Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ δημοσίευσε ένα άρθρο την Παρασκευή ενόψει της επίσκεψής του στην Αίγυπτο, την Αιθιοπία, την Ουγκάντα και τη Δημοκρατία του Κονγκό, στο οποίο διατυπώνει την πολιτική της χώρας του απέναντι στην ήπειρο. Το πιο σημαντικό μέρος αφορά τη δέσμευσή του πως η Ρωσία θα βοηθήσει τους εταίρους της εκεί να ολοκληρώσουν επιτέλους τη διαδικασία της αποαποικιοποίησης. Το πρώτο βήμα, όπως το βλέπει, έχει ήδη επιτευχθεί με τη δημιουργία περιφερειακών οργανισμών ολοκλήρωσης όπως η Κοινότητα Ανατολικής Αφρικής (EAC) και η Διακυβερνητική Αρχή για την Ανάπτυξη (IGAD). Στη συνέχεια ήρθε η Αφρικανική Ηπειρωτική Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών (AfCTFA), την οποία ο Λαβρόφ θεωρεί «ένα σημαντικό βήμα προς την πραγματική οικονομική ανεξαρτησία της ηπείρου, την τελική απελευθέρωσή της από κάθε εκδήλωση διάκρισης και καταναγκασμού».
Του Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Υπάρχουν πολλά ακόμη να γίνουν, ωστόσο, γι' αυτό ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών είπε πως «στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τα αιτήματα των Αφρικανών να ολοκληρωθεί η διαδικασία αποαποικιοποίησης και υποστηρίζουμε σχετικές πρωτοβουλίες στην πλατφόρμα του ΟΗΕ». Πριν από αυτήν τη δήλωση, υπενθύμισε σε όλους τη συνολική υποστήριξη που παρείχε η χώρα του στους Αφρικανούς εταίρους της κατά τη διάρκεια των δεκαετιών στον οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτικό τομέα, υποδεικνύοντας ότι η Μόσχα σκοπεύει να αναβιώσει αυτή την παράδοση, έστω και με αμοιβαία επωφελείς συμφωνίες αντί για μονόπλευρες όπως κατά τη σοβιετική εποχή. Ο κορυφαίος διπλωμάτης της Ρωσίας άφησε να εννοηθεί ότι τα έργα υποδομής μεγάλης κλίμακας θα χρησιμεύσουν ως ναυαρχίδες από αυτή την άποψη, και διαβεβαίωσε τους εταίρους του πως οι επικείμενες συναλλαγές τους θα είναι στεγανές.
Το άρθρο του Λαβρόφ έρχεται μόλις δύο ημέρες αφότου ο Πρόεδρος Πούτιν μοιράστηκε το παγκόσμιο επαναστατικό του μανιφέστο όπου ουσιαστικά δεσμεύτηκε να απελευθερώσει ολόκληρο τον κόσμο από το ζυγό του Χρυσού Δισεκατομμυρίου [Golden Billion] ως το μόνο ρεαλιστικό μέσο για τη βιώσιμη διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων του πολιτισμού-κράτους του. Βλέποντας πόσα (αλλά σημαντικό όχι όλα) πράγματα συντονίζονται στον κόσμο της διπλωματίας υψηλού επιπέδου, δεν μπορεί να παραγνωριστεί πως ο Ρώσος ηγέτης σκόπευε το μανιφέστο του να προηγηθεί της πιο λεπτομερούς άρθρωσής του από τον Λαβρόφ στο αφρικανικό πλαίσιο πριν από την το ταξίδι του στην ήπειρο. Εξάλλου, όταν κάποιος σκέφτεται την απελευθέρωση, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό πολλών είναι η αιτία της αποαποικιοποίησης της Αφρικής, η οποία δυστυχώς δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί πλήρως.
Επομένως, φυσικά προκύπτει ότι εάν η Ρωσία θέλει να αποκτήσει αξιοπιστία για το παγκόσμιο επαναστατικό της μανιφέστο, τότε πρέπει να υποστηρίξει ενεργά την Αφρική για να ολοκληρώσει επιτέλους αυτή τη διαδικασία, άρα και την υπόσχεση του Λαβρόφ για αυτόν τον σκοπό. Αντικειμενικά μιλώντας, έχει ήδη σημειωθεί εντυπωσιακή πρόοδος μέχρι στιγμής από την αρχή του έτους σε σχέση με την άρνηση των αφρικανικών χωρών να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία παρά τη σημαντική δυτική πίεση, η οποία είπε ο κορυφαίος διπλωμάτης της «αξίζει βαθύ σεβασμό». Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως οι Αφρικανοί ηγέτες σνόμπαραν τον Ζελένσκι στα τέλη του περασμένου μήνα, καθώς δεν έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου από την τελευταία λατρεία της Δύσης. Αυτές οι εκφράσεις ουδετερότητας βάσει αρχών επιβεβαιώνουν την πρόσφατα ενισχυμένη κυριαρχία των αφρικανικών κρατών σε αυτή την τελευταία φάση της παγκόσμιας συστημικής μετάβασης στην πολυπολικότητα.
Ωστόσο, οι νεοαποικιακές αλυσίδες του Golden Billion εξακολουθούν να είναι τυλιγμένες γύρω από τις οικονομίες πολλών αφρικανικών χωρών, ειδικά εκείνων που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τα φράγκα της Κεντρικής και Δυτικής Αφρικής. Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να απελευθερωθούν συγκεκριμένα αυτά τα κράτη, ωστόσο το πρωτοποριακό παράδειγμα που έδειξε η χούντα του Μάλι εμπνέει ελπίδα πως παρόλα αυτά θα σημειωθεί πρόοδος, είτε αργά και σίγουρα είτε γρήγορα και επαναστατικά. Τούτου λεχθέντος, είναι ακριβώς λόγω αυτών των υποσχόμενων τάσεων που υπάρχει σοβαρή ανησυχία για το ότι η Δυτική Αφρική θα γίνει ένα σημαντικό θέατρο πολέμου με πληρεξούσιους στο προσεχές μέλλον, αν και χώρες όπως το Μάλι που γίνονται και πάλι θύματα της δυτικής αντισυμβατικής επιθετικότητας μπορούν σίγουρα να βασίζονται στη ρωσική υποστήριξη σε όρους εκπαίδευσης, επιμελητείας και νοημοσύνης.
Αυτό που προκαλεί ενδιαφέρον για το Νέο Ψυχρό Πόλεμο είναι πόσο πολύ μοιάζει με τον Παλαιό Ψυχρό Πόλεμο από πολλές απόψεις, όπως η εστίαση στα κινήματα απελευθέρωσης της Αφρικής, αν και σε ένα σύγχρονο πλαίσιο. Αντί η ΕΣΣΔ να εξοπλίζει μαχητές της ελευθερίας ενάντια στους Ευρωπαίους αποικιακούς άρχοντές τους, η Ρωσική Ομοσπονδία έχει δεσμευτεί να βοηθήσει την ήπειρο να επιτύχει πραγματική οικονομική ανεξαρτησία προκειμένου να σπάσει τα νεοαποικιακά δεσμά που συνεχίζουν να στερούν από ορισμένους από αυτή την πραγματική κυριαρχία. Επίσης, δεν υπάρχει πλέον ανταγωνισμός για τα ιδεολογικά μοντέλα, καθώς τα πάντα απλοποιούνται όσον αφορά το Golden Billion που κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να διατηρήσει τον έλεγχό του σε πολλές αφρικανικές χώρες μέσω πληρεξουσίου, ενώ η Ρωσία θέλει απλώς να παράσχει σε αυτές τις ίδιες χώρες την ευκαιρία να καθορίσουν το δικό τους μέλλον.
Εκτός από την ηθική πτυχή αυτής της πολιτικής, ο άλλος λόγος για τον οποίο η Ρωσία την εφαρμόζει είναι επειδή πιστεύει ότι οι πραγματικά ανεξάρτητες χώρες συμπεριφέρονται πιο προβλέψιμα, κάτι που με τη σειρά του σταθεροποιεί τις διεθνείς σχέσεις. Ακριβώς όπως η Αιθιοπία και η Ινδία το κάνουν ήδη, εκείνα τα άλλα κράτη του Παγκόσμιου Νότου – ειδικά στην Αφρική – που δίνουν προτεραιότητα στην επιδίωξη των εθνικών τους συμφερόντων (αν και κυρίως όχι σε βάρος οποιουδήποτε τρίτου μέρους) είναι πιο εύκολο να συνεργαστούν και είναι πιο ειρηνικά. Δε θα θυσίαζαν ποτέ την ενέργεια, την τροφή ή ακόμα και την στρατιωτική ασφάλεια του λαού τους απλά για να ευχαριστήσουν έναν νεοαποικιακό άρχοντα στα μισά του κόσμου. Διευκολύνοντας την τελική απελευθέρωση της Αφρικής από τον οικονομικό-οικονομικό ζυγό του Χρυσού Δισεκατομμυρίου, η Ρωσία διασφαλίζει έτσι ότι το μέλλον της ηπείρου θα ανταποκριθεί πλήρως στις δυνατότητές της με τον καιρό.
Του Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Υπάρχουν πολλά ακόμη να γίνουν, ωστόσο, γι' αυτό ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών είπε πως «στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τα αιτήματα των Αφρικανών να ολοκληρωθεί η διαδικασία αποαποικιοποίησης και υποστηρίζουμε σχετικές πρωτοβουλίες στην πλατφόρμα του ΟΗΕ». Πριν από αυτήν τη δήλωση, υπενθύμισε σε όλους τη συνολική υποστήριξη που παρείχε η χώρα του στους Αφρικανούς εταίρους της κατά τη διάρκεια των δεκαετιών στον οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτικό τομέα, υποδεικνύοντας ότι η Μόσχα σκοπεύει να αναβιώσει αυτή την παράδοση, έστω και με αμοιβαία επωφελείς συμφωνίες αντί για μονόπλευρες όπως κατά τη σοβιετική εποχή. Ο κορυφαίος διπλωμάτης της Ρωσίας άφησε να εννοηθεί ότι τα έργα υποδομής μεγάλης κλίμακας θα χρησιμεύσουν ως ναυαρχίδες από αυτή την άποψη, και διαβεβαίωσε τους εταίρους του πως οι επικείμενες συναλλαγές τους θα είναι στεγανές.
Το άρθρο του Λαβρόφ έρχεται μόλις δύο ημέρες αφότου ο Πρόεδρος Πούτιν μοιράστηκε το παγκόσμιο επαναστατικό του μανιφέστο όπου ουσιαστικά δεσμεύτηκε να απελευθερώσει ολόκληρο τον κόσμο από το ζυγό του Χρυσού Δισεκατομμυρίου [Golden Billion] ως το μόνο ρεαλιστικό μέσο για τη βιώσιμη διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων του πολιτισμού-κράτους του. Βλέποντας πόσα (αλλά σημαντικό όχι όλα) πράγματα συντονίζονται στον κόσμο της διπλωματίας υψηλού επιπέδου, δεν μπορεί να παραγνωριστεί πως ο Ρώσος ηγέτης σκόπευε το μανιφέστο του να προηγηθεί της πιο λεπτομερούς άρθρωσής του από τον Λαβρόφ στο αφρικανικό πλαίσιο πριν από την το ταξίδι του στην ήπειρο. Εξάλλου, όταν κάποιος σκέφτεται την απελευθέρωση, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό πολλών είναι η αιτία της αποαποικιοποίησης της Αφρικής, η οποία δυστυχώς δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί πλήρως.
Επομένως, φυσικά προκύπτει ότι εάν η Ρωσία θέλει να αποκτήσει αξιοπιστία για το παγκόσμιο επαναστατικό της μανιφέστο, τότε πρέπει να υποστηρίξει ενεργά την Αφρική για να ολοκληρώσει επιτέλους αυτή τη διαδικασία, άρα και την υπόσχεση του Λαβρόφ για αυτόν τον σκοπό. Αντικειμενικά μιλώντας, έχει ήδη σημειωθεί εντυπωσιακή πρόοδος μέχρι στιγμής από την αρχή του έτους σε σχέση με την άρνηση των αφρικανικών χωρών να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία παρά τη σημαντική δυτική πίεση, η οποία είπε ο κορυφαίος διπλωμάτης της «αξίζει βαθύ σεβασμό». Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως οι Αφρικανοί ηγέτες σνόμπαραν τον Ζελένσκι στα τέλη του περασμένου μήνα, καθώς δεν έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου από την τελευταία λατρεία της Δύσης. Αυτές οι εκφράσεις ουδετερότητας βάσει αρχών επιβεβαιώνουν την πρόσφατα ενισχυμένη κυριαρχία των αφρικανικών κρατών σε αυτή την τελευταία φάση της παγκόσμιας συστημικής μετάβασης στην πολυπολικότητα.Ωστόσο, οι νεοαποικιακές αλυσίδες του Golden Billion εξακολουθούν να είναι τυλιγμένες γύρω από τις οικονομίες πολλών αφρικανικών χωρών, ειδικά εκείνων που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τα φράγκα της Κεντρικής και Δυτικής Αφρικής. Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να απελευθερωθούν συγκεκριμένα αυτά τα κράτη, ωστόσο το πρωτοποριακό παράδειγμα που έδειξε η χούντα του Μάλι εμπνέει ελπίδα πως παρόλα αυτά θα σημειωθεί πρόοδος, είτε αργά και σίγουρα είτε γρήγορα και επαναστατικά. Τούτου λεχθέντος, είναι ακριβώς λόγω αυτών των υποσχόμενων τάσεων που υπάρχει σοβαρή ανησυχία για το ότι η Δυτική Αφρική θα γίνει ένα σημαντικό θέατρο πολέμου με πληρεξούσιους στο προσεχές μέλλον, αν και χώρες όπως το Μάλι που γίνονται και πάλι θύματα της δυτικής αντισυμβατικής επιθετικότητας μπορούν σίγουρα να βασίζονται στη ρωσική υποστήριξη σε όρους εκπαίδευσης, επιμελητείας και νοημοσύνης.
Αυτό που προκαλεί ενδιαφέρον για το Νέο Ψυχρό Πόλεμο είναι πόσο πολύ μοιάζει με τον Παλαιό Ψυχρό Πόλεμο από πολλές απόψεις, όπως η εστίαση στα κινήματα απελευθέρωσης της Αφρικής, αν και σε ένα σύγχρονο πλαίσιο. Αντί η ΕΣΣΔ να εξοπλίζει μαχητές της ελευθερίας ενάντια στους Ευρωπαίους αποικιακούς άρχοντές τους, η Ρωσική Ομοσπονδία έχει δεσμευτεί να βοηθήσει την ήπειρο να επιτύχει πραγματική οικονομική ανεξαρτησία προκειμένου να σπάσει τα νεοαποικιακά δεσμά που συνεχίζουν να στερούν από ορισμένους από αυτή την πραγματική κυριαρχία. Επίσης, δεν υπάρχει πλέον ανταγωνισμός για τα ιδεολογικά μοντέλα, καθώς τα πάντα απλοποιούνται όσον αφορά το Golden Billion που κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να διατηρήσει τον έλεγχό του σε πολλές αφρικανικές χώρες μέσω πληρεξουσίου, ενώ η Ρωσία θέλει απλώς να παράσχει σε αυτές τις ίδιες χώρες την ευκαιρία να καθορίσουν το δικό τους μέλλον.
Εκτός από την ηθική πτυχή αυτής της πολιτικής, ο άλλος λόγος για τον οποίο η Ρωσία την εφαρμόζει είναι επειδή πιστεύει ότι οι πραγματικά ανεξάρτητες χώρες συμπεριφέρονται πιο προβλέψιμα, κάτι που με τη σειρά του σταθεροποιεί τις διεθνείς σχέσεις. Ακριβώς όπως η Αιθιοπία και η Ινδία το κάνουν ήδη, εκείνα τα άλλα κράτη του Παγκόσμιου Νότου – ειδικά στην Αφρική – που δίνουν προτεραιότητα στην επιδίωξη των εθνικών τους συμφερόντων (αν και κυρίως όχι σε βάρος οποιουδήποτε τρίτου μέρους) είναι πιο εύκολο να συνεργαστούν και είναι πιο ειρηνικά. Δε θα θυσίαζαν ποτέ την ενέργεια, την τροφή ή ακόμα και την στρατιωτική ασφάλεια του λαού τους απλά για να ευχαριστήσουν έναν νεοαποικιακό άρχοντα στα μισά του κόσμου. Διευκολύνοντας την τελική απελευθέρωση της Αφρικής από τον οικονομικό-οικονομικό ζυγό του Χρυσού Δισεκατομμυρίου, η Ρωσία διασφαλίζει έτσι ότι το μέλλον της ηπείρου θα ανταποκριθεί πλήρως στις δυνατότητές της με τον καιρό.