 |
| REUΤΕRS/Αlexander Εrmοchenkο |
Declan Hayes - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Ευρώπη, μας πληροφορούν αυτοί οι ευρωκράτες, «πρέπει να μπορεί να προστατεύει τους πολίτες της και να συμβάλλει στη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια… μετά την αδικαιολόγητη και απρόκλητη ρωσική επίθεση κατά της Ουκρανίας, καθώς και από μεγάλες γεωπολιτικές αλλαγές», οι οποίες δεν αναφέρονται ρητά, αλλά τις οποίες ο Στρατός της ΕΕ θα αντιμετωπίσει μαζί με τους «εταίρους του για να προστατεύσει τις αξίες και τα συμφέροντά του».
Έτσι, εκτός από το να διδάξουν στη Ρωσία μερικά αιματηρά μαθήματα, η Ιρλανδία, η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο και η Μάλτα θα διδάξουν επίσης στον ευρύτερο κόσμο ένα ή δύο πράγματα για τις κοινές τους αξίες και συμφέροντα, όποια κι αν είναι αυτά.
Όλα αυτά είναι καλά καθώς μια πιο δυναμική Ιρλανδία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο και Μάλτα «θα συμβάλουν θετικά στην παγκόσμια και διατλαντική ασφάλεια και είναι συμπληρωματικά με το ΝΑΤΟ, το οποίο παραμένει το θεμέλιο της συλλογικής άμυνας για τα μέλη του. Θα εντείνει επίσης την υποστήριξη για την παγκόσμια τάξη που βασίζεται σε κανόνες, με τα Ηνωμένα Έθνη στον πυρήνα της».
Παρόλο που η Λιθουανία και το Λουξεμβούργο είναι...η δύναμη του ΝΑΤΟ, η Ιρλανδία και η Μάλτα δεν είναι μέρη αυτής της εγκληματικής συνωμοσίας και μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Επιπλέον, καθώς τα Ηνωμένα Έθνη είναι ένα όργανο με το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες έρχονται σε επαφή μόνο όταν συμφέρει τα δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα, η ΕΕ θα πρέπει είτε να βρει ένα καλύτερο φύλλο συκής για να καλύψει την υποκρισία της που εξυπηρετεί τον εαυτό της, είτε απλώς να πει πως θέλει να είναι ασυνείδητη υποτελής της Αμερικής.
Όχι ότι οι καλύτεροι της ΕΕ θα θεωρούσαν τους εαυτούς τους υποτελείς κανενός. Σκοπεύουν να ενισχύσουν τη συνεργασία με στρατηγικούς εταίρους όπως το ΝΑΤΟ, τα Ηνωμένα Έθνη και περιφερειακούς εταίρους, συμπεριλαμβανομένων του ΟΑΣΕ, της Αφρικανικής Ένωσης (ΑΕ) και της ASEAN, να αναπτύξουν πιο προσαρμοσμένες διμερείς συνεργασίες με ομοϊδεάτες χώρες και στρατηγικούς εταίρους, όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Νορβηγία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιαπωνία και άλλοι· την ανάπτυξη προσαρμοσμένων εταιρικών σχέσεων στα Δυτικά Βαλκάνια, την ανατολική και νότια γειτονιά της ΕΕ, την Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, μεταξύ άλλων μέσω της ενίσχυσης του διαλόγου και της συνεργασίας, της προώθησης της συμμετοχής σε αποστολές και επιχειρήσεις ΚΠΑΑ και της υποστήριξης της ανάπτυξης ικανοτήτων.
Για να δούμε τι κάνουν τα ακέφαλα κοτόπουλα της ΕΕ, ας δούμε αυτούς τους εταίρους με περισσότερες λεπτομέρειες. Καθώς η Αφρικανική Ένωση περιλαμβάνει όλες τις χώρες της Αφρικής, εκτός από το πρώην γαλλικό και ισπανικό προτεκτοράτο του Μαρόκου, πρέπει κανείς να αναρωτηθεί τι άλλο δαιμόνιο επιφυλάσσει η Γαλλία, ο αγαπημένος χωροφύλακας της Αφρικής, όχι μόνο για το Μαρόκο αλλά για όλη αυτή την εδώ και καιρό εκμεταλλευόμενη ήπειρο κι η ΕΕ συνεχίζει να ενθουσιάζεται με χαρά.
Πρέπει επίσης να αναρωτηθεί κανείς γιατί η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία δεν περιλαμβάνονται στη λίστα επιθυμιών της ΕΕ με τους στρατιωτικούς εταίρους και αν μια ειδική ομάδα της ΕΕ βρίσκεται ήδη καθ' οδόν για να απελευθερώσει τα καγκουρό και τις αρκούδες κοάλα της Αυστραλίας.
Όχι ότι οι αρκούδες κοάλα και τα καγκουρό είναι μόνοι τους νόμιμοι στόχοι. Εάν η ΕΕ συνάπτει συμμαχίες με τη Νορβηγία και την Ιαπωνία, τότε όχι μόνο ο Μόμπι Ντικ, αλλά και οι φάλαινες παντού βρίσκονται σε δύσκολη θέση.
Ωστόσο, αν πρόκειται να συναναστραφούμε τη Λατινική Αμερική (δεδομένου του δόγματος Munroe, με την άδεια του θείου Σαμ, φυσικά), αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερο επίπεδο χορού σάμπα και τάνγκο στην Ιρλανδία, τη Λιθουανία, το Λουξεμβούργο και τη Μάλτα, και εμού. Θα είμαι ο τελευταίος που θα αντιταχθεί σε αυτό (και μιλώ άπταιστα ισπανικά και πορτογαλικά).
Ωστόσο, εκτός των Ρωσόφωνων, αυτό μας αφήνει αναμφισβήτητα έλλειψη εχθρών. Το μικροσκοπικό Μαρόκο δε μετράει σχεδόν καθόλου και δε θέλουμε να πληγώσουμε κανένα καγκουρό ή αρκούδα κοάλα.
Αλλά ίσως οι αρκούδες panda είναι δίκαιο παιχνίδι, καθώς η Κίνα είναι εμφανής λόγω της απουσίας της σε αυτή τη λίστα, καθώς η ASEAN είναι αξιοσημείωτη επειδή περιλαμβάνεται στη λίστα. Η ομορφιά της ASEAN, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι αποτελείται από δέκα διαφορετικές χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας που προσπαθούν να σχεδιάσουν ένα κοινό μέλλον για τον εαυτό τους, απαλλαγμένο από την οικονομική, διπλωματική και στρατιωτική ανάμειξη που είναι συνώνυμη με τις χώρες που βρίσκονται στην καρδιά της ΕΕ. Και οι δέκα από αυτές τις χώρες της ASEAN ζουν στην σκιά της Κίνας και, παρόλο που το Βιετνάμ ιδιαίτερα είχε μια ελεγχόμενη ιστορία με την Κίνα, το μέλλον τους βρίσκεται δίπλα στην Κίνα, δε χρησιμοποιούνται ως μοχλός ΕΕ-ΝΑΤΟ για να ανατρέψουν την Κίνα και τον εαυτό τους.
Απογυμνωμένο από την ήρα του, αυτό είναι παλιό ευρωπαϊκό κρασί σε νέα μπουκάλια ΝΑΤΟ. Είναι να αναδημιουργηθεί η Βέρμαχτ με ένα σωρό μίνι Ναπολέοντες για να την οδηγήσουν και να επωφεληθούν από αυτήν, μαζί με ό,τι Ιρλανδοί, Λιθουανοί, Σκωτσέζοι και άλλοι δορυφόροι μαζορέτες του ΝΑΤΟ έχουν αναλάβει.
Κοιτάξτε το σπυράκι της Βαλτικής του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας, το οποίο δεν αρκείται στην καταπίεση της ρωσόφωνης μειονότητάς του, αλλά βρίσκεται σε εμπορικό πόλεμο με την Κίνα και θέλει να αντιμετωπίσει τη Ρωσία σε έναν καυτό πόλεμο, επειδή πιστεύει πως η ΕΕ, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο και η πανίσχυρη Μάλτα, την υποστηρίζουν.
Η Ιρλανδία δεν έχει την πλάτη κανενός, ούτε καν τη δική της. Παρόλο που ουρλιάζει στα αγγλοαμερικανικά αφεντικά της ότι τα ρωσικά πλοία πέρασαν σε απόσταση 500 χιλιομέτρων από την ακτή της, επιτρέπει σε βρετανικά πολεμικά πλοία να δένουν στο Κορκ, μια πόλη που οι Βρετανοί έκαψαν προηγουμένως ολοσχερώς και η Βασιλική Βρετανική Αεροπορία παραβιάζει τον εναέριο χώρο της σε καθημερινή βάση και μάλιστα φιλοξενεί αεροπορικές επιδείξεις πάνω από την πρωτεύουσά της.
Μολονότι οι ευρωπαϊκοί λαοί έχουν πράγματι κάποιες κοινές αξίες, είναι πιο καλοήθεις από αυτές που μοιράζεται η μισθοφόρος πολιτική τάξη τους σε πατρίδες όπως η Ιρλανδία και η Λιθουανία. Αυτοί οι σατράπες δίνουν το δάχτυλο στην Κίνα και τη Ρωσία γιατί αυτό απαιτούν από αυτούς οι αφέντες του ΝΑΤΟ. Αν αυτοί οι ηγέτες ήταν ενήλικες κι ανεξάρτητοι, θα προσπαθούσαν να ενεργήσουν ως μεσίτες της ειρήνης και να μην προσποιηθούν ότι οι μικροσκοπικές, κατεστραμμένες οικονομίες τους από χρέη έχουν κάτι περισσότερο από ένα φύλλο συκής να προσφέρουν στους άρχοντες του πολέμου του ΝΑΤΟ.
Αλλά αυτή δεν είναι η Ευρώπη που έχουμε. Επειδή η δική μας ήπειρος υπόκειται στο ΝΑΤΟ και τις πολιτικές μαριονέτες του, πρέπει όλοι να προετοιμαστούμε για τον κατακλυσμό που έρχεται, και όλα αυτά επειδή ο Λιθουανός σατράπης του ΝΑΤΟ πιστεύει πως είναι ένας Μωυσής, ο οποίος μπορεί να κρατήσει χωριστά δύο μέρη της κυρίαρχης Ρωσίας για να υποστηρίξει τον πλουσιότερο κλόουν του κόσμου που έχει τη συναυλία του ΝΑΤΟ στο Κίεβο.
Η Ευρώπη, με τα κροκοδείλια δάκρυά της για τα καγκουρό και τις αρκούδες κοάλα, πιστεύει ότι αυτοί που στοχεύει θα πρέπει να παρασύρονται για πάντα από αυτά, τα γαλλικά τους αρώματα και τις γερμανικές κολόνιες τους. Τίποτα δε μένει στάσιμο και η Κίνα και οι χώρες του ASEAN και της Αφρικανικής Ένωσης. Η Ευρώπη θα πρέπει είτε να κουβαλήσει τα όπλα της, είτε να καλύψει τα ξίφη της είτε να προετοιμαστεί να τα χρησιμοποιήσει και να χτυπήσει τις καταπακτές για τα συντριπτικά επερχόμενα πυρά που θα πάρει σε αντάλλαγμα η ίδια, τα γαλλικά αρώματά της και οι γερμανικές κολώνιες της.