Από: echedoros-a.gr
Μία από αυτές τις χώρες είναι η Τουρκία, η οποία, αν και είναι μέλος του ΝΑΤΟ, είναι απομακρυσμένη από τη Δύση, όχι μόνο επειδή αρνήθηκε να επιβάλει κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Η άρνηση της Άγκυρας για κυρώσεις είναι λογική, αφού οι Τούρκοι θέλουν να πλουτίσουν και να αναπτύξουν οικονομική συνεργασία με τη Ρωσία, ενώ οι Ευρωπαίοι θα χάσουν τη ρωσική αγορά λόγω της πολιτικής κυρώσεων και θα υποστούν απώλειες.
Η επιτυχία της Άγκυρας
Αλλά το τελευταίο γεγονός μπορεί να ονομαστεί ως ακόμη μία μεγάλη επιτυχία για την Άγκυρα.
Στις 20 Ιουλίου, ο Ρώσος πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισούστιν υπέγραψε εντολή για επέκταση του καταλόγου των μη φιλικών προς τη Ρωσία χωρών. Ανάμεσα σε αυτές τις χώρες ήταν και η Ελλάδα, η οποία τα τελευταία χρόνια ασκούσε ανοιχτά εχθρική πολιτική απέναντι στη Ρωσία.
Αυτό το γεγονός είναι ένα ανησυχητικό μήνυμα για την Αθήνα στο πλαίσιο της επιδείνωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων (βλ. Η Τουρκία ετοιμάζεται να πάρει εδάφη από την Ελλάδα ). Η Ελλάδα θα πρέπει να το σκεφτεί αυτό σε σχέση με την επόμενη επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Στην Τουρκία, το γεγονός αυτό αναφέρεται ως ειρηνευτική επιχείρηση στην Κύπρο. Σε σχέση με την 48η επέτειο της εισβολής, στο κοινωνικό δίκτυο «Twitter», ο ίδιος ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έκανε έκκληση, ενώ στη Λευκωσία πραγματοποιήθηκαν επίσημες εκδηλώσεις, οι οποίες περιελάμβαναν ομιλίες πολιτικού χαρακτήρα.
Έτσι, ο Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ), Ερσίν Τατάρ , δήλωσε:
«Θα ήθελα να τονίσω ότι θα συνεχίσουμε αποφασιστικά τον αγώνα μας μέχρι να φέρουμε τον αγώνα μας για δικαιοσύνη και ελευθερία στη νίκη στη διεθνή σκηνή. Δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ το κράτος, την ανεξαρτησία και την κυριαρχία μας».
Ο Τούρκος αντιπρόεδρος Φουάτ Οκτάι έκανε επίσης ορισμένες δηλώσεις:
«Η Τουρκία, ως εγγυήτρια χώρα, θα συνεχίσει να προστατεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα, τις ελευθερίες και την ευημερία των Τούρκων στην Κύπρο, καθώς και να εκπληρώνει τις ιστορικές και συμβατικές της υποχρεώσεις… Η χώρα μας υπερασπίζεται τα νόμιμα δικαιώματα των Τούρκων κοινότητα της Κύπρου, θεωρώντας σημαντική τη μακροπρόθεσμη ειρήνη και την εγκατάσταση στο νησί… Αν θέλετε μια διευθέτηση του Κυπριακού, πρέπει πρώτα από όλα να αναγνωρίσετε το δικαίωμα της κυριαρχικής ισότητας για τους Τούρκους. Και οι δύο κοινότητες πρέπει να έχουν ισότιμο διεθνές καθεστώς. Το μέλλον του νησιού θα πρέπει να καθοριστεί εξίσου και από τις δύο κοινότητες. Αυτή είναι η μόνη λύση».
Γιατί είναι αυτό αξιοσημείωτο; Η Τουρκία δεν είχε καμία πρόθεση να αποσύρει στρατεύματα από την Κύπρο, άλλωστε στο παρελθόν και το 2020 έκανε τα πάντα για να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές στην ΤΔΒΚ του Ερσίν Τατάρ, ο οποίος υποστηρίζει τη λύση της κυπριακής σύγκρουσης σύμφωνα με τη σχέση «δύο κράτη για δύο λαούς» ( ενώ ο προηγούμενος πρόεδρος της ΤΔΒΚ, Μουσταφά Ακιντζί, υποστήριξε την ένωση της Κύπρου και επέκρινε τις πολιτικές του Ερντογάν στη Μέση Ανατολή).
Ωστόσο, αναφορικά με την αντιπαράθεση μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, οι δηλώσεις Τούρκων ηγετών για την Κυπριακή σύγκρουση θα πρέπει να ληφθούν κάπως διαφορετικά.
Η οικονομική αδυναμία της Τουρκίας προς τον παρόν την εμποδίσει σε επιθετικά βήματα
Ανεξάρτητα από το πώς οι Τούρκοι προπαγανδιστές παρουσιάζουν την Τουρκία ως μια ισχυρή και ταχέως αναπτυσσόμενη δύναμη ικανή να βάλει Αμερικανούς και Ευρωπαίους στη θέση τους, η πραγματικότητα είναι ότι η Άγκυρα φοβάται να κάνει αιχμηρές κινήσεις εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου λόγω της οικονομικής της αδυναμίας.
Αυτό το καταφέρνει τώρα η Ρωσία, και όχι η Τουρκία, που από τα τέλη Φεβρουαρίου του 2022 καταφέρνει να πολεμά στην Ουκρανία, να αντέχει τα όπλα του ΝΑΤΟ και να αντέχει την φρενήρη πίεση των κυρώσεων από τις ισχυρότερες οικονομίες στον κόσμο.
Γι' αυτό η Άγκυρα δεν μπορεί παρά να περιμένει και να προετοιμαστεί για εχθροπραξίες με την Ελλάδα, καθώς ενδεχόμενες κυρώσεις των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για στρατιωτική επιχείρηση (εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου) θα ρίξουν την τουρκική οικονομία.
Η Τουρκία εκμεταλλεύεται στο έπακρον την ουκρανική κρίση
Άθελά της, η Ρωσία έχει προσφέρει τεράστιες υπηρεσίες στην Τουρκία η οποία ενδυναμώνεται στρατιωτικά (προμήθειες όπλων στην Ουκρανία και συμμετοχή μισθοφόρων) και οικονομικά αποφεύγοντας τη συμμετοχή στις κυρώσεις της Δύσης.
Οι συγκυρίες έχουν εξελιχθεί με τέτοιο τρόπο που σε αυτό το ιστορικό στάδιο τόσο η Μόσχα όσο και η Άγκυρα ενδιαφέρονται για τους δικούς τους λόγους για τη στρατιωτική και οικονομική αποδυνάμωση των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελλάδας.
Όλα αυτά συνδέονται άμεσα με την Κυπριακή σύγκρουση. Η Ρωσία έχει σχετικά αποδεκτές σχέσεις με την Κύπρο, ειδικά με φόντο άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ωστόσο, η Κύπρος είναι σύμμαχος της Ελλάδας, η οποία είναι εχθρική προς τη Ρωσία και δεν μπορεί να έρθει σε ρήξη με τις ΗΠΑ και τους Έλληνες Ευρωατλανιστές.
Έτσι, η Κυπριακή Ορθόδοξη Εκκλησία (όπως, μάλιστα, η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία) αναγνώρισε τους ρωσοφοβικούς σχισματικούς από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης είπε σε συνέντευξη του Μαΐου στο FRANCE 24 ότι η Ρωσία στην Ουκρανία χρησιμοποιεί « ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποίησε η Τουρκία για να εισβάλει στην Κύπρο».
Δεδομένου ότι τώρα η αρχηγός του Καλού Κόμματος στην Άγκυρα Μεράλ Ακσενέρ δεν είναι αυτή τη στιγμή στην εξουσία, η οποία καλεί για συμμετοχή στις αντιρωσικές κυρώσεις της Δύσης, αλλά βρίσκονται πιο ικανοί πολιτικοί, η επιμονή της Τουρκίας στην επίλυση της κυπριακής σύγκρουσης είναι αρκετά κατανοητή.
Ενώ η Ελλάδα και η Κύπρος και ταυτόχρονα άλλες δυτικές χώρες θα υποστούν οικονομικές απώλειες από τη ρήξη με τη Ρωσία, η τουρκική πλευρά θα επεκτείνει την επιρροή της στη ρωσική αγορά.
Ενόψει της αντιπαράθεσης μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, η τουρκική ηγεσία δεν μπορεί παρά να επιλέξει προτεραιότητες.
Σύντομα, η Τουρκία είναι πιθανό να πραγματοποιήσει στρατιωτική επιχείρηση κατά των Κούρδων της Συρίας, παρά τις διαμαρτυρίες των ΗΠΑ, της Ρωσίας και του Ιράν.
Μετά από αυτό, η Άγκυρα μπορεί να κάνει ένα διάλειμμα από τις ενεργές εχθροπραξίες. Και εκεί, βλέπετε, πριν τις εκλογές του 2023, μάλλον θα πραγματοποιήσει την «αποστρατιωτικοποίηση» των νησιών του Αιγαίου και την «επιχείρηση προστασίας των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης», ειδικά αν μέχρι τότε οι Έλληνες και άλλοι Ευρωπαίοι αισθάνονται πραγματικά τις οικονομικές επιπτώσεις της ρήξης με τη Ρωσία.