Από: sportime.gr / Ελευθέριος Ανδρώνης
Καστελόριζο: Παρακολουθώντας τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά, ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να διαφωνήσει σήμερα στο ότι υπάρχει άμεση ανάγκη για μια πολυεπίπεδη στήριξη των ακριτικών μας περιοχών; Κι όμως, σε μια εποχή που η περιφέρεια του ελληνισμού πρέπει να ενισχυθεί αμεσότερα από ποτέ, το υδροκέφαλο ελληνικό κράτος συνεχίζει να ζει στη νιρβάνα της εθνοκτόνας αδιαφορίας του. Ακόμα και τώρα που η χώρα μας ζει υπό τη σκιά μιας μόνιμης απειλής πολέμου, η πολιτική ελίτ επαναπαύεται στην αθηνοκεντρισμό της, αφήνοντας τη διαχείριση της κάθε εσχατιάς της ελληνικής επικράτειας, στον αυτόματο πιλότο.
Αυτό αποδείχθηκε για άλλη μια φορά, με το περιστατικό ντροπής, όπου το Καστελόριζο βρέθηκε να είναι αεροπορικώς αποκλεισμένο, αφού ο δημοτικός αερολιμένας διέκοψε την λειτουργία του, λόγω ασθένειας του ενός και μοναδικού υπαλλήλου του πύργου ελέγχου.
Ενώ οι Τούρκοι δεν χάνουν ευκαιρία να αμφισβητούν την κυριαρχία των Ελληνικών νησιών, θα περίμενε κανείς πως μια κυβέρνηση που έχει εκλεχθεί για να προασπίζεται τα ελληνικά συμφέροντα, θα φυλούσε το Καστελόριζο ως κόρη οφθαλμού.
Κι όμως, δεν υπήρχε η μέριμνα ούτε καν να έχει οριστεί ένας αντικαταστάτης για τον υπάλληλο που εργαζόταν στο αεροδρόμιο. Με μια απλή αρρώστια ενός και μόνο εργαζόμενου, δημιουργήθηκε κυκλοφοριακό «έμφραγμα» που παρέλυσε το νησί για τις μεταφορές από αέρος. Οι ταξιδιώτες, οι ασθενείς και γενικότερα οι κάτοικοι του Καστελόριζου ένιωσαν για μια ακόμη φορά στο πετσί τους, τις τριτοκοσμικές συνθήκες που είναι καταδικασμένοι να ζουν.
ADVERTISING
Και να ήταν μόνο το Καστελόριζο που αφέθηκε στην τύχη του; Τα έντεκα από τα δεκαπέντε παραμεθόρια αεροδρόμια διαθέτουν μόνο έναν εργαζόμενο! Τη στιγμή που τα «golden boys» πέφτουν σαν τις ακρίδες στο δημόσιο, καταλαμβάνοντας διευθυντικές θέσεις σε υπηρεσίες και απομυζώντας το κρατικό χρήμα, δεν υπάρχει η πρόθεση να προσληφθεί ούτε ένας παραπάνω υπάλληλος στις ακριτικές περιοχές μας!
Ούτε ίχνος εθνικής τσίπας, ούτε αίσθηση ευγνωμοσύνης και ανταπόδοσης προς τους ακρίτες που αγνοούν τις τουρκικές προκλήσεις και δίνουν ζωή και ελληνική υπόσταση στο Καστελόριζο. Στο να αδειάζουν τα ελληνικά νησιά από εξοπλισμό είμαστε… καλοί και ταχύτατοι. Άλλα στο να γεμίζουν με έμψυχο υλικό, εργαζόμενους, οικογένειες, κίνητρα εγκατάστασης και διαβίωσης, έχουμε μαύρα μεσάνυχτα!
Πως είναι δυνατόν να μην έχει προβλεφθεί ένα πλαίσιο ομαλής λειτουργίας του αερολιμένα, ώστε να λειτουργεί κάτω από οποιαδήποτε συνθήκη; Για ποιο λόγο συνεχίζει να υποβαθμίζεται η ΥΠΑ και να μην στελεχώνονται έστω τα νησιά που βρίσκονται σε ευαίσθητες περιοχές; Μήπως για να περάσουν σταδιακά όλα τα ακριτικά αεροδρόμια σε χέρια ιδιωτών;
Η εγκατάλειψη χειρότερη και από την αποστρατικοποίηση
Εννιά μήνες έφτιαχνε μια… βιβλιοθήκη στις Σέρρες ο υπουργός Μεταφορών Κώστας Καραμανλής και τελικά την εγκαινίασε χωρίς βιβλία. Πάνε δύο χρόνια από τότε που γεωμετρικά άρχισε να αυξάνεται η τουρκική προκλητικότητα, και δεν φιλοτιμήθηκε να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργικότητα του Καστελόριζου στις αερομεταφορές.
Και να έλεγε κανείς πως είναι κάτι το σύνθετο και δύσκολο; Κάτι που απαιτεί μεγάλα κονδύλια; Τίποτε από αυτά. Απλώς, δεν υπάρχει βούληση για στρατηγικές παρεμβάσεις που θα εξασφαλίζουν την ομαλή ανάπτυξη και ευημερία των ακριτικών περιοχών.
Τελικά μας… μάρανε η αποστρατικοποίηση που ζητούν οι Τούρκοι, εφόσον οι κυβερνώντες με τη στάση τους, ευνοούν την ερημοποίηση των ακριτικών μας νησιών; Ας αναλογιστούμε πως το πρώτο φαρμακείο στο Καστελόριζο άνοιξε μόλις το 2021 μετά από δωρεά της ιδιωτικής ΒΙΑΝΕΞ. Ή ότι το Δημοτικό του Καστελόριζου των μόλις 20 μαθητών, έως πρόσφατα δεν είχε δάσκαλο και λειτουργούσε με εκπαιδευτικό που ήταν αποσπασμένος προσωρινά από τη Χάλκη. Οι νέοι στο Καστελόριζο αναζητούν κίνητρα να παραμείνουν στο νησί και το χειμώνα, αλλά έρχονται αντιμέτωποι με την ανεργία και με βασικές ελλείψεις στην Υγεία και την Παιδεία.
Το κράτος επί δεκαετίες αδιαφορούσε και για την κάλυψη της ιατρικής περίθαλψης των κατοίκων. Μόλις το 2021 εγκαινιάστηκε ένα σημαντικό περιφερειακό ιατρείο που και αυτό πραγματοποιήθηκε μέσω δωρεάς. Όταν πρόκειται όμως για προβλήματα υγείας που δεν καλύπτονται από το υπάρχον ιατρείο, τα πράγματα δυσκολεύουν κατά πολύ. Τα δρομολόγια στην Ρόδο είναι οικονομικά δυσβάσταχτα. Αν και δεν προτιμάται αυτή η λύση, κάποιοι αναγκάζονται να καταφύγουν στην τουρκική κωμόπολη στο Κας για την εξυπηρέτηση των αναγκών τους. Σημειωτέον δε, πως η νοσηλεία στο νοσοκομείο του Κας είναι δωρεάν για τους Έλληνες κατοίκους της Μεγίστης με εντολή του τούρκικου Δήμου, και ο καθένας μπορεί να καταλάβει γιατί.
Έτσι έχουν τα πράγματα. Αν δεν ενδιαφερθείς εσύ ως Ελληνικό κράτος, αργά η γρήγορα θα έρθει ο Τούρκος να καλύψει το κενό που αφήνεις. Πρώτα με τις υπηρεσίες του (που δεν παρέχεις εσύ), ύστερα με την επιρροή του και τέλος με την κυριαρχία του.
Κάτι πηγαίνει πολύ στραβά, από τη στιγμή που οι κάτοικοι ακριτικών περιοχών αντιμετωπίζονται ως πολίτες «β’ κατηγορίας». Τίποτε το ορθό και εθνικά ωφέλιμο δεν φαίνεται να στεριώνει σε αυτούς τους κρίσιμους καιρούς. Ακόμα και το πιο «αυτονόητο», έχει καταντήσει σπάνιο και δυσεύρετο. Κάποιοι φαίνεται πως βολεύονται ακόμα από την εξαθλίωση της περιφέρειας, ώστε να δρέπουν μικροκομματικούς «καρπούς». Οι πολίτες να παραμένουν όμηροι σε υποσχέσεις και προεκλογικά ρουσφέτια. Και δεν υπολογίζουν ούτε καν τις περιοχές που είναι κρίσιμες για την εθνική μας κυριαρχία.
Οι κάτοικοι του Καστελόριζου έχουν επανειλημμένα δηλώσει πως δεν φοβούνται τις απειλές της Τουρκίας όσο και αν αυτές πυκνώνουν. Αυτό που φοβούνται – και δικαίως το φοβούνται – είναι η αδιαφορία και η εγκατάλειψη της πολιτείας. Αυτή η μεταχείριση είναι ένας «εχθρός» που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί…
Καστελόριζο: Παρακολουθώντας τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά, ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να διαφωνήσει σήμερα στο ότι υπάρχει άμεση ανάγκη για μια πολυεπίπεδη στήριξη των ακριτικών μας περιοχών; Κι όμως, σε μια εποχή που η περιφέρεια του ελληνισμού πρέπει να ενισχυθεί αμεσότερα από ποτέ, το υδροκέφαλο ελληνικό κράτος συνεχίζει να ζει στη νιρβάνα της εθνοκτόνας αδιαφορίας του. Ακόμα και τώρα που η χώρα μας ζει υπό τη σκιά μιας μόνιμης απειλής πολέμου, η πολιτική ελίτ επαναπαύεται στην αθηνοκεντρισμό της, αφήνοντας τη διαχείριση της κάθε εσχατιάς της ελληνικής επικράτειας, στον αυτόματο πιλότο.
Αυτό αποδείχθηκε για άλλη μια φορά, με το περιστατικό ντροπής, όπου το Καστελόριζο βρέθηκε να είναι αεροπορικώς αποκλεισμένο, αφού ο δημοτικός αερολιμένας διέκοψε την λειτουργία του, λόγω ασθένειας του ενός και μοναδικού υπαλλήλου του πύργου ελέγχου.
Ενώ οι Τούρκοι δεν χάνουν ευκαιρία να αμφισβητούν την κυριαρχία των Ελληνικών νησιών, θα περίμενε κανείς πως μια κυβέρνηση που έχει εκλεχθεί για να προασπίζεται τα ελληνικά συμφέροντα, θα φυλούσε το Καστελόριζο ως κόρη οφθαλμού.
Κι όμως, δεν υπήρχε η μέριμνα ούτε καν να έχει οριστεί ένας αντικαταστάτης για τον υπάλληλο που εργαζόταν στο αεροδρόμιο. Με μια απλή αρρώστια ενός και μόνο εργαζόμενου, δημιουργήθηκε κυκλοφοριακό «έμφραγμα» που παρέλυσε το νησί για τις μεταφορές από αέρος. Οι ταξιδιώτες, οι ασθενείς και γενικότερα οι κάτοικοι του Καστελόριζου ένιωσαν για μια ακόμη φορά στο πετσί τους, τις τριτοκοσμικές συνθήκες που είναι καταδικασμένοι να ζουν.
ADVERTISING
Και να ήταν μόνο το Καστελόριζο που αφέθηκε στην τύχη του; Τα έντεκα από τα δεκαπέντε παραμεθόρια αεροδρόμια διαθέτουν μόνο έναν εργαζόμενο! Τη στιγμή που τα «golden boys» πέφτουν σαν τις ακρίδες στο δημόσιο, καταλαμβάνοντας διευθυντικές θέσεις σε υπηρεσίες και απομυζώντας το κρατικό χρήμα, δεν υπάρχει η πρόθεση να προσληφθεί ούτε ένας παραπάνω υπάλληλος στις ακριτικές περιοχές μας!
Ούτε ίχνος εθνικής τσίπας, ούτε αίσθηση ευγνωμοσύνης και ανταπόδοσης προς τους ακρίτες που αγνοούν τις τουρκικές προκλήσεις και δίνουν ζωή και ελληνική υπόσταση στο Καστελόριζο. Στο να αδειάζουν τα ελληνικά νησιά από εξοπλισμό είμαστε… καλοί και ταχύτατοι. Άλλα στο να γεμίζουν με έμψυχο υλικό, εργαζόμενους, οικογένειες, κίνητρα εγκατάστασης και διαβίωσης, έχουμε μαύρα μεσάνυχτα!
Πως είναι δυνατόν να μην έχει προβλεφθεί ένα πλαίσιο ομαλής λειτουργίας του αερολιμένα, ώστε να λειτουργεί κάτω από οποιαδήποτε συνθήκη; Για ποιο λόγο συνεχίζει να υποβαθμίζεται η ΥΠΑ και να μην στελεχώνονται έστω τα νησιά που βρίσκονται σε ευαίσθητες περιοχές; Μήπως για να περάσουν σταδιακά όλα τα ακριτικά αεροδρόμια σε χέρια ιδιωτών;
Η εγκατάλειψη χειρότερη και από την αποστρατικοποίηση
Εννιά μήνες έφτιαχνε μια… βιβλιοθήκη στις Σέρρες ο υπουργός Μεταφορών Κώστας Καραμανλής και τελικά την εγκαινίασε χωρίς βιβλία. Πάνε δύο χρόνια από τότε που γεωμετρικά άρχισε να αυξάνεται η τουρκική προκλητικότητα, και δεν φιλοτιμήθηκε να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργικότητα του Καστελόριζου στις αερομεταφορές.
Και να έλεγε κανείς πως είναι κάτι το σύνθετο και δύσκολο; Κάτι που απαιτεί μεγάλα κονδύλια; Τίποτε από αυτά. Απλώς, δεν υπάρχει βούληση για στρατηγικές παρεμβάσεις που θα εξασφαλίζουν την ομαλή ανάπτυξη και ευημερία των ακριτικών περιοχών.
Τελικά μας… μάρανε η αποστρατικοποίηση που ζητούν οι Τούρκοι, εφόσον οι κυβερνώντες με τη στάση τους, ευνοούν την ερημοποίηση των ακριτικών μας νησιών; Ας αναλογιστούμε πως το πρώτο φαρμακείο στο Καστελόριζο άνοιξε μόλις το 2021 μετά από δωρεά της ιδιωτικής ΒΙΑΝΕΞ. Ή ότι το Δημοτικό του Καστελόριζου των μόλις 20 μαθητών, έως πρόσφατα δεν είχε δάσκαλο και λειτουργούσε με εκπαιδευτικό που ήταν αποσπασμένος προσωρινά από τη Χάλκη. Οι νέοι στο Καστελόριζο αναζητούν κίνητρα να παραμείνουν στο νησί και το χειμώνα, αλλά έρχονται αντιμέτωποι με την ανεργία και με βασικές ελλείψεις στην Υγεία και την Παιδεία.
Το κράτος επί δεκαετίες αδιαφορούσε και για την κάλυψη της ιατρικής περίθαλψης των κατοίκων. Μόλις το 2021 εγκαινιάστηκε ένα σημαντικό περιφερειακό ιατρείο που και αυτό πραγματοποιήθηκε μέσω δωρεάς. Όταν πρόκειται όμως για προβλήματα υγείας που δεν καλύπτονται από το υπάρχον ιατρείο, τα πράγματα δυσκολεύουν κατά πολύ. Τα δρομολόγια στην Ρόδο είναι οικονομικά δυσβάσταχτα. Αν και δεν προτιμάται αυτή η λύση, κάποιοι αναγκάζονται να καταφύγουν στην τουρκική κωμόπολη στο Κας για την εξυπηρέτηση των αναγκών τους. Σημειωτέον δε, πως η νοσηλεία στο νοσοκομείο του Κας είναι δωρεάν για τους Έλληνες κατοίκους της Μεγίστης με εντολή του τούρκικου Δήμου, και ο καθένας μπορεί να καταλάβει γιατί.
Έτσι έχουν τα πράγματα. Αν δεν ενδιαφερθείς εσύ ως Ελληνικό κράτος, αργά η γρήγορα θα έρθει ο Τούρκος να καλύψει το κενό που αφήνεις. Πρώτα με τις υπηρεσίες του (που δεν παρέχεις εσύ), ύστερα με την επιρροή του και τέλος με την κυριαρχία του.
Κάτι πηγαίνει πολύ στραβά, από τη στιγμή που οι κάτοικοι ακριτικών περιοχών αντιμετωπίζονται ως πολίτες «β’ κατηγορίας». Τίποτε το ορθό και εθνικά ωφέλιμο δεν φαίνεται να στεριώνει σε αυτούς τους κρίσιμους καιρούς. Ακόμα και το πιο «αυτονόητο», έχει καταντήσει σπάνιο και δυσεύρετο. Κάποιοι φαίνεται πως βολεύονται ακόμα από την εξαθλίωση της περιφέρειας, ώστε να δρέπουν μικροκομματικούς «καρπούς». Οι πολίτες να παραμένουν όμηροι σε υποσχέσεις και προεκλογικά ρουσφέτια. Και δεν υπολογίζουν ούτε καν τις περιοχές που είναι κρίσιμες για την εθνική μας κυριαρχία.
Οι κάτοικοι του Καστελόριζου έχουν επανειλημμένα δηλώσει πως δεν φοβούνται τις απειλές της Τουρκίας όσο και αν αυτές πυκνώνουν. Αυτό που φοβούνται – και δικαίως το φοβούνται – είναι η αδιαφορία και η εγκατάλειψη της πολιτείας. Αυτή η μεταχείριση είναι ένας «εχθρός» που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί…