Κωνσταντίνος Ζιαζιάς, επίτιμος αρχηγός ΓΕΣ
Γεγονος είναι ότι ο Ερντογάν δεν θα είχε απολύτως κανένα δισταγμό για να προβεί σε μία τέτοια ενέργεια καθόσον έχει αποδείξει ότι ούτε τη διεθνή νομιμότητα σέβεται, ούτε φοβάται τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητος και σχεδιάζει τις κινήσεις του χωρίς τέτοιες αναστολές , όμως η προσάρτηση της κατεχόμενης Κύπρου στην Τουρκία διαχρονικά δεν εξυπηρετούσε και δεν εξυπηρετεί και σήμερα τα στρατηγικά της συμφέροντα.
Η Στρατηγική της Τουρκίας, για το Κυπριακό, ανεξαρτήτως της διακυβέρνησης της από κεμαλιστές ή νέο-Οθωμανούς, χαρακτηρίζεται από συνέπεια και πάει 66 χρόνια πίσω στις προτάσεις του Τούρκου καθηγητή, συνταγματολόγου και συμβούλου του Πρωθυπουργού της Τουρκίας Αντάν Μεντερές και μετέπειτα για μικρό διάστημα Πρωθυπουργός Νιχάτ Ερίμ. Ο τούρκος καθηγητής το 1956 υπέβαλε δυο απόρρητες εκθέσεις για την τουρκική πολιτική στο Κυπριακό με προτάσεις «διαδοχικών στόχων» για το πως θα μπορούσε να κερδηθεί μακροπρόθεσμα όλη η Κύπρος, η οποία κάποτε «ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία».
Έτσι άρχισε η Τουρκία να εφαρμόζει βήμα-βήμα το μακροπρόθεσμο σχέδιο των «διαδοχικών στόχων» και μέχρι το 1960 είχε επιτύχει τον πρώτο της στόχο που αφορούσε στην παρεμπόδιση της ένωσης της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα αλλά και τον δεύτερο στόχο που αφορούσε την απόκτηση από την Τουρκία νομίμων δικαιωμάτων στην Κύπρο με την απόλυτη στήριξη των Βρετανών, ως εγγυήτρια δύναμη . Με την καλοσχεδιασμένη τουρκοκυπριακή ανταρσία του 1963 και όσα ακολούθησαν μέχρι το καλοκαίρι του 1964 άρχισε να υλοποιείται ο τρίτος στόχος που ήταν η συγκέντρωση των διασκορπισμένων σε όλη την Κύπρο Τουρκοκυπρίων σε θύλακες, ώστε να αποτελέσουν συμπαγείς, ομοιογενείς μάζες.
Ο πλήρης και οριστικός γεωγραφικός διαχωρισμός, διαμελισμός επιτεύχθηκε με την εισβολή, την κατοχή της Μεγαλονήσου και τον εξαναγκασμό εκ μέρους της Τουρκίας μετακίνησης όλων των Τ/Κ στις κατεχόμενες περιοχές και εκδιώξει των Ελλήνων της Κύπρου απο τις προγονικές εστίες τους και κάνοντας τους πρόσφυγες στην ίδια την πατρίδα τους.
Ο τέταρτος στόχος ήταν η εποίκηση της κατεχόμενης Κύπρου και αντιστάθμιση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ε/Κ , η αναλογία ήταν 82% Ελληνες της Κύπρου και 18% Τουρκοκύπριοι . Σήμερα από τους 300.000 περίπου κατοίκους των κατεχομένων από την Τουρκία εδαφών εκτιμάται ότι είναι πλέον μόνο 100.000 Τουρκοκύπριοι. Παράλληλα επιτεύχθηκε και ο πέμπτος στόχος που ήταν ο στρατιωτικός έλεγχος της περιοχής. Τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα στην Κύπρο αριθμούν 40.000 και διαθέτουν σύγχρονα μέσα και οπλισμό.
Τελικά έχει μένει ανεκπλήρωτος ο έκτος στόχος τους,που αφορά στον πλήρη πολιτικό έλεγχο όλης της της Κυπρου. Η απειλή περί προσάρτησης ή της ανεξαρτησίας και της λύσης των δύο κρατών χρησιμοποιείται από την Άγκυρα για να ενδώσει η ελληνική πλευρά (ε/κ και ελληνική) στη λύση της Συνομοσπονδίας. Με την Συνομοσποδια η Τουρκία επιτυγχάνει τον πλήρη έλεγχο στον βορρά, τη συνδιοίκηση - φινλανδοποίηση των ελεύθερων εδαφών και αρπάζει όλο τον υποθαλάσσιο πλούτο στα νότια του νησιού. Παράλληλα θα αποκτήσει πλέον τον στρατηγικό έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου κάτι που δεν μπορεί να επιτευχθεί απλά και μόνο με τη διχοτόμηση και τη μονομερή ανακήρυξη Τ/Κ κράτους ή ακόμα και την προσάρτηση, μία παράνομη πράξη ,που ουδέποτε θα αναγνωριστεί. Μέσα από μία συνομοσπονδιακή λύση το «τουρκοκυπριακό κράτος» μπορεί να αποκτήσει και αυτό την ιδιότητα μέλους της ΕΕ και να αποκτήσει πολιτική επιρροή στην ΕΕ από την … «πίσω πόρτα» με ότι αυτό σημαίνει κάτι που δεν μπορεί να επιτευχθεί με προσάρτηση ή με «δύο κράτη».
Η Τουρκία ποτέ δεν προχώρησε όλα αυτά τα χρόνια στην προσάρτηση ούτε επεδίωξε την δημιουργία δύο κρατών γιατί απλούστατα δεν τη συμφέρει. Επιδιώκει αναγνώριση του ψευδοκράτους μέσω εξαναγκασμού και πίεση για αυτοκατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας σε «λύση συνομοσπονδίας» και στην προσπάθεια της αυτή, η Άγκυρα έχει σύμμαχο κυρίως την Μεγάλη Βρετανία , διοτι με αυτόν τον τρόπο διαιωνίζεται το αποικιοκρατικό καθεστώς των «κυρίαρχων» Βρετανικών Βάσεων . Το δε επιχείρημα που ακούγεται από κάποιους κύκλους στην Ελλάδα και στην Κύπρο, δηλαδή ότι η προσάρτηση θα φέρει την Τουρκία στην Κύπρο είναι απόλυτα λανθασμένο διοτι η Τουρκία είναι ήδη στην Κύπρο με 200 χιλ έποικους και 40 χιλιάδες Στρατό.
Η Ελλάδα όμως ως Εγγυήτρια Δύναμη αλλά και λόγω στρατηγικών και κοινων εθνικών συμφερόντων με τον Ελληνισμό της Κύπρου , θα πρέπει να παίξει καθοριστικό. , ηγετικό ρόλο, ρόλο που επιβάλλει η Ιστορία, οι Διεθνείς Συμβάσεις, το Διεθνές Δίκαιο και η υφιστάμενη γεωπολιτική κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή και να παραμείνει ενεργή και δίπλα στην Κύπρο. Αν και το Κυπριακό είναι ένα διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής, κυβέρνηση, πολιτικός κόσμος και λαός θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη ότι μία δυσμενής για τα ελληνικά συμφέροντα λύση στην Κύπρο, είτε το θέλουμε, είτε όχι, επηρεάζει δυσμενώς όλο το φάσμα των λεγομένων ελληνοτουρκικών προβλημάτων που δημιουργούνται από την αναθεωρητική πολιτική της Άγκυρας.
Για αυτό, αυτές τις δύσκολες ώρες για την πατρίδα, απαιτείται, εθνική ομοψυχία, εθνική συνεννόηση και υψηλό εθνικό φρόνημα.