Ahmed Adel, ερευνητής γεωπολιτικής και πολιτικής οικονομίας με έδρα το Κάιρο - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Ένας τίτλος των New York Times λέει: «Ο Πούτιν βρίσκει ένα νέο σύμμαχο στο Ιράν, ένα συνάδελφο απόκληρο», ενώ ένα άλλο άρθρο από το ίδιο έντυπο περιέγραψε πως η συνάντηση είναι δυνητικά μια «νέα αντιαμερικανική συμμαχία».
Αυτό όμως οδηγεί σε δύο ερωτήματα: είναι η Ρωσία ένας διεθνής παρίας και η τριμερής σχέση είναι μια αντιαμερικανική συμμαχία;
Το Ιράν, το οποίο έχει υποφέρει από τις κυρώσεις της Δύσης, αντιλαμβάνεται τους λόγους της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία και είναι έτοιμο να ενισχύσει κάθε είδους συνεργασία με την ευρασιατική χώρα σε πολιτικό, ενεργειακό και στρατιωτικό επίπεδο. Το Ιράν είναι έτοιμο να συνεργαστεί με τη Ρωσία σε όλους τους τομείς, συνεχίζει την κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου μέσω της επικράτειάς του και, μαζί με τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία, καλύπτει τις ενεργειακές ανάγκες της Ινδίας.
Η προσπάθεια απομόνωσης της Ρωσίας, της μεγαλύτερης χώρας στον κόσμο και ενός σημαντικού προμηθευτή ενέργειας, είναι μια μάταιη προσπάθεια. Αντίθετα, οι προσπάθειες της Δύσης να απομονώσει τη Ρωσία από τον κόσμο είχαν μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα καθώς συνεχίζει να βελτιώνει τις σχέσεις της με την Κίνα, την Ινδία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική, μεταξύ άλλων.
Η συνάντηση στην Τεχεράνη θα έχει αντίκτυπο όσον αφορά τη στενότερη ολοκλήρωση μεταξύ αυτών των χωρών.
Όσον αφορά τα σχέδια της Τουρκίας, η οποία είχε σημαντικό ρόλο στη συνάντηση της Τεχεράνης, αναγνωρίστηκαν και συζητήθηκαν οι δικές της περιφερειακές φιλοδοξίες, ιδιαίτερα τα σχέδιά της για στρατιωτική επιχείρηση στη βόρεια Συρία κατά των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG), της Συρίας, παράρτημα του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), μιας μαχητικής ομάδας που αναγνωρίζεται ως τρομοκρατική οργάνωση από την Τουρκία.
Η κοινή δήλωση Ρωσίας, Τουρκίας και Ιράν για τη Συρία υπογραμμίζει ουσιαστικά την εγκατάλειψη των φιλοδοξιών της Τουρκίας, ακόμη και όταν πρόκειται για επαναπροσδιορισμό των συνόρων προς τη Συρία και έκφραση φιλοδοξιών προς την περιοχή που κατοικείται από Κούρδους.
Ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν Αλί Χαμενεΐ προειδοποίησε τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να μην πραγματοποιήσει επιχείρηση στη Συρία και σε ξεχωριστή συνάντηση του είπε ότι οποιαδήποτε στρατιωτική επίθεση θα ήταν επιζήμια για την Τουρκία, τη Συρία και ολόκληρη την περιοχή.
«Η τρομοκρατία πρέπει οπωσδήποτε να αντιμετωπιστεί, αλλά μια στρατιωτική επίθεση στη Συρία θα ωφελήσει μόνο τους τρομοκράτες», ανέφερε ένα μήνυμα που δημοσιεύτηκε στον λογαριασμό του Χαμενεΐ στο Twitter μαζί με μια φωτογραφία του να συναντά τον Ερντογάν. Δημόσια, κυρίως για το εσωτερικό ακροατήριο της Τουρκίας, ο Ερντογάν είπε: «Ο αγώνας μας ενάντια στις τρομοκρατικές οργανώσεις θα συνεχιστεί παντού. Αναμένουμε από τη Ρωσία και το Ιράν να στηρίξουν την Τουρκία σε αυτόν τον αγώνα».
Ωστόσο, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έθεσε τις βάσεις και είπε πως οι τρεις χώρες συμφώνησαν σε μια κοινή δήλωση να εργαστούν από κοινού για μια «ομαλοποίηση της κατάστασης» στη Συρία, καθιστώντας σαφές ότι δε θα υπάρξει δυτική ανάμειξη στη χώρα. Η «καταστροφική πολιτική των δυτικών χωρών υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών», ισχυρίζεται ο Πούτιν, στοχεύει στο «διαμελισμό του συριακού κράτους».
Οι συμφωνημένες θέσεις των τριών ηγετών - Ρωσίας, Τουρκίας και Ιράν - θα συμβάλουν στην σταθεροποίηση της κατάστασης στη Συρία και στην εξάλειψη των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή, η οποία περιλαμβάνει την παράνομη εξόρυξη συριακού πετρελαίου.
Το πιο σημαντικό, η συνάντηση στην Τεχεράνη θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο καμπής για την ανασύνταξη των παγκόσμιων δυνάμεων. Η Λατινική Αμερική και η Αφρική εκφράζουν ήδη αλληλεγγύη στη Ρωσία στον αγώνα της ενάντια στη δυτική κυριαρχία. Για τους μη Δυτικούς, είναι σαφές ότι ο πόλεμος της Ουκρανίας είναι στην πραγματικότητα ένας πόλεμος μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ για ηγεμονία.
Η πλειοψηφία του κόσμου, πάνω από το 80 τοις εκατό της ανθρωπότητας, υποστηρίζει την ιδέα μιας νέας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης. Εάν η Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία καταφέρουν να φέρουν τον πόλεμο στη Συρία σε ειρηνική κατάληξη, η οποία εξαρτάται κυρίως από την εγκατάλειψη της νεο-οθωμανικής πολιτικής της Άγκυρας έναντι της Συρίας, θα είναι σημαντικό πλήγμα στις προσπάθειες των ΗΠΑ να παραμείνουν επίκαιρες στη Μέση Ανατολή. Αυτό το πλήγμα θα αποδεικνυόταν ακόμη μεγαλύτερο από το καταστροφικό πρόσφατο ταξίδι του Τζο Μπάιντεν στη Σαουδική Αραβία.