Eric Zuesse - southfront.org/ / Παρουσίαση Freepen.gr
(Η Ρωσία είναι 1,74 φορές μεγαλύτερη από τον Καναδά, τη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο, και είναι 1,78 φορές μεγαλύτερη από την Κίνα, η οποία είναι η τέταρτη μεγαλύτερη στον κόσμο. Είναι 2,01 φορές μεγαλύτερη από την 5η μεγαλύτερη, τη Βραζιλία, και είναι 2,20 φορές μεγαλύτερη από την 6η μεγαλύτερη, την Αυστραλία. Είναι 5,20 φορές μεγαλύτερη από την 7η μεγαλύτερη, την Ινδία. Έτσι, υπάρχουν μόνο 6 γιγάντιες χώρες: Ρωσία, Καναδάς, Αμερική, Κίνα, Βραζιλία και Αυστραλία). Ο όρος που πολλές μελετητές χρησιμοποιούν για να αναφέρουν αυτή την πεποίθηση - αυτός ο στόχος, ότι η κυριαρχία της Αμερικής σε ολόκληρο τον κόσμο θα ήταν καλή αντί για κακή - είναι η «ηγεμονία» . Εδώ, αυτή η πεποίθηση θα εξηγηθεί.
Ιστορικά, το κατεστημένο οποιουδήποτε έθνους (η αριστοκρατία του και οι υπάλληλοί του και άλλοι παράγοντες) επιδιώκει να ελέγξει όσο το δυνατόν περισσότερους φυσικούς πόρους του κόσμου και αυτή η λαχτάρα τους είναι η κύρια αιτία πολέμων. Η Ρωσία, ως η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο, είναι επίσης η πλουσιότερη στον κόσμο σε φυσικούς πόρους. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι χιλιάδες άνθρωποι που ελέγχουν την Αμερική (οι οποίοι είναι κυρίως οι δισεκατομμυριούχοι της Αμερικής, τα πλουσιότερα και τα καλύτερα συνδεδεμένα άτομα της Αμερικής) θέλουν, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, να ελέγξουν τη Ρωσία, την οποία δεν ελέγχουν ΑΚΟΜΑ. Η βασική κοινή πεποίθησή τους είναι ότι, όπως και να γίνει αυτό, η Αμερική πρέπει να επιτύχει τον έλεγχο της Ρωσίας — πως είναι ένας καλός, αντί για κακός, στόχος που πρέπει να επιδιώξει. Εάν οποιοδήποτε μέλος του κατεστημένου της Αμερικής ΔΕΝ έχει αυτόν τον στόχο, τότε αυτό το άτομο θα αποφευχθεί από όλους τους συναδέλφους του και, κατά συνέπεια, θα γινόταν στόχος όλων αυτών για ήττα ή κατάκτηση, καταστρέφοντας τη φήμη και/ή τις επιχειρήσεις αυτού του ατόμου. Συνεπώς, κανένας δεν έρχεται δημοσίως σε αντίθεση με αυτόν τον στόχο, ο οποίος ονομάζεται «ηγεμονία των ΗΠΑ» όταν δεν χαρακτηρίζεται με καλοήθεις ιδεολογικούς όρους ή φράσεις όπως «δημοκρατία», «ελευθερία», «αμερικανικός τρόπος», «η φιλελεύθερη διεθνής τάξη» ή «η διεθνής τάξη που βασίζεται σε κανόνες, βοηθήστε, αντί να εμποδίσετε, τέτοιες υποτιθέμενες «αξίες» — οι οποίες είναι πραγματικά παγκόσμια κατάκτηση, ωστόσο αυτό πρέπει να επιτευχθεί.
Έτσι, το κοινό συμμετέχει: αυτοί (ως εργάτες ή άλλοι πράκτορες αυτών των εξαιρετικά πλούσιων ατόμων), παρομοίως ευνοούν τη συνεχιζόμενη και αύξηση της παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ, την ηγεμονία. Αυτός ο στόχος γίνεται αποδεκτός από το κοινό της Αμερικής, σαν να ήταν η ίδια η έννοια του να είσαι Αμερικανός «πατριώτης», και το να εναντιωθείς είναι επομένως «αντιπατριωτικό». Αυτή η πεποίθηση, στην ενάρετη επέκταση της αμερικανικής αυτοκρατορίας, είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο ο πιο σεβαστός από όλους τους θεσμούς στην Αμερική είναι «ο στρατός».
Πριν από το 1898, η Αμερική ήταν μόνο μια μπερδεμένη αλλά σε μεγάλο βαθμό δημοκρατική χώρα, και όχι ακόμη μια ιμπεριαλιστική καπιταλιστική, ή «φασιστική», χώρα, όπως ήταν από τότε, εκτός από την Προεδρία του Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ (1933-1945), όταν η Αμερική ήταν - για τόσο σύντομο χρονικό διάστημα - η πιο πλήρως δημοκρατική χώρα που υπήρξε ποτέ. Σχεδόν αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αμερική έγινε, ακόμη περισσότερο από ποτέ, μια ιμπεριαλιστική καπιταλιστική χώρα, ουσιαστικά ελεγχόμενη από το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα της, που ποτέ πριν καν δεν είχε υπάρξει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Σ. Τρούμαν ( εμπνευσμένος από τη συμβουλή που είχε λάβει από τον ήρωά του, Ντουάιτ Ντέιβιντ Αϊζενχάουερ — «Άικ» — ο πιο προικισμένος ψεύτης από οποιονδήποτε έγινε Πρόεδρος της Αμερικής, εκτός από τον Μπαράκ Ομπάμα) δημιούργησε, το 1947, τόσο το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ (ο πρώτος μόνιμος στρατός της Αμερικής — που είχε καταδικαστεί από τους Ιδρυτές της Αμερικής, αλλά ο Τρούμαν και το Κογκρέσο των ΗΠΑ απέρριψαν αυτήν την ανησυχία) όσο και τη CIA (για την παραγωγή πραξικοπημάτων, τα οποία άρχισε να κάνει η Αμερική το 1948, στην Ταϊλάνδη).
Από τις 25 Ιουλίου 1945 (μόνο μήνες μετά τον θάνατο του FDR στις 12 Απριλίου 1945), η Αμερική ήταν μια φασιστική-ιμπεριαλιστική χώρα, με το ιδεολογικό πρόσχημα του «αντικομμουνισμού» μέχρι το 1991, όταν ο κομμουνισμός τελείωσε στη Ρωσία και ο Πρόεδρος GHW Bush δέσμευσε τις ΗΠΑ και τους σύμμαχοί τους κρυφά στις 24 Φεβρουαρίου 1990 πως θα παραμείνουν απέναντι στη Ρωσία, ακόμη και χωρίς καμία συνεχή ιδεολογική δικαιολογία. Αυτή η νέα Αμερική είναι η σημερινή εκδοχή της ναζιστικής Γερμανίας, υπερ-μιλιταριστικής, ενός έθνους με παγκόσμιες φιλοδοξίες κατάκτησης: που φιλοδοξεί να ελέγξει όλες τις χώρες.
Εδώ είναι μια καλή λίστα με αυτές τις νέες, φασιστικές-ιμπεριαλιστικές, εισβολές της Αμερικής, από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου — από τότε, στην πραγματικότητα, στις 25 Ιουλίου 1945 (όταν πάρθηκε για πρώτη φορά η απόφαση για την κυβέρνηση των ΗΠΑ να καταλάβει ολόκληρο τον πλανήτη). Λίγες, αν υπάρχουν, από αυτές τις 161 ξένες αναπτύξεις αμερικανικών στρατευμάτων εξυπηρετούσαν την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ (όπως το καθεστώς των ΗΠΑ υποστήριξε), αλλά όλες υπηρέτησαν δισεκατομμυριούχους των ΗΠΑ και προπαγανδίστηκαν από τα «ειδησεογραφικά» μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ και των συμμάχων τους εκείνη την εποχή, έτσι ώστε να ξεγελάσουν το κοινό να πιστέψει ότι αυτό γινόταν για την «εθνική άμυνα», τη «δημοκρατία», τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και την «ελευθερία», όταν στην πραγματικότητα γινόνταν για τον ιμπεριαλισμό προς όφελος των δισεκατομμυριούχων της Αμερικής - για να αυξηθεί η πρόσβασή τους στους λιγότερο ακριβούς φυσικούς πόρους. Όπως φαίνεται από αυτόν τον κατάλογο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ελέγχεται, τώρα, και εδώ και πολύ καιρό (από τις 25 Ιουλίου 1945) από το Στρατιωτικό-Βιομηχανικό Συγκρότημά της ή, πιο συγκεκριμένα, από τους εκατοντάδες δισεκατομμυριούχους της Αμερικής που κατέχουν τον έλεγχο των κορυφαίων 100 αμερικανικών εταιρειών «άμυνας» (επιθετικότητας). Αυτά είναι οι μόνοι άνθρωποι που κερδίζουν από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ. Όλοι οι άλλοι χάνουν από αυτό, και πολλά εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους εξαιτίας του - εξαιτίας αυτών των δισεκατομμυριούχων, που κρύβουν την ταυτότητά τους πίσω από μέτωπα όπως η "BlackRock" και η "Vanguard" και η "State Street" , έτσι ώστε να εξαφανιστεί η ενοχή τους" να γίνουν γνωστοί, για το τι κάνουν και πώς το κάνουν.
Εκτός από τις κατακτήσεις μέσω εισβολών, ο ηγεμονικός Πρόεδρος Τρούμαν ξεκίνησε επίσης τη μακρά και συνεχή σειρά πραξικοπημάτων των ΗΠΑ από τη CIA, την οποία δημιούργησε το 1947 ως συμπλήρωμα στο Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, προκειμένου να κάνει βρώμικη δουλειά για τόσο εκείνο το υπουργείο όσο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Η επεξεργασμένη και γραπτή Wikipedia από τη CIA ( η οποία θέτει μαύρες λίστες — αποκλείει τη σύνδεση με — ιστότοπους που δεν είναι εγκεκριμένοι από τη CIA) έχει μια (πιθανώς σκόπιμα) ελλιπή λίστα με «πραξικοπήματα των ΗΠΑ» που εξαιρεί τόσο το παλαιότερο, που ανέτρεψε και αντικατέστησε την κυβέρνηση της Ταϊλάνδης το 1948, όσο και το τελευταίο που ανέτρεψε και αντικατέστησε την κυβέρνηση της Ουκρανίας το 2014, και το άρθρο της Wikipedia είναι (παρομοίως, πιθανώς εσκεμμένα) με λανθασμένο τίτλο «Η εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών στην αλλαγή καθεστώτων» (ένας τίτλος που λίγοι άνθρωποι θα αναζητήσουν στο Διαδίκτυο), αντί για «πραξικοπήματα των ΗΠΑ» (ένας τίτλος που πολλοί άνθρωποι αναζητούν στο Διαδίκτυο). Προφανώς, η CIA δε θέλει οι άνθρωποι να μπορούν εύκολα να βρουν τη λίστα των αμερικανικών πραξικοπημάτων που έχει διαπράξει. Ωστόσο, αυτή η λίστα με τα 45 πραξικοπήματα των ΗΠΑ (τα οποία όλα συνέβησαν, φυσικά, μετά το 1947) είναι η πιο σχεδόν πλήρης που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον Ιστό και μπορείτε να δείτε αυτήν τη λίστα εδώ. Όλες οι περιπτώσεις «εμπλοκής των Ηνωμένων Πολιτειών στην αλλαγή καθεστώτων» που χρονολογούνται πριν από τη δημιουργία της CIA το 1947 ήταν θεμελιωδώς διαφορετικού τύπου, όχι αμερικανικά πραξικοπήματα, επειδή δεν υπήρχε καν, πριν από τη CIA, μια αμερικανική υπηρεσία για να σχεδιάζει και πραγματοποιεί πραξικοπήματα. Έτσι, υπήρξαν τουλάχιστον 47 αμερικανικά πραξικοπήματα από το 1947 (αυτά τα 45, συν το 1948 στην Ταϊλάνδη και το 2014 στην Ουκρανία).
Έτσι: μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το καθεστώς των ΗΠΑ διέπραξε τουλάχιστον 130+ εισβολές των ΗΠΑ (από τις 161 ξένες στρατιωτικές αναπτύξεις αμερικανικών στρατευμάτων κατά την περίοδο 1945-2021, χωρίς καν τη χρήση δυνάμεων πληρεξουσίου από την κυβέρνηση των ΗΠΑ αντί αμερικανικών στρατευμάτων, όπως τώρα που είναι ο τυπικός τρόπος εισβολής του καθεστώτος των ΗΠΑ, γιατί είναι πολύ φθηνότερος).
Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το καθεστώς των ΗΠΑ έσφαξε ή βοήθησε στη σφαγή, μεταξύ 1945 και 2007 (και χωρίς να υπολογίζουμε ακόμη πιο πρόσφατα, όπως στη Συρία και την Υεμένη), «μεταξύ 20 και 30 εκατομμυρίων ανθρώπων σε πολέμους και συγκρούσεις διασκορπισμένες σε όλο τον κόσμο».
Υπάρχουν όλες οι ενδείξεις ότι το καθεστώς των ΗΠΑ σχεδιάζει ακόμη και να «κερδίσει» έναν πυρηνικό πόλεμο κατά της Ρωσίας, εάν η προετοιμασία της Αμερικής για μια επιχείρηση του ΝΑΤΟ Barbarossa II (διάδοχος του σχεδίου του Χίτλερ) κατά της Ρωσίας δεν υλοποιηθεί όπως ελπίζουν.
Ως συνέπεια της πραγματικότητας της φασιστικής-ιμπεριαλιστικής Αμερικής μετά το 1944 (και του συνακόλουθου ρεκόρ της να κάνει πολύ περισσότερες εισβολές, πραξικοπήματα και κυρώσεις από οποιαδήποτε άλλη χώρα), συντριπτικά το υψηλότερο ποσοστό των ανθρώπων που ρωτήθηκαν σε όλο τον κόσμο για ερωτήσεις από το ποια χώρα αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την ειρήνη στον κόσμο, ας πούμε ότι αυτή η χώρα είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Καμία άλλη χώρα δεν πλησιάζει καν. Λίγο μετά τη διακοπή του Χίτλερ, η Τρουμανική Αμερική συνέχισε, και πολύ πιο επιτυχημένα, αλλά για τους δισεκατομμυριούχους της Αμερικής, αντί για τους Γερμανούς.