφαση των αντιπροσώπων του να καταδικάσουν πάνω από δεκάδες δισεκατομμύρια από τους φόρους που κέρδισαν με κόπο στον Ζελένσκι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα μείνει για πάντα σιωπηλός γι' αυτό, πόσο μάλλον αφού απαίτησε ευθαρσώς ακόμη περισσότερα δισεκατομμύρια από αυτούς.
Είναι κατανοητό γιατί οι άνθρωποι προσβάλλονται από έναν ξένο ηγέτη που τους λέει να βάζουν τα συμφέροντα της χώρας του πάνω από τα δικά τους και να μην ενδιαφέρονται για τον πληθωρισμό. Είναι πέρα για πέρα ασέβεια αφού έχουν ήδη υποφέρει αρκετά για να τον βοηθήσουν. Ωστόσο, ο Ζελένσκι δεν είναι ποτέ ευτυχισμένος, εκτός κι αν ακούσει για αναδιανομή περισσότερων πλούτων από Αμερικανούς σε Ουκρανούς. Η οικονομική του όρεξή είναι ακόρεστη, αλλά οι άνθρωποι κουράζονται γρήγορα και δε θέλουν να συνεχίσουν να τον ταΐζουν πια.
