 |
| DeΙiΙ SΟULΕΙΜΑΝ / ΑFΡ |
Τουρκμέν Τερζί - turkishminute.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Τουρκία έχασε τη χερσαία της σύνδεση με τους Ιρακινούς Άραβες όταν οι Κούρδοι καθιέρωσαν την αυτονομία τους σε ένα τμήμα του βόρειου Ιράκ που συνορεύει με την Τουρκία. Οι Κούρδοι της Συρίας σχημάτισαν επίσης την Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας, γνωστή και ως «Rojava», κατά μήκος των τουρκικών συνόρων. Έτσι τα σύνορα μήκους 1.300 χιλιομέτρων της Τουρκίας με τα αραβικά κράτη του Ιράκ και της Συρίας ελέγχονται επί του παρόντος από κουρδικές ένοπλες ομάδες. Η Τουρκία έχτισε σχετικά ισχυρούς δεσμούς με την Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (KRG), η οποία κυβερνά την αυτόνομη περιοχή του Κουρδιστάν στο βόρειο Ιράκ.
Ωστόσο, τα συριακά σύνορα της Τουρκίας ελέγχονται από τις Μονάδες Άμυνας του Λαού (YPG) και τον πολιτικό του βραχίονα, το Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD), το οποίο είναι το συριακό παράρτημα του παράνομου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), της κουρδικής ομάδας που βρίσκεται σε ένοπλο αγώνα κατά της Τουρκίας από το 1984.
Μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία διήρκεσε πάνω από 600 χρόνια και έλεγχε τη γη σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική, η Τουρκία εμφανίστηκε ως τουρκικό έθνος-κράτος στην Ανατολία και μια μικρή περιοχή στην Ευρώπη. Αν και η Τουρκία έχει στρατηγική θέση και εξακολουθεί να είναι μια μεγάλη χώρα με πληθυσμό άνω των 80 εκατομμυρίων και σχεδόν 800.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα επιφάνειας, έχει χάσει τη σύνδεσή της με τα έθνη που κάποτε ήταν Οθωμανικά στις τρεις ηπείρους για πολλούς αιώνες. Οι γείτονες της Τουρκίας στην Ευρώπη, η Βουλγαρία και η Ελλάδα, έχουν αποτρέψει τις σχέσεις μεταξύ της Άγκυρας και των μουσουλμάνων των Βαλκανίων. Η νέα Δημοκρατία της Τουρκίας έχασε επίσης τους δεσμούς της με τα μουσουλμανικά-τουρκικά έθνη της Κεντρικής Ασίας μετά την ίδρυση της Σοβιετικής Ένωσης πριν από έναν αιώνα.
Η Τουρκία έχασε τις σχέσεις της με τους Ιρακινούς Άραβες και τώρα τα κουρδικά καντόνια στη Συρία κατά μήκος των τουρκικών συνόρων έχουν σε μεγάλο βαθμό αποτρέψει τη σύνδεση της Τουρκίας με τους Σύριους Σουνίτες Άραβες. Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία και οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης που υποστηρίζονται από την Τουρκία κατάφεραν να ελέγξουν τις συριακές πόλεις Afrin, al-Bab, Azaz, Jarabulus, Tal Abyad και Ras al-Ayn, ενώ η Άγκυρα απέτρεψε επιτυχώς την ενότητα των κουρδικών καντονιών στο Συρία. Ενώ η Τουρκία δεν ελέγχει άμεσα την επαρχία Ιντλίμπ, η οποία φιλοξενεί περισσότερους από 3 εκατομμύρια ανθρώπους, προστατεύει τους αντάρτες που ελέγχουν την πόλη από τις επιθέσεις της Ρωσίας και του Άσαντ. Η απότομη κίνηση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ τον Οκτώβριο του 2019 να απομακρύνει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη βόρεια Συρία ενθάρρυνε την επίθεση του Ερντογάν στους Κούρδους στη Συρία.
Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς καθώς και μερικές άλλες ευρωπαϊκές χώρες επέβαλαν κυρώσεις ή ανέστειλαν τις πωλήσεις όπλων στην Τουρκία, ενώ σχεδόν όλες οι αραβικές χώρες καταδίκασαν την στρατιωτική επίθεση της Τουρκίας στις κουρδικές πόλεις στη Συρία. Η Ρωσία και το Ιράν αντιτίθενται επίσης στην στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας για τη δημιουργία μιας ασφαλούς ζώνης 30 χιλιομέτρων (20 μίλια) κατά μήκος των συνόρων με τη Συρία, επιτρέποντας στους Σύριους πρόσφυγες στην Τουρκία να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Η αμερικανική κυβέρνηση υποστηρίζει το YPG, το οποίο εξελίχθηκε στις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), το οποίο περιλαμβάνει άλλους γηγενείς εθνοτικούς λαούς στην περιοχή, όπως Άραβες, Ασσύριους, Αρμένιους, Γιαζίντι, Κιρκάσιους και Τουρκμένους που έχουν πολεμήσει ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία τα τελευταία χρόνια.
Η Τουρκία φιλοξενεί επί του παρόντος περίπου 3,5 εκατομμύρια Σύριους πρόσφυγες και η κυβέρνηση Ερντογάν σχεδιάζει να στείλει περίπου 1 εκατομμύριο από αυτούς, ειδικά εκείνους σε πολυπληθείς πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη, η Άγκυρα και η Γκαζιαντέπ, σε πόλεις στη βορειοδυτική και βορειοανατολική Συρία όπου η Τουρκία και η υποστηριζόμενη από την Τουρκία αντιπολίτευση έχουν εξουσία. Η κυβέρνηση Ερντογάν σχεδιάζει να δημιουργήσει εμπορικές και βιομηχανικές ζώνες και να κατασκευάσει κτίρια προκειμένου να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση των προσφύγων σε αυτές τις περιοχές. Ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού δήλωσε στις 5 Μαΐου πως η Τουρκία σκοπεύει να κατασκευάσει 250.000 κατοικίες από 40 έως 80 τετραγωνικά μέτρα και ότι περίπου 100.000 από τις κατοικίες πρόκειται να παραδοθούν στους αποδέκτες τους μέχρι το τέλος του έτους. Η αμφιλεγόμενη ΜΚΟ της Τουρκίας, το Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας (IHH), έχει επίσης κατασκευάσει περισσότερες από 25.000 κατοικίες στην επαρχία Ιντλίμπ και στην περιοχή όπου διεξήχθη μια τουρκική στρατιωτική επιχείρηση με την ονομασία Ασπίδα του Ευφράτη μεταξύ Αυγούστου 2016 και Μαρτίου 2017 καθώς και στην ύπαιθρο του βόρειου Χαλεπίου, ανέφερε το Syria Direct.
Η Γενική Διεύθυνση Ταχυδρομείων και Τηλεπικοινωνιών (PTT) παρέχει υπηρεσίες στις ελεγχόμενες από την Τουρκία συριακές πόλεις Azaz, Marea, al-Bab, Jarabulus, Afrin και Ra'i για Τούρκους υπαλλήλους και Σύριους πολίτες. Η τουρκική κυβέρνηση άνοιξε νοσοκομεία σε Jarabulus, Azaz, al-Bab, Marea και Ra'i και έχτισε πύργους κινητής τηλεφωνίας που ανήκουν στην TürkTelekom στο Χαλέπι και την ύπαιθρο Idlib. Ο τουρκικός γίγαντας ηλεκτρικής ενέργειας Akenerji έχτισε ένα εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας στο Azaz και δημιούργησε ένα άλλο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας στο Jarabulus και στο al-Bab. Η Τουρκική Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων (Diyanet) ανακαίνισε εκατοντάδες τζαμιά στην περιοχή και περισσότερα από 200 τουρκικά θρησκευτικά σχολεία λειτουργούν πλέον στις περιοχές που ελέγχονται από την Τουρκία. Το Πανεπιστήμιο Gaziantep της Τουρκίας άνοιξε σχολές εκπαίδευσης στο Αφρίν, τη σχολή οικονομικών και διοικητικών επιστημών στο al-Bab και τη σχολή επιστημών της σαρία στο Azaz, ενώ το Πανεπιστήμιο Harran, με έδρα τη Şanlıurfa, άνοιξε ένα παράρτημα στο al-Bab τον Ιούνιο του 2018 για να παρέχει εκπαίδευση σε έξι τμήματα με βάση ένα τουρκικό πρόγραμμα σπουδών, σύμφωνα με το Φόρουμ Μέσης Ανατολής, το οποίο περιγράφει λεπτομερώς την τουρκική κυριαρχία στην περιοχή.
Τα Βαλκάνια ήταν το σπίτι των Οθωμανών Μουσουλμάνων Τούρκων για πέντε αιώνες. Ωστόσο, μετά την ίδρυση των πρώτων δύο βαλκανικών εθνών-κρατών, της Ελλάδας και της Σερβίας, τη δεκαετία του 1830 και λόγω του ελληνοτουρκικού πολέμου στις αρχές του 20ου αιώνα και αργότερα της σοβιετικής κυριαρχίας στη Γιουγκοσλαβία και της σύγκρουσης με τους Σέρβους, εκατομμύρια Βαλκάνιοι Μουσουλμάνοι μετανάστευσαν στη σημερινή Τουρκία. Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των συγκρούσεων, η ισλαμική ιστορία των Οθωμανών έχει σε μεγάλο βαθμό διαγραφεί από τα Βαλκάνια. Το Ισλαμικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) δε θέλει να χάσει τη σύνδεσή του με τους Σύριους Άραβες όπως η Τουρκία έχασε τις σχέσεις με τους Βαλκάνιους μουσουλμάνους για πολλές δεκαετίες. Αντίθετα, ελπίζει να είναι ο φύλακας των σουνιτών Αράβων της Συρίας. Οι Οθωμανοί κυβέρνησαν το Ιράκ για σχεδόν 300 χρόνια και τη Συρία για 400 χρόνια. Οι συντηρητικοί και εθνικιστές Τούρκοι ηγέτες εξακολουθούν να διεκδικούν την κυριαρχία ορισμένων ιρακινών πόλεων, όπως η Μοσούλη και το Κιρκούκ, καθώς ισχυρίζονται ότι οι Βρετανοί κατέλαβαν παράνομα αυτές τις πόλεις από τη νέα δημοκρατία του Ατατούρκ, ενώ η σουνιτική Τουρκία δεν τα πάει καλά με το αλαουιτικό καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία. Φαίνεται πως το καθεστώς Ερντογάν θα συνεχίσει να αγωνίζεται για να διατηρήσει την επιρροή του στη Συρία.